Chopard - Oud Malaki

قهرمان شهرک تنباکویی!

اینم یکی از عطرایی هست که من بلایند بای کردم. نمرش توی سایتای دیگه خیلی بالا بود و همه ازش تعریف میکردن. منم عاشق تنباکو و چرم و عود و ادویه و امبرگریس...
گفتم بی شک خودشه!
اما نظر من بعد از خرید!

گرچه ممکنه افراد مختلف، روایح مختلفی رو بویژه در ابتدای اسپری این عطر گزارش کرده باشن، اما بنظر بنده، اکورد عطر مهم تر از نت های اون هست. یعنی اون حس کلی که فرد بهش القا میشه رو بیشتر باید مد نظر قرار داد تا اینکه دقت کنیم ببینیم فلان نت رو میشه حس کرد یا نه!
اینجا هم دو سه فاز مختلف در عطر هست که هر کدوم نماینده یک اکورد هست. اونچه که مشخصه اکورد تنباکویی آلبالو مانند هست که بسیار دلپذیر و شیک جلوه میکنه. در کنارش نوعی تیزی ظریف احساس میشه که بنظرم برخاسته از ادویه هست. در ادامه رایحه شیرین، گرم و کمی روغنی امبرگریس غالب میشه که فضا رو بدست میگیره و تقریبا تا درای داون خودنمایی میکنه. مجموعا این عطر، شکیل، خوش بازخورد، شیک و رسمی هست. این عطر پخش بو و ماندگاری مناسبی دارد، بیشتر مردانه و مناسب فصلهای پاییز و زمستان هست که برای سن 30 تا 40 سال گزینه مناسبی به شمار میاد.

اما بنظرم در کنار این مزایا، چند تا نکته قابل توجه هست:
اول اینکه گرچه اسم این عطر عود هست اما من رایحه هیچ گونه عودی رو احساس نکردم که با توجه به اینکه عاشق عود هستم واسم عجیب بود. احتمالا نوعی از عود هست که من آشنایی ندارم.
دوم اینکه بوی توتون اون شیرین و آلبالویی هست که با نوع خشن و خشک توتون تفاوت داره.
سوم اینکه به سرعت رایحه این عطر خطی میشه و با گذر زمان حس کلی عطر تغییر چندانی نخواهد کرد که ممکنه واسه بعضیها جذاب باشه یا نباشه.
چهارم اینکه من بوی چرم رو نگرفتم که احتمال میدم منظور طراح عطر از چرم و عود و ادویه، لطیف ترین ورژن شون هست.
پنجم و مهمتر اینکه کیفیت عطر و پیچیدگی اون در حد متوسط هست و همونطوری که میشه از قیمتش حدس زد، قابلیت ورود به دنیای عطرهای نیش رو نداره. این تجربه ای هست که برای من چندبار تجربه شده! اینکه عطرهای low to mid range price هرچقدر هم که خوشبو باشن، اون غنای لازم رو ندارن! یعنی شاید در شهرک خودش قهرمان باشه، اما در یک کلان شهر، حرفی واسه گفتن نداره...

نمره 7.5 از 10
این عطر شیک، با وقار و اغواگر، تقدیم به جوانان با جذبه!

چوپارد عود ملکی

یه عطر تنباکویی ، عودی و عنبری ترش و خوشبو.

چوپارد عود ملکی کار کمپلکسیه و خیلی نت هاش قابل تحلیل نیست.اما اگه بخوایم تا حدی ساده انگاری کنیم میشه گفت تو اپنینگ یه رایحه تنباکویی چوبی خاص داره که یه نت مرکباتی هربال ( درمنه)ترش و شیرین هم همراهیش میکنه. البته درمنه ( ارتمیس) رو من از نزدیک دیدم و رایحه ای تقریبا ترخون مانند داره و اینجا چندان واضح نیست.
به مرور اما این رایح تنباکویی ترش و شیرین کمی ارومتر میشه و تم عنبری چرمی و کمی عودی کار بیشتر خودشو نشون میده.عنبر اینجا سنتتیکه و نباید توقع عنبری کارایی مثل اوهیرا رو داشته باشید. اما در هرصورت تم شور و چرب و کمی اسپایسیش رو میشه حس کرد.
چرم هم کاملا در ترکیب با بقیه نت ها قرار داره و خیلی محسوس نیست و در واقع بیشتر با اکورد چرم طرفیم تا نت چرم.
و اما تودرای داون عود که تا الان کاملا در ترکیب با بقیه نت ها بود بیشتر مجال ظهور پیدا میکنه . یه نت عود سنتتیک و خوشبو که تم چوبی کهنه و تیره و غبار گرفته داره شبیه عود کارایی مثل ورساچه عود نویر.
کار ارزشمند و با کیفیتیه و بالانس خیلی خوبی داره که باعث میشه بازخوردای خوبی هم داشته باشه.البته مثل خیلی از کارای خوشبو و خوشقیمت پرفورمنس متوسطی داره.
از بین کارایی که من دیدم شباهت به بوچرون عود کارتاژ و مرسدس بنز پرایوت داره اما از هردوی اونا بسیار با کیفیت تره و نه دوز بالای شیرینی بوچرون رو داره و نه اون همه لابدانوم مرسدس بنز رو.

شباهت زیادی با پرایوت مرسدس داره

من دیروز این عطرو‌تست کردم این یک عطر چالشیه
در نت ابتدایی هیجان زدتون میکنه و به مراتب کم‌رنگ میشه و در انتها یه بوی دودی عالی همراهتونه
کافیه یه تیپ مشکی بزنید و چهار تا پاف بزنید و دوستاتونو سوار کنید وقتی سوار میشن همه میپرسن عطرتون چیه ....

در این عصرِ هیچ عطری نخریدن و هیچ کارِ شاقی نکردن که بقول شیمبورسکا قرار بود رو به بهار باشد و هم‌چنین رو به خوشبختی و قرار بود حرمتِ بی‌پناهیِ مردمِ بی‌دفاع حفظ شود،، چنین اثری تنفس دهان به دهان است. احتمالا! داخل شدنِ اکسیژنی دم کرده به ریه‌های چروکیده‌ی آدمیزاد. اواخرِ آخرین سالِ آرامشِ نسبی و ماقبلِ دوره‌ی بلوا و شوک‌هایِ آن‌چنانی بود. بله. درست همان روزها. چندین عطر با قیمتی کمی بیشتر از کم! به دستم رسیدند و اگر هزینه‌های جانبی نبود بسیار کمتر هم می‌شد آن رقمِ کمِ آب‌نباتی! امان از آن همه بی‌خیالی و سهل‌انگاری. چقدر هنر در اتمسفر و برروی پوست مصنوعی اسپری شد! تجربه‌ی افراطیِ جنون‌های انفرادی. هیچگاه نیاموختم که لذت سقف کوتاهی دارد و روز مبادا همیشه در کمین است و باید همواره محتاط بود. اکنون من مانده‌ام و چند باتلِ آبی رنگِ خالی که ذیلِ اینسنس فلش نوشتم در جهانم چه می‌کنند و قلبی که مطلقا برای خرید هیچ عطری نمی‌تپد! فصل از تپش افتادن است گویا.... عود ملکی گرم است چون حرارت وُ عطشِ به دست آوردن وَ یاقوتی به‌مانند غروب خورشید. چوبی عودی، رزینی، امبرگریس، دودی اسپایسی توباکو به‌همراه باریکه‌هایی گیاهی و اغماضی از چرم وُ رگه‌های شیرینِ سربه هوا. همان خط باریکی که پندار را با یقین هم‌مرز می‌کند. دودی کهنه و کمرخمیده رها برروی جغرافیای بیمارگونِ عود وَ حاصلی از مرکبات که شبیه به دستی است رها برروی شانه‌ای غمزده! آرام باشِ بیگانه که در گوشَت زمزمه می‌شود و بیدار می‌شوی وُ خود را تنها در تخت می‌یابی و نمی‌دانی... تو نمی‌دانی کجا هستی. عودملکی رایحه‌ی فراموش کردن خانه و به‌جا نیاوردن خویش است. خوابیدن بر بستر فراموشی‌های عمدی! البته باید و باید سودای شوپارد در سر داشته باشید تا عود ملکی، بلک اینسنس، نرولی و باقی را شیشه شیشه سر بکشید. نرولی که آخرین بار چندنفری گفتند بوییدن ممنوع! ما هم نگفتيم چشم وُ شب‌هنگام با آن دختر آتش پاره باز همآغوش شدیم. زیباست. نرولیِ شوپارد تفسیری است برای اصطلاحِ بی غَل و غش. تور چندساعته به قلب نسیم‌های پالرمو. دقیقا هست تا بلک اینسنس و عود ملکی شما را دِق مرگ نکنند...!!

عود ملکی شبیه فیلمی‌ست که ریتمش یک جاهایی می‌افتد، و تمرکزش بر موقعیت‌های داستانی و کاراکترها سنجیده نیست و از موقعیت‌های مهم گاهی به سرعت عبور می‌کند. اما در نهایت دیدن این فیلم خالی از لطف نیست و با همه ضعف‌هایش نمی‌شود گفت فیلم بدی‌ست.
عود ملکی عطری‌ست عودی، تنباکویی و نصفه و نیمه چوبی و چرمی با شروع جذاب سیتروسی، شیرین، نم‌دار و خیلی کم چسبناک اما این افتتاحیه جذاب دوام چندانی ندارد و به سرعت وجه عودی و تنباکویی همه را از پوستتان می‌روبند. وجه تنباکویی همان تنباکوی آلبالویی همیشگی‌ست و در کنار عود لبه‌های رایحه را برآمده می‌کنند. آکوردهای عود ملکی را نمی‌شود راحت پی‌گیری کرد، نه به خاطر پیچیدگی و درهم‌تنیدگیشان بلکه به واسطه ریتم نامتوازنش، آکورد تنباکویی و ادویه‌ای جان بقیه را می‌گیرند. چرم پررنگ نیست اما به مرور حضور کم‌رمق‌اش حس می‌شود. چرمی نو، خوش‌برخورد و همه‌پسند با وجه ضعیف انیمالیک. حجم چرم مثل کیفی‌ست که فقط بند و یک سری ریزه‌کاری‌هایش چرمی ست. تنباکو همان همیشگیست اما ته‌بوی انیمالیک دارد، بعد می‌فهمید این چرم است که زیر سیطره‌ی تنباکو و ادویه و عود دست و پا می‌زند، اکورد بوزی هم همین وضع را دارد، هست و نیست، تا می‌آیید بفهمیدش گم می‌شود. عود به یکباره صمیمی و نزدیک می‌شود بعد متوجه می‌شوید این آکورد چوبی کم‌رویی ست که پشت سر عود و ادویه خودش را قایم کرده. حتا گاه‌گداری خود عود هم در این بین انگار گم می‌شود و دوباره برمی‌گردد، در عود ملکی تاکید زیاد بر دو سه آکورد بقیه را کاملا به حاشیه رانده است.
ماندگاری‌ و پخشش‌اش برخلاف انتظارم خوب بود. در نهایت عطر بدی نیست، در عین نواقصش جذابیت‌هایی هم دارد، ولی در این مملکت با این وضعیت، ارزش خرید چنین عطرهایی پایین می‌آید وگرنه آن ور آب چند ده دلار پولی نیست، آنجا می‌شود هزینه یک وعده غذای معمولی کافه‌تان، اینجا می‌شود چند میلیون پول که هیچ ارزشی ندارد اما در عین حال هزینه سنگینی‌ست.

دوستان ساید قیاس بنده یه مقدار عجیب باشه ولی من تفاوت فاحشی بین این کار و جگوار عود ندیدم البته به نظر بنده ......شاید اگر جگوار عود رو نداشتم این کار واسم جذاب تر بود ....دوست گرام اشیتکت عزیز ممنون میشم اگر اشتراکی بین این دو میبینی اعلام کنی ..........علی ایحال وقتی جگوار عود هست با یک سوم قیمت چراااااا عود ملکی ؟؟؟؟؟