ORTO PARISI - Viride

درود به همه دوستان عزیز
این کار سبز از اورتو رو تست داشتین ؟ بجز کارهای بلک افغان سان این برند کدوم کارهارو نسبت به قیمت و پرفورمنس مناسب تر میدونین؟

خطی و کسل کننده!
خیلی راحت بگم : این رایحه برای زمان بچگی من ترند شده بود. مردانه و کلاسیک ، به شدت کلاسیک.
ذکر شده یونی، ولی ۸۰ درصد مردانه است
روایح چوبی و سبز بود‌.
و چه سبز تند و تیزی !! سبزیی که فرش و تر تازه نیست بیشتر حالت ادویه ایی داره. خلاصه،جون میده میگرن داشته باشی.
تو ترکیبات به نظرم باید روایح دودی هم ذکر میشد ، شاید شامه ی من الکی میگه
بیشتر بدرد بهار و پاییز میخوره.
رایحه : کلا باهاش رابطه خوبی نداشتم و ندارم .
ماندگاری: ۹ساعت.
پخش بو: نسبت به بقیه کار های همین برند فکر کنم کمی ضعیف تر عمل کرده.
ارزش تست؟ اختیار با خودتون هست. ولی خیر ارزش تست هم نداره چون همه امون باهاش اشناییم

با سلام
این عطر کاملا مردونه هست
بسیار خوشبو با پرفورمنس مناسب
پرفورمنس مگاکاره و سمینالیس بهتر هست
ولی از رایحه این بیشتر خوشم اومد

یه عطر با رایحه چوب و سبز ولی برخلاف عطرهای این رده اصلا این رایحه فرش و پر انرژی نیست
خیلی سنگین و با وقار
ولی خطی و یکنواخت و کسالت بار
از مگاماره به شدت ضعیفتر در پخش و ماندگاری

viride (ویریده) لغتی لاتین و به معنای رنگ سبز ، تازه ، جوان میباشد.
عطری سبز و عمیقا قدرتمند ،
ادای احترام به اولین مردان یمنی،
مردانی با پوشش گیاهی سبز ،
چوپان های کوچ نشین که تاج گلی از گل های معطر به سر می کنند ،
روایح سبز درمنه و چوبی سدر که از آنها پخش میشد، الهام‌بخش خلق ویریده بوده است.

در موردی این عطر نظر دادن برای من خیلی سخته. برای همین اگر اجازه بدین صحبتم رو اینجوری شروع کنم: من علاقه به عطرهای بیست مود دارم و در درجه اول پخش بوی عطر برام مهم هست چرا که اگه عطرت بو نده دیگه مهم نیست چه بویی میده.
این عطر یک جوری من رو قل قلک میده چرا که ماندگاری خوبی داره و نوع بویی که داره انگار میخواد بگه منو بزنی کل اتاق رو بو میگیره ولی وقتی میزنم هیچ کسی متوجه نمیشه. الکساندر گلتیری به نحوی این سری رو ساخته که بین ۲ الی ۳ پاف کافی باشه و من متوجه دلیلش برای تولید این عطر نمیشدم تا اینکه ایده ی واقعیش رو برای این عطر فهمیدم.
دقت کردین جگرکی ها و کبابی ها برای جلب مشتری دنبه روی آتیش میندازن که بوش در بیاد؟ به همین دلیل من عاشق بیست مود هستم، چون توجه همه رو جلب میکنم. ولی این عطر برای جایی هست که نخوایم توجه جلب کنیم، جایی که همه به اندازه ی سهم خودمون بهمون توجه میکنن. مثل وقتی که پیش والدینمون میریم. یا فرزندانمون میان به ما سر بزنن. میخوایم خوش بو و متفاوت باشیم بدون جلب توجه. مثل غذای خونگی.
بین عطرهایی که از الکساندر گلتیری دارم این مدل مشابه عطر پاردون هست ولی ملایم تر و پیچیده تر.
از نظر پخش بو: این عطر بادی سنت هستش، افراد متوجه بوی شما نمیشن تا وقتی کنارتون بشینن و شاید بهترین جا برای زدنش گردن باشه که موقع روبوسی بوی خوبی بدیم. به نظر من از پاردون پخش بوی کمتری داره.
ماندگاری: ماندگاری این عطر خوبه، دقیقا مشابه پاردون هست، راحت یک روز کاری چند ساعته رو پوشش میده و از اول تا اخر مهمونی با شماست. به فکر عطرهای بی کیفیت با ماندگاری بد نباشین، این عطر تا آخرین لحظه بوی منحصر به فرد خودش رو حفظ میکنه.
ولی بوی عطر: هر کسی نظر خودش رو برای هر عطری داره و شاید یکی بگه این عطر عالیه و نفر بعدی حالش از بوی همون عطر بد بشه. ولی نکته مهم میزان همه پسندی هستش، این عطر به شدت ادویه ای هست اون هم از نوع خوبش (من علاقه ی زیادی به بوهای ادویه ای دارم) ولی از هر ۱۰ نفر شاید یک الی دو نفر این نوع بو رو دوست داشته باشن و هشت نفر دیگه علاقه ای ندارن ولی چون عطری با پخش بوی کم هست موجب ناراحتی دیگران نمیشین.
این عطر یک عطر برای افراد خاصی هست که کلی عطر دارن و میدونن چی رو برای کی میخوان و برای اون لحظه برنامه داشته باشن که از این عطر استفاده کنن نه فردی که یک عطری میخواد بزنه که از نظر همه خوشبو بشه.

یه رایحه بسیار ساده و تکراری چوبی و کاملا مردانه.کار ویژه و شاخصی بشمار نمیاد و با این قیمت ارزش خرید نداره.

با سلام اولین بار که این عطر رو تست کردم برام یاداور براکن آمواژ بود البته چون براکن رو در مجموعه م دارم عرض میکنم

این عطر مثل یک ترک بسیار کلاسیک و قوی در یک البوم میباشد که بهش پرداخته نشده ، عجب بوی خوب و با لطافتی ، بوی لطیف گیاهی خامه مانند، دوسش دارم خیلی

ارتو پاریزی، باغِ آقای بینی!
این ها رگه های عود در دل دارند که او کاشته، کود داده، کِشت و برداشت کرده است!
از ما شروع و به ما ختم می شود و آن رایحه می شود آیینه ی روح..
سبز، مردانه ای ست زحمت کش. پوستِ آفتاب بوسیده؛ تلخ..ردِ معطر، سرخ، بر گونه هایش به جا؛ چشمانش به سیاهی سُرمه..
روح اش سبز است به رنگ چمن! چمنِ باران خورده..بارانی که شبنم اش رگه های رزماری را از خواب بیدار کرده..رزماری چَشم باز می کند، لحظه ای خیره خیره نگاهت می کند و باز چَشم می بنند؛ این بار با لبخند!
هوا آن بیرون گرم است، اما او خنکای سدر می نشاند بر روح..به قطرات عرقِ نشسته بر پیشانی اش می نگری، به سبزه، به قامتی ورزیده..جایی از جثه که بوی بیشتری دهد، روح بیشتری در آن جمع شده..و او سراسر روح است...
سدر و یادش می ماند در خاطرت!
باز می خندی و چوبی لطیف و نرم، فرح بخشِ وجودت می شود و باری دیگر آرزو به دل می مانی که به آنجا روی و باز می روی به آنجا، جمله که آن شهر توست...