Maison Martin Margiela - Lazy Sunday Morning

اولین چیزی که باید بگم اینه که فکرش رو هم نمیکردم چنین بوی شیکی داشته باشه! بر طبق کامنتها دنبال بوی تمیزی و ملافه شسته شده و گل قدیمی بودم که ناگهان با سر به دیوار بلند واقعیت برخورد کردم و منگ شدم. لعنتی! این بو رو کجا شنیدم و چرا انقدر دوستش دارم، و چرا انقدر از من دوره؟ بچگی؟ مامان؟ گل رز؟ ای شهرزاد، لعنت بر تو که هر جور گل رزی به دماغت برسه کیف میکنی و رز شیک و حرمی و خیس و پودری و غیره اصلا هیچ فرقی برات نداره. در همین اثنا و مدهوش از رایحه ی دلچسب روی مچ دستم رفتم صفحه ی فرگرنتیکای عطر رو باز کردم و دیدم که بله! چهارصد نفر گفتن که دقیقا مشابه نارسیسو فور هر بطری مشکی (قوطی صورتی) هست. چرا من فکر کردم میتونم بدون این نارسیسوهای قشنگ سر کنم؟

امروز جمعه است و معادل sunday اونورِ آب، خالی از لطف نیست که ازین عطر گفته بشه :)
به خودی خود رایحه ی ساده ای داره، اما به عنوان عطر یکم اکوارده. بوی چی میده؟
ملحفه های تازه شسته شده…ملحفه های هتل، صابون “عروس” های قدیمی !
اخر هفته های تنبل، یه عطر الدهیدی و بسی صابونیه…الدهید+ گل برف، رایحه خنک و تمیز و نوستالژیکی رو ساختن، برای همین بوی ملحفه های خنک و شسته شده میده... یه رزِ شارپ و قوی هم تو بطن رایحه کاملا حس میشه.
احتمال میدم اونایی که حساسن به بوهای مذهبی و گلابِ کاشون، اذیت شن.‌من مشکلی ندارم با این قضیه اما از نت الدهید و سبک این عطر و عطرایی مثل نامبر فایوِ شانل خوشم نمیاد. این عطر بیشتر میطلبه که به بالشتت قبل خواب اسپریش کنی تا به پوست و لباس.
پرفورمنسش هم دستش درد نکنه، خوبه.
من حیث المجموع اگر هدف عطار صرفا توصیف فضایِ اسم عطر بوده، میشه یجورایی گفت موفق شده…