ISSEY MIYAKE - L'Eau Bleue d'Issey Pour Homme

نت پایه این عطر وحشتناک دوست دارم. چند ساعت بعد از اسپری بوی شامه نوازی حس میکنی انگار که وسط یک جنگل بارانی در حال قدم زدن هستی و بوی چوب نمناک درختان جنگلی و گلهای وحشی روح و روانت را نوازش میده. یکی از بهترین عطرهایی که تا الان داشتم برای فصل تابستان عالیست

بالاخره این عطر رو از عطرافشان خریداری کردم و امروز به دستم رسید و تست های مفصلی روش انجام دادم:
چند ثانیه بعد از اسپری کردن ۹۰٪ رایحه به رزماری اختصاص داره و باید بگم از میزان طبیعی و شفاف بودن رایحه رزماری تعجب کردم..فراتر از انتظار طبیعیه اسانس ها
سپس آروم آروم فضای عطر تغییر میکنه و در حالی که رزماری هنوز در گوشه کناری حضور داره رایحه های لطیف تر دیگه ای به عطر اضافه میشن و در اینجاست که یک ترکیب روحنواز و تازه و شاداب رو استشمام میکنیم و در ادامه رایحه سبزی که به تدریج به سمت رایحه چوبی حرکت میکنه تا انتها وجود داره.این عطر رایحه ای خاص داره و این از مزیت هاشه
ازونجاییه ک عطر پیچیده ای هست بهتره تست بشه اما من به شخصه واقعا خوشم اومد از بوش
در مورد پخش بوش باید بگم که ۵-۶ پاف به خودم زدم و خونه رو پر کرد و هر کی از بیرون میومد اولین جملش این بود که چه بوی عطری میاد و این موضوع هم بیش از انتظارم بود چون اینجا خیلیا شکوه داشتن از پخش ضعیفش..
موندگاریشم راضی کنندس و به نسبت قیمت خوبه
در کل از خرید خودم بسیار راضی هستم.ممنونم عطرافشان
روز خوش

اقتباس ژاپنی
حالا که بحث بر سر تخریب محیط زیست و طبیعت در این سال‌ها مدام به گوشمان می‌خورد، اگر قرار بود ۱۰ عطر برای بزرگداشت طبیعت انتخاب کنم قطعا یکی از آنها ایسی میاکه بلو بود، هم به خاطر طبیعی بودن رایحه، منظورم مواد خام طبیعی نیست بلکه منظورم رایحه رئالیستی طبیعت است و هم حس جنگلی و سرسبز عطر. اولین تصویری که این بطری جذاب آبی برایم تداعی کرد دراز کشیدن بر یک تپه کم‌شیب سرسبز پر از گیاه با انبوه درخت‌های کوتاه و کهن سال بود جایی مثل تپه‌هایی که در کردستان و لرستان می‌بینید با درخت‌های بلوط و گون و گلابی‌های وحشی و...، آبی این عطر برای من نظاره‌ی آن آدمی ست که در آن سبز بهاری به آسمان صاف آبی خیره شده و به فکر فرو رفته بدون آنکه بداند به چه فکر می‌کند یا بدون آنکه اصلا بتواند به چیزی فکر کند.
این متفاوت‌ترین عطر بلویی است که تا به حال بوییده‌اید، من نمونه‌ی مشابهی برایش پیدا نمی‌کنم شاید در عطرهای سبز نیش بتوانید تشابهاتی پیدا کنید، برای من اقتباسی از آن عطرهای سبز غربی ست با روح شرقی/ژاپنی، دقیقا مثل اقتباس‌های کوروساوا از نمایشنامه‌های شکسپیر، تو گویی شکسپیر ژاپنی بوده است، مکان و زمان آدم‌ها هم ژاپن دوران سامورایی‌ها، تلفیقی از روح غربی و شرقی. لوکا تورین این عطر را گیاهانی از مریخ می‌داند و غیر قابل پوشیدن، اما از نظر من این یک اثر هنری ست با گیاهانی که قرن‌ها در زمین‌هایمان روییده‌اند. عطری‌ست که نبودنش در مجموعه عطربازها گناه کبیره ست.
عطرهای بلو معمولا آبزی و شور و فرش و اوزونیک‌اند اما ایسی میاکه بلو در میان عطرهای بلو یک استثناست. یک عطر بی‌نظیر سبز و گیاهی با لکه‌های قهوه‌ای و حسی فرش.
این عطر شروعی شفاف و سبز با ته مایه‌ای شیرین (اما محو) دارد که پشت بندش فضایی تلخ، گیاهی، دارویی و کافور مانند خلق می‌کند و بعد از مدتی حالتی اسپایسی زیر آن سبزی شروع به حرکت می‌کند و لکه‌های قهوه‌ای رنگ و چوبی در این زمینه سبز نمایان می‌شوند. با حضور زنجبیل گرمایی دلپذیر شبیه زمانی که وسط تابستون گرم زیر سایه درختانی تنومند در نزدیکی جایی که آب چشمه کوچکی از کنارتان می‌گذرد به دل طبیعت زده‌اید، شما گرمای تابستون را حس می‌کنید اما در آن سایه گرمتان نیست.
این عطرِ سکوت نیست، عطر صداهاست، درست مثل همان به دل طبیعت زدن است، از صدای ماشین‌ها و شهر دوری گرفته‌اید اما صدای آن طبیعت، صدای باد که گیاهان را به رقص و نجوا وامی‌دارد، صدای پرندگان که در آسمان نیلگون موج می‌زند به دل اصوات دعوتتان می‌کند.
تغییر در این عطر مانند تغییر رنگدانه‌های کملون است، بسیاری فکر می‌کنند اگر یک کملون را بر روی سطحی با رنگی متفاوت قرار دهیم به سرعت تغییر رنگ می‌دهد، اما اینگونه نیست، گاهی شما حتا متوجه روند تغییر رنگ نمی‌شوید، خسته می‌شوید، سرتان را برمی‌گردانید و بعد از مدتی شاید نیم ساعت بعد می‌بینید در جاهایی رنگدانه‌هایی تغییر کرده‌اند کملون سبز نقاط قهوه‌ای پیدا کرده نیم ساعت بعد لکه‌هایی خاکستری، چنان آرام که متوجه روند تغییر رنگ نمی‌شوید، برای همین این عطر برای بعضی‌ها رایحه‌ای خطی از رزماری و زنجبیل است بدون حضور گل‌ها و چوب، اما باید سرتان را برگردانید و گاه‌گداری دوباره نگاه کنید و ببینید در بستر این رزماری جذاب لکه‌ها آرام آرام نمایان و محو و دیگرگون می‌شوند.

الفبایِ نابینایان؛ فهمِ بریل منوط به لامسه است؛ نه بینایی.
نسخه‌ای جوان برای هرگز ندیدن.
گاهی اوقات برای اینکه بتونی همچنان زنده بمونی باید از هنگامِ گود وُ مقعر خودت بزنی بیرون! به شوپنهاور بگی بیخیال وُ برگردی روی سطح. باید تو گلدونِ شیشه‌ایِ لیسیانتوس های بنفش و سفید آب بریزی. به شمعدونی بگی ببخشید وَ اون چند تا شاخه اسطوخودوس که بخاطر رفتارت اخمو شدن رو ببری بذاری کنار پنجره. باید تمام کتاب‌های نخونده وُ خونده؛ چِک‌هایِ پاس شده وُ نشده رو بندازی بغلِ تنباکوهایِ تلخ وُ ترش وَ بگی : عزیزانم؟ گورباباتون :) اونجاست که پای این دست عطرها به داستان باز میشه. یا اون دست فیلم‌ها، موسیقی‌ها، کتاب‌های کمیک کمدی و...
دوش می‌گیری؛ بدونِ اینکه مو و تنت رو کامل خشک کنی دَه پونزده پاف از محتویاتِ باتلِ آبیِ دوست داشتنی رو اسپری میکنی روی پوستت. دوست داری اُوِردوز کنی. پوستی که بارها زیر دندانِ حیوانات پاره شده وَ آتش وُ دود به خودش دیده.
عطر بهت میگه : کُن'نیچیوا! اوهایو گُزایی'مِس :)
تو میگی: سلام. صبح تو هم بخیر :))
با پای خیس از رویِ نوشته‌هایی که کَفِ خونه پخش و پَلا شدن رد میشی. گوی شیشه‌ای بامزه‌ات میوفته زمین وُ با غُرغُر قِل می‌خوره میره کنار کوسَن‌هایِ خپِل وُ دَربِدر. بهشون میگی بینوایان. ویکتورهوگو خمیازه می‌کشه میگه جانم؟ میگی باشما نیستم قربان!
دنبال کلیدات می‌گیردی. پات میخوره کتابِ هگل شوت میشه زیر شوفاژ؛ خدایگان با بنده هاشون از جگرِ صفحه‌ها می‌زنن بیرون. بلند میخندی وُ میگی مردک حقت بود! میری سمتش، بَرِش می‌داری میندازیش تو سطل آشغال! سریع پشیمون میشی. از سطل آشغال دَرش میاری میذاریش داخل کابینت!! هگل سرنوشت تلخی داره در دستان تو. شعرهایِ شیمبورسکا، بودلر، پوشویاتوسکا، پلات، آلن پو، دسنوس وَ پوشکین رو با لبخند برمیداری می‌ذاری روی اون میز چوبی بزرگه بغل پنجره. ثابت می‌ایستی وَ بهشون نگاه میکنی. یاد چهره آلن پو وَ یکی از شعرهاش میوفتی
در میانِ خروشِ امواجِ مُشوشِ ساحل ایستاده‌ام
دانه‌هایِ طلایی وُ درخشانِ شن در دستانم
چه خُرد و کوچک؛ از میانِ انگشتانم سُر می‌خورند
خدایا! مرا توانِ آن نیست که محکم‌تر در دست گیرَمِشان؟
یا تنها یکی از آنها را از چنگالِ موجی سَفاک بِرَهانم؟
آیا سراسر زندگانی تنها یک رویاست؟؟
تو ذهنت تکرار میکنی.
آیا سرار زندگانی تنها یک رویاست؟ سراسر زندگی تنها یک رویاست. زندگی تنها یک رویاست. تنها یک رویاست. یک رویاست. رویاست. رویا...! وِلو میشی روی یک کاناپه ی بزرگ و زشت. بیخیال پیدا کردن کلیدها! به خودت میای میبینی اووو یک عطرِ خجالتی داره از نردبونِ تنت بالا میاد. عطری که دوست داره اعتدال داشته باشه وُ رگه‌های تلخ رو با احترام تحویلِ حال و هوای متفاوتِ شما بده. باصدای بلند میگه در کنارِ آبی؛ سبز و تازه هم هستم. بله که هستی :) هربال و چوبی که جریان نامدارِ اسپایسی تو قلبش وجود داره وَ مرکبات می‌شناسه قطعا! حسی داره شبیه به چوب‌های معطر که خزه دار هستن وُ مغز سرد دارن وَ روی سطحِ یک جویِ کوچولو شناور شدن! درِ گوشِت میگه من فقط تلخ نیستم. دقت کن. ترش و شیرین بودنم رو چشیدی تا حالا؟ :) همه تو تابستون و بهار دوستش دارن ولی تو دوست داری در اوج سرما با این دختر قشنگ وقت بگذرونی.
تو می‌مونی وَ چشم‌هایی که دیگه درشت نیستن!! :)
یه تیشرت با تم زرد خورشیدی که یک قطره رنگِ سرخِ بزرگ روش متلاشی شده رو با شلوار جین یخی تنت میکنی. گروگشاد :) اسنیکر سفید ساده وَ کاپشن شیری خاکستریِ کنزو. وَ؟ کاسیو :)
لبخند پشت لبخند. کاری که بلد نیستن خیلی‌ها وَ بابتش به زمین و زمان فحش میدن.
میشی چیزی که هیچکس انتظارش رو نداره.
اون همه رنگِ روشن تو قلب سرما! به کسی چه ربطی داره؟ تو عاشق این هستی که وقتی برف میاد لباسِ رنگ‌ِ روشن بپوشی!
بیرون رو نگاه میکنی
برف داره یه حال اساسی به شهر قراضه ی مافَنگی میده
تو آینه به چشم‌هات زل میزنی
مردمکِ چشمت بزرگ و کوچیک میشه.
اون برقِ کهنه هنوزم اونجاست...
به خودت میگی: سلام.
تصویر توی آینه جواب میده : سلام. کجا بودی این مدت؟
می‌خندی و سرت رو برمیگردونی....
یاد یک جمله از کتاب آدمخواران ژان تولی میوفتی
'طوری میخوام برقصم که انگار فردایی نیست'
فلسفه بهت یاد داد مهم اینه از کجا به اقسامِ جهان نگاه میکنی! تو می‌تونی از سیاهی نور بکشی بیرون. برای همین از اون کتاب این جمله یادت مونده :) همون فسلفه میگه اگر به سیاهچاله نگاه کنی سیاهچاله هم بتو نگاه میکنه!! هشدار :)
حس میکنی یک نور سفید جمجمه ات رو پُر کرده
هدفون رو میذاری روی گوشِت‌
ترک اسکای ان سَند پاول کالکبرنر رو پلی میکنی؛ ببخشید جنابِ باخ :)
فِلاینگ تو د مون :) وی بِلد آپ کاسِلز؛ این دِ اسکای اند این دِ سَند
دِزاین یور اون وُرلد. اِینت نوبادی اندرستند. آی فایند مای سلف اِلایو... پرواز به سوی ماه... و و و :)
میزنی بیرون. بین آدم‌ها راه میری
بو میکشی. عمیق. بوی زمستون، برگ و چوب‌های نمدار. مه! اوزونیک :) وَ گوشت! بویِ تنِ آدم‌هاست
تنه میزنی به بعضی‌ها و لبخند تحویلشون میدی
یکی همین وسطا میگه اووو چه بوهایی هم میده
لبخند. مرسی.
تنه زدن! حس زنده موندن بهت میده. حس جان داشتن؛ حس واقعی بودن
نیاز داریم گاهی بیخیالِ چرندهایی بشیم که از سلاخ خونه‌ی مغز آدم‌های ناخوش بیرون میزنه
گاهی باید فتیش های رادیکال رو کنار بذاریم و از چندتا بوسه‌ی سرپا وُ مضطرب لذت ببریم.
گاهی نیاز داریم مثل ارتش آبی رنگِ ژان گوتیه باشیم! اصلا گلابی بشیم :) نیاز داریم اَبِرکرومبی شیم؛ فیئِرس :) یا دولچه ان گابانا لایت بلو؛ فوراور. باید آبزی بشیم گاهی. بریم کف اقیانوس دنبال نِمو بگردیم. شغگی! یک شاخه رز گنده به خودمون و بقیه هدیه بدیم. بیخیال سلیقه. شیرین باشیم جایِ تلخ! دوست جای دشمن؛ عسل جای زهر. بریم سر قرار با مادر هاچ؛ زنبورعسل :)
نیاز داریم چشم تو چشم باد بایستیم و دستامون رو باز کنیم
برای لحظه ای فقط وَ فقط! از بودن خودمون لذت ببریم
از اینکه شانس تماشای این هستی لااُبالی بهمون داده شد
از اینکه دنیا باید حضور و وجودِ مارو گردن بگیره...
نمیتونه زیر حادثه‌ی بودنمون بزنه!

گاهی برای بقا باید رنگ خاکستری رو تو خونه، کنار همون گلدون شمعدونی جابذاری. باید یاد عشق اول تورگنیف بیوفتی و با خودت مرور کنی: خوشبختی فردا را نمی‌شناسند. دیروز راهَم. خوشبختی نه برای گذشته حافظه‌ای دارد نه امیدی برای فردا. برای خوشبختی جز امروز وجود ندارد. آن هم نه یک روز؛ بلکه فقط 'لحظه‌ی حال'

گاهی برای بقا باید از هنگامِ گود و مقعر خودت بزنی بیرون و دیگه هیچوقت تو اون چاله برنگردی! به دَرَک که مردم رو گول می‌زنن و نشخوارِ غلط به خوردشون میدن وُ هیچکس متوجه نمیشه.
هی عقلانیتِ شریف! گمشو عسلم :)
گاهی برای بقا باید با یک زیرپوش بدرنگ تو تراس خونه ات بایستی و سوت بزنی :) گاهی برای بقا باید باید از هنگامِ گود و مقعر خودت بزنی بیرون وَ خیلی جدی دنبال یک عطر فول فلورال بگردی :)

چه عطر فوق العاده ای.پشیمون چرا بجای ۷۵ میل ۱۲۵ سفارش ندادم.رایحه عالی و پخش بوی قابل قبول. عالیه عالی

هریک از دوستان که تصمیم به خرید عطر دارند پیشنهاد میکنم دو تا 75 میل بگیرن اینطوری 150 میل این عطر براتون ارزونتر از 125 میلش میفته

چقدر محشره ازن رایحه هر چی بگم کمه . فقط یه سوال اینکه ایسی میاکه بلو با النوین اسپرت اشتراکاتی داره یا نه ۰ سپاس

بعد از خریدم دیسب به دستم رسید و واقعا کیف کردم از این رایحه ی دوست داشتنی و خاص. در مورد ماندگاری و پخش باید بگم من حواسم نبود نگاه کنم سال تولید عطرمو اما دیشب ساعت هشت یک پاف به روی نبض دستم اسپری کردم و دقیقا تا ۴ بعد از ظهر امروز بوش به مشامم میرسید و حتی فکر کردم شاید بوش توی بینیم نشسته و از مادرم سوال کردم ایشون هم گفتن عطرش میاد. عاشق نت دوم و سوم این عطرم جایی که کهربا و رزماری یک دوئت بسیار دلنشین رو برای آرامش روح روانتون مینوازن

هیچ ارزونی بی علت نیس، ۷۵ میلش پرفورمنس ضعیفی داره و هر ساعت باید ری اسپری بشه، از نظر بو هم به نظر من کاملاً ژنریک و سینتتیکه!

جنگل جنگل جنگل... آرامش بخش. عالی!