dunhill - Dunhill Desire

این عطر،عطر ملایمیه اما رایحه ای قدیمی و تکراری داشت برام فکر کنم یه زمانی بیشتر مردم از این استفاده میکردن،از بوی این عطر خوشم نیومد و خاطرات خوبی رو هم به یادم نیاورد.
این هم میره جز اون عطرایی که یکم استرس میدن و نمیپسندمشون.
رایحه هم زیاد پیچیده نیست و انگار بوی گرد و خاک رو با بوی مرکبات ترکیب کنند و یکمم وانیل اضافه بشه که احتمالا بوی خاکی از پچولی و بوی مرکبات از برگاموته،سیب و رز و یک نوت دیگه که من باهاش آشنایی ندارم ممکنه چوب ساج باشه هم یکم حس میشن اما پچولی و برگاموت و وانیل در این عطر بولدتر هستند

یادش بخیر
سال 83 از مرخصی جزیره تنب بزرگ امده بودم بندرعباس که بیام شیراز، اینو بازار لب دریا خریدم به مبلغ 40 تومان .. یادراور دورانی که سراسر شور و شوق و انرژی بودم...

زمستون سال ۹۴ این عطر رو هدیه گرفتم و واقعا از داشتن و بوییدنش لذت میبردم و دو بار هم تمدیدش کردم ولی سه چهار سالی میشه که از بوییدنش منزجر میشم اصلا از دیدن شیشه عطر هم عصبی میشم.چطور ممکنه یه موقعی اینهمه لذت بده و الان اینطوری باشه واسه خودمم جای تعجبه. قبلا از این عطر بوی فالوده و آبلیمو به مشامم میرسید و حالمو خوب میکرد ولی الان گرما و شیرینیش بشدت واسم آزار دهندست.

یک عطر گرم و دلنشین، شیرین که جذابیتش رو از سالها قبل از دست نداده، به نظرم رده بندی سنی هم برای این عطر بی معناست!من عاشق نوت رزی هستم که داره، یک رز باکلاس!
پخش و ماندگاری هم کافی هست نه ضعیفه نه سردرد آور!
نمره قبولی خوبی میگیره!

عطری که قدیمی نمیشه یه جور پارادوکس ترش و شیرین جذابی تو رایحش هست جوری که دوست داری مایع رو بکشی بالا و بخوری تا شاید از کف بوی خوردنیش دربیای

جز معدود عطرهایی هست که هیچ محدودیت و قیدی نداره
برای همه سنین و مناسبت ها با هر استایلی قابل استفاده هست
ریفورموله شده ولی هنوز ارزش خرید داره
ماندگاری و پخش بو متوسط ورژن ۲۰۲۱

این ادکلن برای من حکم یک دفترچه خاطرات رو داره ! روزهای کودکی که به خونه مادربزرگ می‌رفتم و داییم از این ادکلن در دوران مجردی استفاده می‌کردن، که البته بعدها ادکلنشون به لالیک وایت تغییر کرد !!
از همون بچگی عاشقش شدم و مثل خیلی از روایح کلکسیون محبوبم، مشکلی با مردونه بودنش ندارم و دائم شارژ میکنم، طراح شیشه شاهکار کرده چون دقیقآ فکر می‌کنید مایع درون شیشه قرمز آتشینه !!
رایحه ای به شدت شرقی، تلفیق شیرینی و تلخی به صورتی دلچسب، کاملا بوی میوه احساس میشه که گویا کباب شدن و بوی دود خوشایندی دارن !! هرچه زمان بگذره شیرینی ملایم‌تر و تلخی بولدتر میشه
اگر تلفیق شیرین و تلخ و بوی دود رو می‌پسندید و دوست دارید تغییر نت رو به وضوح احساس کنید، گزینه‌ی فوق العاده ای هست، اسانسش رو تست نکردم اما برخی مدلهای مینیاتوری شرکتیش خیلی شباهت به اورجینالش دارن، حتما جای امتحان داره اما بدون تست نخرید
گمان میکنم اگر کرید اونتوس رو از خنک و تلخ، به شیرین و دودی تغییر بدیم، دقیقآ دیزایر رد خواهد شد !!!!

سلام.
ازتون میخوام باهم یه سری چیز ها رو تصور کنیم.
یک سبد پر از میوه. وقتی بو میکنید بوی سیب میاد. بوی پرتقال. و مثلا بوی توت فرنگی. هر کدوم جدا از هم.
حالا فرض کنید این میوه ها رو توی یک ظرف حبه حبه خورد کردیم. وقتی بوش کنید همزمان بوی سیب و پرتقال و توت فرنگی و خلاصه هرچی هست حس میشه. یعنی همه باهم همزمان ولی قابل جدا کردن در ذهن.
حالا بیاین همه این میوه ها رو تو آبمیوه گیر بندازیم و مخلوط کنیم :)
ترکیب نهایی که ازش درمیاد رو بو کنید بوی میوه میده. نمیشه دقیقا تشخیص داد از چه میوه هایی تشکیل شده. یعنی،
فقط میوه.
خب حالا این میوه رو در حالی تصور کنید که حاله ای از دود در آغوش گرفتتش :)))))
این میشه دقیقا دانهیل قرمز.
دقیقا.
امیدوارم کمک کننده باشه.

عطری از شهد شرق برای تن‌پوش شرق و غرب که رایحه ای جذاب و دلپذیر را نوید می‌دهد. عطری برای شامه متوسط اما آکوردی خوشایند که دقیقا با رنگ کریستال عطر، هارمونی دارد. عطری تقریبا عام پسند که بویی شبیه پاک کن های دهه ۷۰ به رنگ صورتی و قرمز که شفاف و براق بودن و صرفا بخاطر بوی خوش آنها را می‌خریدیم نه بخاطر کارایی برای پاک کردن نوشته ها از کاغذ. رایحه ای آشنا برای عطر دوستان و حتی آنهایی که عطرهای محدودی را تجربه کرده اند....
این عطر شباهتی به حافظه عاطفی انسان دارد. چه چیزی در خاطرات وجود دارد که حتی سالها بعد، وقتی چیزی آنها را تحریک می‌کند، هنوز هم می‌توانیم احساسات را به همان قدرت حس کنیم که انگار دوباره دقیقا در همان لحظه به آنجا بازگشته ایم؟ به این نوع حافظه، حافظه عاطفی می‌گویند و شاید به همین دلیل است که ما معمولا از خاطرات خوبمان عکس می‌گیریم. بطور کلی مواجه شدن با موسیقی، یادگاری یا حتی طعم غذای روزانه می‌تواند یادآور خاطرات ما چه خوشایند یا ناخوشایند از روزهای گذشته باشد. اما چرا ما تمایل داریم که خاطرات آسیب زا را واضحتر به خاطر بسپاریم؟؟؟؟ یادآوری چیزی از گذشته تان که ترجیح می‌دهید فراموش کنید، بسیار بد است بخصوص اگر آسیب زا یا ناراحت کننده باشد. وقتی صحبت از وضوح یادآوری ما به میان می‌آید، آنقدر به دلیل متفاوت بودن خود خاطرات نیست که بتوان سالها بعد به یاد آورد. در واقع یک خاطره با خاطره دیگر تفاوتی ندارد، در عوض این اعتماد به نفسی است که با آن میتوانیم چنین خاطره ای را به خاطر بیاوریم که جزئیات آن خاطره را تشویق می‌کند تا سالها بعد در ذهن ما واضحتر بماند.
خاطرات آسیب زا بعنوان خاطرات فلاش عکسی شناخته می‌شوند و ما معمولا تا قبل از هشت سالگی قادر به ایجاد این نوع از خاطرات در حافظه نیستیم. مغز انسان پس از گذشت حدود یکسال از ثبت خاطره آسیب زا، تقریبا ۵۰ درصد از جزئیات آن خاطره را از دست می‌دهد. ممکن است هنوز خود حادثه غم انگیز را به وضوح به یاد داشته باشید، اما جزئیات مربوط به حادثه هر چه زمان بیشتر می‌گذرد ممکن است مبهم تر شود. در واقع به همین دلیل است که شاهدان یک جرم با ادامه پرونده، غیر قابل اعتماد تر می‌شوند. چراکه آنها ممکن است جزئیات را بطور دقیق حتی پس از حادثه ای که شاهد آن بوده اند، گزارش نکنند زیرا حافظه حادثه می‌تواند صرفا تحت تأثیر نحوه بازگویی شاهد قرار گیرد. شایان ذکر است که برخی از افراد حتی در بالای خاطراتی که مطمئن هستند به یاد می آورند، ممکن است خاطرات جدیدی را خلق کنند که اصلا در حادثه اصلی رخ نداده بود.
در مورد عطرها نیز، حافظه عاطفی بسیار بسیار مصداق است. چراکه با رایحه برخی عطرها واقعا علاوه بر تخیل بلکه به حافظه عاطفی در گذشته ادغام می‌شویم و با همین بونوازی در واقع قادر به شنیدن طنین صدای همراهان در گذشته حتی اگر سالها از آن خاطره گذشته باشد را هستیم. شایان ذکر است که برای برخی از ما ممکن است رایحه خوشایند یک عطر، حافظه عاطفی تلخ و ناخوشایندی را به ما یادآوری کند که باعث فاصله گرفتن از همین عطر خوشبو شویم. در مورد عطر آلفرد دانهیل قرمز برای خودم که رایحه ای خوشایند و حس نوستالژیک را دارد، اما بخاطر هدیه گرفتن این عطر از یکی از عزیزانم که سالها قبل متاسفانه بر اثر بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) مرگ را تجربه کرد، دیگر هرگز حتی برای بونوازی هم از روی درپوش به سراغش نرفتم و نخواهم رفت. عزیزی که سالها در سلامت کامل بود اما ناگهان به دلیل فعال شدن جهش های ژنتیکی در ژنهای سلولهای سیستم عصبی دچار تحلیل رفتن عضلات در قسمت‌های مختلف کالبدش شد و بلاخره به دلیل تحلیل رفتن عضلات ماهیچه قلب و عدم پمپاژ مناسب مرگ را تجربه کرد.
خدا را بایستی هر روز بارها و بارها شاکر باشیم که فعلا در سلامت هستیم، چراکه واقعا سلامتی گوهری بی قیمت هست حتی در قسمت بویایی هم، متاسفانه برخی از عزیزان هستند که هایپوسمی (کاهش توانایی درک و ترجمه بویایی) و یا آنوسمی (عدم تشخیص بویایی یا همان کربویی) دارند و هرگز این عزیزان قادر به تشخیص و درک بوها نخواهند بود. شاید بهتر است لحظه ای خودمان را در جای آنها بگذاریم و درک کنیم که هرگز قادر به درک هیچ بو و بخصوص عطرها را نخواهیم بود!!!!!
بهترینها برای شما و سپاس از همراهی و شکیبایی شما بزرگواران..... ‌

دانهیل قرمز رو اولین بار وقتی دایی بزرگم از خارج برگشت ایران با خودش اورده بود. اولین سال‌های تولید این ادکلن بود. از بچگی شده بود امضای دایی من. منم چون پولم نمیرسید، اشانتیونش رو تهیه میکردم و همیشه یکیش رو میذاشتم توی جیب کوچیک شلوارم. عاشقش بودم و هستم.
بعد از بیست و اندی سال که از سرزمین مادری خارج شدم، دایی بزرگم یک شیشه از دانهیل قرمز داشت که فقط تهش یک مقدار باقی مونده بود و بهم گفت دیگه نمیتونم ازش پیدا کنم توی اروپا و بهمین دلیل دلم نمیاد ازش استفاده کنم و با هر بار اسپری انگار عمرم کم میشه.
توی دلم گفتم پیر مرد مگه میشه چیزی رو نشه پیدا کرد؟! کریسمس فرا رسید. از یه فروشگاه اینترنتی یک شیشه صد سی سی براش سفارش دادم با قیمت خیلی مناسب. وقتی بهش هدیه دادم از خوشحالی زبونش بند اومد. برق توی چشماش رو میشد از صد متری دید. فوری چندتا اسپری به خودش زد و گفت پسر جوون شدم. بهش گفتم تا دلت میخواد ازش استفاده کن چون هر وقت تموم بشه میدونم کجا برات پیداش کنم.
متاسفانه بعد از چند ماه داییم که حکم پدر در غربت رو برام داشت، به طور ناگهانی و به دور از وطن، جان به جان آفرین داد و دیگه این توفیق نصیبم نشد که هر سال براش دانهیل قرمز هدیه بگیرم.
دیگه هرگز نمیتونم این رایحه‌ی دل‌انگیز رو روی تن کس دیگه‌ای جز داییم متصور بشم. با شنیدن بوش، تمام خاطرات برام زنده میشه.