paco rabanne - Paco Rabanne Pour Homme

پاکورابان پورهوم…
فوژه..سبز..صابونی…
این ماهیت این عطر کلاسیک هستش….
شروعی تند و اما مردانه از اسطوخودوس و شمعدانی و در آخر عسل..اما نه خیلی زیاد که بیس نت رو شیرین کنه…
البته که کار از همون اول احساس سبزی و تلخی که میده واقعا زیبا و کلاسیک بودن این عطر ور دوچندان میکنه…
قبل از تستش فکر میکردم وان من شو خیلی صابونی و حمامی هستش اما سخت در اشتباه بودم..(البته این یکی از وان من شو سبز تر و تازه تر هستش.)…
تست کنید که تستش خالی از لطف نیست…

سلام؛
"پاکورابان پور هوم"؛ آراسته و برجسته.

سلام دوستان. این عطر برای کسی که Davidoff cool water رو میپسنده مناسبه؟

بوی سرحمام و صابون،بوی کیسه و سفید آب و سنگ پا،محیط دم کرده و خفه ی حمام،سرخ شدن پوست از چرک گرفتن های دلاک ها و ...

این عطر کاملا نوستالژی هست برای کسانی که تجربه زیست در دوره ی حمام های عمومی رو دارند یا کسی که حداقل چندباری رو برای استحمام به اونجا رفته باشه.

یه عطر فوژه،باربر شاپی و کلاسیک
شروعی ترش و نم ناک و دم کرده با فضایی هربال که رزماری و سالویا و اسطخودوس بازیگران اش هستند.در ادامه هم به سمت خزه ای شدن میره و رایحه ای چرک و خیس رو می سازه.دقیقا همون حسی که توی حمام های عمومی دریافت می کنید.
مجموعا در ارایه ی یک فضای کلاسیک قدم برداشته که به نظرم قابل قبول هست اما کارهای خیلی بهتری هم توی این ژانر داریم که حداقل برای ما ایرانی ها دوست داشتنی تر هست.خودم به شخصه نمی پسندم و شاید تو سن 60 سالگی یک سری بهش بزنم.
کاملا مردانه و 4 فصل.پخش و ماندگاری متوسط.

مخلص

به به
فرمانده ی عطرهای صابونی
قبلنا تو بازار کویتی های بوشهر صابون لباس میفروختن که خیلی وقته دیگه پیدا نمیشه، صابون لباس حالا چی هست؟؟
یه صابون با ظاهر ساده که مختص ساخته شده بود برای کشیدن به صورت خشک روی لباس و شلوار،مادرم که اصالتا از محله ی دهدشتی یکی از چهار محل قدیمی بوشهر هست (خدا رحمت کنه آقا بخشو بچه همین محل بودن) تعریف میکنه در گرمای تابستان قبلنا که کولر گازی و حمام به این صورت نبود صابون میکشیدن روی لباسشون برای اینکه توی گرما و شرجی بوی حمام و تمیزی بدن بدون اینکه صابون ردی ازش روی لباس بمونه، خیلی سال قبل دوران مدرسه اقوام که از بوشهر میومدن هوا خنکی شیراز خونمون برای مادرم و پدرم میاوردن و منم استفاده میکردم. تو مدرسه حتی ناظم بداخلاقمون عاشق بوش بود... این عطر به طور خیلی خاص بوی ان صابون را میده. حس تمیزی و اینکه تازه از زیر دوش امدی بیرون.

با سلام می خواستم سوال کنم آیا عطر پاکو رابان پور هوم برای فرد 31 ساله مناسب می باشد؟ ضمنا عطرهای مورد علاقه من هالستون زد 14 و وان من شو میباشد

با سلام خدمت دوستان محترم چند سوال داشتم
1) آیاعطر پاکو رابان پور هوم برای فرد 31 ساله که عطرهای مورد علاقه اش هالستون زد 14 و وان من شو و درک میباشد مناسب است؟ 2) آیا رایحه این عطر نسبت به گذشته خیلی تفاوت دارد یا خیر 3) اینکه آیا چهار فصل میباشد؟

باربرشاپی، صابونی، نوستالژیک، فوژه و در انتها کمی چرم و سنگین

پارسی عزیز و دیگر دوستان عطرافشانی سلام
دیدن عکس پاکورابان من رو یاد خاطره ای انداخت .
دوستانی که خاطره دوست ندارند نخونند !
در مجلات پدرم در سال ۵۴ عکس پیرمرد ایرانی ای بود که این عطر رو تبلیغ کرده بود . پیرمرد پولداری که بلیط بخت آزمایی رو برده بود .
داستان جالبی داشت . خلاصه اش رو میگم .شاید شرح حال ما هم باشه !!
درجوانی کارمند رده پایین اداره ای بوده .مجرد وبا مادر پیرش زندگی میکرده . نصف حقوقش رو بلیط بخت آزمایی میخریده . مادرش دلخور بوده که بجای اینکار زن بگیر .میگفته من میلیونر که شدم زن میگیرم که چه ها کنم. سالها گذشت . برنده نشد . مادرش مرد . بعد مرگ مادرش ادامه داد . پیر شد .بازنشسته شد . هنوز مجرد . خسته شد . دیگه فقط یک بلیط میخرید برحسب عادتش .اما دیگه میدونست برنده نمیشه .
چندین میلیون برد ! خبرنگاران اومدن . گفت سالها منتظر بودم . حالا ببینید چه ها کنم . بهترین زمین در یکی از شلوغ ترین و بهترین محل ها خرید .آخرین سیستم ترین دستشویی ها را ساخت .خبرنگاران آمدند گفتند چه کار خوبی . آفرین .افتتاح کرد .هرکس میرفت تو دلش نمیخواست بیاد بیرون ! طبقه دوم هم ساخت ! گفتند نیاز نیست ! گفت چرا . خوبه . طبقه سوم را که شروع کرد گرفتن اش ! گفتند جریان ات چیه ؟ منظورت چیه ؟
گفت همه عمر منتظر بودم . چه آرزوهایی . میدونستم برنده میشم . اما حالا ؟؟
اینها را ساختم مردم بیان و دستشویی کنند بر سرنوشت من !!
این داستان از بچگی یادم نمیره .هر وقت خودم در دل آرزویی میکنم یاد این پیره مرده می افتم !!
این هم طنز این جمعه . لبخند بزنین انشاله .
اینشاله همتون در زمانی که درست هست به آرزوهاتون برسین .

درود
پاکورابان پورهوم
از شروعش که یادآورِ وان من شوِ فقید هست(نه به اون زیبایی) تا بستر اصلی که فوژه ی قشنگی هست و بسیار خوش بازخورد و پایانی که به واسطه ی حضور عسل و ترکیبش با رایحه ی آروماتیک حالتی گرفته و دم کرده پیدا کرده،
همه و همه خاطره انگیزِ.
میگن عطر باربرشاپی، ولی برایِ منِ کلاسیک دوست و نوستالژی باز بیشتر از یک برچسب هست. در دورانِ کودکی این رایحه خیلی رایجتر و متداول بود و هنوز هم برای افراد‌ عادی عطر جذابی میتونه باشه.
اما دوستان عطرباز در برخورد با این عطر ۲ دسته میشن. اونهایی که هنوز این عطرُ تست نکردن(البته شاید در گذشته به مشامشون خورده باشه) ، خب شاید برای یکی دوبار تست یا پوشیدن براشون خوب باشه ولی بعدش دیگه نه. زود ازش خسته میشن چون کارهایِ باکیفیت تری رو تست داشتن.
دسته ی دوم کسانی هستند که جایگاه محبوب این عطر در گذشته ی دور و نزدیک رو درک کردند. حتی با اینکه عطرهای فوژه ی با کیفیت تری رو تست داشتن اما به خاطر زنده شدن فضایِ قشنگی که در خاطرشون دارند نمیتونند به این عطر بی اعتنا باشند و هرازگاهی دلشون براش تنگ میشه.
در شروع عطر ، حتی چند ثانیه ای به فضای آزارو پورهوم هم شبیه میشه اما بسیار زودگذر و همین تشابه و البته بیسِ کلاسیک بود که باعث شد معرفی کنم به جاویدان گل برای هدیه به پدرش.
این عطر رویِ پوست براتون جلوه ی زیباتری خواهد داشت خصوصا پایانِ عطر که اثر به جا مونده ی اون روی لباس به سلیقه ی من گس بود و خوشایندِ من نبود.

نکته ای که در پایان باید به اون اشاره کنم اینکه ، بعضی از عطرهایِ محبوبِ برندهایِ معتبر هم مثل خیلی از کارهایِ دیزاینری، ایده ی کار رو از عطرهایِ قدیمی تر گرفتند. هرچند در کیفیت ، ظرافتِ ساخت و ... در مرتبه ی بالاتری قرار میگیرند. من ردِ پایِ این سرخس گون رو در عطرهایِ نیشِ البته با کیفیت تر و بسیار خوشبوتر از نظر من ، دیده ام.
بدرود