HISTOIRES de PARFUMS - Noir Patchouli

نویر پچولی از خانه هیستوریز د پارفوم…
همینطور که از اسمش پیداست..پچولی یا همون نعناع هندی از لحظه اسپری با قدرت در صحنه حضور داره…
کمی هم روایح گُلی نظیر رُز در پس زمینه…البته که رایحه رُز در اینجا اصلاً و به هیچ وجه تداعی گر فضای اماکن مذهبی نیست و کاملاً بالانس و با کیفیت کار شده…
کمی بعد روایح ادویه ای از نوع ملایم در بستری چوبی(چوب صندل سفید) میدل نت رو تشکیل می‌دهند…
عطری کلاسیک..مردانه..و به شدت کاریزماتیک برای آقایان ۴۵سال به بالا با رفتاری آرام و متین…
مردانی که چندان علاقه ای به نشان دادن خود در یک جمع ندارن اما یک شخصیت کامل و به اصطلاح پخته رو به نمایش میگذارند…
این رو خیلی راحت میشه از روی صدای نسباتاً بم..کم حرف بودن و خوش استایل بودن این افراد تشخیص داد…
زیبایی این عطر رو فقط توی درای داون میشه درک کرد…زمانی که پچولی خاکیِ رام شده و شیرینی ملایمی رو در کنار مُشک در بستری چرمی به اشتراک میگذارند…
البته اگر در فصل سرد تست و یا استفاده کنید زیبایی رایحه چندین برابر می‌شود…تلخ..جدی..و رسمی…
نویر پچولی..یک نیشِ واقعی…

پچولی نویر از برند رفیع هیستویرز د پارفومز یک عطر احساسی و مقتدر به نظر بنده مثل یک شخصیت کاریزماتیک که با تمام توانایی که داره بازم منطبق و هم سطح میدونه خودش رو با تمام سلایق؛ رز در کنار پچولی بیشتر وجه چوبی تند و کلاسیک رو به احوالات خاکی و صابونی که بنده یه وجهِ باربر شاپی هم ازش میگیرم تا حدودی که رز اون رو تلطیف میکنه و یک حس بسیـــار عجیب در روح و شامه انسان تنفیذ میکنه که قابل وصف نیست و امیدوارم افرادی که تست نکردن خودشون امتحان کنن و ببینن چه شاهکاریه من به شخصه یاد عطر لیگنو از جروبوئم افتادم البته اونجا زعفران هم مشهوده که در اینجا نیست بسیار عطر ارزشمندیه در موضع و فصل مناسب خودش تست کنید پشیمون نمیشید.

روبه‌ای را زخم زدند، اندامِ پِی خورده را رخوتِ بیشتر آمد؛ غَفلت دفنم کرد در خاک.. تُخمِ گُل کاشتم؛ آن تکه از زمین دگر رنگ نور به خود ندید.. بی‌آبادی گشت نقشِ سبزِ جهان از ردِ پایم...

........................

نواغ پچولی را سوایِ آنکه بر پوستِ خود و دو نفرِ دیگر امتحان کرده بودم؛ بر کُتی از پوستِ روباه نیز اسپری کردم..

بر پوستِ فردی که طبعش سرد و خشک، جنس‌ پوستش نسبتا چرب، و رنگش گندمیِ مایل به شیری است: پوست آکوردِ اسپایسی را بلعید و سایه‌ای خاکی، خُشک، نیمه آروماتیک‌ چوبی بر سطحِ آن رها شد. رنگ پریده و کم دوام.. مشک بیشتر از آنکه کثیف و گِل و خاکی باشد، یک پیوند با وانیل تشکیل داده که آکوردِ گُلی عامل اتصال این دو ست. لبه ای چرب وَ گوشته‌ای شیرین و پودری‌خامه‌ای که نیم نگاهی به جیر دارد. و پچولی در غایتِ بی‌خیالی کمی به خود زحمت داده، و تنه ای به این فرمول می‌زند..

فرد با طبعِ گرم و خشک، پوستِ آفتاب سوخته‌ی برنزه و بسیار خشک: پله‌کانی کِدِر و تیره از نعناع‌هندی را تصور کنید که پایه‌هایش بتُنی و بر زمینی نیمه مرطوب فرو رفته باشد.. یک دو گانگی میانِ آکورد چرمی احساس کردم که تعادلش را میانِ چرم یا جیر 'بودن' نمی‌توانست حفظ کند.. انگار با تخته‌ای چوبی بر فرق سرش کوبیده باشند وَ اسپایس از مغزش فوران کند.. بر آکوردِ فلورال‌پودری با اسبِ نفس تازه‌ای، که پوستش تعریق ندارد، تک چرخ می‌زند.. تفریحی اما حرفه‌ای.. به لحاظ‌ شخصیتی کمی بدقلق، وسواسی و به شدت دقیق است.. فردی که عطر بر پوست او تست شد، همین خصوصیات را دارا بوده و بسیار از رایحه‌اش لذت برد!

من طبع‌ام معتدلِ رو به گرمی‌ست، حرارت کبد‌م کمی بالاست اما فشارم اغلب پایین و دست و پاهایم معمولا سرد است. شیمی پوستم ۷۰ درصد خشک و رنگش گندم‌گون است.. به طور معمول از کرم استفاده میکنم و هیدراته نگه‌اش می‌دارم.. رعایت میکنم وگرنه مستعدِ اگزما ست.. یک فرق دیگرم این است که وقتی عطر بر پوستم می‌نشیند توهم و خیال هم 'بسیار' چاشنیِ ماجرا می‌شود و نمی‌فهمم چه می‌کنم و چه می‌گویم!

عطر بر مُچِ من حرکت می‌کرد؛ بر پالتوی پوست هم اسپری اش کردم.. هیچ وقت آن را نپوشیدم.. هرچند بعضا وسوسه می‌شدم.. چراکه ستایل های جذابی می‌توانست با آن ایجاد کرد.. مثلا ماب‌وایفی که امسال به قولی ترند شده.. با یک کیف و کفشِ نوک‌تیزِ ورنیِ چری‌ رِد و روسری قواره کوچک و عینکِ کلاسیکِ شیشه گرد زیبا می‌شود.. همین نیت‌اش هم مرا از خودم شرمنده می‌کرد.

من دنبال آن بودم که جلوه این دسته آکوردِ انیمالیکِ کثیف بیشتر نمود کند.. بعد خودم را دیدم.. روباهی را در آغوش گرفته و می‌دویدم! یک برخوردِ بی دقت با بوته ‌ی رُز و شبه آکوردی زنگ زده ایجاد شد؛ در انبوهی از برگ و ابر‌ه هایی از پچولی، و نمودی گس، گیاهی، و تلخ! چرم را غِنا بخشیده و آن را با ماسک ادغام می‌کند.
به دستانم خیره شدم.. آغوشم تُهی وُ چیزی بر کمر سنگینی می‌کرد. جنازه حیوان بود؛ ترسیده رهایش کردم.. شکمش پاره و رگ و پِی اش پیدا بود! زمین را از پِی چیزی می‌گشتم! وآنگاه ردِ عمیقِ دستانم را دیدم؛ بر جغرافیایی که دیگر رنگ ندارد..!

یونی‌س.کس است و بسیار طالب ستایل کلاسیک.
برای خانم‌ها استثنائا با کت و شلوارِ دیپلماتِ پارچه انگلیسی هم زیبا می شود.
همراهِ اکسسوری بسیار جزئی!

من همان اندیشه ام
ما بقی استخوان وُ ریشه ام
خیالم نقش می‌زند پرده‌ی جهان را

پروردگارا اندیشه‌مان گُل باد و خود گلشنی
آمین..

باسلام
هر چند در معرفی نت ها به رُز اشاره نشده با این حال عطر چیزی جز ترکیب پچولی و رز (شیرین و حرمی) نیست

تنها و تنها کاری که تونستم با نت رزش کنار بیام

عطری بسیار با کیفیت و خوشبو . پچولی نرم و لطیف.پچولی این اکسیر چوبی احساسات. و بر می انگیزد و تحریک میکند و همانند شب پر رمز و راز عمیق تاریک است.

نت اول عطر گشنیز .هل .نعناع هندی تشکیل میده و در بیس نت دوباره نعناع هندی با میوه سرو کوهی و گل های معطر خود نمایی می کنه و در پایان و نت ماندگار عطر با وانیل .نعناع هندی و مشک و چرم به پایان می رسه عطر یونیسکس هست و برای هر دو جنسیت بسیار خوب عمل می کند

صابون گلنار با بوی تیز
به همراه امضای هیستوریز ( پچولی )

بهترین ترکیب پچولی و چرم که تجربه کردم.کاری غنی ،تلخ ،رسمی و عمیق که عاشقان عطرهای شدیداً کاراکتر گرا رو سورپرایز میکنه.
آمبر ۱۱۴ رو هم دوباره بعد از حدود یک سال و نیم دوباره تست کردم.یکی از بهترین های کارهای آمبری و بقول ایکاروس عزیزم نفس بر که برخلاف کارهای معمول آمبری شیرین نیست و شاید بشه گفت : شیرینیش کاملاً کنترل شده است.
اولین بار که تست کردم ،زیاد نپسندیدم که هم عجله کردم و هم قوه ی بویاییم مثل الان نبود.
این کار در کنار Ambre Loup بهترین رفرنس کارهای آمبری هستند.
البته آمبر ۱۱۴ ایزی ورتر هست و کاملاً امضای برند Histoires رو داره.

اصلن ارزش تست هم نداره
اگر با تصور یک کار پچولی محور دنبال این کارمیروید شدیدن ناامید میشید بیشتر بوی گلی شیرین همراه با رز از نوع عرق کردش مواجه میشید این رایحه برای ما ایرانی ها خیلی اشناست در مکان های مذهبی زیاد تجربش کردیم
البته بوی رز در این کار ذکر نشده اما بسیار برجسته است

کسی از دوستان این عطر رو تست داشته