Unique'e Luxury - Crush On Me

سلام دوستان عزیزی که این کارو تست کردن لطفا یه توصیفی ازش داشته باشن.. خیلی تعریفشو شنیدم و طبق تصورات نت هاش به نظرم خوب میاد ولی چون قیمت نسبتا بالایی داره ریسک بلایندبای رو نمیتونم داشته باشم

انقد این عطر گرم و تنده ک نتونستم تحملش کنم و ۴.۵ بار دستم رو شستم تا بوش کم شه .. با یک پاف داشت مغزم منفجر میشد... بوش شبیه به تیری موگلر ای من و چنتا دیگ از فلنکرهای ای من هست.. ابتدا یه رایحه الکلی با ترشی و تندی لیمو و زنجبیل داره و بعد نعنا هندی و کارامل .. رایحه گلی ک در نت ها درج شده بیشتر بهش میاد زنبق باشه و اون نت گلی و زنبقی تا اخر کار حس میشه

به شدت بوی تند و گرم و آزار دهنده ای داره ، مخصوصاً در ابتدای استفاده ، لااقل من اینطور ازش برداشت کردم ، در پخش بو و ماندگاریش حرفی نیست ، در این ۲ مقوله نمره خیلی خوبی میگیره ، ولی متأسفانه از نظر رایحه اصلا نتونست سلیقه منو پوشش بده

قد صدوشصت. لاغراندام. صورت تراشیده. پوست خشک. موهای سفید. بینی استخوانی. سبیلِ سورئال! توگویی پشت آن رنگ‌بندی رمبرانت پنهان شده بود. سفید و خاکستری با تضادی اغراق‌آمیز از زرد حنایی. حاصلِ رفاقت با تنباکوی سردشت! عمو یدالله پیرمردی بود در مدرسه‌ی ما [مقطع راهنمایی] که بیش‌تر موجودیت داشت تا وجودیت. درواقع رتبه و جایگاه شغلی مشخصی برای او تعریف نشده بود. وقتی ناظمِ بی‌نظم کاری می‌کرد که از حیطه‌ی اختیار و توانایی‌هایش خارج بود می‌گفت این 'بابابیل‌زن' باز خرافاتی شده. سیصدسال از آن سال‌ها می‌گذرد. سیصدسال دیگر بگذرد می‌شود شش‌صد سال. خوب شد مدرسه تا همین حد مفید بود تا ریاضی و چرتکه بیاموزیم. باقی که چرندیات بود و طرحی شگرف برای سرکوب نبوغ و بلندپروازی. آن همه سال در شُل و گِل، برف و بوران، داغ و سوزان رفتیم و آمدیم که بفهمیم قرار است نفهمیم. که همین‌را هم بسیاری نفهمیدند. کلاش‌خانه بود. وای که چه دغل‌بازاری. بدبختمان کردند. کراش آن می! این حدیث از سَرِ دردی‌ست که من می‌گویم،، تا بر آتش ننهی بوی نیاید ز عبیر،، گر بگویم که مرا حالِ پریشانی نیست،، رنگ رخسار خبر می‌دهد از سِر ضمیر...! در تضادِ آن‌چه در ذهن شاعر بوده! این عطر بابابیل‌زن است. یعنی کسی که خود هزاران مرض دارد و می‌خواهد درد دیگران درمان کند. یا آن‌که در کار اصلی خود وامانده ولی سراغ کارهای بزرگ‌تر می‌رود.


اگر کسی به‌این عطر علاقه‌مند باشد، بخرد و... تعجب می‌کنی؟ خیر. قطعا و حتما هر انتخاب، میل و سلیقه‌ای برای من قابل‌احترام است. | این عطر را بد می‌دانی؟ آن‌چه بد خوب. زشت زیبا و غیره می‌پنداریم بیش‌تر به رای، داوری، زعم و برداشت می‌ماند. هیچ‌چیز در معنای کلانِ خود بد نیست همان‌گونه که خوب هم نیست. دوقطبی خیر و شر را آدمی ساخت برای آسایشِ جان و هزاران چیز دیگر. به کهکشان‌ها بی‌اندیشیم. بیش‌تر به عبث بودن بد و خوب پی خواهیم برد. راستی بالا دقیقا کجاست؟ پایین چطور؟ | یعنی یک عطر نمی‌تواند با توجه به مفاد آکادمیک عطرسازی بد باشد؟ بدِ دوم با آن‌چه قبل‌تر ذکر شد متفاوت است. بله. می‌تواند. اما قضيه‌ی دوم هم باز شبیه به کارنامه است. یعنی یک چارت، قاعده و اصول برای 'خوب' و 'صحیح' تعریف شده که نهایی نیست و کروشه‌ی تعریفِ آن باز است. براساس همان تعریفِ ناتمام کارنامه‌ی خوب و بد صادر می‌شود. روزی همگان خیال می‌کردند ماشین‌پرنده برادران رایت بهترین است! | ربطی داشت؟ خیر. | لطیفه تعریف می‌کنی؟ بله. لبخند بزنید لطفا و فراموش نکنیم هر نوشته در اوجِ بی‌طرفی بازهم حاصلِ نگرشِ شخصی است. این‌طور می‌توان تعریف کرد : نوشته‌ها، ترسیمِ صورت‌فکریِ فرد در برخورد با یک اثر خاص هستند. ما قانون، آیین یا حکم نمی‌نویسیم. هیچ نوشته‌ای لازم‌الاجرا و یقین نیست. بلکه صرفا درونیاتِ خود را توسط ادبیات به مقام روایت، تشریح، تفسیر، تحلیل و گاها قصه‌گویی می‌رسانیم. | در موردِ خودِ رایحه هم این‌گونه است؟ بله و خیر. بایست به نویسنده توجه کرد. برای مثال خود من در کنار آش‌ولاش بودن بینی گاها ناخواسته رایحه را به‌نفع تخیل تحریف می‌کنم. پس شاید قابل‌اتکا نباشد. اما نویسنده‌ی دیگری هست که به‌هنگام تشریح کاملا رئال و با تکیه‌بر تئوری و هارمونی عطرسازی با رایحه برخورد می‌کند. دومی می‌تواند موثق[تر] باشد. اما در نهایت فکر می‌کنم همه‌چیز به فرد و ریشه‌ی فکری‌اش برمی‌گردد و هیچ‌چیز به‌مانند برخورد مستقیم راه‌گشا نیست. | باز لطیفه گفتی؟ بله. | ازدست لطیفه‌های تو کی خلاص می‌شویم؟ می‌گفت در پایان بودم که آغاز کردم. واگوییِ فصل‌آخر بود از ابتدا. یکی‌از همین‌روزها و شب‌ها کتابِ قصه بسته خواهد شد!

فریاد زد فرهاد! فرهادِ کوه‌کَن تو که آشنا با تمام سنگ‌ها و صخره‌هایی. کجا هستی؟ شاعر از غیب پدیدار شد و زمزمه کرد : همی گفت این‌که روزش را شب آمد،، به تلخی جانِ شیرین بر لب آمد،، دهان‌ش تلخ و شیرین در زبان بود،، به مرگ‌ش واپسین شربت همان بود،، به شیرین گفتم‌ش از دیده خون رفت،، که تا شیرین کنان جان‌ش برون رفت...! فریاد نزن آدم. فرهاد سال‌های سال است که جانِ شیرین را با جانِ شیرین تاخت زده است! شیدا؛ فرهاد مرد. بیستون به گریه افتاد و سینه‌ی دشت سوخت... آخ فرهاد. فرهاد دل‌شکسته‌ی من. ای‌کاش بودی تا می‌گفتی به کدامین کوه باید گریخت...!

درود دوستان ، کراش آن می ماندگاری و پخش بسیار زیادی داره ولی متاسفانه نتها کاملا مصنوعی و اغراق آمیز هستن ، رایحه کارامل کاملا غالبه ، بعضی اوقات نت زنجبیل میادو رد میشه و زود میره ، روایح گلی هم هرازگاهی استشمام میشه ولی نه به صورت طبیعی ، روی هم رفته با یه عطر شیرین با غلظت بالا روبرو هستیم که من به شخصه نتونستم کنار بیام .

خوشبو ترین عطر گرم و شیرین
با اختلاف تمام
از مانگاری و‌پخش بو هم‌که اصلا نیاز نیست تعریف کنم
فقط اون‌دوستانی‌که‌با دکانت نظر میدن در مورد عطرها

خیلی نظرشون‌معتبر نیست
دکانت معلوم نیست چجوری پر میشه
رو حساب دکانت نظر ندید