DAVIDOFF - Good Life for men

دوستان اگه مشابه این عطرو تست کردن ممنون میشم معرفی کنین انقدری تعریف کردن کنجکاوش شدم

من اين عطر رو سال 79 داشتم اون موقع من تازه مدرك فني حرفه اي گرفته بودم و هر دو كنار هم توي كمد بودن يه روزي كه من بيرون بودم باباي خدا بيامرزم يواشكي ازش استفاده ميكنه و وقتي من سرزده وارد خونه ميشم مياد جمع كنه قضيه رو ميريزه روي مدرك دقيقا روي مهرش و تميزش كه ميكنه مهرش پاك ميشه و اينجاست كه من ميرسم و متوجه ميشم تمام خونه بوي گودلايف گرفته ..اخي يادش بخير بابام چون ميدونست من خيلي حساسم گفت نميدونم كار كي بوده و بنده خدا خيلي ناراحت شده بود از اين قضيه الان يه شيشه ي نصفه ش رو دارم نميزنم ازش فقط 5 شنبه ها بياد پدرم بعضي وقتا ميزنم و براش فاتحه ميفرستم...روح همه ي رفتگان شاد

از سال 81 الی 86 با این عطر زندگی کردم. هنوز برام قابل هضم نیست که چرا خط تولیدش متوقف شده. یادمه سال 89 با هزار بدبختی از فرانسه یکی برام فرستادن ولی متاسفانه تقلبی بود. و دیگر هیچ وقت نتونستم اصلش و گیر بیارم. با احترام به نظر دوستان هرگز هیچ عطری را شبیهش نتونستم پیدا کنم ، بی نظیررررررررررررررررررررر به معنای واقعی کلمه بود و بزرگترین آرزوم اینه که مجدد تولید شده. امکان نداشت جایی برم و ازم نپرسن اسم عطرم و.
شاید بعضی از عطرها توی نت اول کمی شبیهش باشن ولی بعد از مدتی نشون میدن که واقعا شبیهش و حتی نزدیک بهش نیستن. الان البته یک افتر شیو نصفه گودلایف دارم که از 17 سال پیش هست ، دقیقا شبیه خود عطر هست البته اسپری نمیشه فقط. هر وقت دلم تنگ میشه اون و بو می‌کنم ، البته که بوش متفاوته، ولی حداقل ظاهرش آرومم می‌کنه.
به امید روزی که مجدد تولید شده. آآآمممممییییییننننن

حدود سال ۹۴ یا ۹۵ بود یکی از آشناها که خیلی باهم رفت و آمد می کردیم و از عشاق عطر در دهه ۶۰ و ۷۰ بود و کلکسیون زیبا و اصیلی از عطر های قدیمی داشت اون زمان ۶ یا ۷ سالم بود و هنوز وارد دنیای عطر و ادکلن نشده بودم یادمه از هر عطر سری قدیمش رو داشت… زینو تولید سال ۱۹۹۱ با فونت ایتالیک یا شکسته که رنگ شیشه اش قرمز مانند بود و ماندگاری فوق العاده عالیی داشت یک آرامیس طلایی تولید سال ۱۹۸۰ داشت..بقیه عطرها در خاطرم نیست اما بالای پنجاه شصت عدد شیشه بود.. یکی همین گودلایف بود که به گفته خودش سال ۱۳۸۰ از آلمان براش آورده بودن و تقریبا استفاده نشده بود ازش… چند سال گذشت که شروع به جمع آوری عطر کردم و چون میدونست که من عاشق این عطر شدم این عطرو به من هدیه داد… شاید پنج میل ازش مصرف کرده بود و تو این مدت در جای تاریک و در کلکسیون ازش نگهداری می‌کرد اولین اسپری ازش منو برد به دهه هفتاد بوی خربزه راحت ازش استشمام می‌شد به همراه روایح آروماتیک… یه عطر کاملا باربرشاپی خلاصه… چند سال بعد زمان پاک کردن شیشه عطر ها در کلکسیون از دستم افتاد و شیشه اش خورد شد و بوش همه جای اتاق رو برداشت… هروقت سراغ این عطرو تزم میگرفت الکی میگفتم: آره هنوز دارمش و خوشحال می‌شد… بعد دوسال هنوز رایحش از زمین اتاق به راحتی استشمام میشه حیف که دیسکانتینیو شده و بیست سال هست که دیگه تولیدش متوقف شده… البته اینا که تو بازار هست همه تقلبیه یا فاسد شده چون که عطر بیشتر از ۶ سال تو جعبه بمونه کیفیت رایحش و ماندگاریش دستخوش تغییر میشه…
اینم از خاطره من با این عطر…

Davidoff - Good Life
(Eau De Toilette)
رایحه ای از بهشت...
قبل ازینکه بخوام از خصوصیات بی نظیر این عطر بگم خالی از لطف نیست که یه خاطره جالب براتون تعریف کنم:
وصف و تمجید این عطر رو در محافل دوستداران روایح بسیار شنیدم و خیلی مشتاق بوییدنش بودم بطوریکه تقریباً اکثر عطر فروشی های معتبر سطح پایتخت رو که می شناختم برای یافتنش رفته بودم اما پیداش نکردم
تا اینکه چندی پیش در مجاورت یکی از مراکز خرید شناخته شده سمت منزل ، یک فروشنده عطر با کلی از شیشه عطر برند های دیزاینری مطرح از قدیم تا جدید به چشمم خورد که کنار پیاده رو بساط کرده بود
مثل همیشه که با دیدن چنین گستردنی هایی خوشحال می شم سریعاً خودم رو به صف جلوی میزش رسوندم و شروع به برانداز کردن تمام شیشه ها کردم
تقریباً می تونم بگم اکثر پرچمداران برندهای معروف رو داشت
از کرید با اونتوسش بگیر تا بولگاری با آکوا پور اومش و دیگر عزیزان از دیور ، ورساچه و ...
مشغول تماشای شیشه عطرهای مختلف بودم تا اینکه نگاهم به گوشه ای از میز افتاد
بله ، بالاخره این گنجینه نایاب (دیویدف – گود لایف) رو دیدم و پیداش کردم و از فروشنده خواستم که برام جهت تست بیاردش
از برق چشمام فهمیده بود که چقدر منتظر این لحظه بودم اما چون این عطر خیلی نایاب و گران قیمت هست جهت تست رایحه بهم گفت که درب شیشه رو بو کنم
درب رو بو کردم ، یه رایحه خنک و معطر دلربا اما اونقدر حال نداشت که بخواد خودش رو به رخ بکشه بخاطر همین به فروشنده گفتم می شه یه پاف روی مچ دستم اسپری کنید؟!
به اجبار و یا از سر رودربایستی پذیرفت و یه پاف روی دستم اسپری کرد
وای... عجب رایحه ای...چقدر شفاف... چقدر نجیب و دلنشین...
عطر یه جنتلمن (35 تا 50 سال) شیک و باوقار که اسمش کاملاً با ذات درونی رایحش مطابقت داره ، زندگی خوب...
در لحظه ی اسپری بوی برگ انجیر و خربزه استشمام می شه و بعد 5 دقیقه بوی گل بنفشه خودنمایی و در انتها بوی برگ چای و چوب صندل همراهی شون می کنه با اون زمینه نوستالژیک در ترکیب و عمل آوری نت ها...
به قدری رایحش دلنشین بود که مدام مچ دستم رو در هر دقیقه بو می کردم و لذت می بردم...
هنگام تست دمای هوا حدود 25 درجه سانتی گراد بود و ساعت حدود 10 شب...
پخش بوی بالایی نداره (که البته می تونه از تک اسپری کردن هم باشه) اما ماندگاری بیس نوت ها تا دم دمای طلوع آفتاب روز فرداش حس می شد (حدود 7 ساعت)
تو سایت فرگرنتیکا عطرهای با رایحه مشابهش رو Gramercy Park از برند Bond No 9 و همچنین Dune از برند Dior معرفی کرده که توسط کاربران هم بهش صحه گذاشته شده
خلاصه بعد از کلی ذوق قیمت عطر رو از آقای فروشنده پرسیدم و ایشون هم بی درنگ جواب داد: قابل شمارو نداره! بدون جعبه 12 میلیون و 800 هزار تومان ، با جعبه پلمپ 22 میلیون و 500 هزار تومان...!!!
(قیمت ها بماند به یادگار در تاریخ همین مطلب)
پیر بوردون (عطار) با خلق چنین شاهکارهایی ثابت کرده که شاگرد اول کلاس های درس استاد "ادموند رودنیتسکا" بوده که با حس بویایی عجیب و غریبش چنین کارنامه درخشانی از خودش به جای گذاشته...