john varvatos - John Varvatos for Men

درود بر بهروز نیک نفس. این عطر رو سال گذشته از عطرافشان گرفتم. کمی رایحه کلاسیک داره و از این جهت خیلی می پسندم. لایه باریکی از چرم که بر گرداگرد شیشه خودنمایی می کنه خبر از عطری با رایحه غالب چرم میده و در واقع همینطور هم هست . عطر با بوی غلیظ و ترش میوه ای( و اندک ته بوی شیرین) باز میشه در حالی که رایحه چرم اون رو سنگین کرده. چرم کمی دود گرفته س و این به زیباتر شدن فضای کار کمک کرده اما روایح ترش اجازه نمیدن کار عمیقا تاریک بشه. رایحه تا پایان چندان تغییری نمیکنه . آکورد اصلی عطر در سایتهای فرنگی، چوبی معرفی شده اما از نظر من روایح چوبی چندان قابل احساس نیست. بیس اصلی کار رو رایحه چرم و میوه های ترش تشکیل میدن. در صورتی که علاقمند به روایح کلاسیک و چرمی باشید این عطر میتونه با این قیمت انتخاب خوبی به ویژه برای سنین بالای سی باشه . در نقد این عطر باید عرض کنم به شخصه تا این حد رایحه ترش میوه ای رو نمی پسندم. میکس لیمو،آلو زنجبیل و ... رایحه عطر رو زیادی ترش کردند.به خصوص که این ترشی از آغاز تا انجام کار ، چاشنی چرم شده. و یحتمل چنانچه کمتر می بود چرم بیشتر و بیشتر جلوه گری مینمود. به نظرم ماندگاری و پخش مناسبی داره و در قیاس با بسیاری از عطرهای امروزه نمره قبولی میگیره. فقط برای روزهای خنک سال توصیه ش میکنم. برای تست و خریدش به خیلی از فروشگاهها سرزدم. وینتیج و آرتیسان فراوون بود اما این یکی نه تسترش بود و نه خودش. خوشبختانه عطرافشان آورد و من بلایند بای کردم. اصلا پشیمون نیستم . اما خریدش رو بدون تست توصیه نمیکنم. این عطر ساخت ایالات متحده س .حال و هوای چرمی عطر و به ویژه فرم شیشه و رنگ ماتش جوریه که من رو یاد برخی کافه بارهای قدیمی در فیلمهای وسترن، با انواع و اقسام شیشه های نوشیدنی، چیده شده در قفسه های " اشربه" مهمونخونه میندازه. هنگامی که آرتیست نمره یک داستان با چکمه های چرمی پاشنه ده سانتی و شلوار و پیراهن جین سنگ شور خاک گرفته ش، با یک بارونی بلند چرمین و ششلولی آماده شلیک، "پر" کمرش ، از اسب پائین میاد و با قدمهای مطمئن وارد یه مهمونخونه سر راهی میشه. صاحب میهمان خانه یک آقای مسن مهربون با پیش بندی بر کمر هست که به همراه همسر میانسالش، پشت پیشخوون بار ایستادن. عقب سر اونها، قفسه های گنجه بار ، پر از شیشه های جور وا جور " اشربه" و " غرابه های" نوشیدنیست.یه شیشه جان وارواتوس هم لابلای قفسه ها دیده میشه. کمی اون طرفتر در فضای وسط مهمونخونه، آرتیست نمره دو داستان ، یه مرد قد بلند ، عاشق پول و طلای باد آورده، که وقتی نیشش رو وا میکنه ردیف دندونهای طلاش پیدا میشه با صورت استخوونی، دماغی منقار عقابی، چشم های وق زده و نگاهی نافذ ، با کت و شلوار مشکی خوش دوخت اتو کشیده و پیراهنی سفید برتن، در حالی که سیگار برگ کوبایی کنار لبش داره و بند ساعت طلاش در امتداد جیب کوچک جلیقه ش جلب نظر میکنه، و سعی داره با این "دک و پز" ، ادای آدمهای درست و حسابی رو در بیاره، به اتفاق نوچه ها ی شرورش و چند تا خانم جوون نشستن دور یه میز بزرگ و به فسق و فجور مشغولن. آرتیست اول و دوم یک آن چشم تو چشم میشن و کلی خورده حساب تصفیه نشده قدیمی میاد جلوی چشمشون اما عجالتا هیچکدوم به روی همدیگه نمی آرن. یک گیتاریست دوره گرد گوشه خلوت کافه جا خوش کرده و موسیقی هیجان انگیز سبک فلامینکو رو با ریتمی تنداجرامیکنه . آرتیست فتو ژنیک ما میره به سمت بار و می شینه روی یه صندلی بلند و دستهاش رو میگذاره روی پیشخوون. مرد مسن لبخندی نثارش میکنه و می پرسه قربان مایلید براتون چی بیارم؟آرتیست میگه "یه ماء الشعیر لطفا !" مرد مسن میره منتهی الیه بار یه لیوان بزرگ برمیداره و داخلش یخ می ریزه و می گیره زیرخمره ماءالشعیر ، شیرش رو باز میکنه و لیوان رو لبالب پر میکنه و از همون فاصله لیوان رو "سر" می ده روی پیشخوون بلند بار. آرتیست در حالی که دستش رو روی پیشخوون حائل کرده، چند فوت اونطرف تر لیوان رو میگیره و از شدت تشنگی محتویات لیوان رو لاجرعه سر میکشه. از اینجا به بعد رو خلاصه میکنم. آرتیست اول و دوم داستان که با هم خورده حساب مالی دارن درگیر میشن و آرتیست اول در نهایت دومی رو با تمام نوچه هاش لت و پار میکنه. این وسط کلی هم خسارت به مهمونخونه پیرمرد وارد میشه که آرتیست اول ، مردونگی میکنه، دست میکنه در جیب آرتیست دوم و کلی اسکناس تا نخورده از کیف چرمی اون مرحوم در میاره و تمام خسارت های وارده رو جبران میکنه. یه مبلغی رو هم اضافی میده و سفارش میکنه مراسم کفن و دفن آبرومندی با حضور کشیش برای آرتیست دوم گرفته بشه. دندونهای طلای آرتیست دوم رو هم میبخشه به همسر صاحب مهمونخونه. یه دست لاف حسابی هم میده به گیتاریست مون و بقیه پول رو هم میگذاره جیب خودش. مهمون خونه دار که از اینهمه معرفت و لوطی گری دهنش باز مونده، هنگامی که کابوی داره سوار اسبش میشه یک شیشه نوشیدنی جان وارواتوس میده به اون و میگه "بگیر نمک نداره" . کابوی هم اون رو میگذاره در جیب آستر بارونیش و میگه ممنون شب با خوراک لوبیا حسابی میچسبه. این رو میگه و میزنه به چاک جاده و در غبار گم میشه.

خدا خفه ات نکنه فریار
چرا خلاصش کردی؟ تازه داشتیم میرفتیم تو حس. تو این ماه رمضونی هوس ماشعیر کردیم