سلام پروانه جان,

به نظر من عطرهایی مثل انجل و انجل میوز و شبیه اینا مناسب آب و هوای شرجی هستن. فائزه جان اگه اشتباه نکنم رشت هستن و شاید علت رضایتشون شرایط آب و هوایی باشه. برای جاهای خشک و نیمه خشک فکر کنم کمی تو مخ باشه. و زیادی تند.
خوزستان و نیمه جنوبی حاشیه خلیج فارسم به نظرم خوب جواب بده.

درود بر شما آقای اردشیر؛

فکر نمی کردم کسی به این سوال جواب بده.
راستش هم اونوقت که این نظر رو نوشتم هم امروز چیزی که تو ذهنم بود بویی شبیه گوچی گیلتی ابسولو که می گن بوی گوسفند و آغل می ده یا مثلا همین عطرایی که می گن بوی غسالخونه می ده یا ضد عطرایی که سلطان می گفت بوی فساد و فحشا میده! رایحه گناه! همچین چیزایی تو ذهنم بود آخه اصلا بوهای خوبی به مشام نمی رسه!!!نمی دونم شایدم تازه این روزا روزای خوبمونه که شما بوی "مریم" حس می کنین! یا خدا یعنی روزای بدتری هم تو راهه! نگین تو رو به مقدسات!

حالا هر چی که هست امیدوارم آرزوی آخرتون محقق بشه و همه چی ختم به خیر!

دوست گرامی، علیرضای عزیز

از اینکه اینقدر متواضعانه و با حوصله و علاقه به سوالات پاسخ می دین، بسیار سپاسگزارم.
وجود شما مغتنم است. مانا و شاد و موفق و سلامت باشین.
پیشاپیش سال نو بر جنابعالی و همه دوستان مبارک باد.

سلام ماری جان,
ممنون ؛آره مون پاریس رو دارم خوب درسته میوه ای هست فضاهاشون شبیهه! ولی انگار چری یه کم پاپ کورنی تر و کاراملی تره یعنی یه جورایی غلیظ و چسبناک و شیطون تره ولی مون پاریس گلی تر و توت فرنگی طوره : )

درود

دوستان کسی این عطر رو امتحان کرده بتونه یه فضایی ترسیم کنه؟ شبیه چیه؟ چه جوریاست!

درود

یک چیزی رو هم با اجازتون من اضافه کنم...
ایشون که این همه حرف دارن یک وبلاگ درست کنن. حتما خواننده های پرو پا قرص و پیگیری خواهند داشت.
اینجوری هم خودشون راحت ترن هم بقیه!

سلام فاطمه جان
ممنون بابت مرور این عطر

می خواستم با اجازت یه نکته ای رو بگم:

به نظر من بهترین تحلیل در مورد لاپانتر رو ایکاروس گرامی داشتن. اینقدر شاهکار نتها با هم همپوشانی شدن در لاپانتر که به نظر من واقعا تفکیک نتها توش ممکن نیست, و تنها وتنها نت بارزش همون برگ بو هست که ایکاروس به درستی تشزیح کردن که از اول تا آخر در لبه عطر حس می شه. چون من 6 ماه تو زمان دانشجویی جایی نزدیک پارک شهر بودم کاملا با ایشون موافقم.
ببینید همونطور که می دونین سیستم بویایی تو آدمهای مختلف واقعا منحصر به خودشه...مثلا بینی من متاسفانه در ضمینه عطرهای شیرین کاملا ناشنواست. من اصلا از بلک اوپیوم شیرینی خاصی نمی گیرم حتی قهوه!!! فقط گلابی حس می کنم! یا مثلا بن بن رو من چندان شیرین حسش نمی کنم فقط اگه اطرافیان شاید چیزی بگن و نظری بدن تا منم بفهمم. تنها عطر شیرینی که به نظرم فوق العاده شیرین بود و حتی آزرده ام کرد لانکوم لاویه بل بود!
اما از طرفی تا دلت بخواد به پچولی حساسم و دز خیلی پایینشم می فهمم و بلافاصله ازش فرار می کنم.
از همین جهت می خوام بگم لاپانتر ابدا درای داونش پچولی نداره یا تیز و تیغ تیغی مثل انجل تری موگله یا ادو مغوی بلو از هر مس نیست. این دو تا که گفتم تا حالا برای من بمب پچولی بودن!

و تو درای داون کوکومادمازل شنل و دارسی مارلی هم پچولی بدقلقی برای من هست.

می خوام بگم شیمی پوست و گیرنده های بویایی هر فرد نتیجه گیریهای متفاوتی رو از عطرا به دست می دهند.
و مهمترین نکته منطقه جغرافیایی ما که توش هستیم مثل ارتفاع و فشار هوا و رطوبت هم در ادراک ما از رایحه ها و عطرهای مختلف تاثیر گذارن.

مثلا من امکان این رو داشتم که در طول یک هفته اول اهواز باشم بعد مثلا برم تهران و بعد برم به یک ییلاق در ارتفاعات دماوند و باور کنین یک شیشه عطر یکسان توی هر کدوم از این مناطق واسم رایحش تا حدود زیادی تغییر می کرد و حتی گاهی به سردرد و یه جور گیجی بویایی هم می کشید که در نهایت تصمیم گرفتم اصلا اینجور وقتا اصلا هیچ عطری نپوشم.

و بعد راجع به این واژه (رایحه عربی) بچه ها مراقب باشیم.
ببینید مثلا یک بار که تشریف می برین سونای بخار با خودتون چند شیشه عطر ببرین و رایحه اش رو تو اون فضا امتحان کنین! باور کنین رایحه های ملایم و ملو و به قول معروف اینجا "اروپایی" اصلا صداش در نمیاد. بنابراین کسانی که حاشیه شمالی و جنوبی خلیج فارس زندگی می کنن برای اینکه خوشبو باشن چاره ای ندارن جز استفاده از جوز و کندر و عود و این دست روایح غلیظ!

حتما کشورهای عربی تشریف بردین ( منظورم شبه جزیره عربستان و شمال افریقاست نه لبنان و سوریه و شمال عراق که کوهستانی هستن) اونجا تو شهرهایی که شرجی و رطوبت بالاست "هیچ" بویی باور کنین شنیده نمی شه : ))

بنابراین تو استفاده از " رایحه عربی" دقت کنیم خیلی بهتره. چون جمعیت زیادی از مردم کشور ما حاشیه خلیج فارس هستن و مجبور به استفاده از این عطرها مبادا که ناراحت بشن.

و همسایه های ما هم که حتما بهتر می دونین احترام بهشون واجبه چون حسن همجواری ایجاب می کنه که احترام بهشون بگذاریم ونباید تو تله های استعمارگری بیفتیم که جنگی شروع بشه " بازار فروش اسلحه و چپاول ثروتهای ملی شروع بشه" وارد بحثش نمی شم تا دوستان "غیر چالشی پسند" اذیت نشن.

سلام دوست عزیز


تو اصفهان عطر فروشیهای خوبی هست. یه وب سایت هم هست ت....و شاید بتونین از اونجا تهیه کنین

در اینجا داره یادی کنیم از مش قاسم و آقای پارسی و خیلیهای دیگه که خیلی وقته نمی بینمشون. امیدوارم سلامت باشن هر جا که هستن.

برای من دنیای روایح به سه بخش تقسیم می شه:

1- روایحی که بر بدن دیگران بوییدم و خاطره بویایی ازشون دارم.
2- عطرهایی که هیچ وقت نبوییدم و کاملا برام جدید هستن.
3-عطرها و بوهایی که مکان خاصی رو به یادم میارن.


دلم عطرایی رو می خواد که بوی قدیم و آدمهای شریف و نجیبی رو بده که قرنها نسل اندر نسل نجابت و خدمتگزاریشون سفره ها و دل آدمها رو مصفا می کرده. دیروز پریروزا تلویزیون از سعید نفیسی می گفت که خانواده اش قرنها تو کرمان پزشک بودن و خودش چه تاریخچه درخشانی از خدمات داره.
دلم می خواد بوی خانواده ایرج افشار و محمود افشار به مشامم بخوره...بوی خانواده احسان یار شاطر, بوی منوچهر ستوده, بوی دهخدا,شیرین بیانی, ژاله آموزگار!

تو خیابون که راه می ری دیگه آدمهای اصیل نمی بینی! قبلا بالا شهر تهران که می رفتی از دیدن آدمهای "به واقع" مودب و اتو کشیده و آداب دان لذت می بردی. در فضای مجازی هم ایضا صادقه!


و بنده در نهایت بین همه رایحه ها و عطرها دنبال اون هاییش هستم که بوی آدمای اصیل رو بدن.
اگه از کنار یه نوکیسه رد بشم و بوش به مشامم بخوره تا ابد سمت اون عطر نمی رم.

فقر معنوی ای که امروز گریبانگیر ماست خطری به مراتب افزون تر از افلاس اقتصادی دارد. انسانهای اصیل و شریف و نجیبی هم تو سطح شهر هم اینجا و هم هر جا هستن که در میانه هیاهوهای پوپولیستی گم شدن! این عطر و امثال این هم گم شدن!


دوستان برای من این عطر بوی خانمهای اصیل و نجیب قدیمی رو میده که فقط لباس پوشیدن و حرف زدنشون یک دنیا کتاب بود.

این کار از پاکورابن به مشام بنده ,اسم کوچکش "رز" به نشانه زنانگی, نام خانوادگیش چوب به نشان اصالت و پشت محکمی یک خاندان با اصل و نصب و کمی چاشنی روایح دیگه که تشخیص نمی دم, ولی اثر گذار و متین.