با نهایت احترام جناب مجهول(همونX) ولی با نظرتون به هیچ وجه موافق نیستم، درواقع اسم سایکدلیک(روان‌گردان) دقیقا اصل مطلب رو درمورد این عطر ادا میکنه،
سایکدلیک واقعاً عطری وحشی و پرانرژیه، نه به این معنی که ناخوشایند باشه،بلکه به این خاطر که ترکیب نت‌های پچولی، کهربا و لبدانوم، باعث شده عطر یه حضور قوی، اغواگر و غیرقابل مهار داشته باشه.به همین دلیل، سایکدلیک عطر یه روح آزاد و کمی سرکش محسوب میشه و اصلا مناسب کسانیکه دنبال رایحه‌های آروم و مطیع هستن، نیست، برعکس اونایی که می‌خوان حضور خودشونو در فضا اعلام کنن و حس پرانرژی و غیرقابل پیش‌بینی داشته باشند،کاملا عاشق این عطر خواهند شد،
وقتی روی پوست اسپری می‌شه، نت‌های اولیه ی مرکباتی به شدت تیز و ناپایدار هستند، مثل یک انفجار اولیه که ذهن رو بیدار میکنه
سپس پچولی و کهربا با شدت و عمق خاصی پخش میشن، اینجا همون بخش وحشی و پرخاشگره که خودشو نشون می‌ده، چون رایحه به سختی قابل پیش‌بینیه و دائماً در حال تغییره!!
وانیل و مشک در آخر فقط کمی میتونن رایحه رو مهار کنن، اما نمی‌تونن کنترل کامل رایحه رو به عهده بگیرن.
درواقع سایکدلیک و پرایوت لیبل، مصداق توسکان لدر و آمبرلدر تام‌فورد محسوب میشن، سایکدلیک درست مثل توسکان لدر وحشی و افسارگسیخته است و براش چارچوب ها و تابوها اهمیتی نداره، ولی پرایوت لیبل درست مثل آمبرلدر، نسخه ی آرومتر و معقولترِ نسخه های بی پروای خودشونن که به قوانین و چارچوب ها اهمیت میدن و بااحتیاط و سنجیده عمل میکنن و به قول خودمون، پسر خوبه محسوب میشن!!(هرچند پسر بَدِ همیشه جذابتره😉)

سلیقه ای بودن عطرا و روایح مختلف و همچنین تفاوت سلیقه ی ما (شرقی ها) با اونا(غربی ها) یه موضوع اجتناب‌ناپذیره،منتها حرفی که درمورد رز زدین دقیقا بالعکسه، عطرایی با نت غالب رز بخاطر تداعی یسری حالات و مکان های مذهبی مثل حرم و زیارتگاه ها و غیره، برای ما ایرانی ها خاص و دوست داشتنی نیستن، برخلافِ غربی ها که خیلی باب سلیقه‌شون محسوب میشه،( درواقع همون مسئله ی عادی شدن فراوانی و جذابیت کمیابیه)
چیزایی که هر روز در کنارشون زندگی می‌کنیم، آروم آروم برامون رنگ می‌بازن؛ چنان عادی میشن که انگار هرگز جزئی از زیبایی جهان نبودن. اما همون چیزا، اگه از دسترسمون دور شن، ناگهان چهره‌ای تازه پیدا می‌کنن،گویی کمیابیشون جانِ دیگری به آن‌ها می‌بخشه،
بوی کاه و خاک برای یه روستایی شاید چیزی جز روزمرگی نباشه، ولی برای یه شهری، عطر خاطره و آرامش است. همان‌طور که نورهای رنگی و شلوغی خیابان‌های بزرگ، برای ساکناش هیاهوی همیشگی‌ان، ولی برای غریبه‌ای، جلوه‌ای جادویی دارن!
ما آدما همیشه در تمنای اونچه نداریم، زیبایی رو کشف می‌کنیم. شاید رازِ دلبستگی همین باشه: کمیابی، عشق میاره و فراوونی، چشم رو کور میکنه!!

پنهالیگونز قاطر🫏😄

ارادت ارژنگ خان،انشاالله که روزگار بر طبق آرزوهاتون،با رایحه ی گنیمد در بکگراند،پیش میره!🤗
دلیل این که این کامنتو میذارم، اون حرفتون درباره گرفتن پنج تا بک آپ از گنیمد نسخه های اولیه است، خواستم بپرسم دراگ‌استورتون دقیقا آدرسش کجاست که بیام یه ویزیت از نوع گنیمدتراپی انجام بدم؟😅

درود خدمت جناب رنجبر، باتوجه به قوانین سایت، آوردن اسم فروشگاه دیگه ای، هم از نظر قانونی و هم اخلاقی درست نیست، منتها از اونجایی که مدیریت مجموعه ی عطرافشان، نسبت به فروشگاه ها و سایت های دیگه، انعطاف بیشتری در همچین مواردی نشون میدن، فقط میتونم اسم فروشگاه مذکور رو به صورت ت_ی_ا_م_ی_ت_و بنویسم، این فروشگاهی که اسمشو آوردم، درواقع قدیمی ترین، مورد اطمینان ترین، منصف ترین و کلی ترین های دیگه محسوب میشه و همه دوستان عطرباز کشور بهشون ارادت دارن، موفق باشید دوست عزیز 🙏🌹

با اینکه ربطی نداره، ولی وقتی ترانه ای که یکمشو نوشتین رو با ریتم خوندم، یهو یه شعر دیگه اومد و خودشو چسبوند به آخر متن شما، با این مضمون:
مهین تاج/آفَت/شَهپَر/مَهوَش/ پریوَش، چه بَد کرد، غلط کرد، شوهر کرد، همه را دَربِدر کرد، خودشو(این لفظ خودشو رو باید یجوری بخونین که ریتمو خراب نکنه، گویا شاعرش زیاد اعتقادی به ریتم نداشته😅) خونِ جگر کرد...
[با اجازه ی ادمین محترم، صرفا خواستم یکم فضا عوض شه و دوستان جدیدی که میان و مجبورن کامنتای طومارگونه ی یسری از دوستان رو بخونن، یه آنتراکت جلال همتی گونه بهشون بدم] انشاالله که هممون رستگار شیم🙏

فرمودین: من توهینی نکردم!! منتها وقتی به یه دکتر مملکت، با همچون لحنی، میگین: اگه انگلیسی بلدی برو فراگرنتیکا رو بخون!! خوب توهین بدتر از این؟ حتما نباید فحش چیز دار بگیم تا توهین تلقی بشه برادر من!! جناب دکتر بوترابی واقعا انسان بلندمرتبه و متواضعی هستن و همه عطرافشانی ها ایشون رو به نیکی و درستکاری میشناسن، دلیل اینکه جواب توهینتونو ندادن هم همین تواضعشونه. اینکه بنده یا هرکس دیگه ای، در بحثی که بهمون مربوط نیست، ورود میکنیم هم اینه که نمیتونیم تحمل کنیم کسی به یکی از اساتیدمون که همیشه با کامنتا و پیاماشون باعث افزایش آگاهی عطریمون شدن، بی احترامی کنه!! امیدوارم هممون حد خودمونو بدونیم و با حرفا و اعمالمون باعث نشیم دلی بشکنه یا حرمتی شکسته بشه!!

ممنون از پاسخگوییتون سرکار خانم محمدی، درمورد موضوعی که فرمودین راجب طبع عطرا و اینکه اگه بخواییم به حداکثر ظرفیت عطرا دست پیدا کنیم، باید در فصل و هوا و حتی موقعیت مناسبش بپوشیم، کاملا واقفم،(بخاطر وجود افرادی در اطرافم که ظهر تابستون، سیلورسنت بوگارت میزنن، خیلی بیشتر از دیگران هم واقفم😅) ولی بازم ممنون از اینکه وقت گذاشتین و جواب بنده رو دادین! امیدوارم روزگارتون دقیقا بر طبق آرزوهاتون پیش بره🙏🌹

اینکه عطر الیزابت آردن گرین تی بخری چون بوی چای رو دوست داری، یا لانوین اکلت بخری چون عاشق بوی یاس بنفش هستی، کار چندان عجیبی نیست (البته مضمون صحبتم، یجورایی درمورد قیمت هاست) ولی واقعا اینکه هجده تا بیست میلیون بدی و این عطرو بخری،چون بوی خیار دوست داری، به نظر من واقعا حماقتی بیش نیست (دوستان، این کامنت بنده درواقع یجورایی درون مایع طنز داره و به هیچ وجه نمی‌خواستم به طرفدارهای فردریک مال یا عاشقان خیار، اهانتی کرده باشم😄🥒)

کاملا با نظرتون موافقم سرکار خانم سلیمانی، البته این قضیه ی تکراری شدن و به قول بعضی دوستان، خز شدن رایحه ی عطرا، یجورایی به یسری پارامترها هم بستگی داره، درواقع اگه بخوام موضوع رو باز کنم، نود درصد عطرایی که رایحه شون همه جایی و تکراری شده، درواقع رایحه ی اون ادکلن اورجینال نیست که همه جا به مشام میخوره، بلکه بوی اسانس های گرمی و همچنین عطرای فیک و مشابه و ارزون قیمتیه که مثل نقل و نبات همه جا گیر میاد و از شانس بد اون ادکلن اورجیناله که سازندگان اون اسانسهای گرمی و عطرای فیک، تونستن رایحه ی مذکور رو تا حد زیادی مشابه رایحه اورجینال بسازن،( حالا دلیل این موضوع، دقیقا مربوط به نت های استفاده شده در ترکیبات اون رایحه اصلی هست، یا مربوط به هنر عطاریه که اون رایحه اصلی رو ساخته و اکثر ترکیبات و همینطور فرمول عطری که ساخته رو سکرت گذاشته و برای اینکه نتونن ازش کپی کنن، یسری نت بی ربط رو در فرمول عطرش آورده یا چی، نمیدونم و قطعا این مسئله رو دوستان باتجربه و اساتید مثل:[ ایرج خان عزیز،جناب شوشتری فروتن و متواضع و همینطور دوستان دیگه که ماشالله اونقدر تعدادشون زیاده که بخوام تک تک اسم ببرم، خودش یه طومار میشه] بهتر میتونن شرح بدن)برای همینم بارها دیدم که رایحه اسانس گرمی فلان عطر، خیلی شبیه ادکلن اورجینالش ساخته شده و همونه که تکراری و همه جایی میکنه اون رایحه رو، وگرنه با این وضعیت بد اقتصادی کشور، فکر نمیکنم کلی آدم باکارات رژ بیست، بیست و پنج میلیونی خریده باشن و با پوشیدنش در تابستون و زمستون، تو مهمونی و سرکار و تو تاکسی، کاری کنن رایحه باکارات رژ، تبدیل به یکی از تکراری ترین رایحه ها بشه که همه جا میشه متوجه اش شد! بخوام یه مثال دیگه بزنم، یکی از آشناهام، همیشه بوی یه عطر بخصوصی میداد که خودش میگفت: عودوود تام فورده، من هم چون قبل از اون، عودوود رو تست نداشتم، توی گوشه ذهنم، عودوود رو تو گروه عطرایی که ازشون بدم میاد، (کنار سیلورسنت بوگارت 😅) گذاشته بودم، تا این که یه روز اتفاقی، عودوود اورجینال رو تست کردم و فهمیدم این آشنام (که خیلی هم شخص خود بزرگ بین و مغروریه) اسانس گرمی عودوود میزده و عودوود اورجینال، برعکس اسانسش، رایحه به شدت لوکس و فوق العاده ای داره!! متاسفانه درمورد عطرای دیگه ای که درمورد تکراری شدن روایحشون میشنویم، تا وقتی خودتون اورجینال اون عطرو تست نکردین، این جریان خز شدن رو جدی نگیرین، دو حالت بیشتر نداره، یا مثل بلوشنل و اینوکتوس و ورساچه پورهوم و جوپ قرمز و ایفوریا زنونه و خیلی های دیگه، بوی اسانس گرمیشون، خیلی شبیه ادکلن اورجینالشه، یا هم مثل: همین الین موگلر زنونه، عودوود تام فورد، باکارات رژmfk, اینترلود آمواج و غیره، به هیچ وجه اسانس سازان زحمتکش، نتونستن رایحه اصلی رو بازسازی کنن و فقط اسم عطر مذکور خز شده و رایحه اش کاملا آفتاب مهتاب ندیده و باکره مونده!! دوستان ببخشید طولانی شد!🙏