سلام
عطری که تقریبا هر جا وارد میشی که تو حوزه آرایشی بهداشتی داره کار میکنه از ادکلن اصل تا هزار مدل فیک از این بو رو دارن. بسیار فراگیر هست و تقریبا می تونم به جرات بگم خیلی از آدمها این بو رو می شناسن حتی اگر ندونن اسمش چی هست.
برای خود من کلا عطر معمولی هست که هیچوقت به خرید اون فکر نمی کنم اما اگر کسی هم استفاده کرده باشه از بوش ناراحت نمیشم. اگر توی نظرات هم بخونید کسی نیست که شکایت داشته باشه و بگه از بوی این عطر بدش میاد اما زیاد هستن افرادی که بگن نتونستن باهاش ارتباط بگیرن یا از خریدش پشیمونن. برای منم همین حالت هست، ممکنه از سر ناچاری استفاده کنم اما هیچوقت جزو عطرهایی که بخوام براش هزینه کنم نیست.

الحق هم رایحه چیزی هست که خاطرات آدم رو براش زنده میکنه حالا اگر اون رایحه خاطرات خوشی برات به ارمغان نیاره، پس قطعا اون عطر حتی شاهکار دنیای عطر هم که باشه به قعر جدول میره و خیلی ها ازش متنفر میشن.
من شخصا بو رو خیلی دوست دارم چون بوی گل رز که گل مورد علاقه ام هست رو میده اما خوب خاطرات خوبی برام تداعی نمیکنه و ترجیح میدم خود گل رز رو بو کنم.

توی دقایق اول من از این عطر حس آمواج اینترلود گرفتم و همش احساس میکنم اگر این عطر رو بزنم بخاطر اینکه اکثر افراد آمواج رو می شناسن فکر میکنن منم از همون زدم. بوی تلخی داره در ابتدا و کمی هم بوی فلفل ازش میفهمم. بعد از نیم تا یک ساعت بو کمی متفاوت از آمواج میشه و یه بوی چوبی مثل بوی درخت کاج رو میده.
ملایم تر از اموج هست و به نظر تغییر نت های بو بهتر از آمواج بود البته من خیلی از عطر سردرنمیارم و عطرباز نیستم. ولی خوب این تغییر توی این عطر به نظرم برای فرد عادی مثل من خیلی خوب قابل تشخیص هست تا آمواج. برای استفاده هم این عطر رو به آمواج ترجیح میدم چون اینترلود مثل باکارات رژ یه خط بوی تو مخی داره که اگر زیاد در معرض اون قرار بگیری شاید زیاد خوشایند نباشه.
البته با این قیمتی که در حال حاضر داره این عطر جزو گرینه های من نمی تونه باشه چون برام مقدور نیست.

عطری هست که توی نظرات هم میشه دید وقتی بوش بهت میخوره خاطرات زیادی رو برات یادآوری میکنه. یادم یه زمانی خیلی هایپ شده بود و حتی توی سینما هم به اسم عطر اشاره میشد. یادم نیست کدوم فیلم بود ولی نقش پسر دانشجو رو امیرجعفری بازی میکرد. نقش خانم روبروش که زنش بود وقتی بینشون اختلاف میوفته برای دکتر تعریف میکنه(درست یادم نیست دکتر بود یا یه نفر دیگه) که من عاشق بوی عطر دانهیل قرمز اون شدم.
یه مدت هم اسانس فروشیها چندتا عطر بود که همه جوره با هر چیز قاطی میکردن. یکیش هم همین دانهیل قرمز بود(بقیه کول واتر، ورسوز، کنزو سفید و..).
برای من جدای خاطرات، حس یک مرد جوان و سرزنده رو تداعی میکنه که هنوز به سنت ها پایند هست و معمولا در شیوه های خودش استمرار داره حتی توی عطر زدن که فقط از یک عطر خاص میزنه.
از ویژگی های این عطر اینه که ترکیب خوبی با بوی سیگار می سازه و قدیما برای اینکه کسی نفهمه قاچاقی سیگار کشیدیم از این عطر استفاده میکردیم.
در کل کمی قدیمی شده اما از اون مدل هایی هست که در کنار قدیمی بودن هنوز توان رقابت رو با جدیدتر ها داره و می تونه نمره قبولی بگیره

سلام
بوی تند ابتدایی که برای من شبیه دارچین و کمی هم یادآور صابونهای قدیمی جلد سبزی که قدیمها توی خونه ها پیدا می شد، بود(اسم صابون یادم نیست ولی قدیم بخاطر نبود صابونهای معطر فکر کنم همه دهه شصتی ها به قبل این صابونها رو یادشون هست). 10 دقیقه بعد بو اون تندی خودش رو از دست دا و بویی شبیه افترشیو و ادکلن هایی قدیمی رو استشمام می کردم. برام خیلی جالب نبود و بوهای دیگه همین برند مثل آزارو ویزیت رو ترجیح میدم.
با زدن این عطر ناخواسته یاد دانهیل قرمز افتادم اما اگر این دوتا رو که هر دو هم قدیمی هستن بزارن جلوم(با توجه به اینکه از نظر شخصی من، خیلی چیزاهاشون شبیه هم هست مثل خودروی بنز ساخت 1980 و بی ام و همون سال)من دانهیل رو ترجیح میدم چون حس سرزنده تری داره.
در کل برای سن 50 به بالا مناسب میدونم این عطر رو. بوی بدی نداره اما فکر میکنم به فراخور زمان حال و تغییر سلیقه ها بویی نیست که همه بپسندن

سلام، بله تا حدود بوی خمیر ریش، افترشیو و کلا محصولات آرایشی بهداشتی آقایان رو میده.

وای خدا چی پیدا کردم :-)

این عطر تقریبا میشه گفت ا.لین ادکلن من هست که با پول تو جیبی هایی که جمع کرده بودم برای خودم خریدم. سال 1378 بود 15 ساله بودم و مغازه ایی بود که از جنوب جنس می آورد. بوش خیلی تو ذهنم نمونده ولی تو مایه های CK1، آرمانی کد بود. چقدر هم خساست بخرج میدادم تو استفاده :-))

امروز یه سری به کمد عطرام زدم. یه بخشی هم دارم برای قبل بود که هنوز عطرا اینقدر گرون نشده بود. اون موقع دوستی داشتم توی سف.ر کار میکرد. هر وقت به من سر میزد یک مشت سمپل برام میاورد. منم همیشه استفاده میکردم و هر عطری رو که دوست داشتم بعد ۱۰۰ میل میخریدم. مدتی هست که از عطر و خرید عطر فاصله گرفته بودم شاید چندسال. کرونا هم بی تقصیر نبود.
البته هیچ وقت عطرباز حرفه ایی نبودم. رفتم و دوتا سمپل شانسی برداشتم. فارنهایت اومد و پرادا.
جفتشون رو تست کردم. فارنهایت که منو برد به سالها پیش.
اما پرادا از نظر من آماتور خیلی نزدیک بود به دیور هوم اینتس. نه اینکه بگم ۹۰ درصد شبیه اما تا ۶۰ درصد همون بو بود. یعنی برای منی که خیلی عطرباز نیستم تشخیص این دوتا عطر وقتی کسی استفاده کرده کمی سخت هست.
با فارنهایت ابتدا شاید کمی شبیه باشه اما کاملا متفاوت هست. اینارو گفتم که افراد آماتور مثل خودم که خیلی رایحه ها رو نمیشناسن تا حدودی دستشون بیاد تو چه مایه هایی هست این عطر

این عطر رو چند سال پیش خریدم، اون موقع حدود 800 هزار تومن بود. با اولین بو عاشقش شدم. خیلی خوشبو بود و حال و هوای خوبی داشت. بوی هل و مشک برای من خیلی توی این عطر شفاف هست. متاسفانه و متاسفانه همه چیزش عالیه اما جزو دسته عطرهای دلی هست(من عطرهایی رو که فقط باید برای دل خودت بخری تو این دسته میزارم از نظر خودم).
یعنی باید برای شخص خودت استفاده کنی و اصلا اینکه سایرین متوجه بوی این عطر بشن برات مهم نباشه. پخش بوی خیلی ضعیفی داره. حتی من می تونم بگم دوش هم میگیری باهاش بعد از اومدن توی فضای باز تا نیم ساعت پخش داره و الباقی دیگه شامه خودت هست که ازش لذت می بره.

من این عطر رو چندسال پیش کادو گرفتم. از دوستی که لالیک باز هست اما خوب متاسفانه نتونستم باهاش ارتباطی برقرار کنم، نه خودم و نه خانمم که معمولا اولین بازخورد رو ازش میگیرم. احساس میکنم برای سن بالای 50 می تونه گزینه خوبی باشه اما حتما باید قبلش تست بشه