BEAUFORT LONDON - Acrasia

🌹Acrasia BeauFort London🌹
«باغ جادویی»

شوالیه خسته به جنگلی انبوه رسید. به ناچار از اسب پیاده شد، افسار را گرفت و مسیرش را از میان درختان ادامه داد. زبانش خشک شده بود و احساس تشنگی شدیدی میکرد. از خورجین بطری شیشه ای بیرون کشید و با ولعی سیری ناپذیر شروع به نوشیدن شراب سرخ رنگ کرد. مایع قرمز رنگ از گوشه دهانش پایین میآمد و تا زیر گردنش میرفت. برای چند ثانیه چشمانش را بست و بعد به راهش ادامه داد. همینطور که مسیر، او را به دل جنگل میکشید، مه غلیظ خاکستری رنگی دید او را محدود میکرد. صدای آواز زنی در سرش میپیچید. اطراف را به سرعت نگاه کرد، چیزی ندید. فکر کرد دچار توهم شده. مسیرش را از سر گرفت. صدا تکرار شد اما اینبار بلندتر. صدا را دنبال کرد و از میان شاخه ها زنی برهنه دید که در برکه ای آواز میخواند و آب تنی میکرد. گرداگرد برکه با بوته های گل های صورتی رنگ پوشیده شده بود. تپش قلبش را حس میکرد. مخفیانه خود را به پشت بوته ای رساند. نفس عمیقی کشید و مه خاکستری رنگ را همراه بوی گل ها فرو برد. به آرامی سرش را بالا آورد تا بار دیگر زن را ببیند اما اینبار نگاهشان در هم گره خورد. سکوت، مه، عطر رزهای صورتی رنگ و آن مکان خیالی در حباب زمان حبس شده بود. زن جلو رفت و شوالیه را به سمت خود کشید. شوالیه مات و مبهوت بدون ذره ای مقاومت به درون برکه کشیده شد. مه غلیظ و غلیظ تر شد تا جایی که دیگر چیزی دیده نمیشد.

بالاخره پاییز امسال بیوفرت لندن عطر جدیدش رو به اسم " اکریزیا " بیرون داد تا این بار مارو با قسمتی جدید از تاریخ یا بهتره بگیم میراث بریتانیا آشنا کنه.
«اکریزیا نام شخصیتی است در اثر منظوم "The Faerie Qveene(ملکه پریان)" که توسط شاعر ایرلندی "ادموند اسپنسر" در عصر الیزابت، معاصر ویلیام شکسپیر، سروده شده». این مجموعه 6 جلدی داستان و راه و رسم شوالیه هارو نشون میده.
اکریزیا زن جادوگریه که شوالیه ها رو از طریق " Bower of Bliss(باغ جادویی) که به شکل بهشت توصیف میشه، فریب میده یا به جانوران وحشی تبدیل میکنه یا به هر طریقی از انجام دادن ماموریتشون جلوگیری میکنه. از این حیث اکریزیا رو شبیه به شخصیت "سيرسه (کيرکه)" در ادیسه میدونن که هر مردی که به جزیرش میرفت به خوک تبدیل میکرد.

شروع کار احتمالا غافلگیرتون کنه چون باتوجه به تعاریف احتمالا توقع دارین رز رو حس کنید، اما از رز خبری نیست. فکر میکنم به همین خاطر خود برند توی کنفرانس معرفی عطر میگه که «همیشه همه چیز اونطور که در ابتدا به نظر میرسه نیست» و جمله « A rose is a rose is not a rose » رو هم اضافه میکنه؛ حالا خود این جمله یه عبارت خیلی مشهوره از «گرترود استاین(اشتاین)» شاعر آمریکایی، که در واقع جمله رو تغییر دادن. توی اون شعر استاین میگه « Rose is a rose is a rose is a rose » که منظورش اینه «چیزها همانی هستند که به نظر میرسند»، دقیقا برعکس اینجا. بویی که من ابتدا دریافت کردم بویی چوبی-شرابی که با گذشت زمان دودی تر شد. بخوام تشبیه کنم، اگر زمانی مسیرتون به کارگاه چوب خورده باشه وقتی که چوب رو برش میدن در اثر گرم شدن و اصطحکاک دستگاه با چوب یه بوی چوب سوخته توی هوا پخش میشه و اینجا هم تقریبا همچین رایحه ای به مشامتون میرسه. کم کم که به قلب کار میرسیم بوی رز خودشو نشون میده و قوی تر میشه. رز اصلا شدید نیست و خیلی ملایم اضافه میشه و تا انتها همراهتون میاد و فقط از سنگینی کار کمتر میشه.

به نظرم همه چیز اینجا به انداز کار شده؛ یونیک با تغییر نت های زیبا. کانسپت به خوبی توی ذهن مخاطب بازنمایی میشه.
پخش متوسطی داره و ماندگاری کار خوبه به نسبت
معمولا راجع به بازخورد نظر نمیدم چون به خیلی از عوامل بستگی داره ولی از این عطر بازخوردهای خوبی گرفتم و میشه گفت یکی از پوشیدنی ترین عطرهای این خانه به حساب میاد.

سلام به دوستان خوب عطر افشانیم:
Acrasia از برند جذاب و خلاق BEAUFORT کاری است تقریبا متعادل با سویه های تقریبا بالزامی، نیمه امبری، بوزی و چوبی که به طرز ماهرانه ایی با اینسنس و رز مزین شده اند.
این کار در مقایسه با سایر مخلوقات BEAUFORT عطری همه پسند و عرف تر است و خیلی راحت پوش تر از سایر عطرهای بیوفورت خواهد بود.
شروعی جذاب و ماهرانه و تقریبا گرم از روایح اسپایسی و نیمه بوزی با حالاتی الکلیک (مشروبی) داره که به وضوح امضاء اکثر کارهای انگلیسی هست. بعد از گذر زمانی کوتاه هرمی زیبا از ادغام روایح اینسنسی(دود) و فلورال که سرآمد آنها رز هست به شاکله اصلی و اولیه اضافه میشه و فضای کار رو کمی تلطیف میکنه. همزمان حضور توام تلخی و شیرینی در میدل نت عطر به واسطه حضور شمعدانی و نیز دارچین مشهود هست که برای شخص بنده خیلی جذاب و دوست داشتنی بود.
Acrasia عطری جذاب ، چند وجهی و تا حدودی اغواگر و فریبنده است که بسیار متناسب با کانسپتش عمل میکنه و کاملا همگون و منطبق با کانسپ خودش طراحی شده.
کارکتری جذاب و فریبنده داره ولی در عین حال خیلی مخاطب رو به حریم خصوصی خودش راه نخواهد داد و سعی بر این داره که در عین جذابیت و دلربایی، حسی تاریک و مرموز را نیز از خودش به نمایش بگذارد.
مثل سایر کارهای این برند از کیفیت بسیار خوب و پرفومنس قوی ایی برخورداره و با پخشی متوسط به بالا و ماندگاری خیلی خوب که باعث میشه مخاطب کاملا تغیر نت ها و جابه جایی هرم بویایی را حس کنه.
پیروز باشید دوستان

سلام به دوستان عزیزی که این عطر رو تست کردند.
بالاخره رایحه رز در این عطر مشخص و واضح هست یا در پس زمینه و کم رمق ، جوری که بشه ندید گرفته بشه؟ با عرض معذرت از عشاق رز من اگر عطری رایحه ی رز غالب داشته باشه ، دو پا دارم ، دو پای دیگه قرض میکنم و الفرار...‌.

لارن مزون در رابطه با یکی از مخلوقین‌اش اینطور نوشته بود: "زمانش فرارسیده تا رز، آن روی دیگرش را نشان دهد".
آکرازیا (آکرِیژیا) حجت را بر رز تمام کرده است..وَ رز، چه مجنونانه، قمار زندگی را باخته!
فئودور، خود، می‌بایست او را توصیف می‌کرد!
صورتش گُل افتاده، نگاهش بی‌پروا، چشمانش تیز، پوستش هم رنگِ شیر و هم‌عطرِ وانیل و تنش هم آغوشِ مشک،
پرسیدمش دوست بداری یا دوستت بدارند؟..رنگش پرید! زهرِ شمعدانی به خوردش رفت؛ تلخ شد وُ لبانِ همیشه سرخش کبود!..چه اشک‌ها که وُشکسان بر گونه‌اش خرامان می‌خزیدند..قطره قطره جمع گشتند، بر تنِ بی‌جانِ درخت افتاده، به یکباره متبلور شدند!
به آتش کشیده و سوخت وُ شیره‌ جان، از لبانش به بیرون برآمد..رزین از مغزِ استخوانِ درخت سر‌ باز زده و به خلوص رسید..تاریکی را بس نورانی وَ ماهرانه منعکس‌ می‌کرد!
همان دم که گلبرگ‌های رز را میان خاک و غبار دیدم به سمتش شتافتم..گردِ دارچین بر جانش ریخته، با دسته‌‌‌ای یاس نوازشش می‌کردم!..
نوازشم خاکسترش کرد! نجوایی ریشه دوانده در زمین، از اعماق آن به گوشم رسید: دوست بدارم!..
دوست بدارم حتی اگر دوستم نداشته یا مهم‌تر از آن، داشته باشند!‌‌...
..........‌..‌‌......
او آزادت نمی‌گذارد تا بی هیچ مانع یا ملاحظه ای از عشقِ خود به او حرف بزنی!..
چون، دوستت دارد...

The Gambler, Fyodor Dostoevsky

گفته بود: فقط بنشین و رُز اش را تماشا کن... و من فقط نشستم به تماشا... از میانِ تندی تخمیریِ شراب، و دارچینِ بینی سوز و ترشیِ نفس گیرِ لیمو... از پشتِ دودی مرموز، رُز در دوردست پیدا بود... و الحق که چه زیبا بود.
آکرِیژیا، یک نیش پوشیدنی ست از "بیوفرت لاندن" که بلافاصله انسان را به فضای گوتیک و تاریک رنسانس پرتاب می کند... فضایش برای عطربازانِ باتجربه تر مجذوب کننده خواهد بود. برای من تقریبا حال و هوای تاور 02 را داشت، با این تفاوت که تاور، امبری تر و گرمتر بود و چوب غان فریاد میزد... اما در آکریژیا، همه چیز متعادل تر و مهربان تر بود... و البته که آن رُزِ زیبا از دور نگاهتان می کند و مگر می شود تماشایش نکرد... در حقیقت آکریژیا هربار مرا شاعر می کرد... دیگه چی بگه آدم؟