سلام کاربر گرامی
چطور می توانیم به شما کمک کنیم؟
ناسوماتو دورو، از رایحهای بسیار مردانه لذت ببرید. این عطر واقعا ویژگیهای قدرت مردانه را در خود خلاصه میکند. به محض اولین استفاده پسرایحه خود را بر جای میگذارد. کمی که به تنتان نشست، آکوردهای چوبی و تند خود را نشان میدهد. این پرفیوم در سال 2007 عرضه شد.
نوع عطر | اکستریت د پرفیوم |
برند | ناسوماتو |
عطار | الکساندرو گولتیری |
طبع | گرم |
گروه بویایی | چوبی چایپر |
کشور مبدأ | هلند |
مناسب برای | آقایان |
اسانس اولیه | چرم ، روایح چوبی، ادویه جات معطر |
« اصالت؟ یا ظاهرسازی؟ »
یکی از مهم ترین نکات در نقد عطر، کیفیت بر اساس قیمت هست؛ یعنی با پرداخت چه مبلغی چی گیرمون میاد و هر عطر رو باید در بازه قیمتی خودش بررسی کرد!
دورو از ناسوماتو قیمتی حدود ۳ میلیون در ازای ۳۰ میل داره که اگه ۱۰۰ میلش وجود داشت برچسب قیمتی ۱۰ میلیونی میداشت! پس بریم در بازه قیمتی خودش بررسیش کنیم ...!
شروع دورو، ترکیب سنگین و قوی و ابراز وجود کننده ای از چرم، پچولی و روایح چوبی و مقداری ادویه هست؛ در ابتدا شباهت هایی به پرایوت لیبل داره ولی دورو به نسبت پرایوت لیبل شیرین تره و من حس میکنم این شیرینی ناشی از امبر باشه ... علاوه بر این، حالتِ اسموکی تلخ نیز درش حس میشه که بوش شبیه وقتیه که قهوه رو آسیاب میکنید؛ البته منظورم نیس که بوی قهوه داره اما حالت اسموکیش به اون بوی اسموکی و اندکی تلخِ قهوه در حال آسیاب، شبیه هست!
از لحاظ پخش و ماندگاری به نسبت گروهی که توش قرار میگیره یعنی عطر هایِ گرم با تعدادِ بالای نوت های سنگینِ چوبی، چرمی و ...؛ کاملا عطر متوسطی محسوب میشه و نمرات به پخش و ماندگاریش اغراق شده است و ازونجایی که شنیدم این عطر ریفرمول شده شاید این نمرات، به ورژن های قبلی این عطر داده شده؛ اما من از صحتش اطلاعی ندارم و ریفرمول رو رد و یا تاییدش نمیکنم!
عطرهای که ادعایِ اصالت، مردونگی، وقار و سنگینی رو بر دوش میکشن، باید بتونن بازیشون رو با ثبات و وقار ادامه بدن و وا نرن، درست مثل کاراکتری که عطر رو واسش ساختن؛ در غیر این صورت، در ساخت کاراکتر ناموفق خواهند بود!
در دورو متاسفانه اتفاقی که نباید بیوفته، میوفته و رایحه از یجا به بعد کاملا میماسه و وا میره ... مثل استندآپ کمدینی که وسط اجرا به دلیل استرس مجبور میشه بیاد از استیج پایین!
بوی چرمی ای که بعد از یه مدت شبیه به بوی لاستیک سوخته میشه؛ پچولی ای که خودش محو میشه و جاش در ترکیب خالی میمونه؛ شیرینی امبری که بعد از مدتی به یک نوع بوی پلاستیک شیرین و مصنوعی تبدیل میشه؛ حالت اسموکی سردرگم که معلوم نیس هدفش چیه؟ قراره با چرم کار کنه یا ساز خودشو بزنه و همه این موارد در ترکیب با پخشِ نا امید کننده یک ساعت و نیمه که بعد ازون تبدیل به اسکین سنت میشه؛ باعث میشه که دورو قبل از القایِ هر نوع حس و کاراکتری، در لایه های مختلف توسط خودش معدوم شه و رو به اضمحلال بره!
همه اینا تازه قراره بدترم بشه وقتی رقیبت پرایوت لیبل هست با کیفیت و عمق بیشتر و قیمت نصف! :)
در واقع تفاوت پرایوت لیبل و دورو، مانند مردی اصیل، با وقار، سنگین و دارای کاراکتر هست در مقایسه با آدمی که فکر میکنه اگه با اخم ظاهرسازی کنه و لباس مشکی بپوشه و با بقیه تند صحبت کنه مردونگیش پُر میشه!!
چجوری تشخیصشون بدیم؟ مدت کوتاهی باهاشون وقت بگذرونیم، در یکی ثبات و اصالت پایدار میبینیم و دیگری خودش، خودش رو لو میده و وا میره و در پس ظاهر سازی، کاراکتری رنگ و رو رفته و پوچ ازش حس میکنیم!
ایام به کام