متولد ۲۰۱۷
فارغ از واقعیت و شفاف
یک عطر فلورال (به طور غالب) که اولین بار که در مورد این عطر خوندم داخل کامنت ایکاروس زبر wonderoud بود.
خیلی از عطرای برندو تست کردم و باهاشون وقت گذروندم
تحسین کردم ،شگفت زده شدم و در بعضی موارد نا امید. کورتچیکیاتو قاعده بازی در حوزه برندشو خودش تعیین میکنه و یه مخلوق خط کشی شده رو تحویلتون میده. دقیق ، خیلی دقیق انقدر دقیق که اعصابتونو خورد میکنه
بعد از چند وقت سراغ کتاب ۲۰۱۸ لوکا تورین رفتم و بین خوش تراش ترین ها اسم آشنایی  به چشم میخوره
بله همین عطر. وقتی میریم سراغ توضیحات به طور خلاصه از یک شروع جادویی خبر میده. تورین به حضور موزون رز و زنبق تو این عطر خیلی اصرار داره و ازش به عنوان یکی از زیباترین استارت های اخیر عطر سازی نام میبره.
تو این نقطه یه جرقه ای تو ذهن من زده شد که این چیه؟ در نهایت یک تقلبی بی هویته یا یک شخصیت مستقل و بارز؟
 از یه سایت داخلی سمپلشو سفارش دادم و تا وقتی ک برسه یه کم درموردش رفتم خوندم.
معنی فارسی عطر "شیون نور" تفسیر میشه که طبق توضیحات خود کورچیاتکو ۳ سال برای ساخت این عطر وقت گذاشته و ایده عطرو از خیلی وقت پیش داشته . تو صحبتای خودش میگه که ambrette شفاف ترین نتیه ک تا بحال تو عطر سازی دیده و میخواسته یک عطر با محوریت اون بسازه تا این ک به این نقطه رسیده .عطری ک نمایانگر گریه در هنگام تولد و مرگه . یک تقابل ک الگوگیری ازش چیز جدیدی نیست مثل تقابل و تضادی ک سورچینلی برای خلق but not today ازش استفاده میکنه.
بگذریم
سمپل ک رسید سر فرصت نشستم و اسپری کردم.اولین چیزی ک به ذهنم رسید این بود: چرا انقد کم رنگه؟
گونه های سرخاب زده واقعا یک تفسیر خیلی به جا از کار بود علی الخصوص تو این مواجهه اول. رنگ قرمز کمرنگ رزی کم رمق ،خسته و شکننده ولی همچنان دنبال بهانه ای برای دنبال کردن کار بودم. رفتم یه دوری زدم و برگشتم بعد از ۵ دقیقه همچنان گیجم هموم قیافه ماتم زده و کمرنگ.
ازش گذر کردم و تقریبا ۵ ساعت بعد بهش سر زدم. تغییری اتفاق افتاده جنس رایحه عوض شده . بافت مخملی به
خودش گرفته و از اون کمرنگی فاصله گرفته.
انقد واضح نیس که به طور دقیق بشه بهش پرداخت ولی زبرتر شده. جالبتر و ... یک شیپغ با قیافه ای نه چندان جدی. این جا واقعا بنظر میرسه با یه شیپغ طرفیم که خیلی برای من یاد اور عطرهای کلاسیک chanel عه
تو این نقطه برای بینی من این کار شیپغ هست ولی تقلبی نیست. این جا صرفا پرده ای از یک شیپغ داریم که به قدرت و صلابت شیپغ های استخون دار نیست(مثل میتسوکو)  خیلی شکننده تره و خیلی خودشو با کتک به انتهای بینی میرسونه. بنظر میرسه خزه بلوطی ک این جا استفاده شده واقعا رام شده و از قدرتش کم شده تا در خدمت هدف کلی عطر باشه (شفافیت). با توجه به زاویه دید هر فرد ممکنه این نقطه از عطر هیجان انگیز و تشتک پران یا به قول ایکاروس عزیز یک جرقه تقلبی در دل دنیای شیپغ باشه
جالب شد برام . عطرو تا نقطه انتهایی دنبال کردم. درای داون کار یک مشک آشنا داره. یه مشک خندان که قیافه ای جدی ندارد، مغموم هم نیس. لبخند میزند اما همچنان کم رنگ است.
درای داون کار منو خیلی یاد درای داون scusami میندازه ولی کم رنگ تر و شفاف تر.
این بار اول تا اخر کار دستم بود . مسیر داستان رو میدونستم و اماده بودم برای پرده به پرده داستان الان وقت دقت در جزئیات کاره.
چند روز بعد ،بعد از سپری کردن در دل عطر هایی که بنظرم تلاقی با این عطر داشتن به سمتش برگشتم.

این بار حس گزنده و ترش در کنار رز و زنبق، زنبقی که بخاره. زنبقی که تو برخورد اول نادیده گرفته بودمش الان داره خودشو نشون میده. تعبیر کمرنگ تعبیر درستی نبود.
کمرنگی جای خودشو به شفافیت میده شما میتونین عبور‌ نور از بین این ورق رو ببینید.
خیلی اشرافیه و سرش بالاست. به قول لوکاتورین باید گابریل از شنل چنین بویی میداد. از نظر posture منو خیلی یاد شماره ۱۹ میندازه . مستقله. ادامه در میانه راه روایتی شیپغ از عطر داریم که چون قراره بند و بساطو برای پرده آخر جمع کنه خبری از اون اوکموس جوندار نیست و با دست تکان دادنی از این ایستگاه عبور میکنیم (تغییری برای من از تست اول نداشت). پرده آخر همچنان شاد ، خندان و ردی از گرد و غبار زنبق به چشم میخوره کمی میوه ای و به مقدار زیادی مشکی. تمام

بعضی نقاط در دنیای عطر بیشتر به جای این که پوشیدنی باشند سرگرم کننده اند. روایتی ، چهره ای و چه بسا شخصیتی دارند که با شما همنشین میشود و صحبت میکند.
 Le cri دقیقا در همین نقطه خودش رو تعریف میکنه
از جایی به دور از واقعیت و دور افتاده.

در نهایت ازش یک شیشه گرفتم و به تماشایش نشستم در هر زمانی که موقعیتش بود.
فوق العادست و هیجان انگیز
کلیت کار شلوغه ولی در هر پرده شاهد تعریف ساده با تعداد محدودی بازیگریم(مینیمالیسم در عین وسیع بودن )
 
۱۰/۱۰

ارادتمندم

سلام به جناب architect و ممنون بابت نظرشون من باب فضای کار
یه نکته ای ک میخواستم بهش اشاره کنم بنظرم باتل کار به دیوارهای کلیسای chiesa della croce اشاره دارم ک از چوب طلایی رنگه و با توجه به این ک کانسپت خودعطر برگرفته از نقاشی federico barocci نقاش قرن ۱۵ ایتالیایی عه و داخل همین کلیسا هم قرار داره بنظر میرسه همون طور که دیوار های کلیسا نقاشی رو از دنیای بیرون جدا میکنه بطری عطر هم عامل جدا کننده عطر از فضای بیرونه.
توی بقیه کارهای سورچینلی هم میشه مشابه این موضوع رو دید مثل but not today ک بطری قرمز کار میتونه نمایان گر اتاق نظارتی باشه ک کلاریس پس از عبور از اون به ملاقات دکتر لکتر در سلولش میره و این اتاق نظارت جدا کننده و مرز بین دنیای بیرون و جایی عه ک هانیبال زندانیه.
با این حال همه این ها تحلیل ها و برداشت های شخصی ماست و همین تفاوت ها در دیدگاه های افراد باعث زیبایی بحث پیرامون اون اثر میشه.

ردای قرمز

پادشاه از بازار میگذرد ؛ با ردایی قرمز ...
اولین تصویری ک بعد از تماشای تمامی سکانس های این عطر به ذهن من رسید این بود.
ساخته ۱۹۶۵ ژان پل گرلن ک تیری واسر خوب تونسته اونو به دنیای امروزی برگردونه.
در این تئاتر حدودا ۸ تا ۱۰ ساعته بازیگران همگی از ابتدای کار روی صحنه حاضر میشن ولی در هر کات اصلی نور صحنه بر روی دو نت میتابه.
در ابتدای کار تقابل پر سر و صدای لیمو و rosewood برزیلی رو شاهدیم ک انگار روی پوست لیمو خاک اره پاشیده باشیدو بو کنید تا ۱۰ دقیقه این سکانس ادامه پیدا میکنه و بعد از اون حضور لیمو کمرنگ تر و جای خودشو به وانیل جادویی گرلن میده. همون فوت کوزه گری این خونه که هر بار پاش میاد وسط میدرخشه. ستاره این نمایش قطعا وانیله و پس از ۳۰ دقیقه رز هم به خودشو به معرکه میرسونه و شروع به رقصیدن با وانیل میکنه داستان به اوج خودش میرسه (در بچ کد های قدیمی تر این دو صحنه طولانی تر بودن ولی در بچ کد های جدیدتر کار خیلی خلاصه شده و تقریبا تو حداکثر یک ساعت و نیم اول گدر میکنیم از این قسمت).
در سکانس نهایی حضور پررنگ چرم و اوکماسو میبینیم در کنار ته بویی از وانیل حصور دارند مثل این ک وانیل بعد از مرگ معشوقه اش(رز) جدی تر و غمگین تر با موهای جو گندمی در حال تماشای شهر بارانیست .

نکته جالب در رابطه با این عطر اینه ک هبیت روژ(غوژ) در طول نمایش تمامی ابعاد شخصیت یک مرد رو به نمایش میذاره . از شور و هیجان و گرمی تا غم و سکونتش .

نسخه ادوتویلت پخش و خط بوی خوبی داره و هم خودتون و هم اطرافیان به سهمی درست از اون لذت میبرید همانند ردای سرخ یک پادشاه در حال قدم زدن که در حال اهتزاز است.

۹.۵

مغموم
اسکوسامی سال ۲۰۲۰ عطری از لاین اونوم که بی سر و صدا اومد و بی سر و صدا رفت.
عطری با کاراکتر بسیار متفاوت از سایر برادر ها و خواهر هاش که همین عامل سبب شده مقبول خیلی از مخاطبین حرفه ای عطر نباشه .
این عطر جز اون عطراییه ک هر بار تو شرایط مختلف هوایی و روحی تستش کردم یک وجهه جدیدی از خودشو بهم نشون داد. در بعضی مواقع یک شخصیت سبک بدون اعتنا به جدیت اطرافش و با حال هوایی بلک ارکید (بدون ترافل) . یه جاهایی با شخصیتی دوست داشتنی و یک لبخند ملیح مثلا si از آرمانی و شخصیت نهایی زنی غمگین با لباسی سرمه ای که مثل و مانندی براش نمیتونم تصور کنم و این چهره دلیل من برای تست مجدد و پوشیدن دوبارش برای تجربه دوباره این حسه. که در اکثر موارد هم باز با همون دو حالا اول روبرو میشم و همین باعث میشه مدام دلم برای این عطر تنگ بشه.
اگر در تابلویی تک تک عضو‌های این خونواده حضور داشته باشن اسکوسامی جوان ترین ، زیباترین و غمگین ترین دختر این صحنس.
پیشنهاد میکنم حتما ویدیو معرفی این عطرو ببینید و بعد به سراغ تست عطر برید.

۸.۵

دورین گری در قفس شیشه ای
جذاب دلفریب آرام و در پشت پرده تاریک. ایریس نازازرینا یه پرداخت دودی خیلی خاص از زنبقه که به شدت حس مرموز بودنو القا میکنه. برای تست کردنش وقت باید گذاشت ک درک بشه.
پخش بالایی نداره اونقدر ک باید بینی تونو بچسبونین تا بفهمین چخبره ولی باز هم وقتی از خواب بیدار میشینو تستش میکنین با خودتون میگین ، اینو باید بخرم.
تصویری ک توی ذهن میاد یک جوان لاغر اندام با صورت اصلاح شده و یک کت بلند انگلیسی داخل کتابخونه قدیمی نشسته و در حالیکه به صندلی غبار الود چوبی تکیه داده در حال مطالعس .
این عطرو در نشست و برخاست با chanel n19 میتونم تصور کنم و بنظرم برای یک زوج این دو عطر میتونه کنار هم ترکیب قشنگیو ایجاد کنه.
تو کتاب ۲۰۱۸ لوکا تورین جز ۲۰ عطریه ک ۵ ستاره گرفته و خب خود تورین از استادان کار با ریزوم زنبقه و وقتی داره به یه چنین کاری ۵ ستاره میده تستش واجبه.

۸.۵