خشایار جان سلام
راستش من در این مورد که کدوم فروشگاه چه عطری رو داره اطلاعات دقیقی ندارم. در مورد گری وتیور تفاوت بین نسخه ی امریکایی و سوییسی بسیاره. اما در‌مورد بلک ارکید اینگونه نیست. در مورد بلک ارکید بچکدهاش هستن که سرنوشت سازن. بچکدهای قبل از ۲۰۱۰ سوییسی رو تهیه کنین.

قول داده بودم راجع به عطر نیش صحبت کنم. به نوع دیگری بهش پرداختم.‌

"نیش" سبکی از عطر نیست‌. نیش سبکی از زندگیه‌. سبکی که شما تعیینش میکنید‌. نیش الگویی از زندگی خود ساخته ست .‌ زندگی ای که مولفه هاش رو شما میسازید‌. نیش سبکی از زندگی ای هست که اصول و محتواش رو شما میسازید‌. نیش اِعمال فانتزی و رویاها بر زندگی واقعیه. شما ممکنه به موسیقی راک عشق بورزید ، از موسیقی رپ بیزار باشید، سریال های سخیف داخلی و ماهواره ای رو نبینید ، افراد پیرامونتون رو از جامعه ی آماری کوچکتری انتخاب میکنید ، سابهیم و مودلینسکی و پینک فلوید و ماسایا اوزاکی و باخ گوش میدین، هرتسوک و ژاکک تاتی و لینچ میبینید و جویس و جوزف هلر میخونین.یعنی از سبد های ناشناخته تری خوراک روحیتون رو کشف‌ کردید. این یعنی نیش زندگی کردن. یعنی جستن در اعماق درونی تری از خودتون. در واقع جستن و جستن و جستن تا در نهایت با ویژگی های جدیدی از خودتون رو به رو میشید. ناگهان متوجه میشین از پچولی خوشتون میاد و بعد جست و جو میکنید تا شکلی از پچولی رو انتخاب میکنید که با شما سازگارتره‌. مثلا شکلی اخمو تر ، باهوش تر، مرموز تر و.‌.. و اینگونه متوجه میشید که در درونتون فردی اخمو و باهوش و مغرور و مرموز زندگی میکنه. و بعد بیدارش میکنید. نیش سبکی از زندگیه که از تلف کردن زمان مقابل "رسانه" شما رو نجات میده ، آن زمان که درون واقعیتون چیز دیگری رو میطلبه‌. نیش سبک شخصی زندگیه. دنیایی که دکوراسیونش رو شما چیدید. این کمترین کار و ابتدایی ترین کاری هست که بایستی قبل از هر اقدامی انجام بدید. بایستی زندگی کرده باشیم پیش از آنکه بمیریم. زندگی ای که ما درش حضور داشته باشیم. نه اینکه قسمتی از زندگی دیگران و یا جامعه باشیم. رد و نشانه ای داشته باشیم. حقیقتا باید به گونه ای مرد که وقتی میمیریم به راستی چیزی از زمین کم شده باشه. چیزی که ما بودیم. نه چیزی شبیه به بی نهایت اجسام موهومی که پیرامون هستن. اجسام و افرادی که به یک شکل میمیرن‌. ما ماهی های داخل تنگیم که وقتی از طریق شیشه ی تنگ به بیرون نگاه میکنیم میبینیم که اشکال موهوم و یک شکلی احاطه مون کردن‌. اشکال و افکار موهومی در ارتباط با کار ، آینده و رویای یافتن صندوقچه ی گنج که به مدد مشاهده ی رسانه های دروغ پرداز و سطحی و محقر و به سبب نخواندن و نجستن ، تمام زندگی ما رو اشغال کردن‌. نیش برای اینه‌. همانگونه که مکررا در بین عطرها جستجو میکنید و تمرین و تکرار و ازمایش میکنید در جهان پیرامون هم پیگیر باشیم. ببینیم کدام بهتره. ریسک کنیم. بلایند بای انتخاب کنیم. نت های مورد علاقه مون رو بیابیم تا جهان درونمون موسیقی ای رو بنوازه که ما دوست داریم. نیش زندگی کنیم.

میلاد خان سلام
۱- هیچی.
۲- سمپل های اولی بله و دومی‌خیر تا حایی که میدونم
۳- کمی سرچ کنید پیدا میکنید‌ . اینجا نمیشه اسم آورد فکر‌میکنم.

اسم امیر آباد آوردین رفقا.
سال ۸۰ یا ۸۱ بود که مسیر برگشت از مدرسه (چهار راه لشگر) به خانه(قلهک) رو همیشه دور تر میکردم‌. میرفتم خیابان هفدهم امیر آباد. خانه ی پدربزرگم. گاهی هم مادرم دنبالم میومد و با هم میرفتیم. خانه ای ویلایی با حیاطی بزرگ.
هر روز استکان های ِ چایی ِ لب پر ِ سرد رو از انباری جمع میکردیم میریختیم توی جوب.
- کدوم احمقی این درو باز گذاشته؟
آقا بزرگ این رو گفت و در حیاط رو بست .‌ من رو دید توی باغچه نشسته م تا شانه دستم توی خاک ه. وانمود کرد منو ندیده.‌ طفلک همیشه نگران باز موندن در بود. مستقیم رفت توی‌انباری ِ دااخل ِ حیاط. روی چارپایه ی کوچکی نشست. خرت و‌پرت ها رو کنار زد. همه رو پخش‌کرد روی زمین‌. اهی کشید و زیر لب گفت:
- آخ..
دزدکی می پاییدمش. کلاهی رو از بین وسایل درآورد. با خودش گفت:
- نگفتم نرو؟ نگفتم نرو؟ چشممو باز کردم دیدم کلاه از سرم افتاده، شده هفتاد سالم. نگفتم نرو؟
مادرم سینی چایی رو برد توی انباری جلوی‌آقا بزرگ گذاشت.
مادرم صدام زد.‌گفت بیا این کاسه انجیر رو ببر برای آقا بزرگ..
کاسه رو گذاشتم جلوش.
خیره به گلیمِ لوله‌ شده ی ایستاده ی گوشه انباری بود. با خودش گفت:
- یه روز‌ اومدن دو سرشو‌گرفتن بردن بشورن. من بردن گلیمو دیدم. الان نوبت گلیم شده که بردنِ منو ببینه.
دست برد برای چای.اما دستش گرفت به کاسه انجیر.
گذاشت زیر زبان.‌مزه کرد.‌ مزه مزه کرد و گفت:
- ریحان! کِی پاییز شد؟
ریحان اسم مادربزرگم بود. گفتم یه هفته ست آقا جان.
اشک ریخت.
گفت :
- ریحان؟
گفتم:
- جانم ؟
گفت: تشک مردا رو بنداز تو هال، مال زنا رو‌پهن کن تو اتاق.
بعد بیا توو‌ تراس حرف بزنیم.

آخرش هم حرفش زمین ماند. ده سال قبل از همه ی این حرفها ، یک روز رفتیم سراغش دیدیم درِ خونه بازه .
دو سرِ آقا بزرگ رو گرفته بودند برده بودند بشورن.
مادرم گفته بود:
- به روی آقا بزرگ نیارین مرده. بفهمه مرده ناراحت میشه.
استکان لب پُرِ سرد ِ دهن نزده رو برداشتم بردم ریختم توی جوب.
ده سال تمام هر‌روز این کارم بود. ده سال تمام.

--

سر کار خانم هلیا نسخه ی ۲۰۰۳ در خارج از ایران به زحمت پیدا میشه. و اگر قرار باشه در ایران محصولات آنیک پیدا بشه احتمالا فقط ۲۰۰۳ پیدا بشه. بهرتقدیر ۲۰۱۳ رو اندکی مرکباتی تر‌دیدم و همین باعث شده بود که دلپذیر تر باشه. میشه در واقع ۲۰۱۳ رو به نرولی پورتوفینو نزدیکتر دونست و نسخه ی ۲۰۰۳ رو به الیزه. بهترین نرولی هایی که من داشتم یا تست کردم اینها بودن:
Neroli Roja dove
Basil and neroli Jo malone: ژو مالون برند کسانی هست که دنبال ارامش در زندگی ان. رایحه های بسیار لطیف و دوست داشتنی و خوشپوش. پر فروش ترین برند در شرق آسیا خصوصا کره جنوبی ژو مالون هست ولی هنوز در ایران لانچ نشدن‌
Le labo 36: این برند که هم اتوپیای من هست‌ .‌کیفیت در این برند بیش از تصوره‌.
Day od dead Lush : این برند یکی از بهترین های جهان عطرسازی هستش. در ایران کاراش پیدا نمیشن متاسفانه. اگر‌کسی‌خارج از کشور دارین چشم بسته این رو میتونین تهیه کنین.
Santa maria novela - acqua di sicilia : برند سانتا ماریا نولا هم در ایران‌نیست. اما در لیست بهترین خانه های عطر دنیاست.‌ آقایونی که خارج از ایران تشریف دارند کار دیگه ی این برند یعنی آکوا دی کوبا رو تهیه کنن اگر یه کار‌تنباکویی فوق شاهکار میخوان.
Cologne royale Dior. ترکیب ساده اما با کیفیتی از نرولی مرکباتی و خوشمزه ای که شدیدا راحت پوش هستش.
She wood golden light Desquared بین دیزاینری ها این کار از همه بهتره .‌
و در‌نهایت گرند نرولی از آتلیه کولون که قیمت و کیفیت و رایحه مناسبی داره.

خانم هلیا عزیز سلام
مبارک تون باشه. الیزه بیشتر برای بیرون رفتن ها شبانه و پیاده روی های غروبه. رد بو و حسی که ایحاد میکنه خاصه هنگام پاییز و بارش بارون چهره ی فوق العاده ای از این عطر میسازه‌. خیلی متفاوت تر از اکنون. و زمستان ها هم میان سرمای هوا که میپیچه همه رو به وجد میاره. در میان گزینه های شما من جیونچی رو تست نکردم. اما لوکسیتان به تبع رایحه ی ارکید (متاسفانه سسنتتیک ) شیرین و پر بازخوردتر ولی در عین حال کمتر شیک و کمتر هویت داره. در بین اینها آنیک گوتال یکی از بهترین خانه های عطر سازی در موارد روایح معاصر و شیک هست . نرولی این خانه ی عطرسازی بسیار دوست داشتنیه اما شگفتی ای در کار نیست. خبری از اتفاق جدیدی نیست. ضمن اینکه کمی شیرینی گل آب مانندی داره که مزه ش در طی کار حس میشه‌. ولی از دو گزینه دیگه با هویت تره. یک نکته رو بگم: یکی از مواردی رو که در امتیاز دهی به عطرها مد نظر قرار میدم و آیتمش یک نمره داره ، خاطره زا بودن رایحه ست. به این معنا که بتونه تاثیر خودش رو در اولین برخورد بزاره و فرد هر زمان هرجایی اون رو استشمام کرد یادآور بشه براش. خب عطرهای مختلف قدرت های متفاوتی دارن در این زمینه. هیچ کدام از این سه مورد اینگونه نیستن‌ و امتیازی نمیگیرن در این رابطه.

محمد علی عزیز سلام. گرفتاری و مشکلات مختلف گویا سنجاق شدن به زندگی من. سعی میکنم بیشتر بیام. در مورد وانیل هم که پرسیدی متن کاملش رو ذیل شالیمار یا عطر دیگری قرار‌میدم به زودی.
قربانت

Mbcls عزیز سلام
پارسال ذیل بلو ایسی میاکی پور اوم در پاسخ به amore عزیز بود که لا یوقاوام رساسی رو بعنوان یکی از بهترین جایگزین های ارزان توسکان لدر نعرفی کرده بودم. کیفیت تقریبا مناسب در کنار قیمت خوب و پکیج و شیشه مناسب ارزش خریدشو بالا میبره. پخش بوی بسیار زیادی هم داره .‌به لحاط رایحا شما ممکنه شکلی براق تر و روشن تر از چرم ببینین که بهمین خاطر کمتر امکان پوشیدنش در هوایی جز هوای سرد ممکنه. کیفیت در حد قیمت معقوله.

جناب امیر سلام.
برای اشخص روحانی در فصول سرد روایح عودی و در فصول گرم روایح فلاوری رو ترجیح میدیم. متاسفانه ادکن ها از پخش بوی مناسبی مثل گذشته برخوردار نیستن.
موردی که مناسب شما باشه و قیمتومناسبی هم داشته باشه :
Issey miyake pour homme fraiche : اون واژه ی فریچ آخر مهمه‌. پخش بوی مناسب و بالا و رایحه ی خنک و پر بازخوردی هم داره‌.همچنین این مواارد :
گرلن هبیت رژ
Un jardin sur de nil: این مورد پخش متوسطی داره اما با اسپری مناسب بهترین گزینه ی ما میتونه باشه‌
Thierry mugler cologne
اسپایس بمب "فرش"
Mont blanc legend

باز هم بنده رو معذب و شرمنده کردین جناب کبیری عزیز.
۱۲۷۰ کار بسیار در خور‌توجهیه. عطرهای این برند جدا متفکر و بی حاشیه هستن.