طبیعت دوست، عطر دوست، عاشق...
هر کدام از این سه که باشید، احتمالا برای آغاز پاییز در حال روزشماری هستید...
و احتمالا حال و هوایش را، نیامده حس کرده اید.
شما که غریبه نیستید... من که خیلی دل خوشی هم از تابستان ندارم و برای پایانش جشن گرفته ام.

از آخرین روز کاری هفته گذشته (که هوا گرم هم بود) تصمیم گرفتم تا پایان تابستان، روزانه و در محل کار، "چینوتو دی لیگوریا" از "آکوا دی پارما" را بپوشم و با این خوش رایحه ی ایتالیایی، تابستان را به پایان ببرم.

نمی دانم... شاید تحت تاثیر نام و رنگ و آبِ این لاین، اینطور فکر کنم. اما یک ژنِ ثابت در عطرهای لاین "مدیترانه" از آکوا دی پارما میبینم. آبزی مرکباتی گلی، انگار واقعا همچنان که ایستاده ای، روبرویت باغ مرکبات است و پشت سرت دریا...
"چینوتو دی لیگوریا" هم این ژن را دارد. پرقدرت هم دارد و تا پایان هم همراه است.
باد شمالی، از سمت باغ های "چینوتو" می وزد و ترکیبی از هر آنچه در اِقلیمش می شناسیم را با خود به همراه می آورد. مثل شمال خودمان باید باشد.

عطر ملایمی ست، مثل "آرانیکا دی کاپری"... پخش و ماندگاری متوسط دارد، مثل اکثر کارهای این خانه... اما اگر از نزدیک تر و متمرکز، چند پاف به یک نقطه از لباس اسپری کنید، هم پخش و هم ماندگاریِ "دی پارما" ها شگفت زده تان می کند...
هفته خوبی را شروع کنید دوستان... قدم به قدم به پاییز نزدیک تر می شویم...

آقا علیرضای عزیز، شما بسیار محترم اید وخوب است که منطقی و بدون تکه پرانی عقیده تان را بیان کردید.


عطر و فرهنگ استفاده از آن به شکل امروزی، فرهنگ خیلی کهنی نیست دوستان. حتی در جهان... تاریخش همین الان هم در حال رقم خوردن است.
چه اشکال دارد واژه ای بیشتر گفته شود و کم کم عمومیت پیدا کند که درست تر است؟
باور کنید خیلی هم نامآنوس نیست.
من فکر نمی کنم کسانی که می گویند "عطر پوشیدن"، ترجمه تحت الفظی کرده باشند.
چون این لفظ را درست می دانند می گویند.
اگر بخواهید "دشوار گویی" نکرده، بگویید عطری در اکثر موقعیت ها و شرایط قابل استفاده است، چیزی غیر از "راحت پوش" می گویید؟
آیا گرته برداری نعل به نعل شده است؟
اگر دوستانی معتقدند که بعضی هموطنان ما، زیاد از واژه های غربی استفاده می کنند، با ایشان مخالفتی ندارم؛ اما در این مورد مصداق ندارد.
دقیقا همانطور که آقا علیرضا در بخش ۲ فرمودند، به این لفظ هم مثل لفظ "روی کسی حساب کردن" نگاه کنید. کاربردی و صحیح است و دشوار نیست.

پوشیدن، فقط مترادف مُلَبّس شدن نیست. "در بَر کردن" هم معنا می دهد در فارسی...
پس "عطر پوشیدن" ایراد زبان شناسانه ندارد.
اما "عطر"، کامل کننده استایل است. جزئی از استایل و پوشش است اتفاقا، عینک هم همینطور، می پوشیمشان...
پس اجازه بدید با شما مخالف باشم.

تا همین 10 سال پیش، برای خانم های میانسال به بالا در مجالس، دیور هیپنوتیک ها، یا مشابهین شان مرسوم بودند... امروز اما سلیقه ها در حال تغییر است (مثل DNA عطرها)... و دلیل توقف تولید یکی پس از دیگری آنها هم احتمالا همین است.

(من امروز برای این بازه سنی و آن موقعیت، کارهای خانه آمواج را پیشنهاد می دهم، شما مثلا crimson rocks را نگاهی بیاندازید).

او سنشوال اما ملکه "خط بو" است... در پخش و ماندگاری بسیار قوی عمل می کند و مجلس را در سیطره می گیرد.

گرم است و اغواگر... غنی و پرمایه

حال و هوایی وانیلی و گلدار، در بستری چوبی، پودری دارد.

ارکیده، بهار نارنج و یلانگ به همراه کمی رز، "ظرایفی" هستند که وانیل و روایح چوبی به آنها "صلابت" می بخشند...

بله... ظرافت و صلابت... همان مولفه های شخصیت یک بانوی باتجربه.

بانویی که لباس ماکسیِ مخملِ زرشکی اش، به حریر مشکی مزین است و جایش بالای مجلس است.

بزرگوارانه حق و حقیقت می گویید همیشه...
امّا زمانهایی هست که لحن کلامتان، صریح تر و جدّی تر می شود و مسلسل وار، حق می گویید. و چه خوب و بجا هم می گویید.
این یادداشت و پی نوشت آن هم اینگونه بود و ای کاش همه بخوانند.
دمتان گرم آقای سخی

معمولا با همه گیر شدن یک عطر (بخوانید هر چیز)، از آن فاصله می گیرم... گرچه می دانم که سطح بالایی از "خوب" بودن، لازمه همه گیر شدن است.

دیور ساواج نسخه تویلت هم از راه خوب بودن، و البته تبلیغات موثر، به جایگاه همه گیر شدن رسید...
از اون دیزاینری های خوش ساخت، بالانس، کامل و ظریف...
نُت ها شفاف و محسوس اند، اما در تمام مراحل نمایششان، دست در دست هم دارند...
یک نت خاص پیشتازی نمی کند،
فلفل ها، ترنج، اسطخدوس و کهربای مدرنی به نام آمبرُکسان، مثل یک تیم در حال اجرا هستند.
تطبیق پذیری بالا، از خصوصیات تحسین برانگیز این عطر است. معتدل در دما و فصل، قابل پوشش در موقعیت های متفاوت، و سنین متفاوت...
برای جوانتر ها، رسمی و غیر رسمی... و برای سنین بالاتر، روزانه می پسندم...

اینگونه خوب و برازنده دیدمش که برای دم دستیِ روزانه پدر گرفتم... و خوشحالم که بطری را نصف کرده اند. به تَنِ جامعه شناسی در آستانه ۷۰ سالگی خوب می نشیند. همان قدر که به تن جوان تر ها...

از اواخر اسفندماه، که کم کم یک لایه از لباسهای زمستانی مان را کم می کنیم... و به وضوح بوی بهار می آید، تا آخر اردیبهشت، فارنهایت ۳۲ دیور را روزانه می پوشم.
به اون استایل های پسرانه (شامل اسنیکرز و تیشرت سفید و پیراهنی با دکمه های باز) خوب می نشیند. اما مادامی که یک پیراهن سفید به تن داشته باشید، با پوشش نیمه رسمی هم واقعا خوب است.
کلّا رنگ رایحه هم سفید است. مثل عید.

پس از یک اُپِنینگ شاداب، که از طراوت شکوفه پرتقال ناشی می شود (و به وضوح -مرکبات گون- ترش است)... در ادامه پرفورمنس خوبش، رایحه ای خطی از طراوت گلی و شیرینی وانیلی نمایش می دهد.

رایحه ای متشکل از وانیل و شکوفه پرتقال، موازی و هم اندازه، و کمی هم حال و هوای چوبی وتیوری که از همان جنس فارنهایت اصلی ست و لمس مردانه ی رایحه است.
یک روزانه ی شیرین، در عین حال شاداب، خوشحال کننده و خوش پوش است که پخش و ماندگاری خوبی دارد.
با اینکه مردانه معرفی شده ولی به ضرس قاطع به خانم ها هم پیشنهادش می کنم... یک عطر امضای فوق العاده برای خانمی با اعتماد به نفس...

دوستان عزیزم... این دو پدیده (کپی کردن مطالب و مچ گیری از کپی کننده) هردو مضر و ناپسند اند.
اما در این فضای مشخص، مچ گیری می تواند بدتر باشد. حداقل مطلب کپی (در مذموم بودن آن شکی نیست) اطلاعاتی به مخاطب منتقل می کند. اما مچ گیری، تشخص و کلاس این اتمسفر را از بین می برد. تنش ایجاد می کند. کدورت ایجاد می کند... حتی اگر قضاوت درست باشد... وای از وقتی که قضاوت نادرست باشد.
بدعت بدیست دوستان... نکنید.

بسیار مفید بود... زحمت کشیدید جناب افتخاریان 🙏
همچنین ممنون از شما پرفیومکس گرامی ✌️
استفاده کردیم

درود بر شما سپهرِ عزیز
امیدوارم خوب و سلامت باشید...
به جز همین نسخه اولیه که سال ۲۰۱۵ لانچ شده، هیچکدام از فلنکر های دیگر را تست نکردم متاسفانه...
اما در این کار بله، نت میوه ایِ "مانینکا" حضور داره، ولی چون من هیچ بکگراند ذهنی راجع بهش ندارم، اینجا جینجر -زنجبیل- را پررنگ دریافت می کنم. و زنجبیل هم آکورد کاملا ادویه ای ایجاد می کنه. در اینجا ادویه ایِ گرم... آکوردهای چرمی و چوبی هم حضور دارند و به موازات هم احساس میشن، رایحه خطی ست در مجموع و کار، کاملا مدرن هست، تکراری هم نیست از دید من. ژن شیک هوگوبوس های مدرن را هم همراه داره.
من دوستش دارم هنوز و روزهای سرد پاییز و زمستان، گاهی میپوشمش... برای من روزانه ست و کژوال.
شما هم اگر هنوز از "لیبر" و "فارنهایت" خوشتون میاد، احتمالا "هوگوبوس/دسنت" را دوست خواهید داشت.