ORTO PARISI - Risvelium

با سلام بر خوببویان عطرافشانی کسی از دوستان عطر ریزولیوم را تست کرده و یا داشته؟
ممنون میشم اگر اطلاعات خود را در مورد این عطر به اشتراک بگذارید.
شبتان آرام فردای ایران روشن

باز جسارت دیگه ای از گولتیری که قابل تحسین،کلا جسارت این عطار بیشتر از عطرهاش دوست دارم.
عطرهاش آدمو به تفکر درونی وادار میکنه،ایندفعه رفته سراغ مرکبات ترش و شیرینی‌ که انگار پخته شدند با همون حس و حال عطرهای خودش.
آغاز عطر خام،تند و غافلگیرکننده است شما با انفجاری از بوی چوب سوخته ترشی خاک مرطوب و پوست حیوان و نوعی سبزی زهرآلود با همراهی پارادوکسی ترشی مرکبات و شیرینی آناناسی که زیر آفتاب سوزان فاسد شده مواجه می‌شوید.
در میانه عطر وارد فاز انیمالیک چرمی و دودی میشود شما بویی از پوست حیوان تازه دباغی‌شده، چرم خام و بدن عرق‌کرده و خاکستر چوب را حس می‌کنید حالت جسمی و شهوانی عطر در این لحظه به اوج میرسد.
در فاز پایانی عطر آرام‌تر می‌شود و گرمایی رزینی، خاکی و کمی شیرین پیدا می‌کند به نوعی از ته‌ مانده‌ی سوختن طبیعت، روحی بیرون می‌آید.
ریزولیوم به معنای بیداری است که چشم رو درب هم حکایت از این موضوع دارد.نمادی از چشم سوم که میخواد مفهوم درونی انسان با طبیعت و حیات پیوند بزنه.
پرفورمنس بالایی داره

ریسولیوم، که در سال 2025 منتشر شد، احساس می‌شود مانند یک شاهکار سینمایی که مرزها بین هنر و روایت را تار می‌کند جایی که داستان مدام تغییر می‌کند، شخصیت‌ها تکامل می‌یابند و تماشاگر مجبور است به جلو خم شود تا معناهای عمیق‌تر را کشف کند. درست مانند فیلم‌های آلخاندرو جودوروفسکی، این یک تجربه پیچیده است. شما نمی‌توانید فقط آن را ببینید؛ باید آن را زندگی کنید، احساس کنید و بگذارید که در مقابل شما باز شود.

این عطر با گریپ‌فروتی تیز و تقریبا گیرا آغاز می‌شود. این همان گریپ‌فروتی نیست که شما از عطرهای دیگر می‌شناسین بلکه بیشتر شبیه به اولین تصویر در کوه مقدس است: ناآشنا، اما جذاب. آن را به شوکِ سیتریک تشبیه می‌کنم، دقیقاً مانند شروع 2001: یک ادیسه فضایی، جایی که شما در یک دنیای غریب و ناآشنا پرتاب می‌شوید، نمی‌دانید چه چیزی در پیش است، اما نمی‌توانید از آن چشم بردارید. گریپ‌فروتی که در اینجا حس می‌شود تلخ، سبز و فوری است بی‌وقفه و جلب توجه‌کننده. شما انگار در یک دنیای سورئال بیدار شده‌اید، جایی که مرزهای واقعیت هنوز نرم و انعطاف‌پذیر است.

و سپس، درست مانند چرخش میانه فیلم، ریسولیوم قلب خود را نمایان می‌کند ترکیبی عجیب از انگور سیاه و آناناس. این دو میوه به گونه‌ای در کنار هم می‌آیند که شبیه به فیلم‌های دیوید لینچ است، آزاردهنده اما به طرز عجیبی زیبا. آن‌ها تاریک، محو و خاکی هستند. شما شیرینی ساده‌ای که ممکن است از آناناس انتظار داشته باشید را نمی‌گیرید، بلکه چیزی پیچیده‌تر. انگار که قلب فیلم (یا عطر) یک بعد پنهانی از خود را به شما نشان می‌دهد دنیای میان دو دنیای دیگر خاکی و مرطوب، مانند گورستانی مه‌آلود که شاید بذر چیزی جدید در آن در حال جوانه زدن باشد.

وقتی به نیمه دوم فیلم می‌رسیم، چیزها شروع به تغییر می‌کنند. پایه عطر مانند پایان‌بندی فیلم هفتمین طبل می‌شود لحظه‌ای تأملی و عمیق که در آن همه چیز به نوعی آرامش عجیب و پرمعنایی می‌رسد. این یک پیشرفت خطی نیست، بلکه یک داستان در حال تحول است، جایی که هر نت مانند یک صحنه از فیلم است که در نهایت همه‌چیز به هم می‌آید تا یک دیدگاه بزرگتر و عمیق‌تر ایجاد کند.

ریسولیوم یک عطر برای عموم مردم نیست؛ این سینمایی نوآورانه در مایع است. درست مانند مل‌هالند درایو، این یک معماست. لحظاتی از درخشش وجود دارد که هم عجیب و هم ناآرام است. این یک عطری است که به صبر نیاز دارد مانند شدت آرام یک فیلم از وونگ کار وای، جایی که شما باید خودتان را کاملاً در جو قرار دهید، بگذارید که پیشرفت کند و بگذارید شما را به مکان‌های غیرمنتظره ببرد. در ابتدا ممکن است احساس ناراحتی کنید، اما وقتی وقت بگذارید، زیبایی پیچیدگی آن را خواهید فهمید.

برخی از منتقدان ریسولیوم را با آثار قبلی مانند مگاماره و سمنیالیس مقایسه کرده‌اند و من می‌توانم بفهمم چرا. این عطر عناصری مشابه آن‌ها را در جسارت و پیچیدگی دارد. با این حال، ریسولیوم مانند برداشت جدیدی از بازسازی جهان سینمایی خودش است، مانند یک کارگردان که دوباره به تم‌های آشنا بازمی‌گردد اما با شخصیت‌ها و پیچش‌های غیرمنتظره. در حالی که این یک تغییر کامل نیست، اما آن‌ها را به طرز تازه‌ای و هیجان‌انگیزی بازبینی می‌کند.

در پایین‌ترین لایه، عطر به چیزی خاکی تبدیل می‌شود، شبیه به خاک پس از باران بهاری، زمانی که همه چیز دوباره به زندگی می‌آید. این را می‌توان با پایان‌بندی فیلم کوه مقدس مقایسه کرد، جایی که همه‌چیز به یک دایره کامل می‌رسد: تولد دوباره، فراز و فرود، و پذیرش طبیعت چرخه‌ای وجود. همین حس مرگ و تولد دوباره است که ریسولیوم را به تجربه‌ای روحانی تبدیل می‌کند، مانند سفر ذهنی در قلمروهای آگاهی، مشابه تجربیات ذهنی در وارد شدن به خلا یا چشمه.

در نهایت، ریسولیوم، مانند سایر آثار گوالتیری، یک اثر هنری است. این درباره خوشایند کردن همه نیست؛ این برای کسانی است که بیشتر از یک عطر می‌خواهند کسانی که به دنبال داستانی هستند، یک تجربه، یک ارتباط. این یک عطر است که از شما می‌خواهد با آن در سطحی عمیق‌تر درگیر شوید، مانند فیلمی که بعد از تمام شدن آن هنوز در ذهن شما باقی می‌ماند.