HISTOIRES de PARFUMS - 1740 Marquis de Sade

با سلام
رقابت کهربا و پچولی در این عطر تمومی نداره از همون ابتدا این جنگ اغز میشه و تا اخرین نفس عطر ادامه داره در این بین چرم با حالتی کهنه ، چرک و قدیمی (رایحه ای شبیه به رب انار) در بین دو طرف دعوا میون داری میکنه
خودم ۱۲۰ میل ش رو دارم اما بنظرم ۶۰ میل ش اگر گیر بیاد برای چندین سال کفایت میکنه

فضای دم‌کرده ، قدیمی ، و کمی پودری داره این عطر
بخاطر متراکم بودن ،اونقدر نمیشه نت‌هاش رو تفکیک کرد

در کل ؛ یه حالت کهنگی _ موندگی داره ، شبیه وقتی در سرکه‌ی چند ساله رو باز میکنید ( اما نه اسیدی و زننده )
و قاطیش فضای پودری هم داره که شفاف نیست

یه جاهایی برام یادآور بلک ارکید بود ،اما نه مثل اون شیمیایی و سنگین ،یا جاهایی دیور هوم پارفوم ،نه مثلش شیک و شفاف

همه پسند نیست
پخشش خوبه ،موندگاری بهتر از خوب داره

همین .

15 میلش تو امریکا هست 50 دلار، ارزش داره بگم بیارن؟ تا حالا بوشم نکردم ولی تعاریفشو زیاد شنیدم

با سلام و درود
بنظرم معمولا عطر های غالب چرمی یا چوبی حتما باید با تیپ رسمی یا نیمه رسمی ست بشن مثلا تق هرمس باید یه لباس شیک باهاش باشه ولی در مورد این نوع عطر ها که عمیق هستند به طوری که شما سنگین بودن رو با اون عطر ها احساس میکنید لازم نیست حتما تیپ رسمی باشه و شما میتونید با یه تیپ عادی غیر تیپ تفریحی اون رو استفاده کنید مثلا کارای اونوم یا جوی پاریس یا .... البته من که خودم عطر نمیپوشم ولی بد نیست با تیپ ساده این عطر رو استفاده کرد
نکته ای که هست اینکه بعضی دوستان مواظب باشن که مواد به کار رفته در عطر حواسشون رو از نتیجه کار و ترکیب بندی اون پرت نکنه
سر حال و پا برجا باشید..

رایحه این عطر یکمی ادمو یاد پرایوت لیبل و تاور 02 میندازه شبیه نیستن ولی رگه هایی مشابه هم دارن

با سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیز و گرامی عطرافشان من دیروز این عطر و سفارش دادم بعد از چهار سال میخام دوباره تست کنم میخاستم بدونم که از نظر کیفیت رایحه و پخش و ماندگاری چقدر افت داشته یعنی از 10 نمره از هر لحاظ چه کیفیت چه طراحی چه پخش چه ماندگاری چند میدید ؟

مردی میانسال وتنها ،خسته از هیاهو و کج فهمی های آزار دهنده این دنیا ،در گوشه دنج خلوتگاهی بیتوته کرده ،پر از حرفهای تلخ ،پر رنج و پر معنا ؛
هیستوریز ۱۷۴۰
درد دلی از تاریخه

نقل قولی از ساد (به قول بلانشو: فیلسوف خلوتگاه اروتیسم) هست که می‌گه:«تو هیچ‌چیز را نخواهی شناخت، اگر همه‌چیز را نشناخته باشی و اگر فردی آن قدر خجالتی باشی تا به طبیعت اکتفا کنی، طبیعت برای همیشه از کفت می‌رود.»
ژرژ باتای در کتاب ادبیات و شر به این امر اشاره داره که تمام انقلاب‌ها به شدت بر ادبیات و هنر تاثیر گذاشتن اما انقلاب فرانسه در اولین گام دوره‌ای عقیم رو برای ادبیات فرانسه رقم زد،‌ اما در آن برهوت و سترونی مرقوم، استثنای مهمی هویدا میشه؛ مارکی‌ دو ساد. کسی که در دوم ژوئن ۱۷۴۰ متولد شد. به گمانم اغلب عزیزان هم‌نظرند که بوییدن این عطر/ اثر می‌تونه یادآور همین حضور باشه، ترکیبی به شدت آشنا، حتی در نگاه اول کمی تکراری، اما این عطر مرتبا از این آشنایی گریزانه، به قول کلسوفسکی در تفکر ساد برای آزادی باید آگاهی رو از ذهن زدود، یا مثلا چنان‌چه خود ساد می‌نویسه، روزی بر گودال قبرش بلوط‌ها رشد می‌کنند و دیگر اثری از قبر او نیست. برای من این عطر در کانسپت خودش تونسته نسبت خوبی با شخصیت مارکی پیدا کنه که در باستیل اسیر بود، باتای تاکید ميکنه که ذات و طبیعت ساد در تحریک‌آمیز بودن رفتارش بود:«میل رهایی از محبس»، چنان‌چه روزی وقتی رئیس زندان باستیل احضارش کرد، به وقت ورود زندان‌بان‌ها باقی زندانیان چنان هجوم بردن که مارکی تونست فرار کنه؛ در حقیقت وقتی برای اولین بار این عطر رو تست کردم دقیقا همین تصویر توی سرم جرقه زد؛ تصور رد رایحه مارکی پوشیده در چرم، معطر، ترکیبی عجیب از رشحات ماده‌‌خام تنانه آغشته به گیاهان معطر، در نت‌ها نیومده اما من ته‌مونده‌ای از بوی رز رو هم حس مي‌کنم، شایدم چون صبح روز یکشنبه عید پاک در سال ۱۷۶۸ ساد بیوه‌ای نخ ریس به اسم «رز کلر» رو به خونه میاره و اونو زندانی می‌کنه و با چاقو و شلاق شکنجه‌ش میده، بعد ضمادی براش میاره که دست‌ساز خودش بوده، ترکیبی گیاهی؛ ضمادی که ساد مدعی بوده به شکل جادویی زخم‌ها رو ترمیم مي‌کنه، به هر حال؛ به نظرم این عطر اغلب باعث میشه مرتبا بری سراغش و اینطوری عاصی‌ات مي‌کنه. رایحه‌ي خوش ضماد مارکی دو ساد.

از معدود عطرهایی که نسخه ریفرمولش خیلی بهتر از نسخه های قدیمی هست .

نزدیک به غروب! یک هوای نیمه افتابی و در عین حال مرطوب گذری غبار الود و بخور مانند, هاله ای بسیار کدر و بازم امید رو به صراحت و شفافیت; (در دل سینه پاکستان) هوای سوزان ولی ارزش تحمل را دارد!شهری شلوغ با افرادی خاص و ملابس کهنه ولی بها دار به ظاهر فقیر لکن غنی ༆هیستویرز د پارفومز مارکوئس د سد ༆ 1740

رایحه ای غریب' ولی اشنا!
تداعی کننده مردمی از قوم قرشمال و زرگر (کولی) شلوغی و دغدغه های بی رکود
خاص و با صلابت ولی بازم منفور و مستبد
قانون شکن و بی ضابطه
ولی پا را فراتر از حد خود نگذاشته
با این همه تضاد و پارادوکس ها بازم عشق ارزنده ای هست برای من اگر با یک موسیقی سنتی بومی (مصری) همراه شود چه در ماشین و چه در هرجا طنین موسیقی و نت های رایحه ها تلفیقی به وجود می آورد که دقیقا و دقیقا ابراز وجود کننده یک محل و مکان خاص در پاکستان است شاد و خوشبو باشید.