AMOUAGE - Journey for Men

خوشبوترین کار آمواج از نظر من.
بوی بهشت میده.
اولش بوی فلفل اجازه خودنمایی نوتهای دیگه رو تا حدودی میگیره ولی بعد از نیم ساعت این شاهکار شروع به خودنمایی میکنه.
عاشق این ترکیبی هستم که در فاز میانی ارائه میده،
فقط نمیدونم چرا همه از ماندگاری و پخش بوش خیلی تعریف میکنن!واسه من که کاملا معمولی بود.
یه روزی میخرمش به هر حال.

رایحه اش در مقایسه با براکن و جوبیلیشن حرفی برای گفتن نداره هم این هم آنر حتی اپیک بنظرم از این۲تا بهتره

تو کارای امواژ که دارم این و سیلور کولون بیشترین بازخورد بین خانم هارو دارن واسم...

غربي ترين رايحه در كلكسيون امواج.

یه کار تند، شیرین و ادویه ای .... به شخصه از اپیک خوشم نیومد اما این کار خیلی خوبه به خصوص برای عصرهای سرد و خشک پاییز.

سلام
جورني يه كار ميشه گفت تند و تيز ادويه اي حساب ميشه كاري از تركيب ادويه جات و تنباكو كه بخور و يه حالت سبز گياهي در ابتدا اون رو همراهي ميكنن كه بعد از گذر زمان تم دودي و چرمي رايحه رو سنگين ميكنه ..به لحاظ رايحه عطر همه پسندي ميتونه نباشه..بايد تست بشه پخش و ماندگاري خوبي هم داره

با سلام بشخصه هر وقت وارد صفحات مختلف میشم و مقالات و نقد و بررسی های سام و ایکاروس عزیز رو میبینم بسیار لذت میبرم و برام تازگی داره اما مدتیست که این عزیزان در عطر افشان حضور ندارند امیدوارم که دوباره شاهد حضور پررنگشون باشیم.

با درود.. بنده نیز با جناب طولابی هم عقیده هستم، هر روز سایت رو چک میکنم، امامتاسفانه اخیرا کمتر نظرات و نقد و بررسی دوستان کارشناس رو میبینیم. کاش این امکان وجود داشت که مدیریت عطرافشان همانند دیگر سایت ها گروه یا کانال تلگرامی رو به سایت اضافه میکرد که حداقل دسترسی راحت تر به دوستان کارشناس امکان پذیر بود

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم
در میان لاله و گل آشیانی داشتم
گرد آن شمع طرب می‌سوختم پروانه‌وار
پای آن سرو روان اشک روانی داشتم...

پرایوت لیبل، یه یاغی عصیانگر و سرکشه که با تمام قدرت و شکوهی که داره، اما محزون و انزوا طلبه.

این عطر، نمایشی از خاک، غبار، وهم و تاریکی در قالب شخصیتی درونگرا و عمیقه. عطری از پچولی که با چرم، بر وجوه چرکین، انیمالیک و دودی اون تأکید شده. لایه های چوبی، خاکی و خشک اون، از وتیور و پاپیروس شکل می گیره و رگه هایی صمغی، پیچیدگی های تاریک و مرموز اونو کامل میکنه.
پچولی دودی و چرکین شده با چرم، خاکی و غبار گرفته از وتیور و پاپیروس که در فضاهای تاریک از صمغ ها، غوطه ور شده. این داستان پرایوت لیبل هست.

شخصیتی قدرتمند، نگاهی نافذ و چهره ای متفکر و عمیق، با دنیایی از ناگفته ها و داستان ها که از غمی پنهان، حسرتهای بزرگ و اقتداری بی فتح و بدون پیروزی و خالی از لذت حرف میزنه.
اگرچه پرایوت لیبل عطر من نیست، اما نمیشه منکر کیفیت بالا، رایحه ی قدرتمند و زیبایی های محزون اون شد!
این عطر، عطر شوق و آرزو و هیجانه که در زیر لایه های تاریک و غبار آلود گذشت زمان و بازی های روزگار مدفون شدن. بال هایی که از جنس کوهن، از رنگ خاک و حسرت پرواز.
عطری از طغیان، غرور و قدرت، نمایشی از خواسته ها و امیال و آرزوها، با طعم غریب خاک...