AJMAL - Saif Al Hind

با احترام و عرض ادب
بانوی فرهیخته و ارجمند سرکار خانم فیضی، نوشتن بو برای این پدیده یا آفرینش بسیار کم است... چراکه در ابتدای مالش به پوست مچ دست و گردن، شما را غرق در تاریکی مطلق به مانند ورود به فضا تک و تنها می‌کند، و بعد از حدود یک ساعت سرگردان در فضای تاریک و تنها، نوری از عشق و امید در بستر تاریکی طلوع می‌کند که تمام تاریکی را به روشنایی مبدل می‌کند... این روشنایی برای ساعتها پایدار است که در نیمه روز، روشنایی آرام آرام به غروب در آفاق تاریکی رضایت می‌دهد، گویی حتی خود رایحه واکنش بیولوژیکی دمای پوست را با دمای پیرامون از گذر زمان در روز و شب کاملا درک می‌کند و خود را با دمای پوست شما در پیرامون شما، آداپتور می‌سازد. عطری بیولوژیکی که دارای بیوسنسور دما و زمان است......
از همراهی شما بسیار سپاسگزارم و بهترین ها برای شما

با سلام به جنابعالی،،، این علاقه بسیار شدید شما به یک برند عربی سطح متوسط به پایین جای تعجب فراوان داره اون هم در جمع عطرافشانی های عزیز که خیلی هاشون نیش و ایندی نیش باز هستن،،،تقریبا همه عطرگرامتون اجمله و شروع کارتون در عطرافشان هم با روح دوبی همراه بود!!

با تقدیم احترام و عرض ارادت
جناب آقای دکتر اسعدی ارجمند؛ اشراف ،تواضع و کمالات حضرتعالی پیوسته موجبات مزید امتنان بنده بوده و خواهد بود و همچنان پا دررکاب،و بهره مند از وجود نازنینتان هستیم.با آرزوی بهترین ها و بهروزی.ارادتمند🥀🌺🌹

سلام جناب اسدی عزیز تشکر از توضیحات زیباتون لطفا بگین از کجا تهیه کردین

جناب سپهی درود!
دنیای روایح عطرها مثل اشعار مولاناست، هرکسی از ظن خود شد یاره من! ... وقتی به یک سطح از عشق و عاشقی عطرها برسی آنوقت دنبال بهترین روایح میگردی نه پخش بو و ماندگاری!
درضمن جناب سخی به زیبایی و درستی اشاره کردند که
عطردوست یا عطرباز خوب به کسی میگویند که از تمام بهترین ها با خبر باشد لیک از بین بهترین های هر دسته ، سازگارترین با خود را داشته باشد جهت استفاده

با احترام و عرض ادب
دوست فرهیخته و ارجمند جناب آقای سپهی بله درست می‌فرمایید اما من که عطرباز نیش نیستم. همین ها با تمام سطح پایین بودنشون هم برایم مطلوب هستن.
با آروزی بهترین ها برای شما.....

با احترام و عرض ادب
دوست فرهیخته و ارجمند جناب آقای علوانی در یکی از سایت های ایران موجود هست به قیمت ۶ میلیونو ۴۵۰ هزار تومان. نام عطر را سرچ کنید و پیدا کنید فروشگاه مورد نظر را.
با آروزی بهترین ها برای شما.....

با احترام
دوست ارجمند برای من، ماندگاری و پراکنش در اولویت دوم هست برای انتخاب عطر، چراکه اولویت اصلی برای من، مطبوع بودن رایحه و ایجاد حس خوشایند و تداعی کردن احساسات آرامش در بونوازی هر عطر هست. و شاید حافظه ژنتیکی من منطبق با همین رایحه ها هست که بیشتر به عطرهای شرقی و عربی گرایش دارم.
از توجه شما سپاسگزارم....

با احترام و عرض ادب
دوست فرهیخته و ارجمند جناب آقای مهران عزیز، شما بر من لطف دارین و این لطف شما برایم ستودنی هست. و چقدر خوشحالم که در جمع وزین و فرهیخته عطرافشان از علاقمندان و جویندگان علم ژنتیک هم حضور دارند. انشالله همیشه سلامت و سربلند باشید.
سپاس از همراهی و همدلی شما...

سلام وقت بخیر،کاش اسم سایت را میگفتید،هر چه جستجو کردم پیداش نکردم

با احترام و عرض ادب
دوست فرهیخته و ارجمند جناب آقای حمیدی بزرگوار لطفا یا از طریق عطرافشان این عطر را سفارش دهید بر حسب قوانین سایت تا براتون تهیه کنند و یا از نمایندگی اجمل در دبی تهیه فرمایید. دقت فرمایید که حجم این عطر ۳ میلی لیتر می‌باشد و قیمت کلان فقط برای همین ۳ میلی لیتر از این عطر هست. بنابراین در صورت اقدام به خرید به این مهم، تمرکز بیشتری داشته باشید (برچسب قیمت نسبت به حجم بسیار کم عطر).
سپاس از همراهی شما دوست گرامی...

سلام و درود خدمت برادر گلم آقا شاهین 🌹

این کوچولوی دوست داشتنی باید خیلی تعریفی و ارزنده باشه که یک دل نه صد دل از شما برده، با شناختی که از جنابعالی در عطر افشان داریم قطعا این عطر یه شاهکاره که بعنوان عطر امضا شما شده، تنها ایراد این عطر قیمتش هست که برای اقشار ضعیف جامعه دست نیافتیه، آرزو میکنم هیچکس حسرت نداشتن چیزی رو نخوره.

خیلی مخلصیم 🙏

با احترام و عرض ادب
دوست فرهیخته و ارجمند جناب آقای شجاعی بزرگوار از همراهی و عنایت شما سپاسگزارم. بله این عطر برای من، نهایت رایحه هاست که با سالها تجربه در دنیای روایح، هیچ عطری را در حد و اندازه‌اش نیافتم. عطر نیش برای من، در همین اجمل سیف الهیند معنا پیدا می‌کند. رایحه‌ای که از هر قطره گستره‌اش، عمق عشق و فلسفه‌ی افکار معماران این عطر را می‌توان درک کرد. فلسفه‌ای از سیماژنتیک و بیوکرونولوژی که از سکوت تا ستم ژن‌ها امتداد یافته است. فلسفه‌ای از رنج‌ها در آمانج ها که تار و پودش، بر قطره قطره تعریق دستان کشاورزان زمان، پینه بسته است....
متاسفانه این رایحه ی نعیم، هزینه‌ی گزافی دارد و شاید همین هزینه‌ی گزافش نشان از زخم های ناسور است تا یادمان باشد، در پی هر اندوه و مشقت، آسایش و آرامش نهفته است....
با آرزوی بهروزی و شادکامی برای شما و تمامی بزرگواران.....

ممنون از پاسخگویی شما شاهین جان 💐

خیلی مشتاقم بدونم عطر مورد علاقتون در دوران نوجوانی و اوایل جوانی یا بهتر بگم دهه شصت و هفتاد چی بوده،
و اصلا اون زمان هم مثل حالا به روایح علاقمند بودید؟
و اینکه کیفیت محصولات جدید بازار نسبت به اون زمان در چه مقیاسی هست؟ تفاوت زیاد هست یا نه؟
منظورم عطر های تازه وارد هست نه اونایی که سالهاست تولید میشن.

ارادتمند شما 🌹🙏

با احترام و عرض ادب
دوست فرهیخته و ارجمند جناب آقای شجاعی بزرگوار از همراهی و عنایت شما سپاسگزارم. من ۳۹ سالم هست و دهه‌ی ۶۰ حافظه‌ی بویایی برای روایح ندارم. اما از سال ۱۳۷۰ اولین عطری که باهاش آشنا شدم، عطر کبری با مار چنبره زده به درپوش عطر با چشمان کریستالی قرمز بود. چقدر رایحه ی خاصی داشت با ماندگاری و پراکنش خیلی بالا. این عطر رو یکی از دایی هام از بندرعباس برای مادربزرگم‌ خریده بود اما بعد از اینکه دبیر شد، خودش عطر رو استفاده می‌کرد. فکر می‌کنم سال ۱۳۷۱ و ۱۳۷۲ روز معلم، برای خانم معلم خودم هم، حجم ۲۰ یا ۳۰ میل این عطر که در باتل پلاستیکی سبز رنگ صابونی بود، مادرم خرید برای هدیه به روز معلم و چقدر وقتی خانم معلم کادوها رو باز کرد، از این عطر خوشش اومد. فکر می‌کنم اون موقع قیمت این عطر در همین باتل پلاستیکی سبز رنگ، ۲۰۰ تومان (۲ هزار ریال) بود و خود اون عطر اصلی در باتل مشکی مار کبرا، ۸۰۰ تومان بود اون زمان. عطر کبری با مار چشمان قرمز بسیار رایحه ی خاصی داشت که هنوزم خیلی مورد پسندم هست. بعد از اون، علاقه مندی من به عطرها بیشتر شد و هر جا داخل محله هامون لوازم خرازی فروشی می‌دیدم عطر گذاشته پشت ویترین همیشه از پشت ویترین نگاه می‌کردم به باتل های عطرها. پول توو جیبی ام هرگز کفاف نمی‌داد حتی یدونه عطر ارزان قیمت ۸۰ تومان (۸۰۰ ریال) برای خودم بخرم چون بیشترین پول توو جیبی که می‌گرفتم یه سکه ی ۵ تومانی مسی رنگ یا نقره‌ای رنگ بود و جمع کردن این سکه‌های ۵ تومانی برای رسیدن به مبلغ ۸۰ تومان بسیار دشوار و زمانبر بود. یادمه تا ۴۵ تومان جمع کردم که هدفم خریدن اون عطر کوچولو بود، اسمش فکر کنم بامبوس بود که یه طرح درختچه‌ای یا گیاهی مانند روی شیشه چاپ شده بود و من خیلی تصویر شیشه ی اون عطر رو دوست داشتم. هر روز بعد مدرسه شیفت صبح که بودم، موقع برگشتن حتما یکبار از پشت ویترین اون مغازه ی لوازم خرازی فروشی، عطر بامبوس رو نگاه میکردم. اون عطر همیشه همانجا گوشه‌ی ویترین بود با خاک‌های روی باتلش....من بزرگتر می‌شدم و جوانتر و اون عطر پیرتر و فرسوده تر شد اما همیشه همانجا بود، بی‌آنکه کسی او را به مهمانی در منزلش دعوت کند....
گاهی آدم‌ها هر چقدر هم پیر بشن یا از مادیات غنی باشند، باز هم یه چیز خیلی ناچیز می‌تونه عمق عاطفه رو براش تداعی کنه و اون چیز می‌تونه یه عطر، یه خودنویس‌، یه روان نویس، یه ساعت مچی و یا حتی یه آبنبات چوبی باشه.....
بله دوست من، با اینکه ما در دنیای مدرن‌تر نسبت به گذشته‌ی خودمان داریم زیست می‌کنیم اما همچنان، صنایع گذشته برای یادآوری خاطرات نوستالژیک ما، موثرترین گزینه هستند. شاید امروزه کیفیت همین عطرها از نظر عام پسند بودن روایح یا جدید بودن و یا متنوع بودن روایح، برای جامعه خوب به نظر برسند اما من معتقدم عطرهای جا مانده در زمان چیزی در خود نهفته اند که هیچ عطر مدرنی آن را ندارد و آن، حافظه‌ی عاطفی انسانهاست..... حافظه‌ای که همیشه روح آدمی را صیقل می‌دهد تا هر چقدر هم دشواری های پیرامون را تجربه کنیم، باز هم با یادآوری ایام گذشته و نوستالژیک می‌توانیم این استرس‌ها را برای خودمان تخفیف دهیم.
با آرزوی بهروزی و شادکامی برای شما و تمامی بزرگواران.....

مرسی داداش شاهین عزیز، از لحاظ سنی دقیقا همسن هستیم، و خاطرات و نوستالژیهای مشترک زیادی با هم داریم، متن شما انقدر زیبا بود که منو برد به سی سال پیش و خاطره های قشنگ، به روزهایی که تکرار نشد و فقط در گوشه ای از ذهن ما آروم گرفت، دهه هفتاد برای من یعنی همه چی، استرس، شادی، نوستالژی، خاطره، کودکی و ....

با آرزوی موفقیت و سلامتی برای شما و همه دوستان ♥️

درود و ادب و احترام خدمت جناب دکتر اسعدی عزیز و جناب آقای شجاعی گرامی
این نکته دکتر اسعدی بنده رو یاد پول تو جیبی خودم انداخت. من و یکی از دوستام مثل شما روزی یک ۵ تومنی مسی رنگ پول تو جیبی میگرفتیم. اون زمان ۵ تومنی فقط مسی رنگ بود. وقتی زنگ تفریح میخورد بوفه مدرسه هم باز میشد. بوی مطبوع ساندویچ کالباس بچه ها رو به سمت بوفه میکشاند. ساندویچ درسته ۱۰ تومن و ساندویچ نصفه ۵ تومن بود. من و دوستم یک نصفه میخریدیم و میخوردیم. گاهی هم برای اینکه خودی نشون بدیم، اون روز وانمود میکردیم گرسنه نیستیم و ساندویچ نمیخوایم در حالی که بوی کالباس و خیار شور و گوجه فرنگی حسابی دهانمون رو آب انداخته بود 😅 به هر حال با پول اون روز و فرداش که جمعا میشد ۱۰ تومن یک ساندویچ درسته میخریدیم و لذتش رو میبردیم. این در حالی بود که دو دوست دیگرمون پدراشون درآمد خوبی داشتند و پول تو جیبی شون حساب و کتابی نداشت. یادمه یکیشون یک روز دو ساندویچ درسته زنگ تفریح اول نوش جان کرد و دو ساندویچ درسته دیگر هم زنگ تفریح دوم 😄 تازه موقع برگشت به خونه هم هر چیزی میخواست میخرید... بعضی وقتام از خیر ساندویچ میگذشتیم و زنگ آخر که میخورد، تو مسیر برگشت به خونه با همون ۵ تومن لواشک ترش نمک زده یا آلبالو خشکه میخریدیم و بعد از ناهار و وقتیکه همه استراحت میکردند، در آرامش تو کوچه باهم میخوردیم... چه لذتی داشت اون دوران پر از آرامش و فراموش نشدنی ما با همون سکه ۵ تومنی مسی رنگ 😍

با احترام و عرض ادب
دوست فرهیخته و ارجمند جناب آقای فخر بزرگوار از همراهی و همدلی شما سپاسگزارم. چقدر اون ساندویچ کالباس دانش آموزی طعم سیری ناپذیری داشت....جوری که اگه تمام اون ساندویچ های کالباس داخل سبد بوفه ی مدرسه رو بهمون می‌دادند، قطعاً همه رو یکجا می‌خوردیم..... یادش بخیر روزهایی که شیفت صبح بودم دوران ابتدایی و راهنمایی، همیشه طبق عادت مادرم باید قبل از اینکه مدرسه درب آهنین بزرگش رو باز کنه، من پشت درب منتظر باشم، که بخاطر سردی هوا در روزهای زمستان می‌رفتم داخل نانوایی روغنی نزدیک مدرسه می‌نشستم که هم گرمای تنور نان رو بچشم و هم عطر نان داغ روغنی رو.... و چقدر اون لحظات با رطوبت بخار روی شیشه های نانوایی که قطره قطره سرازیر می‌شدند، واسم حس مطبوعی داشت.... میزهای آهنین سه نفره داخل کلاس‌ها که داخل هر کشوی باز، کیف هامون رو جاگذاری می‌کردیم و هر از گاهی هم یواشکی وقتی معلم روبه تخته سیاه بود، داخل همان کشوی آهنین، کلوچه یا کیک نگه می‌داشتیم و آروم و ذره ذره می‌خوردیم.... و وقتی معلم طرف ما برمیگشت دهنمون رو ثابت نگه می‌داشتیم تا متوجه نشه و مباد اون لحظه ای که ما داخل دهنمون یه ذره کیک یا کلوچه هست و معلم همون لحظه از ما سوال بپرسه.....
مسیر بازگشت به خونه ساندویچی عمو قادر روبروی مدرسه، با ساندویچ کتلت دهه‌ی شصتی که اولین بار سال ۱۳۷۱ خریدم به قیمت ۱۵ تومان، چقدر خوشمزه بود. اونقدر خوشمزه بود که تمام بچه های مدرسه معتاد ساندویچ کتلت عمو قادر بودن، کتلت های نخودی رنگ مثل کباب دستی که داخل ساندویچ، جعفری و کاهو و گوجه و خیار شور و نان ساندویچی اون زمان که طعم عجیبی داشت حتی خود اون نان ساندویچ در زمان ما..... و از همه مهمتر اینکه اون ساندویچ ها رو لای کاغذ کاهی خیاطی می‌پیچیدند و عطر رایحه ی ساندویچ از پشت اون کاغذ کاهی خیاطی هم بسیار طغیان می‌کرد..... و نوشابه‌های کانادا درای، پارسی کولا، فانتا......
حیف کاش یه دستگاهی اختراع می‌شد که میتونستیم به اون زمان ها برگردیم مثلا برای یک روز زندگی در اون زمان بدون اینکه از این دنیای جدیدمان چیزی یادمان باشه. حتی برای یک روز زندگی در سالهای نوستالژیک هم برای من یک دنیاست......
با آرزوی بهروزی و شادکامی برای شما و تمامی بزرگواران....

درود خدا به داداش کامیار عزیز 🌹🙏

فرمودین ساندویچ، یاد یه خاطره افتادم
نوروز سال ۷۵ بود و من حدود ده یازده سالم بود،
با عیدی که از اقوام گرفته بودم رفتم ساندویچی سر کوچه
و گفتم عمو یه همبر میخوام، همبر پخت و همونجا خوردم،
احساس کردم هنوز سیر نشدم، پس همبر دوم هم سفارش دادم و خوردم، با اینکه سیر شده بودم نمیدونم چرا درخواست همبرگر سوم رو کردم و بعد از اولین گاز از سومین همبرگر حالت خوبی بهم دست نداد و احساس کردم الان شکمم منفجر میشه، بیخیال سومی شدم و پولش رو حساب کردم و رفتم خونه و تا دو روز من احساس گرسنگی نکردم 😂 قمیت همبرگر اون زمان فکر کنم زیر ۱۰۰ تومن بود، دقیق یادم نیست، ولی این خاطره هیچ وقت یادم نمیره، راستی ساندویچ کالباس ما هم تو بوفه مدرسه داشتیم و طعم و مزه بینظیری داشت که من هیچوقت مشابهش رو تجربه نکردم، در کل دوران زیبایی بود که متاسفانه تموم شد و رفت.

خیلی مخلصیم ♥️

درود بر شما برادر گلم🌹چه خاطره جالبی تعریف کردید 😍 بله اون دوران خیلی خوش و بی دغدغه بودیم. از شنیدن این خاطرات خیلی لذت میبرم و دلم به همین صفا و سادگی سالهای گذشته خوشه... وقتی از مدرسه برمیگشتیم سراغ ضبط میرفتم. کاست بلای اندی و کوروس سال ۶۹ که توش ترانه های بلا، شیطون بلا، لیلا، خدای آسمونها، نیلوفر و ... بود بد جوری منو دلتنگ اون سالها میکنه... ای کاش باز اون دوران رو میدیدم و بقول دکتر اسعدی واقعا ماشین زمان وجود داشت... افسوس...