JOVOY PARIS - Psychedelique

.
■ آلن رب گری یه ، برگمان، فورد،رنوار ، تروفو ، اوزو ، هرتزوگ ، بونوئل، وایدا ، میزوگوچی ، ویلیام وایلر، لینچ ، مورنئو، دسیکا، پازولینی ، زاک تاتی و..
.
■ نولان، تارانتینو ، پولانسکی ، تورناتوره، فینچر ، ایناریتو، اسکورسیزی، جیمز کامرون ، پیتر جکسون، ریدلی اسکات و..
.
.
یک دسته ی سوم و چهارم و پنجمی هست که جای مناقشه و دعوا ندارن ور این بحث فعلا.
.
دسته ی دوم به نظر اسامی پر شکوهی در بینشون هست. کی میتونه ادعا کنه از دیدن اینسپشن لذت نبرده؟ اما این دسته ی دوم ماگزیمم کیفیتی هست که سینمای امروز داره خلق میکنه.
صحبت بر سر این هست که چی میشه که از صد نفری که این کامنت رو میخونن احتمالا کمتر از پنج نفر از کارگردان های دسته اول فیلم دیدن. البته دیدنشون فخر تیست. اما سوال فقط این هست که چرا این دسترسی عقیم مونده؟ چرا مستقیما قلب یک پیغام رو تاچ نمیکنیم ؟ واضحه. صنعت سرمایه داری. این صنعت ما رو در حد سطحی ترین پدیده از یک مصرف کننده ی over the counter تقلیل میده. قفسه های خودش رو پر زرق و برق میچینه و قفسه هایی که براش به معامله ختم نمیشه رو به انبار منتقل میکنه. ما با سطحی ترین شکل از هرچیزی در جهان کنونی رو در روییم. تهرانی های قدیم یک ضرب المثل دارند که وقتی سیل بیاد آشغالا میان بالا. یک سیل از سرمایه داری آمد و الان تا چشم کار میکنه همه حا آشعال ریخته. شعر اشغاله. موسیقی اشغاله. فیلم آشغاله.

این واضحا توهین به کسی نیست. این اتفاقی هست که در جهان سرمایه داری رخ میده و مرتبط با قشر خاصی نیست. شما دی یدی از گرلن رو استشمام کنید متوجه میشید چه کلاه بزرگی سر همه مون رفته که مجبوریم امروز برای یک شیشه عطر دیزاینری چهارصد هزار تومان پول بدیم. شما arpes londe رو استشمام کنید ، میتسوکو، ول د نوی و چه و چه.. چرا که تا اون زمان سرمایه داری هنوز به هنر ناخنک نزده بود. اما الان یکی از شکارگاهای اصلیش هنر هست. باز هم میگم اینکه امروزه همه چی در کیفیت " آشغال" تجمع پیدا کرده توهین به کسی نیست. این اتفاقی هست که عملا داره رخ میده. گرلن از 1930 تا 1950 هرچی خلق کرده شاهکاره. الان سی تا فلنکر آلبالو داره. سیتا فلنکر مختلف شالیمار داره که یکیش هم به حوالی شالیمار اصلیش نمیرسه. سوای مباحثی که در مورد محدودیت استفاده از بعضی نت ها میدانیم علت اصلی این سقوط کیفیت، عدم تعهد نطام یرمایه داری برای خلق یک کالای مناسب هست. او زبان بشر رو به واسطه سینمای مضحکش به کلماتی خلوت و بی کیفیت تقلیل میده تا ارتباطش رو برای خوانش داستایوفسکی و کنراد و بورخس و جیمز جویس از بین ببره و سرگرم ادبیات بی مایه ی امروزی کنه. و الا که مگر میشود بیش از یک قرن از ادبیات قرن نوزده بگذره و هنوز ولو یک اثر چشمگیر در اون کیفیت خلق نشه.

این وسط ذوق نا از دیدن لاوز اونوم به همین خاطر هست. دوق ما از بوئیدن انوبیس پاپیلون ارتیزان. اینکه افرادی بدون احتیاطات سرمایه داری و جمع و منهای سود و صررشون دارن تنها برای عشق شون فعالیت میکنن. و الا که یک شیشه لاوز با کیفیت اکستریت در یک قانون سرمایه داری بایستی رقمی معادل 5 تا 6 برابر این رو میداشت.
.

تا وقتی میتسوکو گرلن هست دیاگلیو روجا داو کجاست؟ حالا اثر روجا پقفوم شارپ‌تر باشد؛ به نظر شما گرلن نمی‌توانست میتسوکو را آنچنان شارپ بسازد که قیمت تمام شده‌اش سر به فلک بزند؟ اینکه شما خارج از بدنه صنعت سینما بتوانید فیلم بسازید حالا هر چقدر بدون صحنه‌های پرخرج خیلی با ارزش‌تر از این است که وسط هالیوود با تمام پول و امکانات آن فیلمی بسازید که تکنولوژی از سر کولش بالا برود.

کریس نولان در شوالیه تاریکی برمی‌خیزد توی اون سکانس حمله به وال استریت؛ داره می‌گه انقلابی‌های جنبش ۹۹٪ امریکا تروریست هستند!!! کل فیلم بیانیه‌ی کاپیتالیسم علیه حرکت‌های اعتراضی - و به طور مشخص - اشغال وال‌استریت است. اون سکانس خیلی گل درشت؛ دغدغه نولانی: وال استریت بسته شه هالیوود بسته می‌شه دیگه من نمی‌تونم بلاک باستر بسازم. وای که من بی‌زارم از بلاک باستر. بلاک باستر چیست؟ فیلم‌های بسیار پر خرج و عظیم که معمولن طولانی‌تر از زمان فیلم‌های عادی هستند و پر آب و رنگ ساخته می‌شوند و از دکورهای عظیم استفاده می‌کنند. این فیلم‌ها با توجه به هزینه‌ای که در بر داشته‌اند باید فروش سرسام‌آوری بکنند تا به سوددهی برسند. بلاک باستر هم معنای پرخرج را با خود دارد و هم معنای پر فروش را. برای مثال فیلم هایی مانند برباد رفته ( 1939- Gone With The Wind )، تایتانیک ( 1998- Taitanic)، جنگ ستارگان ( 1977- Star wars ) و ... .

۵۰ سال از مرگ یاسوجیرو اوزو گذشته است. حالا دیگر در توکیو ـ شهری که شیفته‌‌اش بود و داستان‌‌ آن را چونان ارمغانی جلیل در سرگذشت سینما باقی گذاشت ـ نیز هیچ نشانی از او نمی‌توان یافت. واپسین اثر اوزو، پیش از مرگ، نام سحرآمیز «بعدازظهر پاییزی» را بر تارک خویش داشت. آن‌جا، در پایان، از زبان هیرایاما می‌شنویم: «آخرش تنها شدم!» این آخرین کلامی است که از بوطیقای سینمایی اوزو بر جای مانده است! در کدام فیلم او بود که مردی تنها در تاریکی می‌نشست و برای خودش چای می‌ریخت یا خودش را باد می‌زد یا سیبی را پوست می‌گرفت؟ و در کدام فیلم‌ِ دیگرش‌ بود که شبِ ناشادِ زنی درظاهر خو‌ش‌بخت اما در دل اندوه‌زده را نشان ‌داد که دعوت به کنسرت بتهوون را نپذیرفت و در قعر شب، تنها در خیابان، راهیِ خانه شد؟

باری، «تنهایی» رازِ بوطیقای او بود. بوطیقای ناامیدی که در آن «همه می‌ترسند: از مرگ دیگری، از آینده، از حقیقت و از زندگی. به یکدیگر وابسته‌اند، چون از تنهایی در هراس‌اند؛ اما میان جمع هم نگران تنهایی از کف‌رفته خویش‌اند.»... و این، سینما است در شکل متعالیِ آن: بوطیقای تنهایی؛ بوطیقای ملال... فرانتس کافکا، آن پیشگوی بزرگی که اندکی پیش از کارل درایر، رنوآر، اوزو، آنتونیونی، تروفو، برگمان، برسون و بعدها فون‌تریه، لینچ، هانکه، بلا تار، لئو کاراکس، آندری زویاگینتسف، و آقای وودی آلن، از منظومه شوم انسان دوران ما پرده برداشت در خاطراتش چنین نوشته است که: «ما می‌‌خواستیم برج بابل بسازیم اما به جای آن چاه بابل را حفر کرده‌ایم.»

از سرگذشت دهشت‌ناک سده‌ای که به تازگی گذشته است، آشکارا پیداست که کافکا حقیقت را گفته بود. او از جداافتادگی و تنهایی انسان زمانه ما نوشت؛ فروپاشی عواطف و روابط انسانی، و معناباختگی و ژارگونیِ زبان را هشدار داد‌؛ از دشواری‌ها و شکنجه‌‌های زیستن در برهوت رابطه، و از سرگردانی و ملالِ ابدیِ آدمی ـ آن‌جا در قعر بابل پرده برکشید. یکی از مشهورترین داستان‌های کافکا نام‌اش «حُفره» است؛ داستان حیوان بی‌نامی که با وسواس تمام سرگرم حفر سوراخ و بنا گذاشتن پناه‌گاهی زیرزمینی است، که نرم‌نرمک به جای جان‌پناهی امن و محکم، تله‌ای از کار درمی‌آید بی هیچ راهِ گریز. زیر پوست حیوان و آن‌سوی حالات حیوانی، کافکا کمدی سیاه سرگردانی تاریخی و تراژدی شکست هستی‌شناسانه ابناء بشر، و اگر دقیق‌تر بگوییم: سرنوشت فرجامینِ انسان دوران ما، را جست‌و‌جو می‌کرد.

همانقدر که با کتاب سازی مخالفم با عکس‌سازی هم مخالفم؛ عکس‌سازی روح عکاسی می‌کشد؛ فقط به درد لایک گرفتن می‌خورد وگرنه هیچ ارزش هنری ندارد. اگر هدی رستمی عکاسه پس بهمن جلالی چیه؟ اگر نولان کارگردانه پس اوزو کیه؟

کریس نولان کارگردان نیست یک تکنولوژیست است. اگر سرمایه تهیه کننده‌‌های هالیوود نبود هیچ وقت فیلم‌های بلاک باستر ساخته نمی‌شدند برای همین است در اسکار جایزه بهترین فیلم می‌دهند به تهیه‌کننده. ولی در ونیز؛ کن؛ لوکارنو؛ سن سباستین و ساندنس جایزه بهترین فیلم می‌دهند به کارگردان. قرمز و سرخ باهم فرق دارند. ماتیک قرمز؛ لاک قرمز و... ولی خون سرخ؛ شهید سرخ؛ لاله سرخ؛ رفیق سرخ؛ گل سرخ.

در عصر بلاک باسترهاست که مارلی و رامون مولویزار فروش می‌روند. دیگر کسی برای گرلن و هرمس تره هم خورد نمی‌کند. زنده باد لاکچری.

برای جناب استاد ایکاروس، سلطان عطربازهای ایران و توران، جناب شوشتری، جناب سخی و امیرمحمد و...

در صورت و معنی که تو داری چه توان گفت؟!
حُسنِ تو زتحسین تو بستست زبان را ...

مهدی جان سلام
کاری به این عطر ندارم و کلی میگم.
برای بنده تجربه شده که وقتی مثلا" روی 10 تا بلاتر دارم عطر ها رو تست میکنم، اون اسمه که رو بلاترا نوشتم خودش خود به خود برام حب و بغض ایجاد میکنه. مثلا" اگه اسم یک عطر گرون یا نیش هستش انگار یه جورایی با خودم میگم چقدر بوش حرفه ایه ولی وقتی اسم یه عطر بی نام و نشان هست با خودم میگم چه سنتتیکه یا چه چیپه. البته شاید واقعا" اینطور باشه و به خاطر اسمها نباشه. (نظر شخصی)

سلام دمت دوست گرامی
بنده یک دستریز از این عطر تهیه کردم،بار اول که اسپریش کردم واقعا گیج شدم،خیلی برام سنگین بود اصلا نتونسم باهاش ارتباط بگیرم برا همین دست نخورده گذاستمش کنار،ولی چند شب پیش خواستم برا یکی از دوستام نشونش بدم تو فضا اسپریش کردم،این سری رایحش اون سنگینیه ابتدایی رو نداشت،نمیدونم علتش چی بود،ولی هنوز هم حس میکنم نمیتونم باهاش ارتباط بگیرم

سلام مهدی جان
هر چند برعکسه شما سایکدلیکو خیلی دوست دارم و اونو عطری فرمولیک و با کیفیت میدونم ولی با نظر کلی شما موافقم
هر دو عطر مارلی اکاستر و جووی سایکدلیک برای من گنگن ولی کیفیت هردو عالیه

سلام پدرام جان
لطفا در مورد پخش بوی کارهای این برند کاملا نظرتونو بفرمائید معتقد هستید سایکدلیک کمتر از پرایوت هست به نظر شما پرایوت لیبل و چند ساعت در حدود یک متر میشه روش حساب کرد؟ممنونم از شما

Mohammad آقا
آخه برادر من، دوست من، چرا تو صفحه ی سایکدلیک این بحثارو میکنی؟ چرا Thread جدید باز میکنی؟ لااقل از دکمه ی پاسخ استفاده کن.
بعدشم بنده دیشب در معرفی برند مارلی گفتم این برند نوپاست و سال 2009 اولین محصولاتش رو عرضه کرده، برید با دقت بخونید لطفا".
بعضی محصولات این برند رو دوست دارم مثل کارلایل و لیتون، بعضی هاشم نمیپسندم، مثل نیسان و بایرلی و هیرود.
این خخخخخخ یعنی چی؟ سر و ته یه کرباسن یعنی چی؟ احترام جمع رو نگه دارید. متاسفانه مثل یک جوان Opinionated و کم سواد رفتار میکنید.
شما در صفحه گالووی نوشتید "این عطر قدرت تکلم رو از من گرفته"
در صفحه گادولفین نوشتید "این عطر یعنی زندگی"
در جایی گفتید "مارلی نیییییششششش؟"
در صفحه لیتون گفتید " ای کاش این برند از سایت حذف بشه"
کمی آب بنوشید و نفس عمیق بکشید تا به خودتون مسلط شید.

سلام خدمت محمد گرامی و پویای عزیز
اگر شما یک مورد سراغ دارید من از حرفی که زدم عقب نشسته باشم سایت و ترک میکنم پویا جان عالی پاسخه شما را دادن سو نیت و عدم حسن نیت شما اثبات شده من امارات دوست زیاد دارم و خاله خودم ساکن اونجا هستند تقریبا همزمان با ایران ماهه پیش در فروشگاه ها موجود شد و شما چند ماه پیش دیسلایک کرده بودید بی هدف بی علت بی دلیل
شما از یه برند نفرت داری اوکی میلته هیچ اشکالی نداره و طبیعیه یکی از رفقای من از چندتا کاره مارلی متنفره و هرکس سلیقه ای داره شما خودت و سلیقت عزیزی و ولی ارزوی نبودن اون برند در سایت یا نوشتن نقدهای چشم بسته ذیل کارهاش یک حرکت غیر حرفه ای و غیر اخلاقی هستش که متاسفانه صرفا شما این حرکت را انجام میدین و چندی از دوستان کمی مبتدی تر از شما گلایه مند بودنددر مورد سندیت حرفم 1743 مارلی هک روی تمام محصولاتشه در صورت اینکه از تاریخ سازیه این برند اطمینان دارید خب از طریق سفارت طرح شکایت کنید اگر اثبات کردید هم خسارت زیادی دریافت میکنید هم از شر برند مارلی خلاص میشید در اروپا هرگونه جعل سو استفاده و فروش با فریب و تظاهر تا حبس ابد حکم داره ضمن اینکه بارها گفتم پویا جان هم گفتند شروعه مجدد کاره این برند از سال 2000 بوده و مدتها این برند کار نمیکرده بعدشم محمد جان دوسته عزیزم من میگم مارلی اصلا یکسال فقط یکسال قدمت داره شما جناب ایکاروس را قبول دارید و منم قبول دارم ایشونو مدتهاست همه ما از برندها گذشتیم و داریم روی کیفیت عطرها نقد میکنیم که تاکید استاده خوده شماست که یقینا هم استاد هستند پس شما در نقدهاتون سلیقه شخصی خودتونو وارد نکنید من یک رویو در مورد برند دی پارما ندارم با اینکه اصلا دوسش ندارم اما لدر از این برند و دوست داشتم و رویویی هم براش نوشتم بسیار مثبت ای کاش همه ما یاد میگرفتیم نظرات محترمه وقتتون بخیر یا علی مدد

ای خدا بگم چکارت کنه پویا ای چه طرز نیشششش نوشتنه ! نکنه هرچی ش رو بیشتر کنی پخش بو قویتره

يكمم بوش به عطراى امام زاده ها ميخوره حس ميكنم خيلى شيرين ميشه اننى كه بو كرده بودم يكم بوى ويسكى ميداد بنظرتون با سايت بايد تماس بگيرم يا همينه؟

با سلام علیرضا گرامی
من این پرفیوم رو دارم و رنگ مایع درونش زرد کهربایست و ورژن 2016 ولی تا الان رنگ نارنجی رو ندیدم باز بچکد رو چک کن

جناب عليرضا سلام
بوي امامزاده ها؟؟؟ منظورتون چه بوييه؟؟ نكنه منظورتون از بويي شبيه به امامزاده مثلا بويي مثله بوي رز يا زعفرانه؟ اگر اينطوره كه قطعا عطري كه خريد كرديد رو بررسي بفرمائيد... كمي قهوه بو كنيد مجددا عطر رو تست بفرمائيد اين بار دقيق تر بگيد چه بويي استشمام مي كنيد

مهدی، عزیز دل
این کار فیک هستش به احتمال بالا، چون برند بکام عطر این شکلی نداره و بکام یه عطر داره به نام Signature for him که صورتی رنگ هستش و آکواتیک چوبیست.
[..]
دنیا بکامه دیویدش اونم!

مهدی جان
خواهش میکنم راجع به عطری که نیستش در قسمت عطری که نیست کامنت بگذار و برای پاسخ از قسمت پاسخ استفاده کن تا عاشقان عطر سایکدلیک هم اذیت نشن و بتونن کامنتای راجع به این عطرو اینجا بخونن، همینطور مدیر عزیز ناراحت نشه.
ممنون دوست عزیزم