الهام گرفته شده از زندگی جذاب شبانه!

بالدسارینی استریکتلی پرایوت عطر شخصی است برای لحظه‌های خصوصی؛ زمان‌های دونفره
رایحه وانیل پودری_خاکی بسیار باکیفیت بصورت غالب و امبر و گل رز در حاشیه و روایح چوبی در پس زمینه
شاید از این عطر بوی چوبی به اونصورت حس نکنید، اما همین رایحه چوبی جلوی شیرین‌تر شدن کار رو گرفته
و یجورایی روایح شیرین رو تعدیل و مردونه کرده. مناسب شب‌های سرد و آغوش‌های گرم.

ودکا و عود؛ چه ترکیب دیکانستراکشنی؛ به قول رضا معروفی: خفنی از سر و روش می‌باره؛ نسخه اصلی چی کم داشت؟ به جای رز حالا عود وارد داستان شده؛ این شما و این هم انگارو سه عود
تجربه‌ای جنایی از بوییدن یک عطر؛ راسکولنیکف تبر به دست پشت در داره در می‌زنه؛ در باز کن زن رباخوار... بدون شک در آن شب اثیری قهرمان داستان که برای آزمودن فرضیات خود دربارهٔ وجدان و طبیعت انسان مرتکب قتل می‌شود این بو را می‌دهد
بوی جنایات و مکافات

دوست خوبم هنر گرلن بی‌همتا است؛ پیشنهاد می‌کنم فلانکرهای مختلف گرلن اوم حتمن بو کنید؛ نسخه ۲۰۰۸؛ پینیفارینا؛ لو؛ بویسی

هیچ شرکتی عطر بدون جعبه وارد بازار نمی‌کنه؛ این عطرهای بدون جعبه که کنار جوب آب می‌فروشند قلابی است؛ توی شیشه‌های بازیافت شده از سطل زباله و شیشه‌های قلابی اسانس پر می‌کنند به عنوان عطر بدون جعبه می‌فروشند؛ لطفن نخرید

بله

نه قیمتش؛ نه شیشه‌اش؛ نه بسته بندی‌اش؛ نه درش؛ نه اسم کارخانه‌اش هیچ کدام شواف نیستند و شما را جذب نمی‌کند؛ حتا به درد تایم لاین اینستاگرام هم نمی‌خورد که بخواهیم باهاش جاج کنیم؛ در معرفی اونیکس آزارو فقط کافیه به اسم عطار اشاره کنیم؛ جناب فرانسوا کارون؛ این عطر گمنام و کشف نشده را خیلی دوست دارم؛ تازه باهاش آشنا شدم؛ ولی انگار سالهاست دنبالش بودم؛ آزارو بارها بهم ثابت کرده عطرهای راحتی تولید می‌کند به قصد لذت بردن بدون هیچ سر و صدایی.
عطرهاش سوپرمن و سوپر وومن نیستند؛ عطری که شما بزنی و بعدش لبخند بزنی هستند؛ دنبال یک کار واو نباشید؛ یک کار آرام و شاد؛ با پخش بو و ماندگاری عالی؛ به درد دوره همی‌های خودمانی می‌خوره؛ بدون اینکه مجبور باشید از چند وقت قبل دنبال رزرو آرایشگاه؛ سولاریوم؛ خیاط و... باشید؛ با بوی پچولی و چرم در کنار بوی نارنج و لاوندر و ترنج و نعنا چنان شما را با رایحه ملایم خنک و تلخ سر وجد میاره که نمی‌دانید از چی لذت ببرید؟
فکر کن وسط تاریخ سینما با اون همه اسم دهان پرکن؛ ازت بپرسن شما از چه فیلمی خوشت میاد برگردی بگی از سوییت نوامبر.
سی روز برای زندگی کردن کافیست. نه کمتر و نه بیشتر٬ با من دیوانگی کن و بعد از آن خداحافظ. سی روز با من٬ در آپارتمان من٬ در اتاق خواب من٬ در آشپزخانه‌ی من٬ در وان سفید من٬ کنار تلویزیون همیشه خاموش من بمان تا معنای واقعی زندگی را بفهمی که در این سال‌ها چیزی که می‌کردی زندگی نبوده.
۳۰ روز با من باش٬ صبح٬ ظهر٬ شب٬ نصفه شب. با من لیسی به بستنی قیفی‌ات بزن و کارهای همیشه مهمت را فراموش کن. زیر باران با من برقص و با جمله‌ی نفرت انگیز الان سرما می‌خوریم حالم را نگیر. سی روز با من شاد باش و استرس‌هایت را قورت بده. موبایل لعنتی‌ات را خاموش کن.
ساعت مچی گران قیمت مزاحمت را توی سینک ظرفشویی بنداز. بی‌خیال کار٬ بی‌خیال دیگران٬ بی‌خیال زمان و عقربه‌ی ثانیه شمار. هیچ وقت نفهمیدم چرا از خنده‌های بی‌بهانه‌ی شارلیز ترون در سوییت نوامبر خوشم می‌آید؟ واقعن کسانی که سوییت نوامبر را ندیده‌اند از زندگی چه لذتی می برند؟

در این تنهایی سایه نامریی تا ابدیت جاریست.

سایکدلیک جووی

نسخه فور هیم اینتنس به به فور هیم (خاکستری) شباهت داره؛ بلو نوآر به بلوشنل و تق شباهت داره؛ هیچ شباهتی به این کار و نسخه مادر وجود نداره؛ درسته توی هر دو بوی مشک وجود داره ولی این کجا و اون کجا؟ مشک و پچولی با مشک و هل فرق زمین تا آسمان است.