paco rabanne - Invictus

آقا این مطالب طویل و جدی رو حداقل زیر پست یه عطر پدرمادر دار که دستکم کمیکال نباشه انجام بدید... حیفه برای خودتون میگم. :))

سلام
پشت فرمون یه جایی که منتظر دوستم بودم نظرات دوستان ام رو خوندم .
دیدید چقدر خوبه که همه راجع به موضوعی هرچی بلدند بگن ؟
اینهمه چیزهای جدید آموختیم ضمن اینکه با نظر هر کدام از دوستانمون هم آشنا شدیم
حسین عزیز دقیق و مفید
علی شهرابی عزیزم بله . درست میگی . میخوایم ببینیم این داستان معنی اش چیست و از کجا آمد .
علی افتخاریان عزیزمون مثل همیشه شیرین و منحصربفرد
و جناب اقبال بهشتی حق با شماست اما فرقی هم نمیکنه مهم اطلاعات دوستان هست که آموزنده هست
همه چیز را همگان دانند .
بدلیل رعایت ادب و احترام این چند خط را نوشتم که عرض کنم متشکرم و دقیق خوندم و نکات جدیدی هم یاد گرفتم .
انشاله برسم خونه من هم یک مطلب دیگر اضافه کنم
با ارادت

با سلام و احترام خدمت همه دوستان گرامی
یه چیزی مدت‌های زیاد تو دلم بود و هربار از گفتنش مصرف شدم چون به نظرم اومد جز تلخ کردن کام دیگران نیست و... این قضیه مربوط‌ به تست حیوانی عطرهاست‌.همون طور که میدونید جز ‌تعداد انگشت شمار شرکت های عطرو لوازم آرایش، بقیه همه مواد اولیه‌ شیمیایی رو روی حیوانات معصوم‌ آزمایش میکنن.خود من مدتها دست از خرید عطر کشیده بودم چون به شدت روحم آزرده شده بود از ابن کار فجیع و غیر اخلاقی. انسان یه چه حقی به خودش اجازه میده دود و دم سیگار رو برای آزمایش کردن یا مواد شیمیایی عطر ولوازم آرایش و ...رو به زور و در شرایط بسیار وحشتناک به حلق و چشم و پوست حیوانات نازنین وارد کنه؟ مگه خالق ما و اونا یکی نیست؟مگه اونا درد نمیکشن؟ مگه اونا شخصیت و حرمت و حق حیات ندارن؟ مگه ورود اون حجم مواد شیمیایی به بدنشون اونا رو کر و زخمی و فلج و دچار مرگ نمیکنه؟ عکسای این جنایات فجیع انسانی تو اینترنت هست میتونید برید ببینید. بارها تصمیم به ترک عطر گرفتم اما چون نوع بدون خشونت و بدون تستش رو جایی ندیدم باز مجدد مجبور به خرید شدم به خاطرعلاقم ولی هرگز احساس رضایت عمیق قلبی نداشتم و همیشه چیزی بود که قلبمو به درد بیاره و اون یاد دردی بود که مثلا گربه یا سگی نازنین تو آزمایشگاه های شرکت های عطر کشیدن.چه جون هایی گرفته شد تا من مثلا خوشبو شم اما سعی می‌کردم به زور از یادم ببرم‌...راستش من چون کلا نمیتونستم بپذیرم موجودی به خاطر من کشته شه دوساله گیهاهخوار شدم و اونو بهترین کار تموم عمرم میدونم. بااین حال میدونم که تو شرایطی که حتی یه مسکن ساده هم تست حیوانی‌ شده ، کاملا پاک زندگی کردن تو این دنیا خیلی سخت شده اما خب تا حد خودم سعی کردم کمتر به پیشرفت این‌ خشونت و ناجوانمردی‌ کمک کنم و تلاشم مثلا بر خرید لوازم آرایش وگان‌ و بدون تست هست اما تو مقوله عطر ‌ به خاطر عدم دسترسی به عطرهای بدون تست در ایران،همچنان می‌خریدمشون‌ اما با اون حالی که بالا گفتم...راستش مدتیه دوباره حالم خرابه.در خصوص این جمله های عاشقانه ای که آقای سخی در مورد عطر می‌فرمایند بااینکه از قلبشون برمیاد، اما دوس داشتم بگم پشت صنعت عطر و ...چه جنایاتی هم نهفته است. میدونم با تحریم تنها من اون شرکت ها دست از تست برنمیدارن اما قلب خودم ارومتره‌ همچنان اما نمیدونم چقدر میتونم عطر نخریدن‌ رو ادامه بدم.ولی واقعا این کار انسانها درست و اخلاقی نیست.جالبه بعد تست حیوانی بازم مرحله تست انسانی دارن و مشخص نیست پس چرا قبلا‌ کلی‌ حیوون معصوم رو بااون وضع فجیع کشتن یا کور کردن یا...
عطر افشان عزیز بارها خواستم این‌ مطلب رو بنویسم اما گفتم خلاف منافع سایته.اما خب میدونیم که خلاف منافع انسانیت نیست.لطفا منتشر کن نظرمو.شاید دوستان گرامی هم راه حلی داشته باشن.هر کردار نیکی ده ها برابر به آدم برمیگرده.موفق باشید

جناب بهشتی کمابیش با میخ و نعل بازی و شوخ طبعی جناب عالی آشناییت داریم. اگر من باب مزاح فرمودید که بنظرم چندان شوخی قشنگی نیست ، چون این مطالب و صحبت ها یه گفت و گوی دوستانست و حیف و هدری در کار نیست که بخواهیم در نظر داشته باشیم آیا این مطالب به گوش و نظر همه میرسه و کارمون بی ثمر میمونه یا خیر! کسی اینجا قصد نداره خودی نشون بده ، صرفا جهت اطلاع..
اگر هم به طور جدی فرمودین فکر میکنم جناب سخی درست میفرمایند تفاوتی نداره ، بازهم نظرات بیشتری ثبت خواهد شد و این مطالب کم کم گم میشن.

خانم مریم عزیز رنجش و ناراحتی شما از تست حیوانی کاملا به جاست و قلب هر انسان دارای احساسی از این موضوع به درد میاد، اما به عقیده من “برند وگان” و “بدون تست حیوانی” جز بازارگرمی و از آب گل الود، ماهی(سود) گرفتن نیست…اگر یکم احساس رو با تئوری و منطق طراز کنیم تو این قضایا، اکثر پیشرفت های پزشکی کلیدی در جهت کم کردن ریسک مرگ و میر انسان از قرن ها قبل تا الان، با روش های تهاجمی بیگانه نبودن. پدر علم ایمنی شناسی، کاشف واکسن، ادوارد جنر، کسی که عملا تا الان یکی از کلیدی ترین کشفیات علوم پزشکی به اسمشه، با تلقیح ویروس آبله به یه “پسر بچه ی کوچک” یه جهان رو از کابوس آبله نجات داد، الان ماحصل همون تجربه ی جنر که از نظر اخلاق پزشکی مردوده، داره ایمنی بچه های مارو از بدو تولد نسبت به امراض مهلک بیمه میکنه، پس با علم به غیر اخلاقی بودن و تایید نکردن نفس یسری اعمال، بهتره بعد از برایندی که از “هدف و نیت” با “روش” میگیریم، قضاوت منطقی تری داشته باشیم و درست مثل همین قضیه، روش های اخلاقی تری رو جایگزینش کنیم نه اینکه کلا تمرکزمون رو کراهت کار جنر باشه بفرض و بیایم با افکار رادیکال و تند بگیم دیگه تمومه و همینجا کاته رابطم با عطر…، نتیجش هم میشه عوض شدن پوسته ی قضیه، همین… البته جسارت به نقطه نظر شما نمیکنم نظر شماهم قابل احترامه برام و از روی مهرتونه:). نتیجه اینه که درسته که یکسری برند ها، با اتیکت وگان یا کرولتی فری سعی می کنن مارکتشونو تقویت کنن، ولی توی دنیای امروز، بدون بیمه و تضمینِ ایمن بودن یک ماده یا ترکیب برای انسان هیچ برندی ریسک نمیکنه تا ماده ی جدیدی رو وارد ترکیب محصولش بکنه، مگر اینکه از دیتای کمپانی مادر که تست حیوانی وسیعی داره استفاده کرده باشه مثل لوریل، شیسیدو،…. چون بحث غیر دارویی هست من تاکید روی رویه لگالش ندارم چون اونقدر که دارو و مواد غذایی روشون ذره بین هست مواد ارایشی و بهداشتی روشون نیست و اون ترایال چهار فازی و اصولی دارو خیلی کم پیش میاد برای محصولات اینچنینی اجرا شع ولی الان تو قزن ۲۱ زندگی میکنیم دوستان و هیچ کمپانی ای جهت حمایت از حیوانات با اتیش بازی نمیکنه، برای یه ماده ی الکی و کم ریسک هم تست حیوانی با اون هزینه انجام‌نمیشه. هر برندی هم که قبل این قضایا تو چین فروش داشته، نمیتونه بزنه زیر قضیه ی تست. چون تو چین بصورت قانونی برای پخش محصولات بهداشتی باید تست شده و تایید شده میبود، الان نمیدونم عقب نشینی کرده یا نه.
شاید با این روش قلب مردم رو بدست بیارن و مارکتشون قوی تر شه، ولی برای جایگزین کردن تست حیوانی، باید علم دنبال یه الترناتیو با هزینه و کارایی مشابه باشه و تا اومدن اون جایگزین، هر برچسبی درمورد حیوان دوستی روی محصولات ارایشی بهداشتی، سواستفاده از احساس مشتریه.بازم ذکر کنم که بیان عقیده ی من به منظور اعلام غیر منطقی یا نادرست بودن طرز فکر شما نیست و امیدوارم سوتفاهم نشه مریم عزیز :)

دوست عزیزمون مریم خانم
چی بگم
تا بوده همین بوده
اغلب آدمها بطرزی نادرست از اشرف مخلوقات بودن بهره میبرند. چیزی شنیده اند اما به معنایش نرسیده اند .
جانشین خدای اند بر زمین !
چند وقت پیش فیلم اون جوجه های یک روزه ی معصوم رو دیدید که عین تپه روی هم ریختند و با بیل زیر و روشان میکردند و بعد زنده بگور ؟
که مرغدارها بابت افزایش عرضه و کاهش قیمت احتمالی متضرر نشوند .
در مملکت ما هم که نظارتی نیست و فقط اونهایی که رسانه ای میشوند و مردم اعتراض میکنند ، میگویند محکوم میکنیم و پیگیری .
نوشدارو !
از دیدن آن صحنه اینقدر گریه کردم که سردرد گرفتم . در اون لحظه خودم یکی از اون جوجه ها بودم . در آن زیرها که هوا نبود تا تنفس کنم !
بچه که بودم دو تا جوجه داشتم میبردم توی رخت خواب کنار خودم میخواباندم !
یا آن دیوونه ای که توی اینترنت با مشت توی سر اون سگ کوچولو میزد و اون سگ دست صاحبش رو که داشت میزدش لیس میزد !
ای خدا .
قضاوت راجع به این نامردی های برخی آدمها اینقدر سخت و سوزاننده ی دلهاست که فقط از خود خدا بر می آید
یکی از همسایه های ما که صاحب ملک هست بخاطر لجبازی با من ِ مستاجر چون به گربه ها غذا میدهم چندین مرحله میندازد توی گونی ( بچه گربه های شیرخوار را ) و بقول خودش میبرد و نفله میکند ( مادر بچه گربه ها چندین بار تا صبح ناله میکرد ) و چرا ؟
چون تازه ماشین نو خریده ( که یکساله هنوز نایلون هاشو نکنده ! ) و میگه اینها میرن زیر ماشین من .
و اما آزمایشات
تنها کاریکه میشود کرد این هست که از خدا بخواهیم حیواناتی که بخاطر انسانها و سلامتی ی اونها تحت آزمایش اند بدستور خدا درد نکشند .
کاش خدا عین داستان ابراهیم و اسماعیل برای آزمایشات ما هم راهکاری میفرستاد .
چه بگم که نه میتونم نه میفهمم نه از اسرار آگاهم نه مشرف به این دانش که حدس بزنم این نکنیم چه کنیم که عدالت میگوید تو که مخالفی راهکار بده !
درود بر شما . حمایت بکنید اما خود را آزار ندهید
که عبدامطلب در جواب ابرهه ( که گفت من دستور داده ام کعبه نابود شود و تو نگران ِ شترهایت هستی ؟؟ ) پاسخ داد :
من صاحب شترهای خود ام و کعبه هم صاحبی دارد که خود توان مراقبت دارد و نیازی به دخالت من ندارد .
بنابرین خواهر عزیزم
حیوانات ِخدا ، خود صاحب دارند و ما فقط مسئول کردار خویش درباره ی آنها هستیم
آرامش و آسایش همیشه همراه شما انشاله

با سلام و احترام به همه عزیزان که لطف کردن و پاسخ پر مهرشون رو بیان فرمودن،بله قطعا که سواستفاده تو هرچیزی که تقاضا توش باشه پیش میاد و تو همین قضیه هم ممکن پیش بیاد ولی شرکت هایی که ادعای بدون خشونت بودن دارن به همین راحتی نمیتونن کارشونو پیش ببرن و باید تاییدیه peta رو بگیرن و خب الان مگه وقتی یه شیشه رب گوجه می‌خریم به گفته های کی اعتماد میکنیم که اون واقعا رب گوجست و میخوریمش؟ اینجا تو بحث محصولات بدون خشونت هم به هرحال با تاییدیه هایی مجبوریم اعتماد کنیم و بخریم. کلا زندگی تو این دنیا اینطوره مجبوریم به گفته های یه سری منابع قانونی اعتماد کنیم و فلان محصول رو استفاده کنیم.
در مورد قضیه دیگه که آقای سخی بزرگوار هم لطف کردن و فرمودن باید بگم من از اساس باور ندارم حیوانات برای من خلق شده باشن و این کاملا یک دیدگاه شخصیه. از نظر من حیوانات هم حق حیات دارن و خب یه انسان اگه میخواد برای مریضیای خودش دارو بسازه لطف کنه روی خودش فقط امتحان کنه چرا باید تاوان مارو حیوانات بدن؟ مگه جان اون با جان من چه فرقی داره. چه برسه مقوله عطر. که برای خوشبو شدن که خیلی لول پایین تری از درمانه میایم حیوانات بی گناهو تیکه پاره میکنیم!!!بازم میگم وااااقعا سخته اما من سعی میکنم بدور از هیاهوی تبلیغات شرکت ها راه خودمو برم و کمتر به جهان آسیب بزنم.اگر سرچ بفرمایید می‌بینید که همین واکسن کرونا هم مرحله تست انسانی داره در واقع اکثر محصولات بعد تست حیوانی مرحله تست انسانی داره چون به گفته خودشون تست حیوانی تا حد۹۰ درصد خطا داره! چرا پس همون اول این کارو میکنن؟ اینجاست که به نظر من فلسفه تست حیوانی جز گرفتن و از بین بردن تمام احساسات و عاطفه بشری برای پیشبرد یک سری اهداف شوم به نطر من حقیر چیز دیگه ای نیست.یه بخش زیادی از این موضوع هم که تا حالا تلاش جامعه حامیان حیوانات برای تست نکردن وحشیانه رو حیوانات به نتیجه خاصی نرسیده،مربوط به چین هست که به هیچ وجه اجازه ورود محصولات بدون تست نمیده به کشورش و خب کدوم شرکتی حاضره چنین بازاری رو از دست بده؟؟!
عطر چیز خاصیه تو دنیای من اما کاش وقتی یه پاف ازش میزنم یاد درد و رنج یک موجود بی گناه نیفتم‌. چون اون واسه من خلق نشد، خلق شد تا تو این جهان زیبا واسه خودش بچرخه و زندگی کنه.همین حس زنده بودن زیباست که ما آدمیان برای خودمون می‌پسندیم اما بقیه موجودات انگار جانشونو دوست ندارن و نمیفهمن چقدر خوبه نفس کشیدن و بازی کردن و والد شدن و...نمیدونم من همیشه به ندای قلبم گوش میدم و قلبم بااین قصیه احساس راحتی نمیکنه.
از عطر افشان عزیز که نظرمو منتشر کرد و دوستان گرامی ام که نظرات ارزشمندشونو گفتن بسیار متشکرم.

درود خانوم مریم .
در دنیای عطر تست های حیوانی به حداقل رسیده و میتونم بگم درمقایسه با آرایشی بهداشتی و داروسازی اصلا بچشم نمیاد ، حتی نت های حیوانی که امروز در عطر میبینیم نود درصدش بصورت سینتتیک و آزمایشگاهی بدست میاد.
بیشترین تست های حیوانی متعلق به محصولات ارایشی که در نازکترین قسمت های پوست استفاده میشه مثل دور چشم، لب ،صورت و یا(شامپوها) پوست سر که دچاره حساسیت و ریزش مو میشه،اینا در ازمایشگاهها بیشترین حساسیت روشون هست و عمده تست ها روی این محصولات انجام میشه ، البته رتبه اول متعلق به داروسازی.
تا زمانی که جابگزینی برای تست نباشه داشنمندان و متخصصان ناچارن همین رویه را ادامه بدن، مثلا در همون تست های اولیه واکسن کرونا یا باید عده ای در راه علم و پزشکی داوطلب میشدن که بعیده کسی همچین ریسکی کنه یا اینکه دانشمندان ناچارن با تست حیوانی به نتابج اولیه برسند و مراحل بعد بسمت تست انسانی برن که خانوم فاطیما خیلی خوب توضیح دادن و یا اینکه بکل قیدش رو بزنن و ما بمونیم و کرونا که اگه چاره ای نشه و بکل از کنترل خارج بشه بی شک بصورت مستقیم یا غیر مستقیم خطراتش به حیوانات هم میرسه ، امیدوارم بزودی علم بقدری پیشرفت کنه که نیازی به تست حیوانی نباشه .

به نظر من عطر یک هنر به تمام معناست و هنر هم نه جنسیت داره نه سن و سال بوییدن روایح میتونه مثل تماشای یک تابلوی نقاشی ما رو به وجد بیاره مثل گوش دادن به موسیقی ما رو هیجان زده کنه مثل دیدن یه فیلم غمگین انگیز مثل سویت نوامبر ما رو به گریه بندازه و یا حتی تبدیل بشه به دفترچه خاطراتی که هیچوقت نداشتیم و ننوشتیم و بشینه تمام خاطرات خوب و بد گذشته امون برامون تعریف کنه
من خودم اعتراف می کنم بارها شده با بوییدن روایح هیجان زده شه و گریه ام گرفته، ما عاشقان روایح انسان های خیلی خیلی خوشبختی هستیم که اجازه میدیم عطرها داستان زندگی ما رو به زبان خودشون برامون تعریف کنن تا ناشناخته های خودمون رو که واژگانی برای بیانشون رو نداریم پیدا کنیم و بفهمیم
با تشکر از سوال خوب جناب سخی 🙏

دوستان عزیزم همگی بدون شک مطلع و مسلط اند که ارتباط سن با عطر چیست و دوستانی هم لطف کردند و آنچه لازم دیدند دیگران هم باخبر باشند ، مفید است را فرمودند و نیز هر یک از منظری و کاملا درست اشاره فرمودند .
من هم از یک دریچه ی دیگر عرض کنم که البته دوست عزیزمون آقای علی افتخاریان در آخرین جمله ی نظرشون ( از این منظر ) اشاره ی درستی کردند .
چندین سال پیش مقاله ی جالبی خواندم در یک مجله ی فرانسوی ی مختص عطر که البته ترجمه اش ( زبان فرانسه نمیدانم ) یک شیشه عطر برایم آب خورد !
جزئیات اش یادم رفته ( البته ترجمه را دارم اما جلوی دست نیست ) اما کلیات اش را به خاطر دارم .
در اوایل شروع عطرسازی و ثبت شرکتهای این شغله یک جوان که رئیس شرکت است دستور تحقیقاتی میدهد در ارتباط با فروش عطرها و نتیجه برایش جالب میشود که عطرهای خاصی را جوانان خریده اند و عطرهایی را میانسالان . پس متوجه میشود سلیقه در انتخاب عطر به تنهایی دخیل نیست و چیزی بیش از سلیقه در خریدها تاثیر دارد .مثلا فلان عطر را ۹۰ درصد جوانان خریده اند و محال است همگی همسلیقه باشند .
این نکته برایش جالب میشود و تحقیقات را که تا بحال مسیری اقتصادی داشت به سمت این جاده منحرف میکند
نتیجه این میشود :
انسان در تمامی ی عمر یک بینی ندارد
هر پنج تا هفت سال ( که عمر سلولهای استخوانی ست و طولانی ترین عمر در بین سلولهای بدن است ) جسم انسان کلا جسمی دیگر و متفاوت با هفت سال قبل میشود و چون دستور ساخت سلول ها از یک دسته کروموزوم شخصی و اختصاصی ی فرد میرسد او تغییری بنیادین نمیکند اما تغییر میکند و به طبع آن بویایی ، خلق و خو ، شخصیت و سلیقه ی فرد تغییر و البته در جهت تکامل و بهبود پیش میرود و در سنی خاص ( که مختص آن فرد است ) کروموزومی که دستور پیر شدن میدهد فعال میشود و افول اغاز میگردد اما مسیر پیری ی بویایی مسیری جداگانه است و متاثر و ازین قاعده پیروی نمیکند و فقط درصدی جزعی از تعداد گیرنده های حس ( سلولهای گیرنده ی روایح ) کم میشوند ( تغییر فیزیکی و نه شیمیایی ) اما سلیقه ( که متاثر از آیتم هایی زیاد هست ) هم تغییر کرده است .
و اگر شخص در حین زندگی بینی ی خود را تربیت کرده باشد نه تنها این تعداد کم نمیشود که بدن حس نیاز میکند و تعداد را اضافه میکند . مثل ورزشکاران که دستور به ازدیاد ماهیچه میدهند یا معلولینی که اعضاء دیگرشان قوی میشود ( بدلیل تمرین )
در مقاله قید شده که برخی روایح روی جوانها تاثیر بیشتری دارند و برخی روی میانسالان و این میشود که عطرهایی که حاوی ی برخی روایح هستند فروششان بین جوانها بیشتر است و برخی روی میانسالان و گفتیم که هرچند سلیقه تغییر میکند اما این منظر ارتباطی با آن ندارد .
حتی اسم روایح هم در مقاله مقیود هست اما من فراموش کرده ام . که مثلا اگر فلان روایح در عطر باشد در بین جوانان مقبول تر و ایضا میانسالان همینطور .
هر دسته از روایح روی سنی خاص تاثیر گذار تر است و دارندگان آن سن شعف بیشتری از بوئیدن آن روایح پیدا میکنند در حالیکه دیگران کمتر مشعوف میشوند .
پس مثلا راجع به این عطر :
عده ی بیشتری از جوانان عاشق آنند
یا میانسالانی که بینی ی خود را تمرین نداده اند و اهل عطر یا کلا بوئیدن نبوده اند و بینی ای بکر ( معمولی و نه تربیت شده ) دارند از این عطر لذت میبرند
و دسته ای دیگر که بنا به سلیقه ی شخصی از روایح کار شده درین عطر لذت میبرند
مثلا خود من در سالهای ورودش که جوانتر بودم از طرفداران این عطر بودم و هنوز هم گاهگاهی برای زنده کردن خاطرات ، میپوشم .
دوست عزیزم علی شهرایی مهربان فرمودند مقوله ی عطر پیچیده نیست .
این فرمایش میتواند درست باشد برای دوستانی که خوشبویی را دوست دارند و عطرها خوشبو هستند
اما علی ی عزیزم بدان که اینقدر پیچیده است که اگرشخصی ورود کند تا سالها بعد که استاد نشده هر روز میتواند گیج و گیج تر شود از اینهمه تعامل و تضاد ِ درون این هنر و در هر علمی شاخه دارد
مثل یک درخت عظیم است که ما از دور میبینیم اش اما اگر بخواهیم بفهمیم این درخت چیست و از چه ها ساخته شده و چطور کار میکند
هیهات است !!

درود بر شما جناب سخی عزیز
خواستم تشکر کنم از شما بابت وقتی که میزارید و این مقالات و مطالب آموزنده و مفید رو با اعضای عطرافشان به اشتراک میگزارید.
سپاس از شما

جناب یوسف اعظمی
سلام
خوشحالم که مورد توجه شخصی مسلط چون شما واقع میشوند .
با ارادت

حسین عزیز
درود بر تو
آقا اشکالی ندارد ! همه ی دوستان حق نظر دارند اما به فرمایش و نظر حضرتعالی و جناب افتخاریان سازنده باشد البته که بهتر است .
این که خوب است !
برخی دوستان حاضرند که شاکی باشند !
از همه شکایت دارند و جز شکایت ندارند !
در صفحه شان جز شکایت مطلبی دیگر مندرج نیست !
درست مثل اینکه هرباره شربت بخورند و شکایت کنند که چرا لایعقل شدم ! خود جواب ِ خود دارند !
لیک شنوندگان عاقل اند که اکثریت هنرمند و هنردوست اند .
تمامی ی لذت ِ این سایت به گفت و گوی اش است ورنه نگاشتن ِ روایح هر عطر را که سایت ، متقبل و مندرج است
و این دوستان عزیز ما
نخورند بهتر است . نخوانند بهتر است .
که ناراحت نشوند .
که هر کس خود " انتخاب " میکند چه بخواند و چه بگوید .
تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنر اش نهفته باشد
یکی از بهترین ِ راهکارها ، راهکار جناب شوشتری ست
فرمودند ( به من ) : عبور کن .
که در سایت موانعی موجود هست !
باید بی توجه عبور کرد ورنه دوستان ِ بیشتری که منتظرند به جهت همراهی آزرده میشوند .
درود بر تو
و بر همه ی دوستان خوشبو و خوش خلق و خوش لبخند

به نام آنکه هستی را به عشق آغاز کرد .
سلام .
پاسخی کوتاه عرض می کنم . در فلسفه‌ی آفرینش ، قسمت قابل نوجهی از تصمیمات آدمی ، در گرو قاعده ایست به نام ، اهم و مهم .
یعنی در لحظاتی آدمی باید تصمیم بگیرد .
مثالی مع الفارق می زنم و شمای نوعی را مخاطب قرار میدهم . نه شخص خودتان را . اگر در شرایطی بنا باشد بین ، جان فرزندتان یا یک سگ یکی را انتخاب کنید اولویت شما کدام است ؟ یقیناً و قاعدتاً میفرمائید فرزندم و در آن لحظه هر چند جان آن سگ محترم شمرده شده است ، اما قاعده ی نام برده نا خود آگاه شما را به سمت انتخاب فرزندتان سوق میدهد و یقین بدانید پس از این انتخابات هیچ کس شما را بی رحم خطاب نمیکند .
همانطور که آدمی عاشق حاضر است ، جان خود را فدای هدفی والاتر از جان خویش کند ، یقین بدانید اگر صحبت نجات جان آدمیان باشد . حیوانات نیز عاشقانه جان خود را فدا میکنند . زیرا خالقشان این چنین آفریدتشان .
امیدوارم جان مطلب رسیده باشد.
در پناه حضرت عشق .