Salvador Dali - Dali Wild

به وقت درآمیختگی با دنیای سورئال و بی اعتبار کردن واقعیت:)
واقعیت چی میگه؟ چیتای درونت رو آزاد کن. اغواگر و دیوانه ی جلب توجه.
مضحکه نه؟
اگر این توهم بزرگو کنار بزنیم چی نصیبمون میشه؟ ماده چیتایی در حالتی پارانویا، خیره به خورشید غروب کرده و سربلند کرده هرچند دیر هنگام اما خب ابر ها مانع بودند، به فکر این که خرخره ها جویده و شاهرگ ها دریده خواهد شد.
به خودش میگه: اینطوری چیتای درونتو آزاد کن جاهل نه اونطور مضحکانه!
خب در هرصورت و هر دوصورت نمی تونه:) چرا که پوووف! و تمام؛ و بعد از لمس رایحه به خودت میای و میگی حیف! نشد که یاغی باشه:)
سلام:) کیف می کنم نوشته های شمارو می خونم. به به.

نازنین اصیل و بامرام خوش نویسم...
خوشحالم که برای بی افاده دخترِ جوون پربار تصویری دارم.. و تصویر هم از اصالت و زیبایی بارها سرشارتر از چیزی بود که می تونستم متصور شم! اوففّ :}
صدها سلام

ماده چیتای پارانوید؟ you know it hits close to home... (برگردونی نداشتم/شرمنده)
آخرین بار که به اون ندای غریزی گوش سپردم چنان دستی از من تو حنا رفت که لک اش با سیکازوم و ضماد ابریشم و عسل کماکان بالقوه پا بر جاست.. تا آرنج، نمادین. لک اش بر پوست و داغ اش بر دل..
می گفتن ph حنا اسیدی ست! من زیر بار نمی رفتم.

من تک تک سرنخ ها رو، مو به مو، روی نقشه ی " نحوه ی وصول به ماده یوزِ شیدای درونی 101 " اجرا کردم. همه ی راه هام به بیراهه زد. آخه همه اشون چک پوینت داشتند ...و High Credentials

حالا هم نیمه شب ها به " قدرت تلقین " باور میارم، سپیده دم کمر همّت می بندم و غروبا.. غروبا جوهرِ سیاه خط اشک هام از روی صورت می شورم. گاها با کف، بعضا با سیم!

این تعریف از جانب نازنین شما، برای من بسیار اخلاص و ارادت برانگیزه. و اگر غیبت و کوتهی من رو در دادن پاسخ درخور و به موقع به پیام پرمرام دلگرم کننده ات بر حساب بی اعتنایی من بذاری، فرشته ی سرشونه ی چپت طوماری خواهد داشت با خدا. چون بسا دور از حقیته! بله.

به یاریِ هرکس که صلاح می دونی بنویس که گمونم ما زبون هم رو خوب می فهمیم.. 🦋🥂💫