Areej Le Doré - War And Peace

با درود خدمت عزیزان و گردانندگان سایت معطر عطر افشان-
ترجمه ایی از سایت رسمی برندِ آریج لو دور (آریج لِ دوره) در مورد دو عطرِ جنگ و صلح - جنگ و صلح برداشت دوم

"War And Peace"&"War and Peace Part II"

همراه پاره ایی توضیحات،تقدیم حضور عزیزان میکنم.

عطر اول و دوم(برداشت اول و دوم) که عطرهایی هستند که اشاره ایی دارند به:
رمان مشهورجنگ و صلح اثر لئو تولستوی، نویسنده بزرگ و مشهور روسی،تولستوی کتاب جنگ و صلح را در سال ۱۸۶۹ میلادی نوشت. این کتاب یکی از بزرگ‌ترین آثار ادبیات روسی و از مهم‌ترین رمان‌های ادبیات جهان به‌شمار می‌رود.
جنگ و صلح در شمار آن معدود آثار ادبی است که فراتر از معیارهای عادی داوری‌های ادبی قرار می‌گیرند؛ رمانی است با جهانی بی‌نهایت گسترده که از دورانی خطیر سخن می‌گوید. پردامنه‌ترین حماسه عصر خود است: و یک «ایلیاد»(به معنی:"به یاد ایل" داستان حماسی منسوب به هومر معروفترین حماسه ی دنیای قدیم و از شاهکارهای ادبیات جهان، نام منظومه حماسی دوران قدیم و از شاهکارهای ادبیات جهان است که درباره جنگی به همین نام است که بین مردم یونان و تراوا در گرفت) به‌روز شده است. جنگ و صلح تصویر کاملی از روسیه آن زمان است، تصویر کاملی از همه چیزهایی است که در آن‌ها، مردم سعادت و عظمت، اندوه و خواری خود را می‌یابند. یک عالم چهره و شور و شوق در این رمان موج می‌زنند.
تلستوی زمانی نوشتن جنگ و صلح را آغاز کرد که ۳۵ ساله بود، و این سنی است که در آن استعداد آفرینش یک نویسنده معمولا در حد کمال است و هنگامی آن را به پایان برد که ۷ سال گذشته بود!!!!
و در واقع این دو عطر برداشت پرفیومر از این رمان بینظیر هستند که آنرا در غالب این دو عطر به نمایش گذاشته است.


جنگ و صلح(قسمت اول)
از
Areej Le Doré
"این یک ترکیب تیره، حیوانی و چرمی است که در اطراف یک همبستگی مُسَّما(اشاره به غذاهای پُر ملات و چرب و جا افتاده ) دار از گوزن های سیبری

Ambergris (امبر گریس)
و
Castoreum(کاستوریوم)
ساخته شده است.
این عطر توسط روسی آدام(راشن آدام)

(Russian Adam)
طراحی شده است.
تعداد عطرهای طراحی شده توسط این پرفیومر 41 عدد ذکر شده، در ضمن روسی آدام صاحب کارخانه تقطیر عود "Feel Oud" در اندونزی است.

در اینجا ما با ترکیبی متضاد از سیاهی و سفیدی(تاریکی و روشنایی)، زندگی و مرگ مواجه شده ایم، و از طریق آن همه ی، ما در این ترکیب آرام آرام آرام یک توازن هماهنگ را کشف می کنیم.
این شعر بویایی(جنگ و صلح) عطریست که حتی نیاز(خلاء) عاشقانِ عطرهای پرماجرا را برآورده خواهد کرد.
این عطر در سال 2019 لانچ شد.
نت شروع آن کهربا است;
و نت‌های میانی عبارتند از: ریشه زنبق، رز داماسک، نعناع هندی و رز طائف.
نت‌های پایه عبارتند از: مشک طبیعی، کاستوریوم ، سیوت سنتتیک(مصنوعی) ، عنبر، روغن عنبر، خزه بلوط و خس خس.

امّا عطر دوم:

War and Peace II
(جنگ و صلح قسمت دوّم)
که عطری از مجموعه‌ی پنجم"آریج لِ دوره" است.
این عطر کمی صمغی‌تر، شیرین‌تر و کم‌پودرتر و ادامه‌ی جنگ و صلح(عطر اول) است.
این یک ترکیب تیره، حیوانی و چرمی است که حول یک ترکیب مسحورکننده از مشک آهوی وحشی سیبری، عنبر و کاستوریوم ساخته شده است.
رایحه اولیه آن از رزین عنبر 35 میلیون ساله! است.
نت میانی:روح گلاب (رز هندی)، رز طائف، نعناع هندی و ریشه ی زنبق زرد( معروف به:زنبق ژرمنیک، زنبق فلورانسی، زنبق رنگ پریده)- و رایحه ی پایه ی آن را مشک، عنبر و کرچک، بهمراه خزه بلوط هندی، وتیور اندونزیایی مطلق، سیوت سنتتیک(مصنوعی یا آزمایشگاهی) و رزین کهربا تشکیل می‌دهند.
این عطر در سال 2020 و یک سال پس از عطر اول لانچ شد.

طراح و پرفیومر هر دو عطر روسی آدام.

یاداشتی از برند
هر دو عطر از ماندگاری بالا و پخش رایحه ایی بالا برخوردار هستند البته عطر دوم از این بابت تقویت شده است و میتوان آنرا در دسته ی عطرهای با ماندگاری خیلی بالا و پراکندگی غول آسا قرار داد.
هر چند از بابت رایحه تشابهات زیادی دارند ولی تشابهشان نظیر به نظیر نیست.
در ضمن عطر

"Cuir de Russie"
کوئیغ دو غوسی(کوئیر دِ روسی) یا
(چرم روسی)

از همین برند "Areej Le Doré"

نیز از باب رایحه میتواند عطری جایگزین و مشابه دو عطر فوق باشد.

هر سه عطر نام برده شده عطرهایی مناسب فصول سرد سال، یونیسکس با تمایل بسمت مردانه، استخوان دار و رسمی هستند.
با تشکر از همراهان عزیز و تقدیر از سایت جامع و معتبر عطر افشان.

ارادتمند
روزگارتان معطر و بکام
مهرتان مستدام🥀🥀

قطعا مطلع هستید که اورلیان گیشارد بعد از بی‌شمار ديوانگی در محضر روبرپیگه در جست‌وجویی تازه(تر) برروی پروژه‌ی مَتیئر پریمیئر تمرکز کرده. پوست‌اندازیِ یک آرتیست که از اعماقِ دره‌های کبود و زندانِ باتل‌های تیره و مرموزِ پیگه به روشنایی و شفافیتِ تماما شیشه‌ای روی آورده! آثار متیئر پریمیئر سَوا از فرمول‌بندی و جنسِ رایحه دارای اتمسفری تقریبا واضح و روشن هستند و به‌هیچ‌وجه وارد جریانات اگزوتیک یا انتزاعی نمی‌شوند. منحصربفرد، درباری یا سورئال نیستند؛ اما شریف؟ چرا!

اصل داستان این بود که چند عطر تازه [نسبت به تقویمِ جهان خودم] من‌جمله مینویت ات دمی فرگرنس دو بوا، میکسد اموشنز بایردو، رد شوز ژاک فت، سانتال پائو رزا گرلن، سیلور عود آمواج... را استشمام کردم و فهميدم فقط سینما نیست که سقوط آزاد داشته و نمی‌توان حتی یک فیلم متوسط درش پیدا کرد! گویا کفگیر هنر به ته دیگ خورده. شاید کفگیر بشر کلا! ته‌دیگ دوست دارید؟ کمی صبور باشید. وقتش رسیده. یام یام! با فاصله بهترین عطرهایی که در چندوقت اخیر استشمام کردم عبارتند از : مر کازاتی مونا دی اُریو، استیکی فینگرز بیانکی، ژک jeke اسلامبرهاوس، مریگا پرین، وار اند پیس اریج له دوری به‌همراه آثار گیشارد. وار اند پیس! با دهان دوخته در آتش پانهادن و آرزوی فریاد را به گور بردن! تلاشی است محزون برای خاکستر شدن و به اتمام رساندنِ این گداختگیِ جبری. اما آتش بخیل است و حریص. از جانت تغذیه و خاکستر شدن را از تو دریغ می‌کند. او شکنجه می‌خواهد، شکنجه می‌داند! / فکر می‌کنم تنها برنده‌های هنر در عصر حاضر کسانی هستند که مستقل، تجربی، رادیکال و آندرگراند فعالیت می‌کنند. یا حداقل نسبت به سلیقه‌ی جمعی و جریانات منتهی به سرمایه‌داری بی‌تفاوت هستند. هرچقدر از این مفاهیمِ نخ‌نما دورتر بهتر. به‌جز این‌ها باقی بادمجون دور قاب‌چین یا در بهترین حالت علی‌البدل هستند. رحیم سبحانی دوست پدربزرگ پادشاه فعالیت‌های منفی بود. یعنی کلی کار می‌کرد ولی همش پوچ. پدربزرگ می‌گفت : کارش چیه؟ بوق می‌زنه، بخیه به آب‌دوغ می‌زنه! میشه بسط داد... به افراد؛ شخصیت‌ها؛ به هنر. هنر که چه عرض کنم. خاله‌بازی، جناغ. یادم تورا فراموش. خلاصه‌ که زمین را تنگ خاکستر گرفته است.

سخن آخر! عزیزانم؛ به بی‌شمار دلیل که تعدادی گفتنی و بسیاری نه مجبور هستم برخلافِ میل باطنی کمی و لابد تا حدودی از اتمسفر انجمن دور باشم. درواقع از حضورِ دائم و مستمر معذور خواهم بود. جبر را گریزی نیست بقول گلسرخی ای صمیمی دیگر زندگی را نمی‌توان در فرو مردن یک برگ یا شکفتن یک گل یا پریدن یک پرنده دید. ما در حجم کوچک خود رسوب می‌کنیم! مهر، دوستی، اعتنا و عنایت شما دوستان همواره با من خواهد ماند. آشنایی و معاشرت با تک‌تک شما بزرگواران و ایضا اصلِ مرجع عطرافشان برای بنده مایه مباهات بوده و هست. اساس‌ و الزامِ احترام و آداب این بود که زودتر این چند خط می‌نوشتم اما افسوس که این ناخلف سربه‌راه نیست. عفو بفرمایید. به‌یادِ ابتهاج : بنشينيم و بی‌اندیشیم، این همه با هم بیگانه، این همه دوری و بیزاری، به کجا آیا خواهیم رسید آخر؟ و چه خواهد آمد بر سر ما با این دل‌های پراکنده؟ جنگلی بودیم، شاخه در شاخه همه آغوش؛ ریشه در ریشه همه پیوند؛ و اینک انبوهِ درختانی تنهاییم...! / تمام آبی‌ها را برای شما آرزو می‌کنم. پاینده باشید و باقی برای دیگرانِ خود. تا درودی دیگر هم‌چنان درود!