GOUTAL - Myrrhe Ardente

دگردیسی برروی خاکِ یک کنیسه‌ی متروک...! در بین اضلاعِ مثلثِ خاکسترگونِ گوتال یعنی انسنس فلمبویانت، امبر فتیش و میر آردنت؛ خمیدگی و تمایلِ هندسه‌ی درونی من همواره به‌سوی ضلع سوم بوده و هست. البته این سه‌ضلعیِ معظم تمام‌وقت عاشق است. پرداخت‌های معناگرا و بناهایی ناب، استوار برروی مفاهیم شرقی یعنی کندر، کهربا و مر. هرکدام به‌گونه‌ای حقیقت را غربال می‌کنند. هرسه آغشته به جادو هستند و طوفان‌ها در سر دارند. به‌یاد شعر ظریفِ یانیس ریتسوس : هر سه مقابل پنجره نشستند خیره‌ به دریا. یکی از دریا گفت، دیگری گوش کرد، سومی نه گفت و نه گوش کرد. او غوطه‌ور در آب‌ها بود. از پشت پنجره حرکاتش آرام و واضح.... ناگهان یکی پرسید: غرق شد؟ دیگری گفت: بله غرق شد. سومی از عمق دریا نگاهشان می‌کرد. گویی به دونفر که غرق شده‌اند می‌نگرد...! این‌که یک عطر [یا هر اثر هنریِ دیگری] در چه موقعیت، موعد، دوران و هنگامی بر کوه‌ِ...↓ بیشتر