DEMETER FRAGRANCE - Petrichor

عطر عاشقانست عشاقی که به هم نرسیده اند

عبرتیست برای عاشق شدگان و همدمیست برای جدا شدگان و نفسی است برای مردگان.
اگر به روایح اگزوتیک و غامض و عجیب و بسیار متفاوت علاقه مندید بسیار انتخاب خوبیست چند نکته در مورد رایحه توضیح بدم واستون شاید نظرتون بیشتر جلب شد به این شاهکار بی بدیل این عطر بنظرم فضا سازه تا یک رایحه خوشبو شما اگر دقت بفرمایید عطر هایی وجود داره که به مناظر و مناطقی خاص اشاره و جهت گیری میکند مثل (دیپتیک تمپو) که یک جاده پر مه و هوای خاکستری مانندی رو تداعی میکند یا (ساهارا نویر) از تام فورد که صحراها و تلماسه های بیابانی و کلیسایه بسیار قدیمی رو تداعی میکنه یا (ممویر) از امواج که یک نیمکت کنار دریا با افقی بسیار سرخ را تداعی میکند که فردی منتظر و دل شکسته بر روی آن نشسته است یا (وازمبا) از امپایر دی پارفوم که مناطق جنگلی و افریقایی رو تداعی میکند عطر دیمتر فرگرنس پتریکور هم یک فضای بسیار جالب و متفاوت کاملا متفاوت که من تا حالا یه همچین حس عجیبی نسبت به یک عطر نداشتم واقعا ادم دلش میگیره دلتنگ یکی میشه که اصلا وجود نداشته بوی باران روی خاک بوی نم کشش ندم فضای بسیار عجیبی داره امیدوارم خودتون تستش کنید تا بفهمید چه شاهکاریه.

درود فراوان خدمت کاربران گرامی

فرگرنس دیمتر : برندی لوکس و نیش که مشخصا در کشورمون بخاطر واردات کم و بعضا شناخت کمتر نسبت به عطرهای اوزونیک مهجور مونده بنده خودم از طریق امازون تهیه کردم.,
پتریکور از فرگرنس دیمتر:⇦ صدای کلاغ ها, ساعت شش صبح, اول مهر ماه, هوا بسیار دلگیر و ابری, شروع اولین باران پاییزی که بر خاک مرده برخورد میکند بوی مرگ!بوی مرگ؟اره بوی مرگ وقتی باران میبارد خاک باکتری هایی تولید میکند که بر اثر مراوده و اصطکاک اتمی و مولکولی این نوع باکتری ها برای تولید مثل بویه بسیار خوشایندی به ارمغان میاورد که مشخصا این نوع باکتری ها از استرپتومایس به وجود می آیند که این عنصر خود تولید کننده اثر ژئوسمین هست که این نوع باکتریال خود تولید کننده هسته اتمی اکتینومایست هاست که بیشتر طعم و مزه خاکی و حالات نم گون و گسی ایجاد میکنه حالتی مثل خوردن خاک نه بوییدن آن C12H22O یک فرمول برای فرایند ساخت همچین عناصریست که باید این طیف را بگذرانند تا بتوانند به صورت سنتتیک یه همچین رایحه را تا 80 درصد بسازند از رشته کلام ابتدای کار خارج نشویم بحث بوی مرگ بود! زیباست اگر مرگ این بو را میدهد من میخواهم تمام لحظه هایم را نفس نکشم تا در یک نفس تمام آن نفس ها را نفس بکشم و برای اعاده آن همه نفس خاموش شوم و دیگر هیچ وقت نفس نکشم زیباست مرگ, تو را از خودت ترک میدهد تا خود را یابی زیباست مرگ, زنده بودنت را میگیرد تا از دوباره متولد شوی زیباست مرگ, به تو یاد میدهد در دنیایی که حتی روحت تورا ترک میکند از بقیه هیچ انتظاری نداشته باشی بی فرجام...زیباست مرگ!زیبا نیست؟!.

واقعا لذت بردم چه گفتگوهایی بین شما دوستان در پس کوچه های عطرافشان شکل گرفته و ما بی خبران 🤦‍♀️

سلام
کسی اطلاع داره کجا میشه اینکار رو گیر آورد؟
کنجکاو شدم.

در جهان ذره ها؛ مرگ، بویِ باران را آبستن بود...!
بازهم پائیز با شمایلی سرخ و نارنجی اتمسفر اطراف مارو پرکرده. اتمسفری که بعد از بارش باران پُر از بویِ خاک میشه! پُر از بوی نم و آسمان...! انسان ها غالبا مجذوبِ نیرویِ گرانشِ رایحه ای هستند که پس از باران تو فضا پخش میشه.
اما؛ آیا واقعا بوی خاک؟ واقعا بوی آسمان و باران؟
آیا تمام اون اعجاز فقط بر اثرِ برخوردِ باران با خاک ایجاد میشه؟ شاید هم معاشقه ای است ملکوتی بین عالم بالا و پایین که آنچنان آکوردهای دوست داشتنی رو خلق میکنه. شاید هم اون رایحه ی جادویی حاصلِ سجده و بوسه ی دوباره ی فرشتگانِ افسانه ای بر ذات آدم باشه.
پاسخ در شاعرانه ها و با رویاپردازی میتونه هیجان انگیزتر هم بشه اما علم این بار هم رازهایِ شعبده بازِ خیال‌بافِ قصه ها رو برملا کرده!

بوی باران، خاک نمدار؛ رایحه ای است که بخش عظیمی از اون مربوط به جهان مردگان میشه!! :)

در بطن و جوهرِ خاک باکتری هایی وجود دارن که مواد ازبین رفته (پوسیده) رو به ترکیباتی (آلی) با ساختارِ شیمیایی ساده تر تبدیل می‌کنن. این ایجادهایِ تازه تبدیل به موادی مغذی و کودمانند میشن و تاثیر مستقیم برروی رشد گیاهان و بقای کلیِ خاک دارن! [این باکتری اَکتِنومایسیت (Actinomycete) نام داره و تاجایی که من متوجه شدم در زبان فارسی بهش 'پرتوقارچ' گفته میشه!] یکی از محصولات و فرآورده های شیمیایی که توسط اکتنومایسیت ها ایجاد میشه یک ترکیبِ آلی به نام جیئوسْمِن (Geosmin) [تلفظ رایج در زبان فارسی : ژئوسمین] هست که در واقع بخش عظیمی از بوی خاکی [Earthy] که ما از ذرات و ماهیتِ خاک دریافت می‌کنیم زیرمجموعه ی فعالیتِ همین ترکیب قرار می‌گیره.
اما نکته ای تیره در مورد این ترکیب وجود داره! اکتنومایسیت ها فقط با مرگ چنین ترکیبی رو تولید می‌کنن! در واقع در زمان تولید هاگ، جیئوسمن ایجاد میشه اما ذات باکتری ازبین میره!
در دوره ی خشکی و گرما این فعالیت‌ها کاهش پیدا میکنن ولی با شروع فصل بارندگی به دلیل افزایش رطوبتِ محیط این روند سرعت بیشتری به خودش می‌گیره و هنگامی که آبِ باران به سطح خاک برخورد میکنه جیئوسمن بصورت ذرات سیال و معلق، در هوا پخش و توسط باد به حرکت در میاد و در شمایلی مرطوب'خاکی'چوبی'خنک وارد بینی هایِ جستجوگرِ ما میشه و اینطوریِ که میتونیم بوی باران! رو استشمام کنیم.

بله‌؛ بوی باران، بوی مرگ! این سیاره ی شگفت انگیز.
خودکشیِ فداکارانه ی اکتنومایسیت، عامل ایجاد جیئوسمن میشه تا ما کنارِ پنجره های نیمه باز و بیخیالِ انسانیِ خودمون بایستیم و بی تفاوت به تمامِ آنچه پیش آمده،، نفسی عمیق بکشیم و به فردی که نزدیکمون ایستاده با حالتی فرزانه وار و عاشق پیشه نگاه کنیم و با طبعی شاعرکُش، چشمانی خمار و صدایی چندرگه در گوش چپش بخوانیم:
آه باران! شیشه پنجره را باران شُست؛ از دل من اما، چه کسی یاد تورا خواهد شست؟

بوی باران سوگواریِ باشکوه جیئوسمن برای اکتنومایسیت هاست...!!

اما شگفتی این سیاره ی پرنور همچنان ادامه داره...
یکی از عواملِ دیگه که تو ایجاد اون رایحه ی عجیب و پرجاذبه تاثیر داره مخلوطی از روغن های گیاهی است! روغن هایی که در دوره های خشک و گرم در جانِ برخی گیاهان ایجاد و سپس برروی سنگ ها و خاک ترشح میشن و هنگام ریزش باران این ترشحات شانه به شانه با جیئوسمن در مسیرِ لذت آدمیزاد قدم برمیدارن :)

مابین همین عجایب با یک رساله یا مقاله روبه رو شدم تحت عنوانِ 'حساسیت های بویایی نسبت به انانتیومرهای جیئوسمن' (Odor sensitivity to geosmin enantiomers) که توسط جُئِل پِرُواسی (Joelle Provasi) و اِرنست ایچ پُلَک (Ernest H. Polak) جمع‌آوری شده بود و به این مهم اشاره میکنه که سیستم بویایی انسان به شدت نسبت به جیئوسمن تمایل داره و در برخورد و شناسایی اون حساس عمل میکنه به طوری که برخی افراد قابلیت تشخیص و شناساییِ بوی جيئوسمن رو با غلظت یک واحد در تریلیون (1 ppt) هم دارن!
[هر یک واحدبرتريليون برابر با یک نانوگرم بر کیلوگرمِ!! در واقع دوستان بینی ندارن، نانوسنج با حساسیت به فاکتور جیئوسمن رو صورتشون نصب شده!]
شمایل ریاضی:
ppt --> parts per trillion
1 ppt = 1 nanogram/kilogram (ng/kg)
1 nanogram = 0.001 microgram!
1 microgram = 0.000001 gr :-|

سال ١٩۶۴ دانشمندان استرالیایی [به دقت دو دانشمند به نام های ایزِبِل جوی بیع(ر) (Isabel Joy Bear) و آرجی
توماس (R.G. Thomas) رایحه ایجادشده پس از باران رو 'پِتریکور' (Petrichor) نامگذاری کردند! این اسم/کلمه ریشه یونانی داره و از تجمیعِ Petra به معنای صخره (سنگ) و Ichor تشکیل میشه. جالبه، در اساطیر یونان Ichor به مایع یا خونی گفته میشه که در رگ های خدایان و فناناپذیران جاری بوده! میشه اینطوری تفسیر کرد که بوی باران رو به جاری شدن خون خدایان برروی سنگ ها و خاک تشبیه کردن! :)



بله عزیزانم... باران، خاک، جنگل! در معنای کلان‌، 'طبیعت'
این ها ریشه در دیرینه و سلسله آدمیزاد دارن و برای اجداد غارنشین ما نمادی از حیات و تولد دوباره بودن. خدایانِ یونانی به هنگام باران به زمین میومدن و مایا ها به وقت باران دست به سمت آسمان بلند می‌کردند و به دنبال افسانه های خود میگشتن و خونِ دختران و پسران بی‌گناه رو باران از روی آسفالت سرد و خشن شست و با خود به کام تبخیر برد! آن خون و خون ها... به ضیافت بوسه ی خورشید رفتند و تبدیل به نور گرمی شدن که ندایِ رهایی در حرارتش نهان بود!!

این فقط 'نه' یک رایحه و لذت گذرا بلکه گرانش و کششی ذاتی است با طعم پرعطشِ رهایی!

باران بر روی خاک می‌باره و بذری کوچک از خیساخیسِ خاکِ مهربان، بختکِ 'نبودن' رو کنار می‌زنه و به لمسِ باشکوهِ 'بودن' می‌رسه! اینک، حیات و حال جوانه زدنِ دوباره ی رنگ سبز...!

باری؛ ذره ای که از جان میگذره تا ما به دودمان خودمون وصل بشیم. مرسی باکتری عزیز :)


Andy Tauer, Pentachords verdant
Etat Libre d`Orange, Hermann a Mes cotes...
Demeter, Petrichor
Demeter, Rain
Liquides Imaginaires, tellus
Neil Morris, City Rain
Clean reserve, Rain 2016

عزیزانم هیچکدام از این عطرها نمی‌تونن به گرد پای طبیعت برسن. بعضی غبار بعد از باران هستند، بعضی حس طوفان دارن، بعضی صرفا اکواتک هستن، بعضی حال و هوای گوگردی و خاطراتی از اُزون دارن و همگی نیاز مُبرَم به فعالسازی قوه ی تخیل! شما باید با ذهن خودتون به کمک نت ها برید...!
باران و خاکِ کهن کجا... این بلندپروازی های خام کجا :)


ای کاش آدمیزاد به دنبال بوی خاک و باران بین درس های شیمی نمیگشت. کاش به جای این همه عطر که مدعی عطر باران هستن، سیاره ای بارانی تر داشتیم! ای کاش پنجره هایی بیشتر؛ ای کاش اکسیژنی بیشتر؛ ای کاش تنفسی عمیق تر در جهانی آزادتر...!

گاهی 'لذت، حَظ و حسِ آزادی' چیزی نیست جز استشمامِ بوی باران در کشاکِش سخت دوران!

من میخواممم این عطروو

این برند عجب چیز عجیب و غریبیه ، نیش ب معنای واقعی . نیش یعنی خلق این روایح ک دیمیتر میسازه.