با توجه به کاهش محسوس پرفورمنس این شاهکار، نسخه های جدید جدا ارزش خرید ندارن. اما بعضی روایح همواره جایگاه خودشون رو در قلب ما حفظ می کنند.با نظر به نزدیک شدن حال و هوای پاییزی دیروز به پیشواز رفتم و دکانت این محصول رو تهیه کردم، پاییزی رو تصور کنید که از رایحه ی چوبی و عودی عود وود بهره نبرید…قطعا انگار یه چیزی کمه!ایده ال ترین هوای استفاده از این عزیز، برای من روز های بارونی-پاییزیه، بوی چوب و خاک خیس با بوی چوبی و عودی تامفورد هم نوازی می کنند و تصویری عاشقانه خلق می کنند.
پ.ن: ۱۰ صبح دکانت به دستم رسید، همون لحظه یک پاف روی لباس زدم و تا همین لحظه یعنی ۱۴:۱۶ شامه م رو نوازش میکنه و از پخش و ماندگاریش برخلاف سری قبل راضی هستم، محتمل هست که دکانت از باتل قدیمی تهیه شده باشه و با این فرمون احتمالا به خرید باتل کامل ترغیب بشم…ارزوی برقراری و تن درستی برای تمام دوستان

در تالار عظیم،آینه های بلند و پرده های سنگین مخملی زیر نور لرزان شمع ها نفس می کشیدند.سکوتی سنگین حاکم بود؛تنها صدای همان ساعت قدیمی،هر تیک تاکش چون پتکی بر روح،فضا را پر می کرد. در این میان لرد جرج ایستاده بود؛شکوهمند و مغرور اما پشت نگاه سردش رازی عمیق پنهان بود. عطری که از لرد به مشام می رسید سایه ای از خود او بود: آغازی گرم و شیرین،رایحه ای از رفاه و قدرت. اما در عمق تلخی ای کمین کرده بود…تونکا و خس خس که همچون زمزمه ای از سقوط،یاد آور میشد که حتی جلال امپراتپری هم فناپذیر است.رایحه چون پرتره ای زنده شناور بود. . .مردی قدرتمند،اشرافی،با کت های سنگین و عصای مرصع،اما با قلبی که در سکوت شب به لرزه می افتاد.ترکیب شیرینی و تلخی،قدرت و شکنندگی…درست همان تضادی که او را به تراژدی بدل می کرد.
درست همانطور که نامش می گوید،این عطر داستان یک تراژدی است؛بوی اشرافیت و سقوط،بوی قدرتی که آرام آرام در دل تاریکی تحلیل می رود.هر پاف چون تورق صفحه ای از یک رمان گوتیک انگلیسی است؛پر از شکوه،پر از زوال و بی رحمانه صادق…

شبی بارانی بود.لندن سنگین و خاموش در مه غلیظی فرو رفته بود که صدای چکیدن باران روی سنگفرش ها را خفه می کرد.او از کوچه های باریک گذشت و مقابل کلیسایی ایستاد که دیوار هایش همچون سایه ها در تاریکی پی معنا بودند.برج ها همچون انگشتانی سنگی آسمان تیره و خیس را می شکافتند. بالاخره در را باز کرد، موجی از بوی بوخور،چرم سوخته و سنگ خیس به استقبالش آمد.هوایی پر از دود و راز، گویی صدای دعاهای فراموش شده هنوز در میان ستون ها شناور بود. شمعی بی رمق در گوشه ای می سوخت،شعله اش همچون قلبی خسته می تپید. صدای گام هایش روی سنگ مرطوب پژواک شد.دیوار ها داستان هایی ناگفته را زمزمه می کردند: از شکوه معماری،از ترس و عظمت،از ایمان و تردید.
بوی زعفران و تنباکو در هوا پیچید، تند و بی رحم.حال ضربان قلب گویی از وحشت یا هیجان شدت گرفته باشد.در آن لحظه حس کرد درون بویی فرو رفته است؛ بویی که فرا تر از رایحه، فضاییست برای زیستن…ترس و شکوه،تاریکی و جلال،تصویری که هم می ترساند و هم مسحور می کند.و او فهمید اینجا، جایی میان سایه و نور و میان ایمان و ترس همان جایی ست که باید بایستاد . . .

برای عطر نیشی که حدود ۵۰۰ دلاره،هر جایی پیدا نمیشه،محدودیت عرضه وجود داره و‌شاید در سراسر دنیا چیزی بین ۵۰ هزار نفر الی چند صد هزار نفر موفق به تهیه ی این عطر شدن برخی نظرات خیلی جالبه…امان از اینستاگرام!

امروز برای انجام کاری کمی در یکی از مناطق نه چندان شلوغ تردد داشتم در حد بیست دقیقه، باور بفرمایید در همین زمان کوتاه پنج نفر رو دیدم از این عطر استفاده کرده بودن! می دونستم هایپ شده اما تا این حد هایپ شدن رو از نزدیک لمس نکرده بودم! چیزی که جالبه این هستش که با وجود تمام حرف ها و حدیث هایی که برای این عطر هست، همچنان عاشقان خودش رو داره که با وجود همه ی اینها قصد ندارن ساواج رو کنار بزارن، در این مدت انقدر اینکار به شهرت و محبوبیت رسید که دیگه حتی خوشبو کننده های مدل ساواج هم به خوبی تونستن رایحه رو شبیه سازی کنن، کار های شرکتی که جای خود دارن و از این نظر بنظرم از معدود عطر هاییه که تهیه ی باتل ۱۰۰ میل ارجینالش ارزش خرید نداره! هرچند این عطر بدلیل ادویه ای بودن و هایپ شدن بیش از حد رایحه ای نیست که برای خودم بپسندم اما همچنان اگر جایی استشمامش کنم لذت می برم.

درود و احترام، این عطر از جالب ترین عطر هایی بود که امتحان کردم به چند دلیل که در ادامه اشاره می کنم. یک نیش دوست داشتنی(برای کسانی که روایح سنگین،دودی و عودی رو می پسندن) با حس و حال دارک،معنوی و گرم. بسیار هنری و خاص طراحی شده، از نت ذغال داخلش استفاده شده که چنانچه تجربه ی بوییدن این نت رو ندارید نزدیک ترین بویی که میتونم تشبیهش کنم ذغال بامبو هست که حضور نتش تقریبا پر رنگ احساس میشه. تجربه ی جالبی که از این عطر دارم علی رغم اینکه تقریبا نصف روز شامه م رو نوازش می کرد اطرافیان چندان متوجه بوی عطر نشدن مگر در فاصله بسیار نزدیک. از نظر شخصیم از اون دست عطر هاست که برای بو نوازی خودتون میتونید ازش استفاده کنید حتی در خونه، احیانا کلبه های چوبی و… تصویر کلی این عطر برای من یک شب بارانی که قرار است به تنهایی در کلبه ای چوبی و کوچک مقابل شومینه ی روشن سر شود در حالی که از پنجره ی کلبه بوی میوه هایی که زیر باران خیس میشوند به مشام می رسد و ترکیب را کامل می کند

درود بر شما دوست عزیز، ببینید برای همه نمیشه یک نسخه پیچید، روایحی که برای شما دلپذیر نیستند ممکنه دیگران با این روایح زندگی کنن و عاشقش باشن، به عنوان مثال همین تامفورد توسکان لدر که برای من و شما بسیار دلپذیر و جذابه از نظر بعضی ها زننده و سنگین جلوه میکنه، من فکر نمیکنم “عطر بدبو” توصیف درستی برای یک عطر باشه، یک پارادوکس مطلقه این حرف! ممکنه لرد جرج به شامه ی شما خوب نیومده باشه اما برای بنده بازخورد های خوبی داشته(با وجود اینکه همه پسند نیست) همه برن سراغ کرید و تامفورد؟ منطقی نیست! از جذابیت های دنیای عطر و عطربازی همین تفاوت ها و اختلاف سلیقه هاست…ضمنا ممکنه عطری رو برای خودتون نپسندین اما چنانچه جای دیگری و روی تن فرد دیگری احساسش کنید براتون خوشایند باشه، مثلا ورساچ اروس،کرید اونتوس و ایمیجینیشن برای من همینطور هستند.سپاس از توجه شما

سلام و درود خدمت شما دکتر اسعدی عزیز، خاطرم هست زمانی که بنده برای اولین بار رایحه ی مگاماره بوییدم و هرچند از بابت خنکی و پخش بو و حتی ماندگاری اثر جذابیه اما کاملا سلیقه ای برای من خوشایند نبود و هرگز استفاده نشد.چندی بعد بواسطه ی یکی از دوستان خوش ذوق و اهل فن مثل شما با عطری تحت عنوان “اوردوز” از برند آلفامونته که معرف حضورتون هست آشنا شدم و بوی آشنایی داشت و شباهتش به مگاماره کم نبود، اما کم کم هرچه گذشت رایحه ی عطر به بوی گلاب نزدیک تر میشد در شامه ی من. نمی دانم در برند فرگرانس هم این بوی گلاب مشهود هست یا نه اما رایحه ی مگاماره ی اورجینال و اوردوز الفامونته جذابیتی برای من نداشت…برام جالب بود بدونم با توجه به اینکه شما هم قبلا کار های الفامونته رو بررسی داشتین نظرتون در مورد عطر اوردوز از این برند چیه و بوی گلاب چرا در دفعات اول استفاده مشهود نیست اما کم کم بولد و حتی زننده میشه؟

امروز به نیابت از دوستان مشغول صرف کیک خانگی بودم که تا حدی شکلات به کار رفته در کیک، یاد رایحه ی خوشمزه ی این عطر رو برام تداعی کرد، اما وقتی وارد صفحه ی عطر شدم تعجب کردم که تا کنون ریویی از این عطر ثبت نشده! حقیقتا این عطر سنگین ترین عطر خوشمزه ای هست که دیدم(شاید چون این نوع روایح چندان با سلیقم جور نیستن و این کار معدود کار هایی با این نوع رایحه هست که تجربه کردم از این لفظ ایتفاده می کنم؛ دوستانی که این کار رو تست داشتن و اثار دیگری رو هم میشناسند که این چنین در عین خوشمزگی سنگین باشد معرفی کنند) حس کلی عطر تداعی کننده ی فضای کافه های چوبی در شب های پاییزی/زمستانی هست با بوی غالب شکلات و قهوه و وانیل و نارنج و کمی ادویه ای، ماندگاری و پخش بو بسیار زیاد، سنگین و در عین حال خوردنی…برای من ماندگاریش جوری بود که تا چن روز کمد لباسام بوی شکلات می داد! نمیتونه عطر روزانه باشه،برای اقایون نمیتونه عطر امضا باشه(بنظر من)، برای خانم ها هم به عنوان عطر روزانه یا محیط کار زیادی سنگینه…ایده ال ترین حالت استفاده ش برای خانم ها و اقایون میتونه قرار های دونفره،مناسبت های خاص،مسافرت و موارد این چنینی باشه…به معنای واقعی کلمه یونیسکسه و به قول معروف از هر زاویه ای میتونی به این عطر نگاه کنی! شاید تنها عطر خوشمزه ای باشه که می پسندم و امتحان کردن این محصول رو به همه ی آقایون و خانم ها پیشنهاد می دم. در پناه حق

درود برشما، با توجه به جوایز این عطر،نظرات کاربران و تجربه ی شخصی خود بنده از این عطر، از گزینه های مناسب برای بلایند بای به حساب میاد و رایحه ای داره که تقریبا همه می پسندنش( از لفظ تقریبا استفاده می کنم چون هرگز عطری وجود نخواهد داشت که همه بپسندنش، با این وجود احتمال بازخورد منفی از این عطر پایینه). این هم در نظر داشته باشید که توی نسخه های جدید از پخش بوی عطر کاسته شده در هوای سرد تر بازدهی بهتری خواهد داشت. اگر روایح گرم و شیرین رو می پسندین بعید خواهد بود این عطر رو دوس نداشته باشید…صمنا روی استایل های رسمی هم خیلی میشینه…شاد و سلامت باشید