NASOMATTO - Hindu Grass

این عطر احتمالا برای خیلی از دوستان یک حس نوستالژی داشته باشه
یه بوی آشنای قدیمی.
وقتی سمپل این کارو تست کردم، این بو باعث شد دوستم دچار آبریزش چشم بشه. وقتی پرسیدم چرا گفت دقیقا تداعی کننده ی بوی دکلره مو تو آرایشگاه های زنونه رو میده، واسه همین ناخودآگاه به علت شرطی شدن دچار آبریزش چشم شد.
دوستان این کار سیف نیست. مناسب بلایند بای نیست. حتما قبل از خرید، سمپل تست بفرمایید.

سلام وقت بخیر دوستان ،عزیزانی که این پرفیوم رو تست داشتن آیا سیف هست یا حتما نیاز به تست داره ؟آیا شباهتی بین این و سایکدلیک جووی وجود داره ؟

دوستان عزیزم سلام
تو یک سال گذشته،علاقه شدیدی به نت پچولی پیدا کردم و به جرئت میتونم بگم که هیچ نتی به اندازه پچولی برام جذاب نیست
رایحه:
پچولی بسیار تند و تیز و به اصطلاح عامیانه «کثیف»به همراه رز رایحه رو استارت میزنن.بوی رز به سرعت محو میشه و ترکیبی از شکلات و پچولی رایحه رو ادامه میدن.در این مرحله شباهت نسبتا زیادی به سایکدلیک و پچولی رمین اسنس وجود داره
بعد از حدودا نیم ساعت،اون بوی شکلاتی کم رنگ میشه و تنباکو و روایح گیاهی وارد بازی میشن.
در این مرحله میشه گفت که پچولی از اون حالت کثیفش فاصله گرفته و حالتی خاکی به خودش میگیره که در کنار نت های سبز،حس و حال چمن و خاک خیس خورده رو به مخاطب القا میکنه
از اون دست روایحیه که باید بهش وقت بدید و به هیچ وجه براساس اوپنینگ خشن و وحشی که داره قضاوت نکنید
پخش و ماندگاری:
هردو خیلی خوب.نمرات پخش و ماندگاری این کار پایین تر از چیزیه که لیاقتش رو داره
ارزش خرید:
اگر از او‌پنینگ خشنش گذر کنید،بازی نت ها به شدت توجهتون رو جلب میکنه و دیگه نمیتونید ازش دل بکنید
قیمت نسبت به حجم بسیار بالاست و همینطور سخت پوش بودنش از ارزش خرید این کار کم میکنه
به شخصه علاقه زیادی به این رایحه دارم و احتمال اینکه باتل کامل رو تهیه کنم بسیار زیاده ولی عطرهای پچولی محور بسیار خوبی با قیمت مناسب تر وجود دارن که ارزش خرید بالاتری دارن و بهتره که اول سراغ اونها برید
کارایی مثل سایکدلیک،پچولی پروفوموم روما و همینطور پچولی رمین اسنس
با ارزوی بهترینها برای دوستان عزیزم

شروعی طوفانی از پچولی وحشی و افسارگسیخته ، پچولی در ابتدا کمی گزنده ست و لایه ای از حس خاکی و نیمه کافوری روش نشسته ، این فضای چوبی ، خاکی و نیمه کافوری پچولی توسط حس سبز چمن کمی رام میشه و رفته رفته فضا اروم میشه ، در ادامه رگه هایی از تنباکو رو داریم که به زیبایی پچولی را پوشش میدهد ، تنباکو در اینجا شیرین و آلبالویی نیست و چهره ای تلخ از تنباکوی سنتی رو در اینجا داریم که بصورت زیرپوستی ظاهری کاریزماتیک و نیمه کلاسیک به پچولی میدهد .
پخش و ماندگاریش بنظرم خیلی خوب و با دو پاف تا ساعتها بصورت محسوس به مشام میرسید.
اونایی که با گوالتیری و عطرهایی که این پرفیومر ساختارشکن طراحی میکنه اشنا هستند میدونن اصولا عطرهای نازوماتو خیلی سیف نیستند و با کسی شوخی ندارند و لازمه که قبل از خرید دکانت تهیه و تست بشه .

بوی دوستی و صفا و صمیمیت میده
و آرامشی عمیق
این بیشترین حسی بود که ازش گرفتم
در کل یه عطر استثنایی ه

یه رایحه گیاهی فوق العاده، اما به هیچ عنوان برای بلایندبای توصیه نمیشه.
بسیار خاص و از نظر من یه شاهکار

از نظر شامه من گل محمدی خشک در بازار میفروشن یه ذره بهش گوچی گیلتی ابسولوت و پچولی اضافه کنید

با سلام و عرض تکریم خدمت دوستان گرامی و عطر باز :( عطر هندو گراس با اولین پاف که از افشانه استخراج میشه رو دست یا لباس یه رایحه گس و خشک و سبز و چوبی تندی داره که شاید واسه شامه های اماتور و تازه کار رایحه خوشایندی نداشته باشه رفته رفته بعد از گذشت اسپری حدودا 10 تا 15 دقیقه که بیشتر توصیه میشه برای تست این عطر اگه عطر رو روی دست یا لباس شخص دیگه ای بزنید بهتر است رد بوی ان را دنبال کنید این ادکلن رایحه خاصی داره که روی خود فردی که عطر روی لباس اسپری کرده شاید خوش و خوشبو نباشه بعد از اسپری روی لباس شخص دیگه دنبال شخص راه بروید و بعد میفهمید که این عطر چه شاهکاری است یه رایحه خاکی و نمناک که مشابهتی با بوی خاک بارون خورده داره که از دو نت و عنصر علف و پچولی لاتین پدید اومده ردی از خودش بجایی میذاره که واقعا در ذهن و روح ادم ثابت و همیشگی میشه قطعا اگر برای بازخورد این عطر را میخواهید در فضای باز استفاده کنید چون این عطر رایحش از دور عالیه و اگر میخواهید در فضای سر بسته استفاده کنید حداکثر دو تا چهار پاف بزنید چون ممکنه سر درد برای خود شخص داشته باشه موید و پیروز باشید.》

سلام خدمت دوستان خوشبو.
یه راهنمایی از اساتید گرانقدر میخوام.
از یکی از دوستانم شنیدم که،هیندو گراس تقریبا نود درصد شبیه یاتاقان هست.
میخوام بدونم این گفته صحت داره یا نه؟
ممنون میشم از اساتید اگه راهنمایی کنن

بازیِ محزونِ جوجه کلاغ‌ها لابه‌لای علف‌های وحشی...! اثری معتدل با رایحه‌ی چوبی گیاهی سبز. تلفیقی احتمالی از پچولی و وتیور، چارچوبی خاکی و تظاهری از چرمِ کم‌رویِ غیرحیوانی [به‌مانند چرم‌های گیاهی که از کاکتوس‌ نوپال ایجاد می‌شوند] با کشش‌های مشک‌گون، ردی رقیق از دودِ گیاهی و اتمسفرِ دوقطبیِ تر و خشک. یکی از زیبایی‌های این عطر همین‌جاست. یعنی برخوردِ جریان‌های خشک با مویرگ‌های نمناک، سرد و آب‌انبارگونِ سبز. در قلب این مخلوق مابین طیف‌های گیاهی بروزی گس و تلخ وجود دارد که برای من بسیار یادآور بوییدنِ برگ سبز و تازه‌ی ماری‌جواناست. در بین گونه‌های مختلف گیاه کانابیس مدلی پیوندی یا به‌اصطلاح هایبرید وجود دارد [متشکل از دی‌ان‌ایِ زیرگونه‌های سَتیوا و ایندیکا] به‌نام وایت ویدو [white widow] یکی از گونه‌های این گیاه در دورانِ اوجِ رشد هم‌چنان کوتوله است و بصورت تقریبی در مدت‌زمانِ هفتاد الی نود روز به بلوغ کامل می‌رسد. اگر ماقبل گل دادن برگ‌های کُرکیِ بامزه‌اش را کف دست له کنید دقیقا یکی از رگه‌های هیندو گراس را خواهید یافت! مغز این مخلوق بیش‌از آن‌که جنگ را بشناسد با صلح آشناست و از این‌رو برون‌گراییِ مسالمت‌آمیز هم دارد. استخوان‌ش با منم‌منم، خودنمایی، فریب، لاف و هیاهو پُر نشده، میل به تغذیه از نارسایی‌های بطنی و کاستی‌هایِ درونِ بشر ندارد، با خواب‌گری و تلقین برای خود مقبولیت نمی‌سازد، توسط عناصرِ تسلطِ حسی، چیرگی را از درختِ روانِ آدمی‌زاد نمی‌چیند و برای به‌هرحال فریبنده به‌نظر رسیدن یا به‌هرطریق عرض‌اندام کردن به‌وجود نیامده. نشده، ندارد، نمی‌سازد، نمی‌چیند و نیامده که ازآن افسانه‌ی محلی نساخته‌اند، بود یا نبودش برای کسی آن‌چنان مهم نیست، تفسیرهای هایپرآرتیستکال در هیچ اتمسفری برایش نمی‌نویسند، از هر صد طرفدارِ نازوماتو شاید فقط یک‌نفر میل به هم‌زیستی با او را داشته باشد و بر سر تصاحبِ سرزمین‌ش جنگ‌های صلیبی یا نبردهای پارتیزانی به‌پا نمی‌شود. قلب را چنگ می‌زند گاهی که ای آدمِ سابق و آدمکِ فعلی تو روزی در بُرشی از زمان با رنگ سبز رازهای مگو داشتی. بله. به دور از غوغای جهان و خارج از کانونِ توجه گوشه‌ای نشسته و با تو از رنگ‌پریدگیِ رنگ‌ها می‌گوید. رایحه‌ی غمگینی‌ست. ای کاش نشر و ماندگاری از این هم کمتر بود. شبیه به خاطراتی که مات شده‌اند و دوراز دسترس هستند. اگر این‌چنین بود می‌شد با آن به کنجِ پستوهای تنهایی گریخت. در خود مچاله شد و مرور، مرور، مرور... یادآوری؛ تکرار، تکرار، تکرار... لبخند؛ سکوت، سکوت، سکوت... کارگرِ تمام‌وقتِ معدنِ خاطرات! به‌هر روی هیندو گراس فرزند از یاد رفته‌ی خانواده است. شبیه به نامه‌ای که برای همیشه برروی یک میزچوبی جاماند... عجب کشفی! بله. عطر جامانده‌هاست...!