با سلام و درود خدمت جناب مرادی، اولا باید خدمتتون عارض بشم که اون ذهنیتتون که فرمودین: بعضیا جوری خط بوی عطرشون پشت سرشون میمونه که مشخصه عطرشون اورجیناله، کاملا اشتباهه، هیچ پخش بو یا موندگاری یا خط بویی، ملاک اورجینال بودن یه عطر نیست، اتفاقا برعکس، جدیدا عطرای اورجینال اکثرا پخش و موندگاری ضعیفی دارن حالا دلایلشو بارها دوستان به بحث راجبش پرداختن، در عوض اسانسهای گرمی و عطرای فیک، بخاطر استفاده از یسری مواد شیمیایی مثل پارافین و غیره، پخش و موندگاری بسیار زیادی، در بعضی موارد حتی تا یک هفته ماندگاری، دارن،
در مورد رایحه شبیه اونتوس هم باید بگم کرید اونتوس که تولیدات جدیدش به شدت افت کرده چه از نظر رایحه و کیفیتش و چه از نظر پرفورمنس، قیمتش هم باتوجه به پول ارزشمند ملی، سر به فلک کشیده، پس خود اونتوس که قطعا ارزش خرید نداره، اینکه بخواییم یه ادکلن چند میلیونی مشابه رایحه اونتوس بخری هم درواقع به نظر من اشتباهه، اونم رایحه اونتوسی که خیلی خز شده و هرجا بری، رایحه اش به مشامت میخوره، نیشانه هاچیوات رو من خودم دارم، با اینکه میگن شبیه اونتوسه، ولی به نظر من نمیشه گفت کپی اونتوسه، چون به جز اوپنینگ کار، در ادامه اش شباهتی به اونتوس نداره و حالت فوژه ای داره، برخلاف اونتوس که دودیه، ولی با این حال اگه تاکید به خرید عطری شبیه اونتوس داری، به نظر من کلاب دنایت اینتنس نسخه پیور پرفیوم رو اگه تونستی پیدا کنی ارزش خرید داره، اگر هم نتونستی پیدا کنی میتونی نسخه ادوپرفیوم دویست میل که خود عطرافشان هم موجود داره، رو خریداری کنی،

این عطر آدمو از زندگی شلوغ و پر از هیاهوی شهری، به کلبه ای آرام در کنار ساحل، با گلدان های نیلوفر در اطراف پنجره ها، میبره که جریانی ثابت از نسیم شور و باطراوت دریا رو در ۲۴ساعت شبانه روز داره،
یه عطر خنک گلی که بوی گل های سفید شبنم دار، بعد از بارش شدید باران رو میده، خود عطر منو یاد گلفروشی میندازه، زنبق بسیار قوی و رایحه های شکوفه پرتقال و یاس، یه ترکیب بسیار سبز و بِکر رو ارائه میدن، عطری کاملا خنک و تمیز و البته طبیعی، دهانه اش بوی گلدانی از نیلوفرهای با گلبرگ های سفید و ساقه های سبز و شاداب میده، پخش بو و ماندگاری هم متوسط به بالاست، اتفاقا همین امروز یکی از دوستان که مستقیما از دوبی عطر و ادکلن وارد میکنه، مینیاتوری ده میل این کار رو هفتصد و پنجاه گذاشته بود که به نظرم قیمتش واقعا عالی بود

توی دسته بندی عطرا، یه گروهی از عطرا هستن که بهشون: لاو اُر هیت گفته میشه، یعنی یا عاشقش میشین یا ازش متنفر و هیچ حد وسطی وجود نداره، به نظر من وومنیتی گل سر سبد این دسته بندیه و یا عاشقشی یا ازش بدت میاد، اینکه کسی بگه میپسندم، واقعا قابل قبول نیست، بلک افغانو هم به نظر من میتونه جزو این گروه باشه، دوستان به نظر شما چه عطرای دیگه ای میتونه جزو این گروه باشه؟

چی ترکیب کنید که قابل تحمل بشه؟ مگه داریم همچین چیزی که وقتی از یه عطری خوشمون نیاد، با ترکیب کردنش با یه عطر دیگه، کاری کنیم خوشمون بیاد، خود دومینیک روپیون و فرانسیس کوردیجان هم قطعا با خوندن این کامنت کلا قید عطرسازی رو خواهند زد، فقط به گوش صوفی لابه نرسه این کامنت که قطعا خشتک ها دریده و سر به بیابان خواهد گذاشت.

با سلام و عرض ادب خدمت جناب قهرمانی عزیز، با اینکه چیزی که میخوام بگم در جواب کلیت کامنت شما نیست و فقط در پاسخ به اون قسمت از کامنتتون که فرمودین: [شلوار دولچه گابانا چهارصد یورو ولی عطراش نهایت شصت یورو هم نمیشن، حالا چون اون عطر از برند مُد مطرحی مثل دولچه گابانا هست، باید قیمتش چند صد یورو باشه؟]
راستش درواقع یجورایی مفهوم الفاظی از قبیل نیش و دیزاینری و ایندی نیش و کامرشیال و غیره اینجا نمود پیدا میکنه، بخوام مثال بزنم: مونت بلانک، یکی از لوکس ترین و گرون ترین تولیدکننده های اکسسوری در دنیاست که شاید یه خودنویس مارک مونت بلانک تو بازار جهانی از چند صد یورو تا چند هزار یورو قیمت خورده باشه، ولی عطرای این برند نهایت بین سی تا شصت یورو قیمت دارن، یا برند کارتیر که سِت گردنبند و دستبند و زيورآلاتش از چند ده هزار تا چند صد هزار یورو قیمت میخوره و عطراش همه زیر صد یورون، کلا برندای دیزاینری ای که خط تولید اجناس لوکس بخصوصی دارن مثل این چندتا برندی که مثال زدم، خط تولید عطرشون یجورایی براشون حکم تبلیغات رو بازی میکنه و برای برندشون تبلیغ میکنه،اینطوری کسی که با سی یورو یه عطر لجند مونت بلانک خریده، اسم برند مونت بلانک همیشه روی میزش، جلو چشمشه و این از هر تبلیغ تلویزیونی و اینترنتی و غیره هم کارآمدتره.

با اینکه تکنولوژی و صنعت در همه ی عرصه ها پیشرفت چشمگیری داشته و هرچقدر به جلوتر پیش میریم، تکنولوژی باعث راحت تر شدن زندگی بشر میشه، منتهی تنها چیزی که هرچی جلوتر میریم، کمتر و کمتر میشه، انسانیت و شرافته(البته بلانسبت دوستان) ،اینروزا این خونه های مدرن و این تنوع عطرای فوق العاده و خاص، یه چیزی کم دارن، اونم آدماییه که بوی شرافت و یکرنگی شون، با بوی عطرشون در تضاد نباشه، چه فایده شخصی که بوی عطر روژا داوش تا چند متر اونطرفتر به مشام میرسه ولی بوی خیانت و نامردی و شقاوتش کل شهر رو برداشته، متاسفانه انسانیت تنها چیزیه که هرچی میریم جلوتر، کمتر پیداش میکنیم.

سلام دوست عزیز، من نسخه ادوتویلت و همینطور نسخه ادوپرفیوم که دویست میل هست رو تست داشتم، و اون نسخه پیور پرفیوم که ۱۵۰میل هست رو تا الان موفق به تستش نشدم، ولی درمورد اون دو تا نسخه ای که تست داشتم باید بگم حدود یک سال پیش نسخه ادوتویلت این کار که تولید ۲۰۲۰بود رو خریدم و بعد از چند روز استفاده، چون پخش و موندگاری ضعیفی داشت، دادمش به بابام، منتها بعد از اون هروقت بابام ازش استفاده میکنه و میاد پیشم، جوری پخش بو داره که کل مغازه رو بوش برمیداره، اینجا بود که به اون قضیه عادت کردن شامه و اینا، پی بردم، و اما نسخه ادوپرفیوم به نظر من از نظر رایحه نسبت به ادوتویلت بهتره و اون تندی و تیزی که نسخه ادوتویلت در ابتدای کار داره در نسخه ادوپرفیوم کمتر شده و عوضش کمی میوه ای تر و لایت تر شده، پخش و ماندگاری هم کمی بهتره، البته خوب بازم سلیقه ایه، ولی با توجه به تعاریف و همینطور قیمتهایی که عطرافشان زده، نسخه پیور پرفیوم ۱۵۰میل به نظر ارزش خرید بالاتری خواهد داشت

با تشکر از دوستان عزیز و باتجربه که واقعا لطف کردن و به سوال بنده پاسخگو بودن، دوست عزیزم جناب آرشیتکت و جِویک، و البته یه غافلگیری خوشایند هم داشتم اونم بازگشت استاد عزیز و گرامی جناب حسن خان کبیری که واقعا از پیشکسوتان عطرافشان هستن و وقتی من تازه عضو این سایت شده بودم کلی مطلب از نظراتشون یاد گرفتم، انشاالله که دیگر دوستان باتجربه و قدیمی سایت که چند وقتیه دیگه به سایت سر نمیزنن هم با اومدنشون به پیشبرد هرچه بهتر این محفل عاشقین عطر کمکی کرده باشن، خوش برگشتی جناب کبیری عزیز،

دوستان و اساتید لطفا اگر این عطرو تست داشتین، یه ریویویی براش بنویسین تا فیض ببریم، باتشکر

فکر کنم این مسئله تغییر سلیقه ی بویایی و پیشرفت شامه و حرفه ای تر شدنش فکر کنم برای همه ی دوستان دیگه هم اتفاق افتاده، خود من سالها پیش که از عطربازی چیز زیادی نمیدونستم و بیشتر اسانس های گرمی تست میکردم تا ادکلن اورجینال، سلیقه ام بیشتر عطرای سیف و همه پسندی بود که اکثر افراد خوششون میومد و بیشتر حول روایح مرکباتی و چوبی مانور میدادن و همون موقع ها وقتی برای اولین بار عطرایی مثل پرایوت لیبل، سایکدلیک، بنتلی اینتنس، 1740 مارکویس هیستوریز و غیره رو تست کردم، به شدت ازشون متنفر میشدم و دیگه سراغشون نمیرفتم،ولی رفته رفته سلیقه ی بویایی و شامه ام تغییر رویه داد و تا جایی پیش رفت که عاشق پرایوت لیبل و تاور۰۲ و امثالهم شدم و از تق هرمس و دیور ساواج و امثال بلوشنل ها به شدت زده شدم و حس یه شخصی رو داشتم که روز به روز بیشتر تشنه ی تست و کشف روایح جدید و خاص و البته پیچیده شده و دیگه عطرایی مثل دیورساواج ها و بلوشنل ها و وان میلیون ها، نمی‌تونستن ارضام کنن و از نظرم رایحه هایی به شدت تکراری و معمولی داشتن، البته هنوز به اون حدی نرسیدم که مثلا عاشق اونوم لاوز یا لنستار مموریز تاور باشم، ولی خوب شاید در آینده ای نزدیک به اون قسمتش هم برسم، (این قسمت از متن رو من باب مزاح مینویسم: یه لحظه یاد اون خانومه افتادم که تو تبلیغات یه فروشگاهی به اسم اودور پرفیوم، یه عطری رو رو دستش اسپری میکرد و بلافاصله بعد از اسپری، شروع به تفکیک و گفتن اسامی نت های اولیه و ثانویه و ثالثیه و الی آخر میکرد، اونم در دقایق اول، بعدها شنیدم شرکت های اماراتی که کپی عطرهای معروف رو میزنن، به شدت دنبال جذب این خانوم بودن تا به جای دستگاه های کاراماتوگرافی ازش استفاده کنن ولی ایشون در جوابشون فقط یه کلمه میگفته: هودور!!(گویا منظورش همون اودور پرفیوم بوده)