JOVOY PARIS - Private Label

بیصبرانه منتظر باز شدن بخش فروش هستیم

دیگه از پخش و ماندگاری نسخه های اولیه خبری نیست ...
هیچ عطری رو برامون باقی نمیزارن

من از این شاهکار یه بوی نعنایی وکمی خاکی حس میکنم.یه حس خنکم توش احساس میشه.ارزش اینهمه تمجیدو داره.مشابهش ندیدم.

وای که چقدر برام خاطره انگیز بود اولین ملاقاتم با P.L ... فراموش نمیکنم روزی رو که با دوستم (م.ج) برای تست چندتا ادکلن رفتیم ... ، توی یک روز سرده زمستانی، خسته و بی رمق، با کت شلوار و لباس های سنگینو اوور سنگینتر روی اونها و پاهایی که ده ساعت توی کفش های خوش شکل مردانه، اما خسته کننده و آزار دهنده حبس شده بود و لحظه شماری میکرد برای آزادیشون توی خونه و ماساژ آب گرم.. که یهو و توی یک لحظه همه چیز برای من متوقف شد و ماشین زمان به سرعت منو به جنگل های گلستان و ارتفاعات جهان نما برد توی همون ساعت، توی همون فصل، پاهام تا بالای ساق توی برف بود، روی صندلی چوبی کنار آتیشی با دود ملایم نشسته بودم و فقط بوی چرم و جنگل سرد با برف و چوب آتیشی رو حس میکردم... اینقدر برام جذاب و واقعی بود که چندبار صدا زدن دوستم رو نشنیده بودم و از خواب پریدمو دیدم ایستادم و م.ج میگه کجایی پسر!!؟ نظرت رو بگو !؟ خوبه یا نه ؟! و همون جا بود که P.L رفت توی لیست نخریدن های من... چون میدونستم عاشقش شدم و لحظه به لحظه فارق از هر فصل و شرایطی باید این بو رو استشمام کنم، میترسیدم توی مسافرت باشم و دلم بخواد با بوی این عطر سفر کنم به همون جایی که اولین بار باهاش رفته بودم و توی دسترسم نباشه! با خودم میگفتم نکنه بگیرمو برام عادی بشه و دیگه نتونم تک تک نت هایی که تو لحظه های اول پاشش شروع به عوض کردنشون میکنه رو حس نکنم! و از اونجا بود که تصمیم گرفتم هیچوقت این معجزه ی بهشتی رو نخرم و فقط هر روزی که دوست و همکار عزیزم (م.ج) اونو بزنه از درب ورودی شرکت تا اتاقمون لبخند بزنم و چشم بسته راه برم و تا رسیدم پشت میزم بگم مرسی :) ممنونم که امروزم رو ساختی دوست خوب من...

سلام دوستان. پرایوت لیبل بهیچ وجه رایحه ی همه پسندی نیست . کاملا گرو هدف مشخصی داره و برای استفاده ی عام ساخته نشده. این عطر با کیفیت فقط به درد اقایان میانسال و برای استفاد در فصول سرد سال و فضاهای بخصوص ساخته شد . ماندگاری فوق خوب و پخش بوی خوبی داره. ارزش خرید نسبت به قیمت بسیار بالاست. ولی نکته ی مهمش اینه که قطعا اول باید تست کنید و بعد خرید. به همون اندازه که ممکنه عاشقش بشید ممکنه ازش بدتون بیاد. خصوصا نظر خانمها در موردش کاملا متغیر و غیر قابل پیش بینیه . هرچند که بیشتر رایحه ای شخصی است و خودتون باید بتونید ازش لذت ببرید . جوونترا طرفش نرن . در طول روز و خصوصا هوای گرم یا معتدل طرفش نرید . اگر ناراحت میشید بهتون بگن پیرمرد طرفش نرید . بهر حال من مشابه این کار رو تا بحال ندیدم و فقط به اونایی که واقعا عطرباز هستند توصیه میکنم در مجموعشون حتما این رو هم داشته باشن . من بهش از 20 ، نمره ی 19 میدم.

دوستان برند جووی یا امپایر هم فیک و تقلبی دارند یا نه؟چون قیمت بعضی سایت ها اختلاف تا سیصدهزار تومان هم هست.ممنون میشم راهنمایی کنید

سلام دوستان.بین اینکار و فورتیس کدامیک از نظر کیفیت بهتر هست؟اگه ممکن هست جناب کبیری یا باقی دوستان که این دو را تست کردن پاسخ دهند ممنون میشم

بهترین ادکلنی که تاحالا داشتم

Private Label تلخ و جذاب تا بحال عطری به تلخی و تاریکیه تو پیدا نکردم . مطمئن باش از تو در برابر این همه کپیهای ارزون و بی کیفیت با چنگ و دندانهای مسلح به کامپوزیتهای لیزری دفاع خواهم کرد .
که دیگه یارو وسط تابستون با تیشرت نارنجی و شلوار جین سفید و یه جفت کتونیه ساق بلند ور نداره 10 تا پاف بلک آرکان بزنه و با دوستاش بشینه تو پارک یا اتوبوس ، پفک و دوغ بخوره و مردمو با عطرش خفه کنه .

روز بر همگی خوش .

سلام
اين كامنت نظري در مورد اين كار كم نظير جووي نيست .
بلكه حال و هواي اين روزهاي جهان و انسانهاي غريبش من رو بر اون داشت كه يكي از داستانهايي كه بسيار دوستش ميدارم از يكي از نويسندگان مورد علاقه م رو در اينجا و ذيل اين عطر بنويسم :

پلی بودم سخت و سرد، گسترده به روی یک پرتگاه.
این سو پاها و آن‌سو دست‌هایم را در زمین فرو برده بودم،
چنگ در گِل ترد انداخته بودم که پابرجا بمانم.
دامن بالاپوشم در دو سو به دست باد پیچ و تاب می‌خورد.
در اعماق پرتگاه، آبِ سردِ جویبارِ قزل‌آلا خروشان می‌گذشت...
هیچ مسافری به آن ارتفاعات صعب‌العبور راه گم نمی‌کرد...
هنوز چنین پلی در نقشه ثبت نشده بود.
بدین سان، گسترده بر پرتگاه، انتظار می‌کشیدم،
به ناچار می‌بایست انتظار می‌کشیدم.
**هیچ پلی نمی‌تواند بی‌آن‌که فرو ریزد به پل بودن خود پایان دهد**
‏یک بار حدود شامگاه - نخستین شامگاه بود یا هزارمین، نمی‌دانم -، ‏اندیشه‌هایم پیوسته درهم و آشفته بود
و دایره‌وار در گردش. حدود شامگاهی در تابستان،
جویبار تیره‌تر از همیشه جاری بود
ناگهان صدای گام‌های مردی را شنیدم!
به سوی من، به سوی من. - ای پل، اندام خود را خوب بگستران،
کمر راست کن، ای الوار بی‌حفاظ،
کسی را که به دست تو سپرده شده حفظ کن.
بی‌آن‌که خود دریابد، ضعف و دودلی را از گام‌هایش دور کن،
و اگر تعادل از دست داد،
پا پیش بگذار و همچون خدای کوهستان او را به ساحل پرتاب کن.
‏مرد از راه رسید، با نوک آهنی عصای خود به تنم سیخ زد؛
سپس با آن دامن بالاپوشم را جمع کرد و به روی من انداخت.
نوک عصا را به میان موهای پرپشتم فرو برد
و درحالی‌که احتمالاً به این‌سو و آن‌سو چشم می‌گرداند،
آن را مدتی میان موهایم نگه داشت.
اما بعد - در خیال خود می‌دیدم که از کوه و دره گذشته است که - ناگهان با هر دو پا به روی تنم جست زد
از دردی جانکاه وحشت‌زده به خود آمدم،
بی‌خبر از همه‌جا. این چه کسی بود؟ یک کودک؟ یک رؤیا؟ یک راهزن؟ کسی که خیال خودکشی داشت؟ یک وسوسه‌گر؟ یک ویرانگر؟
سپس سر گرداندم که او ‏را ببینم. _ پل سر می‌گرداند!
اما هنوز به درستی سر نگردانده ‏بودم که فرو ریختنم آغاز شد،
فرو ریختم، به یک آن از هم گسستم
و قلوه سنگ‌های تیزی که همیشه آرام و بی‌آزار از درون آبِ جاری چشم به من می‌دوختد، تنم را تکه‌پاره ‏کردند....

پل-كافكا