.RANIA J - T. Habanero

رانیا جی رو دوستداران عطر با امبر لوپ میشناسن اما این روباید در ذهن علاقمندان این شناسنانه رو آپدیت کرد. هابانرو جزو معدود عطرهای تنباکویی هست که مختصات حسی شما رو دچار تغییر جدی میکنه. به این صورت که شما رو پرت میکنه به زمان و مکان غریب و آشنایی که نمیدونین چه وقت بوده و کجاست و تنها با پردازش تخیل و تصور میشه خود را بازیافت.. به کافه های خشک و کهنه و فرسوده ی آمریکای لاتین که از لابلای استهلاک بافت چوبی دیواره های کافه میشه رد میخ هایی که یک زمان قاب عکس های انقلابی ها و چریک ها رو بر خودش داشت دید. کهنگی و عمق و نوری که از لابلای درزهای پنجره ی زنگار بسته وارد حجم تاریک و غبار گرفته اما گرم و زنده ی کافه میشه در این عطر چوبی-تنباکویی دیده میشه. از پله های کافه پایین میرید. بوی کهنه و چرک و کنی..اک مانندی از عود عصم بر گشته سوز و دود غلیظ حاصل از سوختن تنباکوی کوبایی که بر نیمه ی ارتفاع کافه بی حرکت ایستاده و چهره ی مشتریان کافه رو پنهان کرده رو میبینید. از کنار مشتریان کافه عبور میکنید و از کنار بوی کت های چرم عرق کرده و باروت گرفته شون در لابلای بوی ته گرفته ی شیرین تنباکو و عسل وقتی که بر میز ورق هاشون رو میچینن. یاد حرف لدو ایوو میفتم که گفته بود در کوبا هیچ خبری از هیچ زنی نیست. چهره ی مردانه ی جهان که در او شاخصه هایی از مادر جهان وجود نداره و جهان بی هیچ امیدی به ادامه یافتنش در پر کردن باروت تفنگ ها سپری میشه. رنج کشیده و مهر ندیده از جهان چشم فروبستن. اما این عطر کسی نیست که چگوارای این کافه باشه. یاغی و فرمانده نیست. یک عضو عادی در این کافه ست. و این مغموم بودن جهان این جهان رو تکرار میکنه.
پاییز رو به عطرهای تنباکویی هم بدید.
6.5 از 10
پخش بوی متوسط که برای کار تنباکویی تصمیم درستیه. و ماندکاری خوبی داره.