دو، سه روز پیش، پسر۹ماهه ام شروع به سرفه کرد، سرفه هایی پشت سرهم و با خش خش زیاد و البته خشک ، بدون هیچ اثری از سرماخوردگی مثل تب و آبریزش بینی،دیروز که بردیمش پیش دکترش، بعد از معاینه گفت: سرماخوردگی نیست و درواقع حساسیته!! اولین توصیه ای هم که در شروع نسخه ی شفاهیشکرد این بود: عطر نزدین(برای این اول رفت سر این موضوع چون بوی عطری که یک ساعت قبلش زده بودم که از قضا همین له سل ایسی میاکه بود، کاملا براش مشهود بود)، درسته که علاوه بر عطر، از چیزای دیگه ای مثل اسفند و سیگار و دود و غیره هم برحذرمون داشت، البته درسته که بخاطر پسرم عطر که هیچ، قید تمام زیبایی ها و لذت های دنیا رو هم بدون لحظه ای درنگ میزنم، ولی دلیل اینکه این قضیه رو اینجا مطرح کردم این بود که بگم: گویا دنیا و کائنات قضاوتم کردن...

البته که منظور بنده هوای زیر پونزده درجه مثبت بود که بشه با پرایوت لیبل ارتباط برقرار کرد، نه پونزده درجه منفی و سفر تحقیقاتی به ارتفاعات خلخال در شب یلدا...
ایشالله سفر آذربایجان و خلخال رو فصل بعدی با سیلورسنت عازم میشیم🤗

درود خدمت جناب دکتر بوترابی عزیز، راستش این موضوعی که راجبش فرمودین در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌ها هم نمود پیدا کرده که تضاد طبقاتی از ظاهر زندگی فراتر رفته و در روابط خانوادگی شخصیت‌ها بازتاب پیدا می‌کنه. خونواده‌های ثروتمند اغلب سرد، بی‌احساس و دور از صمیمیت نشون داده میشن در حالی‌که خونواده‌های فقیر با گرمی، محبت و اتحاد به تصویر درمیان. این شیوه‌ی روایت، بیش از اینکه بازتابی از واقعیت جامعه باشه، نوعی بیان نمادین برای نقد ساختارهای طبقاتی و تأکید بر ارزش‌های انسانیه. سینما از این تضاد برای یادآوری این نکته بهره می‌گیره که خوشبختی در دارایی و تجمل خلاصه نمیشه بلکه در پیوندهای صادقانه و احساس واقعی میان انسان‌ها معنا پیدا می‌کنه.
با این حال، در واقعیت، مرز میان این دو تصویر آن‌قدرها هم روشن و قطعی نیست. چه بسیار خانواده‌های مرفهی که در میان رفاه و آسایش، صمیمیت، محبت و اخلاق رو در وجود فرزندانشون پرورش داده و انسان‌هایی مفید، متفکر و تأثیرگذار رو به جامعه تحویل داده ان؛ و در مقابل، خانواده‌های بسیاری رو می‌توان یافت که فقر و تنگدستی، به جای همدلی، بذر کینه، حسادت و نفرت رو در دل فرزندانشون کاشته. در چنین شرایطی، فقر نه‌تنها به رنج اقتصادی، بلکه به زخمی عاطفی و روانی تبدیل می‌شه که گاه مسیر زندگی رو به سوی انحراف، خشونت و جرم سوق می‌ده،
بنابراین، هرچند سینما از تضاد میان فقر و ثروت برای بیان مفاهیم انسانی بهره می‌برد، اما واقعیت زندگی، پیچیده‌تر و چندلایه‌تر از تصویر ساده و دوگانه‌ی پرده‌ی سینماست

درود خدمت جناب چمنی عزیز، من اولین بار با این عطر بود که فهمیدم باید به یسری عطرا زمان داد و باهاشون وقت ها گذروند که بهتر بشه باهاشون ارتباط برقرار کرد، عطرایی مثل همین پرایوت لیبل، سایکدلیک، تاور۰۲، هیستوریز مارکویس۱۷۴۰ و ... عطرایی هستن که اگه بخواییم با یه تست کوچیک درموردشون قضاوت کنیم، واقعا در حقشون کم لطفی و اجحاف کردیم، البته اینم باید درنظر داشت که در زمان و فصل مناسبشون باید باهاشون مراوده داشت، حتی اینروزا که هوا خنک تر شده و اوایل پاییز محسوب میشه، به هیچ وجه مناسب استفاده عطرایی که اسم بردم، نیست، بهترین زمان اوایل زمستونه که هوا حداقل زیر پونزده درجه باشه، اونوقته که میشه به بهترین و بیشترین ظرفیت این قِسم عطرا دست پیدا کرد!! درمورد بازخورد اطرافیان هم باید بگم این مدل عطرا اصلا گزینه های مناسبی برای بازخورد مثبت گرفتن از اطرافیان نیستن، مگر اینکه خوش شانس باشین و یه عطرباز به پستتون بخوره و اونجا یه بازخورد مثبت بگیرین بخاطر عطرتون، برای شامه ی عوام، فقط عطرایی مثل دیور ساواج ها و بلوشنل ها قابل فهم هستن و فقط برای اونها واکنش نشون میدن(البته همونم هشتاد تا نود درصد بوی اسانس گرمی اون عطرارو میشناسن، نه رایحه ی اصلی عطر اورجینالشو.

خیلی جالبه، ایشون کامنت گذاشتن که گنیمد بوی وایتکس رو برام تداعی میکنه، اونوقت به عنوان عطر امضاشون انتخابش کردن!!اینجا دو تا احتمال وجود داره!!۱_ یا دوستمون عاشق بوی وایتکس هستن ۲_یا هم که توصیه شمارو جدی گرفتن و یه سر شامه‌شونو بردن تعویض روغنی و کالیبره کردن و متوجه شدن شامه‌شون آب،روغن قاطی کرده بوده🤷‍♂️
نمیدونم چرا یسریا میان عطرایی رو که مطمئنم حتی تست هم نکردن، میکوبن و ازشون بد میگن!!(چون واقعا عطرایی مثل گنیمد، عطرای زرجف، کلایو کریستین و غیره، اونقدر قیمت بالایی دارن که به هیچ وجه خرید باتل یا حتی دکانتشون، برای خیلیا ممکن نیست) البته احتمال اینکه مصداق همون داستان گربه ای که دستش به دیزی نمیرسید و میگفت پیف پیف بو میده، باشن، خیلی زیاده!!

هیچ‌چیز در این جهان واقعا از بین نمی‌رود،
نه واژه‌ها، نه نگاه‌ها، نه امیدهای خاموش.
آن‌چه گم می‌شود، تنها حضور ماست در لحظه‌ی درکشان
امید، موجودی زنده است؛
در گوشه‌ی زمان نفس می‌کشد، حتی وقتی ما خاموشیم.
و روزی، در لحظه‌ای بی‌خبر،
در لبخند کسی
در واژه‌ای بی‌قصد
دوباره خودش را آشکار می‌کند.
پس نه، کار از کار نگذشته دوست نازنین من،
فقط ما اندکی از فاصله نگاه می‌کنیم🌿

خیلیا فکر میکنن کوئنتین بیش شهرت و محبوبیتشو مدیون نت آکیگالاوودِ و این نت بود که باعث شد یه شبه به کلی محبوبیت و افتخار دست پیدا کنه، ولی این کاملا اشتباهه!! درواقع نت آکیگالاوود نه سال قبل از ساخته شدن عطر گنیمد، توسط کمپانی ژیوودان معرفی شد و در همون سال در ترکیبات عطر کام دی گرسونز واندروود و همینطور کام دی گرسونز بلک(۲۰۱۳) قرار داده شد(با اینکه در ترکیبات این عطرها قید نشده) ولی اونجاها فقط یکی از اجزای ساختار چوبی و ادویه‌ای بود، نه عنصر هویت‌ساز.
بنابراین در بین عموم اسمی ازش شنیده نمی‌شد چون در اون عطرها چیزهای دیگه مثل فلفل، بخور، چوب صندل، غالب بودن.
کوئنتین بیش و مارک آنتوان باروا از آکیگالاوود برای ساخت حس فضایی، معدنی و تمیز استفاده کردن
آکیگالاوود در محور ساختار قرار گرفت، اینجا دیگه نقش تزئینی نداشت؛ در کنار ایمورتل، چرم شفاف و نت معدنی/فلزی، هسته‌ی اصلی فضا رو ساخت.
نتیجه؟ بویی که نه کاملاً چوبی بود، نه اسپایسی، نه دریایی ، یه چیز بینابین، فضایی و تمیز که قبلاً کمتر دیده شده بود.
تأثیر رسانه‌ای و خط فکری کوئنتین بیش هم در سرزبون ها افتادن آکیگالاوود نقش عمده ای داشت،
کوئنتین بیش یکی از معدود عطرسازاییه که در مصاحبه‌هاش اسم آکیگالاوود رو آشکارا گفت و ازش دفاع کرد. قبل از اون، برندها معمولاً اسم مولکول‌های سنتتیک رو ذکر نمی‌کردن (به دلایل تجاری).
اما چون بویس امپریال به‌طور رسمی با شعار “powered by Akigalawood™” معرفی شد،
این مولکول تبدیل شد به یک ستاره‌ی رسانه‌ای، از طرفی هم بخاطر درک اشتباه یا ساده‌سازی بین عطر‌دوست‌ها،خیلی از افراد فکر کردن:اون بوی خاص و یونیک گنیمد حتماً بخاطر آکیگالاووده!! در حالی که واقعیت اینه که اون حس خاص، از ترکیب چندین آکورده:
آکیگالاوود( ستون چوبی/ادویه‌ای)+ایمورتل(گرمیِ گیاهی/دارویی) +آکورد معدنی/فلزی ( حس بتادینی)+ساختار تمیز و بدون رزین یا وانیل(اون حس “ناسا-مانند و استریل)
یعنی آکیگالاوود یکی از اجزای کلیدی هست، اما، نه تنها دلیل یونیک بودن فضا.
پس با این اوصاف این آکیگالاوودِ که تمام محبوبیتشو مدیون استعداد و هنر کوئنتین بیشِ، نه بلعکس
روزگارتون عطرافشان دوستان عزیز و به امید فردایی بهتر..

توی گرمای وسط تابستون، زرجف الکساندریاII زده؟! گویا دوستمون از اون نوبورژواهای محله ای و آریستوکرات های تقلبی بوده که فکر کرده وسط تابستون آلکساندریاII بزنه، لاکچری قلمداد میشه(البته باتوجه به بازخورد شما، تاحدودی به هدفش رسیده، پس بااين اوصاف اونایی هم که چله تابستون باکارات رژ و بلک افغانو میزنن هم حتما بازخوردهای مثبت اینچنینی گرفتن که بیخیالِ این عمل ضد حقوق بشری نمیشن😅)

البته دوست عزیز، درسته که نت چوبی آکیگالا یجورایی تبدیل شده به امضای کوئنتین بیش و یکی از دلایل خاص و یونیک بودن رایحه ی عطرایی که طی چند سال گذشته ساخته، همین نت بوده(بویس امپریال، گنیمد،گایدنس آمواج و ...)ولی اون بوی بیمارستانی که فرمودین، هیچ ربطی به نت مذکور نداره!
درواقع ایجاد بویی شبیه بیمارستان و مواد ضدعفونی‌کننده ناشی از نت ها و اکوردهای زیره:
نُت‌های دریایی/اوزونیک و یُدی: مولکول‌هایی مثل کالون یا ترکیبات یُدی می‌تونن بویی شبیه ید و بتادین بدن.
بعضی از گیاهان مدیترانه‌ای مثل گل جاویدان و کلاری سیج و رزماری گاهی حالت دارویی/یُدی میدن.
کشمیران و آمبرگريس، هر دو می‌تونن فَست دریایی–مدیسینال بدن که به فضای بیمارستانی نزدیکه!
بعضی از آلدهیدها یا آکوردهای فلزی هم حس استریل و بیمارستانی ایجاد می‌کنن.
درمورد عطر گنیمد
فضای معدنی–فلزی–مدیسینال داره. این حالت بیشتر از ترکیب گل جاویدان یا همون ایمورتل با اکورد معدنی-آلدهیدی میاد. همون حس «ید» یا «بتادین» رو تداعی می‌کنه.
در مورد بویس امپریال هم اون بوی بیمارستانی بیشتر بخاطر بوی چوبی/معدنی/تمیز و کمی ضدعفونی‌مانند، این حالت ایجاد میشه.
آکیگالاوود خودش بیشتر چوبی/ادویه‌ای،کمی پچولی‌ماننده، کوچکترین تاثیری در ایجاد اون حس بیمارستانی و ضدعفونی‌کننده ای نداره،در بهترین حالتش شاید بتونه با ترکیب با آکوردهای یُدی و معدنی یا کشمران و بعضی گیاهان مدیسینال، اون حس بتادینی رو تقویت کنه! همین!!
به طور کلی،وقتی عطر روی محور چوبی–اسپایسی–معدنی ساخته شده باشه، آکیگالاوود بیشتر به چشم میاد.
اما توی عطرهای گرم‌تر یا شیرین‌تر (مثلاً ترکیب با وانیل/تونکا)، بیشتر نقش تقویتی داره تا غالب!!

در بیشتر عطرهای آکواتیک که نت جلبک در ترکیباتشون وجود داره، یه بوی ماهی‌گون و زُخم مانند هست که برای خیلیا آزاردهنده است، مگاماره اورتوپاریسی، آکوا دی ساله پروفوم روما و ... جزو این عطرا محسوب میشن، ولی دلیل یا دلایلی که عطر له سل باوجود آکواتیک بودن و داشتن نت جلبک، همچین بویی نمیده مربوط میشه به این که:
در خیلی از عطرهای دریایی (آکواتیک) از مولکول‌ها و آکوردهایی مثل:
کالمون(Calone) :مولکول سنتتیک نمادین دهه 90، که بوی خیار-ملون-آب دریا می‌ده.
نوت های سولفوریک/آلدهیدی خاص: وقتی با آکوردهای جلبک و ید ترکیب بشن، بویی شبیه به ماهی یا غذای دریایی ایجاد می‌کنن.
آکورد ید-جلبک : همین بخش اغلب باعث اون تیزی، زُخمی و حتی بوی "موجی که از دریا می‌زنه و بوی صدف و ماهی میاره" می‌شه.
در عطرهایی مثل: مگاماره اورتوپاریسی و آکوا دی ساله پروفوم روما این المان‌ها عمداً غلیظ و بدون فیلتر استفاده شدن، تا حس واقعی دریا (خام و وحشی) رو منتقل کنن، حتی با همه‌ی ناخوشایندیش.
چرا له سل ایسی میاکه این حس رو نداره؟
اول" اینکه ایسه میاکه ذاتاً برند مینیمالیسته. طراح رایحه به‌جای اینکه سراغ بخش حیوانی/زُخمی دریا بره، جلبک دریایی رو با وتیور و چوب سدر بالانس کرده. یعنی بوی سبز و تمیز جلبک رو نگه داشته، ولی اون بخش یدی و سولفوریک رو حذف یا خیلی تلطیف شده.
دوم "نقش زنجبیل و نمک دریایی":
در نت بالای عطر، زنجبیل یک تیزی تازه و درخشان می‌ده که اجازه نمی‌ده نت جلبک بره سمت بوی ماهی. نمک دریایی هم بیشتر حس معدنی-کریستالی ایجاد می‌کنه تا بوی ید خام!!
سوم "ساختار مدرن و آنتی‌کالمون":
در این عطر، به‌جای استفاده از کالمون یا آکوردهای آکواتیک دهه 90، از ترکیبات سبک‌تر و مدرن‌تر استفاده شده. بنابراین خبری از اون ملون-خیار خفه‌کننده و در نتیجه همراهی‌اش با نت‌های زُخمی نیست.
چهارم"فیلتر ژاپنی":
نگاه ایسه میاکه همیشه نزدیک به طبیعت تصفیه‌شده است. یعنی می‌خواد حس دریا رو بده، اما در حد شفاف، مینیمال و قابل‌پوشیدن روزمره، نه مثل اورتوپاریسی که می‌خواد دریا رو در خشن‌ترین حالتش پرت کنه وسط صورتت.
برای همینم هست که ایسی میاکه له سل رو میشه یه عطر مینیمالیستی خوش‌رایحه و خاص دونست(خیلی کم پیش میاد یه عطری در عین سادگی، خاص باشه،ولی له سل تونسته به این مهم دست پیدا کنه) البته از نظر پرفورمنس هم واقعا رضایت‌بخش هست