Etat Libre d'Orange - The Afternoon of a Faun

این کار برای من یاداور عطرهای کاملا عربی یا پاکستانی در زمان کودکی‌هایم است. این رایحه را بارها و بارها در کودکی شنیده‌ام. و لذا برای من تازگی ندارد.‌ هر چند روایح سبز در کار حس می‌شود اما غلبه با بوی شیرینی است که از ترکیب زنجبیل و قند و هل ساخته شده است. فصای اینسنسی و تا حدی چرم در کار حضور دارد و شیرینی روایح را در خود جای داده است اما غالب نیست. انگار که بوی شیرینی در نهایت از حاله‌ی چرم و بخور زبانه‌می‌کشد و به بیرون از این هاله راه می‌یابد. شیرینی این کار برای من یاداور نوعی از شیرینی‌های مشهدی‌ است که به شکل پیچ در پیچ و دراز و نازک ساخته‌ می‌شود (به رنگ شیری که در میانه‌اش رنگ قهوه‌ای همچون نواری روی شیرینی را تزئین می‌نماید). البته بیشتر حالتی آبنبات‌گونه دارد و نه شیرینی. کاملا شکننده است.
نکته‌ی جالب توجه این است که برای من به هنگام استشمام عطر از روی لباس روایح سبز قابل استشمام هستند اما در حالت عادی خیر و همان بوی شیرین که توصیف نمودم قابل استشمام است.
به نظر ماندگادی بالا و پخش قابل قبولی دارد.
متاسفانه مورد طبع من واقع نشد.

(فان/faun : موجودی افسانه ای با نیم تنه انسان و شاخ و پاهای بز)

"بعدازظهرِ یک فان" نام شعری فرانسوی اثر "استفان مالارمه" هست. این شعر روایتگر رویای یک فانه.
رویای گردشی عصرگاهی که فان در اون به چندتا حوری برمیخوره و از روی هوس دنبالشون میکنه اما تنها چیزی که در نهایت نصیبش میشه شال یکی از حوری هاست ...

این شعر در سال ۱۹۱۲ توسط "واسلاو نیژنسکی" به شکل رقص باله اجرا شد و به دلیل محتوای شهوانی و صحنه هایی با مضامین جنسی که با رقص باله ی کلاسیک تعارض داشت باعث ایجاد جنجال، رسوایی و اعتراض شدید مخاطبان و منتقدان شد.
تصویر روی جعبه و لیبلِ عطر اثر "لئون باکست" برای همین اجرا طراحی شده و نیژنسکی رو با گریم و لباس فان نشون میده.

و اما بو...

رایحه ای زمینی چوبی بر عطر حکم فرماست و ادویه جات و گل هایی که رز از همشون برجسته تره پس زمینه کار رو خوش آب و رنگ میکنن.
عطر با توجه به داستانی که الهام بخش ساختش بوده، به واسطه بهره بردن از نت هایی مثل خزه بلوط و ایمورتل (که بویی علفی، تلخ/شیرین و خاکی داره) بر فضای چوبی جنگلی تاکید میکنه.
انگار از روی زمین سبزه زار مُشتی خاکِ نمناک رو با چمن های بینش چنگ بزنی و بو بکشی ...
اما مُر با رایحه ی صمغی و ترش/شیرینش برگ برنده ای میشه برای تبدیلِ عطر از یک کار چوبی گلیِ معمولی به نمونه ای متفاوت و یونیک.(من ترشیش رو برجسته تر حس میکنم)
در این بین رگه های چرمی پودری هم سعی در نفسانی جلوه دادن رایحه دارن .

ترکیب حس سبز و تلخی گیاهیِ عطر با چرم، به همراه سایه هایی از شیرینی گلی من رو یاد عطر شنل N19 وینتج میندازه و کلیت رایحه کمی برام یادآور بوی حنا هست !

عطر حس کهنگیِ آشنایِ کارهای شیپغ و خزه ایِ کلاسیک رو با خودش داره و میتونه کلاسیک دوست هارو راضی کنه اما نمیشه گفت مطلقا کلاسیکه.

طبع رایحه معتدله و ترجیح خودم مصرفش در فصول بهار و پاییزه ...

And our blood, in love with whoever will seize it, flows for the whole eternal swarm of desire
At the hour when this wood is tinged with gold and ashes, a divine
celebration excites the dead leaves
Etna! Venus herself walks among you
Setting innocent heels upon your lava, when a melancholy slumber rumbles and the flames dies away. I hold the queen!
بعد از ظهر یک فاون
کانسپت و فضا سازی عطر، از افسانه ای با همین اسم گرفته شده. تداعی کننده ی رویا و خیال های هوسناکِ یک موجود جنگلی و زشت به نام فاون. که روزی خواب آلود به این فکر می کرد که آیا دو حوری زیباروی جنگل رو تصاحب کرده یا باز هم رویا دیده. و دوباره خسته و فرسوده از این تلاش ها و خیالات، زیر گرمای خورشید به خواب میره.
بعدها، دبوسی برای رقص باله ی مربوط به همین افسانه، آهنگی طراحی میکنه. این رقص سر و صدای زیادی داشته چرا که امیال شهوانی رو بطور صریحانه بیان کرده و در نتیجه، لیبل بی شرمانه رو به خودش گرفته. حالا این عطر شمارو به چالش می کشه و از شما می خواد تا رابطه ی بین فانتزی وسوسه انگیز و واقعیت فریبنده رو پیدا کنید و رسوایی خودتون رو بسازید. شویگر دیوانه:)
('Prélude à l'après-midi d'un faune)
بنظرم این خونه ارادت خاصی داشته به دبوسی:) چون مثل خودش پایبند به یه قالب سنتی و تثبیت شده نیست. کلا قواعد هارمونیکی که دبوسی ازش پیروی می کنه، چیزیه که خودش خوشش بیاد:) خودشو در چهارچوب نمی زاره.