Etat Libre d'Orange - Tilda Swinton Like This

همیشه‌ی همیشه هم نیاز به خونه نداریم!
اما تصور کنید؛ من یک آپارتمانِ سه واحده هستم.
"واحدِ سمت چپ"
خونه ی لایک دیس اونجاست! یه سوئیت نقلیِ حیاط‌دار...
یه زنِ مو قرمز ازت استقبال می‌کنه.. شربتِ بهارنارنج می‌ده دستت چون می‌دونه خیلی وقته هوس کردی..شربت رو یه نفس سر می‌کشی..مست می‌شی از عطرِ خوش..پلکات سنگین می‌شن..چشمانت رو می‌بندی..یهو یه پسربچه ی شیطون زیر پات ترقه می‌اندازه! اون زنجبیله! از همونا که گونه‌هاشون همیشه ی خدا گُل افتاده و هیچوقت یه جا بند نمی‌شن!:)
مثل برق از جا می‌پری؛ چهارشنبه سوری شروع شده!:) زنجبیل با دیدن قیافه‌ی متعجب تو می‌زنه زیر خنده! سر برمیگردونی و دو تا دختر شاد و خوشحال رو می‌بینی که از روی آتیش می‌پرن.. یاس میگه زردیِ من از تو و رز زمزمه می‌کنه سرخیِ تو از من:) دنبال اون زنِ مو نارنجی میگردی و میبینی که تویِ آشپزخونه داره کیکِ کدوحلواییِ پفدار با وانیلِ اضافه میپزه..یاس میاد جلو و محجوبانه یه فشفشه ی پرتقالی رنگ به دستت میده.. یه پرتقال با رگه های نرم و نازکِ ترنج و برگِ هلو...
ادامه دارد...
......................
اما گاهی بعضی ها خودشون بوی خونه می‌دن! اصلا یه رنگ و بوی دیگه ای دارن..
وقتی اونارو برای اولین بار می‌بینید؛ انگار سالیانِ ساله می‌شناسیشون! مثلِ زن فال فروشی که من می‌شناسمش.. من هربار که اون رو می‌بینم، ناخوداگاه و بی مهابا بغلش می‌کنم...
لایک دیس‌ عطرِ اون زنه!
مویِ نارنجی، چارقدِ گلدار، صورتِ سفید، نحیف، زیبا...
اون شاید بیشتر وقتا مجبور باشه بیرون از خونه باشه..حتی شاید خونه اش اونقدری که باید رنگ و لعاب نداشته باشه.. ولی خب خودش، بوی خونه می‌ده..اون احتمالا اینو نمیدونه، اما واقعا بویِ خونه می‌ده!
و خب، برای لایک دیس، همیشه‌ی همیشه هم نیاز به خونه نداریم..
بلکه فقط یه زنِ مو نارنجیِ فال فروش کافیه!
؛)

اگر به نت ها نگاه نمیکردم هرگز متوجه نمی شدم که این بوی گرم و نرم و شیرین و پخته از کدو تنبل هست.اما حالا که با این اطلاع عطر رو استشمام میکنم میفهمم که چقدر یک عطر میتونه احساس دلگرمی و محبت آمیزی داشته باشه.کمال پختگی و لطافت در این کار احساس میشه.زمانی که اولین اسپری رو فشار میدید متوجه میشید که قراره حالتون رو خوب کنه.یک رایحه گرم،شیرین،ملیح و دوست داشتنی.یک تلخی بسیار ظریف که فکر کنم حاصل بهارنارنج باشه و یک تیزی باز هم بسیار خفیف که به گمانم از زنجبیل هست و پایداری زیادی هم ندارند باعث میشه که احساس یکنواختی و خطی بودن به شما دست نده.
در کل من بسیار این کار رو دوست دارم و برای تمام فصل ها به جز تابستان مناسب میدونم.یونی هست و پخش و ماندگاری بسیار خوبی هم داره.

سلام
سمپل این عطر رو چندین بار تست کردم، لایک دیس با هجوم
کمپلکسی از روایح گرم وُ نمور، متراکم و غبارآلود شروع میشه، حس شروع این عطر مثل روشن کردن اجاق برقیی(هیتر) در یک روز بارانی و قرار دادن ظرف فلزی روی اجاق هست.روشن شدن اجاقی که مدتی ازش استفاده نشده بهمراه رطوبت بالای اتاق و تابشش به ظرف فلزی، موجب میشه که فورانی از بوی غبار مرطوب به همراه گرمای متصاعد از فلز داغ به مشام برسه.بعد از گذشت پنج دقیقه رایحه متراکمِ داستی فروکش میکنه و از دل اون رایحه، به ارامی ترشی مرکباتی پوست نارنگی به همراه شیرینی عسل و تندی زنجبیل بیرون میان و در حضور نت کدو تنبل رایحه ای گورماند رو میسازند، رایحه ای شبیه به پای سیب زنجبیلی. جالبه که هر چه بیشتر زمان میگذره از گرمای رایحه کاسته میشه وعطر در عین شیرین بودن فرشتر میشه ،در درای دوان رایحه گورماند به همراه اکورد گلی که رز درش محسوس نیست در حضور وتیور حل شده در بستر مشک ملغمه ای شاد و رنگارنگ میسازه. لایک دیس برای من عطری بسیار ارامش بخش هست، بویی معصوم، بالغ و مادرانه ای داره و به نظرم مناسب خانم های بالای چهل سال هست. بازی نتها در این عطر بسیار زیبا و دلفریب هست .ماندگاری بالایی روی پوست داره و با ۵ پاف نشر بوی مفید ۴ ساعت رو داره.فکر میکنم برای دوستان عطر باز تستش جالب خواهد بود.

ایتالیبغ دُغاونژ لایک دیس
بعد از رُسی د پالما؛ لایک دیس دومین عطرِ این خانه محسوب میشه که بر پایه تمایل و تفکر یک فرد مشهور یعنی سرکار خانم 'کاترین ماتیلدا سوئنتِن' خلق میشه!
وقتی دِرِک جارمِن فقید سال ١٩٨۶ برای نقشِ 'لِنا' به تیلدا سوئنتن اعتماد کرد و بهش اجازه داد در بازسازیِ بخشی از زندگیِ نقاش بزرگِ دوره ی باروک 'کاراواجو' حضور داشته باشه شاید کسی نمی‌تونست پیش بینی کنه که اون دختر با پوستِ بسیار سفید و یخ زده، اندام لاغر، قد بلند، انگشت های استخوانی و چهره ی بی روح خودش سالها بعد تبدیل به یک نماد برای سینمای مستقل و تجربی بشه و بعدتر ماتیلده بی'یاوی عطری رو بر اساسِ نگاه او خلق کنه!
خانم سوئنتن در مصاحبه ای اشاره میکنه که این عطر بسیار به ساختار و اساس او نزدیکه و درواقع یک شیشه از رایحه های مورد علاقه اش که درون‌مایه هایی از خاطرات قدیمی و گرایش های عاطفی دارن رو تو عصیانگری به نام 'لایک دیس' جمع آوری کرده! او اعتراف میکنه که همواره و بصورت ثابت از عطر 'فلاور بمب اکستریم' ویکتوراندرولف استفاده می‌کرده و از جهان عطر خبر و اطلاعات آن‌چنانی نداشته! سوئنتن اعتقاد داره یک عطر خوب باید به آدم حس امنیت بده و اون رو ببره به فضاهای نوستالژیک، مثل خونه! تمام این ها در کنار هم باعث میشن خانم بی'یاوی در یک جریانِ استادانه این اعجوبه رو خلق کنه!

عطری گرم'معتدل، شیرین، فلورال میوه ای، اسپایسی هربال، گورمند؛ که بی قراری های مرکباتی چوبی پودری در اون حس میشه و عمیقا کانسپچوال، پیچیده و عمیق برخورد میکنه!
ترکیبی بی‌نظیر از پامپکِن، زنجبیل، خطوط مرکباتی، نت های گلدار، چوبی و مُشک شفاف و روشن!

پامپکن (کدوتنبل) بطورکلی نت خیلی غریبی محسوب میشه ولی تو این عطر نه! اینجا کدو نه تنها تنبل نیست بلکه خیلی هم زرنگ و چابُک ظاهر میشه. البته شبیه به کدوهای خیلی رسیده یا کدویی که مامان‌بزرگ ها می‌پزن و بهش شهد و شکر اضافه میکنن یا چیزی که تو دسر ها استفاده میشه نیست. ماهیتِ چیده نشده، میوه ای و تازه داره و درونش شیرینی های خیلی حساب شده و ملایم حس میشه!
تو اینتروی این عطر ما با یک یورشِ ناگهانی از سمت جریان های گلدار طرف هستیم که کاملا قیافه ای میوه ای به خودشون می‌گیرن و خودِ این قیافه نزدیک به مرکباته. اما نه پوست یا برگ... / عطر در آغاز شبیه به میدان جنگ می‌مونه! که خیلی سریع و از چند جهت، چند لشکر مختلف به مرکز ثقلِ مشخصی حمله ور میشن! بینی و مغز شما مرکز ثقلِ تسلیم شده ی این میدان خواهند بود!
زنجبیل؛ اینجا خیلی تندوتیز و ادویه ای ظاهرمیشه و باصدایی بلند سر جریان اول فریاد می‌کشه! زنجبیل اینجا شبیه به یک مَنجَنیق عمل میکنه تو همون میدان جنگ! بعد تر فضا به سمت گرم تر شدن حرکت میکنه و تبدیل به یک پرتره نوستالژیک میشه. این جریان شبیه به یک مه غلیظ، نمدار و گرم مابینِ سربازانِ در حال جنگ جاری و برای لحظاتی اتمسفر میدان رو مال خودش میکنه...!
کمی بعدتر رایحه ای حس میشه نزدیک به یاس'وانیل و جریانی هربال'تلخ! (همینجا رگه های خیلی خجالتی تنباکوعسلی هم می‌شه استشمام کرد)
این جنگ برروی زمینی مُشکی رخ میده!
مُشک اینجا کاملا آرام، خون سرد (صابونی) برخورد میکنه و اطرافش جریان های چوبی'خاکی حس میشه...



چرا 'Like This'
تیلدا به این موضوع اشاره میکنه که عمیقا علاقمند به ادبیات، شعر وَ اصول وُ ماهیتِ شعرنویسیِ و میل شدیدی به ادبیات کلاسیک شرقی و با دقت به جناب رومی داره! (مولانا) و بعدتر می‌رسه به یک شعر از ایشان و میگه این بهترین، بی نقص و بی همتاترین بیتیِ که در طول زندگیم باهاش روبه رو شدم. برای من یادآور خونه است! یادآور بوی دود، باران، امنیت، دوستی، صداقت، نان زنجبیلی. یادآور فضای گلخانه! به نظرمن این شعر فصل گمشده ای از داستانِ آلیس در سرزمین عجایب محسوب میشه....!!!
If anyone wants to know what spirit is, or what // God’s fragrance means, lean your head toward him or her. Keep your face there close.... Like this!!
این شعر قطعا برگردانِ انگلیسی این بیت از عارف مولاناست.
هر کی پَری طلب کند، چهره ی خود بِدو نَما
هر کی زِ مُشک دم زند، زلف گشا که 'همچنين'
['کی' نوشته شده ولی برای حفظ وزن ادبی،، 'که' خوانده میشه!]
در واقع Like This ترجمه ی 'همچنين' محسوب میشه!

این بیت، کُلِ غزل و بسیاری دیگر توسط کُلمن بارکس شاعرِ آمریکایی ترجمه شده و ایشان تمام قد مولانا رو نابود کردن! در واقع نمادی است از برداشت های غلط و اوهامیِ یک غربی از چگونگی های تاریخی، اجتماعی، دینی، ادبی و... شرق و بخصوص این منطقه! بارکس با ترجمه هاش گاها جناب مولانا رو به عیاش تبدیل میکنه! یا مکاشفات و معاشقه های ادبی عرفانی او با شمس و روابط مرید و مرشدی این دو شخص رو به خدا و... وصل میکنه. بسیار دلسردکننده است!
شما همین بیت رو تماشا کنید...! قهقرا به معنای واقعی کلمه.
در واقع بارکس مولانا رو ترجمه نمیکنه! بلکه تفسیری از برداشت و تصویر خودش ارائه میده. که این تفسیر و تصور آبستنِ کلی کج فهمی و نادرستی های ادراکی است.
در هرصورت تیلدا هنور مولانای واقعی رو نخونده :)
همانطور که ما...!!
باری؛ فسلفه لایک دیس به مبتلایِ شعور و عرفان، مولانا برمیگرده!


ماندگاری و سیاژ شش از ده
رایحه هشت از ده
باتل طبق معمول بی روح اما قابل توجه!
بدون جنسیت و مناسب برای پاییز و بهار.


خانه ی هر فرشته ام،، سینه کَبود گشته ام
چَشم بَرآر و خوش نِگَر،، سویِ سَما که همچنین....




Katherine Matilda Swinton
Derek Jarman, Caravaggio 1986
Michelangelo Caravaggio 1571-1610
Mathilde Bijaoui
Coleman Barks

من همیشه روایح مورد علاقم رو در درگاهی آشپزخانه ها پیدا کردم ،در قلب گلخانه ها و در خاک باغچه...
وقتی ماتیلدا(عطار) از من درمورد ترکیب تمام روایح مورد علاقم در یک شیشه پرسید من بهش از یک معجون جادویی گفتم که با وجود اون هرجا میرم بتونم بوی خونه رو همراه خودم داشته باشم....

مولانا در یکی از غزلهاش میگه:
هرکه پری طلب کند چهره خود بدو نما
هرکه ز مُشک دم زند زلف گُشا که همچنین
(که همچنین : like this)
این واقعابهترین غزلیه که درتمام عمرم خوندم.
این غزل درمورد سادگیه، درمورد معجزات انسانی، درمورد اعتماد ویادآور صمیمیت خونه...

بخشی از گفته های هنرپیشه انگلیسی "تیلدا سوینتون"درباره عطر لایک دیس رو خوندید.
عطری که درسال ۲۰۱۰ ماتیلدا بیژاوی در راستای ایده پردازیها و علایق بویایی تیلدا سوینتون برای برند ایتالیبغ ساخت. سوینتون عطری خواست که براش بوی بی ریای خونه رو تداعی کنه و بیژاوی دست به ساخت ترکیبی نامتعارف و بدیع اما بسیار دلپذیر و مطبوع زد که با تلفیق آکوردهای اسپایسی، شیرین وچوبی سعی در بازسازی فضای دلنشین خونه داشت.

عطر با شیرینیِ تیزِ مرکباتی ادویه ای باز میشه. نارنگیِ شیرین وکمی ترش درکنار حجم زیادی از زنجبیل که آکورد کدو تنبل با بویی خوراکی، گس و تاحدودی میوه ای مثل بوی خرمالو همراهیشون میکنه.
از پشت این ترکیب نارنجی و جیغِ اولیه فورا رایحه خشک و خاکی ایمورتل ظاهرمیشه و با یه حس آردی دودی مثل دود اسفند افسار شیرینی رو در دست میگیره.
حضور ایمورتل در بحبوحه روایح شیرین و نسبتا گورماند مثل اینه که روی یه کوکیِ زنجبیلی عسلی کره و آرد بزنن تا شیرینیش رو کمی خنثی کنه و جلوی دلزنندگیش رو بگیره.
به مرور با بارز تر شدن بُعد چوبی حس آردی کَره ایِ عطر تشدید میشه.
هاله نرمی از مشک لطیف به همراه هلیوتروپ با بوی پودری بادومی مثل یک شال مخملی عطرو در بر میگیرن.
بوی بادومی هلیوتروپ در تلفیق با حس گیاهی ایمورتل، تلخی درای دان رو به اوج خودش میرسونه اما همچنان شیرینی پررنگ و خوشمزه عطر در کنارش حاضره...

چیزی که لایک دیس رو عجیب جلوه میده همنشینی بی سابقه از موادی مثل کدوتنبل با ایمورتل، زنجبیل و هلیوتروپه.
چفت شدن وهمپوشانی دو وجه متضاد یعنی شیرینی پر شر وشورِ عطر با تلخیِ خشکِ اون، رایحه رو روی لبه مرز جنسیت نگه میداره. همونطور که نشانگر تعیین جنسیت سایت محصول رو بدون گرایش به سمت جنسیت خاصی روی نقطه وسط...
البته لایک دیس بیش ازینکه یک عطر پوشیدنی باشه و بخواد زیر تیغ محدودیتهای جنسیتی مارکتینگ برای مصرف بره یک اثر هنری معطر و بوی محیط و فضاست تا شخص.

شاید بگید این عطر برای ایرانی ها نمیتونه یادآور بوی خونه باشه. اما به نظرتون ترکیب حس چای زنجبیل، شیرینی، نارنگی، میوه، وسایل چوبی و یه حس دودی خاکی مثل بوی اسفند قدرت اینو نداره که گیرنده های نوستالژیمون رو قلقلک بده و ما رو به خاطرات گذشته و فضای خونه و مهمونی ببره؟