AMOUAGE - The Library Collection Opus VI

درود و سپاس از شما.خیلی نیش بازا میگن به اوپوس اجازه بدید،وقت بدید تا نت عوض کنه!اما نظر من اینکه کارای اوپوس و اکثر آموآژا اونقد تند هستند و مواد داخلشون اونقدر پایداره که اصلا اجازه ی نت عوض کردن به سایر روایح نمیده.نظر شخصیم اینکه کارای آموآژ اصلا هنر عطر سازیو نداره.منظورم کارای نیش نیست.مثلا شما برند ناساموتا رو تست کنید شاید حالتونم به هم بخوره ولی هنر عطاری براتون مشهوده اما این برند نه!
نت اول:بخور خوشبو،west indian bay(برگ گیاهی است که در هند میروید،بسیار اسپایسی و تند است)،فلفل سیچان
نت دوم:تاک ابریشم،پتچولی
نت سوم:گل لادن،چوب صندل،عنبر
ببینید خانم ندا اینجا شما فراوان عنبر دارید،مثل عسل گرم و شیرینه منو نابود میکنه به تنهایی،بعد بخور خوشبو،وای این کا مثل این میمونه که بعد از اون گرما،یهو عطرو میزارید رو یه گاز بزرگ.بخور خیلی گرم و در ترکیب با عنبر،پتچولی،فلفل سیچانريا،اون برگ هندی که معرفی شد،بمب گرما و حرارت میشه!!هر کدوم از این اجزاء تو یه عطر باشن عنصر گرمان.به نظرم این که کل عناصر گرمو با هم ترکیب کنی و ادعات این باشه که کارام موندگاره و پخشش بالاست،خنده داره!معلومه که همین میشه.و اصلا اجازه نمیدن تو همین کار چوب صندل یا گل لادن خودشونو نشون بدن!هنر اینکه اونتوس بسازی عطری خنک با پخش بمب،ماندگاری استثنایی و تغییر نت بینظیر.ولی همه ی کارای آموآژ(تقریبا همه)فقط بمب گرما هستند و آدم فک میکنه یه مسجد دنبالشه و بوی مکان زیارتی بیش از حد و قویه!سلایق خاص میخواد این همه هزینه کردن پای همچین محصولی.به خدا گلابه خودمونو دست کم گرفتید.پس ندا خانم فک کنم توضیح کامل بود عناصری که معرفی شد مخصوصا عنبر،بخور،فلفل هندی،پتچولی،این عطرو بیش از حد گرم کرده و سر درد آور برای اکثر آدما!و مشک خم اصلا تو این کار نیست.مشک بسیار دلنشینه.مخصوصا مشک سفید.
در ادامه این تلخی برای بخور و همچنین عد برگه هندی و فلفله سیچانه. و اینکه دوز این عناصر بالاست.وگرنه خیلی از عطرا این ترکیباتو دارند،اما نه با این دوز زیاد.خوب شیرینیه زیاد به تلخی میزنه.و اینکه بله عطرهای با تم عربی به این شکله و من فک میکنم همش نون تبلیغات زیاد و طراحای معروفشونو میخورند.چون میدونید دیگه عرب همیشه با پول همه چیو خریده حالا هم نوبت عطر سازا و طراحان شیشه های عطره!

سلام و احترام

اپوس شماره ۸- بخش اول

"لمس نور"
اسمی که من برای عنوان این رویو میزارم. اپوس ۸ لمس نور و روشناییه‌. توهم محض. اپوس ۸ عطری بر بستر گل های سفید هست که با شیره ی خامه ای و لاکتونی چوب های مختلف پوشیده شده و دلپذیر و شبانه و مدرنه. این خلاصه ا ی ساده انگارانه و آماتور گونه ی اپوس ۸ هست‌ .
اپوس هشت بواسطه مولکول های عامل‌توهم بویایی (در راسش مارین-اوزون مولکول و گونه های سنتتیکی از امبرگری ) تجربه ی گیر افتادن در بین بی نهایت منشور‌نوریه که حس ماده بودن نور و تلاش برای لمس رنگها رو در پی داره. اپوس هشت دو بخش داره. بخشی که توسط شامه حس میشه و بخشی که در ذهن مصور و تصویر پردازی میشه و ایجاد و درک میشه‌ .
آن بخشی که در شامه احساس میشه با رایحه اروماتیک ومعطر، کمی خاکی و غباری از دارچین صعیف و زنجبیل ترد و دانه ی کاج با محوریت جاسمین علیط و سبزی شروع میشه که توامان تلخ و پر اصطکاکه‌ که به زودی در تقلای کوتاه و شفاف و پر نوری شکوفه ی پرتقال رو هم در جمع خودش میپذیره تا از اون اصکاک‌اولیه ش کم بشه . فصای عطر کمی داخلی تر و خانگی تر میشه و با لبه های دارچینی و زعفرانی حرارت دیده و معطر و تند و مجموعه ای از ادویه جات ترکیب شده ی آشپزخانه ای امیخته میشه که البته این ادویه جات بر فضای عطر غالب نمیشن بلکه فقط شامه رو تحریک میکنن. این ادویه جات فضای کلی عطر رو در کنار زعفران و یلانگ که بوی شیرین موز نارس رو حمل میکنه باعث میشن که لایه های مختلف گل های سفید این عطر با محلول غلیظی از هم جدا بشن و کاملا حتی اگر‌اماتور باشین این حس رو خواهید داشت که شامه تون رو از روی گلبرگ های عبور میدید و اون ها رو لایه لایه و با فاصله بو میکنید. کمی غلیط و شربت مانند میشه تا اینکه مرکباتی که ابتدا فرصت خودنمایی رو نداشتن از فصای این محلول غلیظی که گلبرگ های سفید جاسمین رو پوشونده سرک میکشن و میتونید بوی ترش و تلخ و خیلی روشن و براق برگاموت و تند و اسپایسی گونه ی لایم و رایحه ایندولیکی از شکوفه های مرکبات رو هم درک کنید. دز این عطر از تعداد زیادی مولکول یویایی که من اسمشون رو گذاشتم توهم بویایی استفاده شده. یکی از اونها مولکولی هست که حس مارینی و دریایی شیرین امیخته با بوی پوسته ی خربزه و خیار گونه و نمکینی داره که ناگهان فصای عطر رو پر از نور میکنه اما نوری که منشایی نداره. همینش هم باعث علاقه ی شدید به این عطر میشه. شما نمیدونید منشا این بوها کجا هستن. و دیگه از قالب بو خارج میشن و وارد فصای ایلوژنیک میشن. یعنی توهمه اینکه دارید چیزی رو بو میکنید حال آنکه در حقیقت دارید تصورش میکنید. احساسی که کاملا در ذهن داره پردازش میشه. مثل همان جیزی که بهش میگیم بوی عید. بوی خوشحالی‌. چیزهایی که بو ندارن ولی در ذهن ما پردازشی اینگونه دارن. انچه که ما تحت عنوان تازگی میشناسیم‌ . همینجاست که رایحه عصاره ی حاصل از تقطیر برگ درخت " پیمنتا بری " که نوعی برگ بو است و رایحه ای اکالیپتوسی اما سبز تر و اسپایسی تر و دارچینی تری داره نورهای این مجموعه رو در منشور حاده تری میزاره و تعددشون رو بیشتر میکنه. ناگهان تعداد زیادی حس خوب که منبعش رو نمیونید به شما هجوم میارن. همینجا که حدود سی دقیقه بعد از اسپری عطر هست فصای صاف و روشن و نرم و شیرین و کرمی و خامه- وانیل گونه ی شیک دلپدیر و معصومانه ای شروع میشه که باز هم با کمک همون تصاویر ذهنی عمیق و عمیق تر میشه. دقیقا گویی صحنه ی غرق شدن یک گلبرگ سفید جاسمین رو در محلول غلیط خامه وانیل گونه ای با کمک لنزهای خیلی خیلی قوی و با اسلوموشن ببینید. این حجم از رزولوشن برای یک عطر فلاوری کم نطیر و خارق العادست‌ .
حس شگفتی برای دیدن اینهمه نور و تصویری که به شما حمله میکنن باعث میشه برای لحطه ای خودتون رو گم کنید چون اصلا باور نمیکنید همون جای قبلی باشید.
این بخش اول این رویو بود و بخش دومش رو فرصت کنم مینویسم.‌
با احترام