STEPHANE HUMBERT LUCAS 777 - Mortal Skin

ساخته های استفان هامبر لوکاس به راحتی میتونه عطربازها رو هیپنوتیزم کنه، کنترل و اراده رو ازشوش بگیره و مسخشون کنه.این آدم با عطرهاش جادو میکنه.
همیشه از دیدن عکس شیشه هاش تو سایتها و صفحه ها لذت میبردم تا این که بلاخره تو یک فروشگاه صاحبنام تونستم چندتاشون رو بو کنم."واااااای یکی از یکی جذاب تر ،خدایا به من رحم کن ،نمیتونم بی خیالشون بشم.بلاخره کارتن خواب میشم ،یه کارتن خواب خوشبخت و معطر😊".
بگذریم.مورتال اسکین یکی از چهار انتخابم بود.قطعا همه پسند نیست و قابلیت استفاده در هر زمان و شرایطی رو نداره.اون بوی تند ، گس ،تلخ و تاریک و مرموز از جوهر ،صمغ ها ، دود و بخور بسیار غالبه و سایر نتها رو گوشه نشین و کم رنگ میکنه.با گذشت تقریبا یک ساعت این فضای سنگین و خشک و بی روح با شیرینی ملایم مشک و بوی گل و ادویه تلطیف و دلنشین میشه.همین جاست که دستهات رو بالا میبری و تسلیم زیبای های این رایحه کم نظیر میشی.
البته عطر قدرتمندی به شمار نمیاد و پخش قابل توجهی هم نداره.کمی بیشتر از متوسط ولی ماندگاری بسیار خوبی داره.

مطلبی در مورد این عطر :

این عطر از کالکشن مار هست (snake collection)

عکس روی باتل در واقع سر یک مار هست و این عطر از تعقیب طعمه و شکار اون توسط مار الهام گرفته شده .

شکار در سه مرحله فضا سازی شده :

در مرحله اول ، مار با چشمان نافذ در حال هیپنوتیزم کردن شکار هست ،
روایح میوه ای و اینسنسی در ابتدای کار این حالت رو تداعی میکنند ،

در مرحله دوم ، مار ، شکار رو نیش میزنه و شکار مسموم میشه ،

روایح مر و اپوپوناکس این حالت رو که یک گرمای تپنده آمیخته با سرما رو داره تداعی میکنند ،

در آخر با بوی خاکستر که ناشی از چوب سدار و صمغ غان هست ، مردن شکار رو تداعی میکنه

مورتال اسکین از نظر فضای عطر من رو یاد اوتامان زامان (شامان)، از لورنزو ویلورسی انداخت
عطر بدی نیست اما پرفورمنس جالبی نداره ی کم فضاش خفه س

عطری اورینتال امبری . بشدت رزینی و بخوری با رگه هایی از هل که بینهایت معطر و زیباست ‌.
ذات بو و بطن رایحه گیاهیه و چرک .
بشدت ناب و خاص 👌
تو کل رایحه از شروع تا پایان ی حس سبز و گس مثل بوی برگ گوجه فرنگی یا گزنه هم هست .
ولی محوریت عطر روی آکورد رزینی و خاکی استواره که با بوی هل تزیین شده باشه .
تو این عطاری های قدیمی اگه رفته باشید ی سری صمغ های دارویی دارند که از ریشه ها و بوته های کوهستانی جمع میکنند ‌ . به این صمغ ها تکه های گیاهان خشکیده و خس و خاشاک و شن چسبیده .
این عطر دقیقا ی همچین حسی رو تداعی می‌کنه .
خیلی ناب و اعلاست .
و قسمت قشنگترش این رگه های سبز و معطر و از بوی هل هست .
.

دوستان عزیزم سلام
ریویو دوست عزیزم جناب شوشتری باعث شد دوباره برم سراغ باقیمانده ی دستریز !
عادت دارم حین مطالعه ی عطری ، مشغول بوییدنش نیز باشم . اینطور ریویو در ذهن ام ترجمه میشود .
مدتی پیش چند میل دستریز از دوستی گرفتم و آمدم منزل . خانمم هدفون به گوش داشت و مشغول اینستا بود .
به محض تست برق رفت ! تاریکی ی مطلق !
چه تصادف دلنشینی ! خانمم چند بار گفته بود پاشو و مهتابی باطری دار را روشن کن و من نشنیده بودم ! بعد گفت فهمیدم توی این دنیا نیستی ، عجیب شده بودی ! ترسیدم چون عین مجسمه شدی در فکری عمیق و یکهو پریدی و دوباره خشک ات زد :)
راست میگوید ! من از عشاق مستندهای راز بقا هستم . رفتم در جلد موشی که شکار مار شد ، مدتها چشم در چشم مار داشتم در ذهن و سپس !
دیدم که چطور مسموم شدم ، بلعیده شدم و چطور از تونل شکم مار به سیاهچاله مرکز کهکشان و سپس همان تونل معروف و نورانی ی فضا زمان داستانهای متافیزیک کشیده شدم :)
قبل گرفتن دستریز تحقیقی در مورد اش کرده بودم . جالب است ، مدتی بعد ذیل عکس ارژنگ عزیز از همین عطر ، ایرج نازنین عینا به زیبایی نوشته بود . فقط مرحله ی دوم عطر که همان کشف و شهود ماورایی در جوهره ی سیاه فضا زمان است را من اضافه کنم .
غلاف مهلک از کالکشن مار !
عکس سر افعی را روی بطری میبینید ؟
و چشمانی که این نوع خاص از افعی بوسیله ی هیپنوتیزم شکار اش را قفل میکند !
روایح اینسنسی ی عطر همراه شهد توت سیاه و لابدانیوم این حس را تداعی میکنند !
چه میگذرد در لحظات چشم در چشم شکار و شکارچی ؟ مار با چشم چه میگوید به او که او تقبل میکند رفتن به این مسیر پر از شک و پرسش را ؟
مرحله ی دوم . تقبل ِخروج و سپس انفجار مسمومیت نشئگی ! با صمغ مر و اپوپوناکس و شیرینی ی تجربه ی زیبایی ی آرامش با هل در آن !
از مرحله ی نشئگی که چون تب داغ است به سمت خروج میرویم که دیدن ِ برافتادن ِ پرده عرقی سرد به تن مینشاند !
مرحله ی بعد مرحله ی ورود است به تونلی گرم ، خیس و تاریک از جنس فرو سرخ ( بلع ) با رایحه ی خاکسترگون سدر و صمغ قان .
و سپس بُعد تغییر میکند !
از این تونل که جسمانی ست به سمت تونل روحانی میرویم . ورود به سیاهچاله ی مرکز کهکشان با کششی عمیق و قوی با تلاءلوی رنگارنگ نورها در تونلی تاریک° جوهرین و تجربه ی سرمای روح با وتیور ، کندر و نعناع هندی که نورهای رنگارنگی از جنس هل آن را روشن کرده اند و عمقی از جنس عنبر دارد !
دوستانی که چشم سوم دارند و حس ششم ، آنها که روز هشتم را دیده اند و زبان سرزمین ادیب لند را آموخته اند تجربه ی کشف و شهود و مسافرت با این عطر را از دست ندهند !
از عطرهائیست که یک بار تجربه اش هرگز کافی نیست مثل فیلمهایی که باید حداقل سه بار دید تا به تمامی ی زوایا مسلط شد !
موفق باشید انشاله

سلام و روز خوش به دوستان گرام و خوش عطر:
Mortal Skin
جوهره تلخ و ملس و سرد و بی روح در آغاز، که با ادغام نتی بسیار شفاف از دوات یا همون مرکب خودمون( جوهر خودنویس) و اینسنس و گزشی تلخ و گس از لابدانیوم و بلک بری بوجود آمده است.
رایحه ایی خاص و کم نظیر در بین حجم زیاد عطر های تولید شده که در عین خاص بودن خیلی سخت پوش و عجیب هست.
بلافاصه با ایجاد فضایی پودری و رزینی - بالزامی و با حضور شفاف و قوی زنبق و هل کار کمی ملموس تر و متعادل میشه و از اون حجم سنگین تاریکی و ناشناختگی اولیه کمی کاسته خواهد شد.
سبک طراحی به مانند اغلب کارهای استفان هامبرت از الگویی کاملا اورینتال و اسپایسی و معطر پیروی میکنه اما در اینجا با تراکنش نت جوهر و بلکبری فضای اولیه بسیار جالب و مخوف و تازه ایی طراحی شده که این کار هامبرت رو کاملا یونیک کرده. Mortal Skin یک عطر با رایحه ایی مدرن برای پوشیدن در مکان و موقعیت خاص هست و هر جایی نمیشه به راحتی مورد استفاده قرار بگیره.
رایحه مرموز و دارکی که داره باعث میشه برای پوشیده شدن در قرار های دوستانه، محل کار ، قرار های دو نفره و حتی خرید و گردش اصلا کاربردی نباشه.
این کار استفان هامبرت ماندگاری بالا و پراکندگی و خط بویی خوبی رو داره و حضور خودش رو بلافاصله پس از اسپری شدن به شامه مخاطب ارجاع خواهد کرد.
توصیفات جذاب هنری و نگارش و فضا سازی های زیبای ایکاروس گرامی و مسیح عزیز برای این کار هر مخاطبی رو به وجد میاره و من هم سعی کردم تفسیری کوتاه و کاربردی درباره این کار براتون به یادگار بزارم .

پیش می‌آید گاهی، که ازبرای جستجوهای فراوان در سرزمین هنر و مکث های بی‌شمار برروی مفاهیم در پیچاپیچِ وجود آدمیزاد حفره‌هایی عجیب و ناشناخته‌ ایجاد شود. قعری موحِش و خوفناک که شناسایی ژرفایش خطرناک‌ترین ارتکابِ دوران است و چنان رُبایشِ ویرانگری دارد که با اولین حواس‌پرتی برای همیشه شما را به درون منجلاب خود می‌کشد. دامگاهی آغشته به تاریکی‌های نفرین شده که بیرون آمدن از آن تقریبا نشدنی است. مغاکی هار و مصروع که در کسری از ثانیه تمامِ معلومات آدمی را می‌بلعد و ازآن پس او تبدیل به جانداری صرفا مجهول خواهد شد. حل نشدنی. معماگون. بدون حد. بدون ریشه‌ی دوم. دیفرانسیل جنون، لگاریتم سودا و احتمالاتِ جبری! میخانه‌ی دیوانگی‌های دائم. این جریان تا جایی پیش خواهد رفت که شخصِ غرق شده دیگر حتی میلِ خروج از گودال را نیز در خود گم می‌کند و کمی بعدتر به‌طورکلی از یاد می‌برد که از کجا آمده. چه زیبا که این‌چنین است!! هجرتی همیشگی از سطوحِ نمورِ خجستگی به اعماق باشکوهِ دره‌های دریافت. بلیطی یک طرفه به سرزمین ممنوعه‌ها.
مورتل اسکین استفان هامبرت کوچ کردن به اعماق ناشناخته است. رایحه‌ی ژرفای همان گودال‌ها. دیوارهای این اثر پوشیده از اجساد و خاطرات شوم است. بوی فلسفه‌های ناجور و پا گذاشتن به خرابه‌های جن زده. جایی که زیر عمودِ سیاهی ناگهان چشمانت درشت می‌شوند. برخوردی است از نوعِ آخر که سایه‌ای عجیب و شمایلی ددصفت را در پیشگاه روانت مُیسر می‌سازد. شیطانی ملعون که به تو لبخند می‌زند و تو می‌فهمی کار تمام است! عطر خالی شدنِ مخزن ترس و خشک شدن حدقه‌ی چشم از اشک است. مخلوقی گرم دودی امبری'رزینی چوبی با گاه و بی‌گاه پودری که غباری خاکی اطرافش قدم می‌زند و برای من به شکلی عجیب در قلب اثر رخساری چرم گون پدیدار می‌شود و یک حسِ حیوانی که شبیه به بیگانه‌ای نامرئی برخورد می‌کند و زیر خُنکایِ سیالِ بخور تمام این‌ها برروی باورهای میوه‌ایِ توت سیاه میچکند و این رخدادِ تلخ و سوزان را به سوی غائله‌ای کمی شیرین‌ سوق می‌دهند. آمیخته‌ای از حرارتِ نفس بُر و انجمادی استخوان سوز. هیپنوتیزم شدن توسط آونگِ مرگ وَ کششی مسموم وُ اعتیادآور به سمتِ حادثه‌ی تا همیشه نبودن!

به نقاشی lucifer اثرِ franz stuck رجوع کنید. مورتل اسکین اگر شمایل بصری می‌داشت قطعا یکی از آن‌ها شخصیتِ به دام افتاده در همان نقاشی می‌توانست باشد. اهریمنی سردمزاج که از داخل بوم با خونسردی تمام به چشمان شما زُل می‌زند!

باری. مورتل اسکین کمی و فقط کمی شبیه به همان است که ادگار آلن پو نوشت : حسی وحشی وَ غیرقابل شرح که به هیچ چیز نمی‌ماند مگر خودآگاهیِ گناه!

درود بر جناب ایکاروس عزیز.
در پاسخ و سپاس از راهنمایی های شما چند جمله ای در قسمت مربوط به آمواژ جوبیلیشن نوشته ام . شم محققی بنده رد پای قلم شما را در این صفحه دید و خواستم خواهش کنم که در صورت امکان مطالعه بفرمایید.

درود بر جناب ایکاروس عزیز.
در پاسخ و سپاس از راهنمایی های شما چند جمله ای در قسمت مربوط به آمواژ جوبیلیشن نوشته ام . شم محققی بنده رد پای قلم شما را در این صفحه دید و خواستم خواهش کنم که در صورت امکان مطالعه بفرمایید.

سلام ایکاروس عزیز
بازگشتت مبارک باشه دوست خوبم که اینجا بی تو صفا و رونقی نداره.
خواستم ببینم این کار استفان هامبرت چقدر ممکنه پسند من باشه.
میدونی که من بیشترین علاقه رو به روایح بخوری-کلیسایی دارم و Bois d'Ascese از برند Naomi Goodsir که پارسال گفتم خوشم نمیاد بوی منقل کباب میده ،دوباره اخیرأ بعد از یکسال و نیم دوباره تست کردم و عاشقش شدم.واقعاً چقدر نادان بودم و بی سلیقه پارسال.
یک کار بخوری-چوبی-بالسامیک همراه با رایحه ی و ی س کی که هوش از سرم برد.
پیشاپیش بینهایت سپاسگزار پاسخت ام.