نظر به سوال خانم فائزه در مورد مشابه عطر پرادا کندی، یه دیدگاه شخصی درمورد این عطر که در مجامع عطری جزو شبیه ترین کارها به پرادا کندی شناخته میشه میخوام بگم…
فلاور الگزیر از قوم الظالمینِ کنزو :)) واقعا سوالی که برام پیش اومده اینه که کنزو چه مورد و خصومتی با ارائه ی عطرای پیلار داره که اینهمه فلنکر بی ربط به هم رو تحت لوای یک پیلارِ فلک زده ارائه میده؟ 😂 اگر شک دارید، برید ادوپارفوم، تویلت(اون ک اصلا انگار از یه سیاره دیگه است) ، الگزیر، ادو وی و پاپی بوکه از همین لاین فلاور رو تست کنید.
فلاور الگزیر یه عطر ابنباتی(رزبری) و ملوس و گورماند(کیکی) نه چندان حیرت انگیزه و موفقه، راستش ترجیح میدم جای «پودری» تو این عطر بگم «کیکی» چون فضایی که وانیل و پرالین مجموعا با این هیئت ساختن یچیزی تو مایه های بوییدن کیکه که خب اونقدرا دور از حسِ پودر های ارایشی نیست. جای سوال نیست که چرا شبیه به پرادا کندی بر شمرده میشه اما بنظر من، فلاور الگزیر یک عطر سیتروسی وانیلی(مثل ووچی ویوا از ژیوانشی یا لیبره از ysl) بوده که تمام زورشو زده تا ملوس و گورماند شه و در نهایت تو هیچ کدوم از این دو فیلد تمام و کمال موفق نشده، یه چیزی مونده وسط هردو، حتی بنظر شخص من خوبم ترکیب نشدن طرفین داستان. حقیقتا ترکیب پرالین و وانیل یه حسی شبیه به کارامل به مخاطب القا میکنه اما توی این عطر در بیس کار نت های سیتروسی و نرولی هم با وانیل قاطی شدن که صدقه سر این وصلت های ضربدری و البته رزبری که تو لیست عطرافشان نیومده، در ابتدا و اواسط طی مسیر رایحه، یه رگه های ابنباتی دارویی و غریبی تو بطن کیکی کار حس میشه که ناامید کنندست. اصلا من تا الان ندیدم یه عطر ابنباتی کیکی انقدر ناموفق باشه تلاشش :))
نهایتا به درای داون میرسیم که به دور از سوگیری شباهت قابل قبولی به پرادا کندی داریم و اون هرج و مرج اوایل و اواسطش کم شده؛ حتی شباهت بیشتری به گولد کوتور از جویسی کوتور هم داره که اونم بی شباهت به پرادا کندی نیست(اما پخش و ماندگاری اونم ضعیفه).
نظر نهاییم، یک نگاه به قیمت نه چندان منطقی این عطر کنزو، یک نگاه به کیفیت بالاتر پرادا کندی و اجرای زیباتری که رایحه اش داره، و یک نگاه به پرفومنس متوسط این عطر که آنچنان هم از کندی بهتر نیست… انتخاب جالبی نیست. از نظر من ارزش خرید نداره، لااقل مرا راضی نمیکند. شیشه اش قشنگه ولی.

برند های نیش گاها و حتی اغلب روایح خاص و گاها عجیب و جدید رو با کیفیت بالایی ارائه میدن که گاها همون کیفیت ارزش خریدشون رو بالاتر میبره و دلیلی میشه که بجای عطرای دیزاینر ژنریک(همه پسند) و سیف بری سراغشون، اما اگر بخوام یه برند دیزاینر نام ببرم که راهبرد هاش عینا و دقیقا برخلاف توضیحاتم در مورد «عطر نیش» باشه، اون موچینوعه:))))
موچینو بهترین و همه پسند ترین روایح رو با کیفیت ضعیفی ارائه میده که ارزش همون قیمت مقطوعشم لااقل تو بازار ایران کم میکنه…
یکی از خوشبو ترین عطرای موچینو همین عطر فانی هست که خودم هم بسیار دوسش دارم، رایحه ی شاد، خنک و بطرز جالبی نه چندان تکراری لااقل تو این بیس قیمت !
رایحش غالبا صحنه ی مرکبات و فلفل صورتیه با یه ملاحت و ظرافت قشنگ که منو یاد برایت کریستال ورساچه مینداخت و هی بینی را مینوازید. سبک و سیاقش واقعا خوبه، جالبه اما ماندگاری و پخش قابل قبولی هم با توجه به خنکاش داره اما… ضعفش کیفیت پایین رایحه است… دریغ از ذره ای خلوص و شفافیت… متاسفانه اکثر عطرای موچینو تو درای داون تنه به روایح اسانسی روغنی و دئودرانتی میزنن و ناخالصی تو بطن رایحه حس میشه…
نقطه ضعف اخر این عطر و اکثر عطرای دیگه این برند هم برای شخص من طراحی غیر شکیل و سوپر فانتزی باتل هاش هست که باز هم انگار داره با تمام قوا ارزان قیمتی و فدا کردن کیفیت در ازای روایح خوشبو و ارزان رو به عنوان هدف اصلی این برند فریاد میزنه…

تست امروز- فلورابوتانیکا از برند خلاق و جسور بالنسیاگا
تو همون اسپری اول یه حس اشنایی برام تداعی شد، اولین چیزی که با خودم گفتم، این بود که چقدر تو حال و هوای سینتتیک جانگل(synthetic jungle) از فردریک مال ه. یه بوی گس و خنک و فلورال(گلی)، انگار ساقه ی شکسته یک گیاه رو همراه با گلش بو کنی. اوایل خبر جدی از از رز حس نکردم و گذاشتم به حال خودش بمونه و هر از چندگاهی باز بو میکردم و باز داستان همین بود(هربال و فلورال و خنک) تا اینکه بلاخره رسید به رایحه نهایی و تادا، کلی کلش(kelly caleche) از هرمس سر و کله اش پیدا شد :)) ازینجا به بعد در همون بیس گسِ سبز و خنک یه رزِ تلخ و خشک شده هم حس میشه بصورت نامحسوس و یواش. کیفیت خوب و قابل قبولی داره رایحه، منطقا نمیشه با یه عطر از فردریک مال مقایسه اش کرد از نظر شفافیت و کیفیت ولی بنسبت کلی کلش… بنظرم کلی کلش از اول تا اخر اجرای بهتر و خالص تری داره .توی درای داونِ فلورابوتانیکا به حالت بخوریِ گرفته ی خیلی ریز و یواشی هم حس میکنم که از طراوت اولیه اش کم میکنه، اگر بخوام بگم چطور، مثل درای داون H24 از هرکس که اونم هربال و تلخه ولی تمِ گرفته ای داره.
در کل از طرفدارای این سبک روایح(گلی و تلخ و خنک) هستم، رایحه ی این عطرم پسندیدم و بنظرم ارزش تست و خرید داره ولی خب تو لیست خریدم نمیره چون فعلا کلی کلش رو ازین طایفه :دی دارم تو مجموعم.
چه باتل زیبا و خلاقانه ای… به به

من باب تلفیق گل های سفید و نت های وایت فلورال با یلانگ یلانگ!
یلانگ واقعا نت جالبیه. برونگرا، خوشمزه، مفرح… انگار رنگ میپاشه روی فضای عطر…رنگ زرد!
ادوتویلت دِ وان، وایت فلورال یلانگی و پودینگی-کرمی با رایحه ی امن و feminine، گرما و شیرینی بالانس و متعادل و پرفورمنسی که بنظر من میتونست بهتر باشه اما بدک هم نیست. فضای عطر برام وایت فلورال- گورماند محسوب میشه و تو بک گراند رگه های پودینگی و شاد حس میکنم که حدس میزنم دلیلش ترکیب یلانگ و وانیل باشه و واقعا لذت بخشه.
وقتی به درای داون رسید و عطر به بلوغ رسید، بنظرم شبیه به بوشران تیوبروس دمدراس اومد، و متوجه شدم نقطه اشتراکشون اختلاط گل های سفید و یلانگ یلانگ بوده!
ارزش خرید داره بنظرم، انتخاب بدی برای هدیه دادن هم نیست ؛)

ون کلیف ان آرپلز- روه(غو، به معنای رویا) الگزیر، گلی-پودری-صابونیِ خوش آهنگ و ملیح.
این نسخه شباهت قابل توجهی به نسخه edp داره، نسخه ادوپارفوم به زعم من نزدیک به رایحه صابون لوکس های سفید اما با کیفیت ، بی ازار، ملیح و شاد بود، این نسخه وجهه فلورال تر و شارپ تری داره(احتمالا تحت لوای شکوفه ی هلو) و یه نمه از نسخه ی ادوپارفوم برونگرا تر و پر سر و صدا تره اما باز هم تِم محجوب و شسته رفته ای داره.
پخش و ماندگاری این نسخه یه نمه از نسخه edp بیشتره و هردوشون خوبن تو این فیلد.
طبع رایحه این دو عطر هردو معتدله و گلدن تایمشون بهار و شاید تابستانه(زیر کولر :دی)
کژوال و روزانه اند و نسبتا شاد و مناسب جوانتر ها… نسخه الگزیر ممکنه باعث سردرد بشه و باید در نظر داشت…
در کل reve ها دخترای خوشگل و تر و تمیزی هستن، زنده باد.

سلام و احترام،
نارسیسو رودریگز- ماسک نویر
نسخه ی ظریف و تراشیده ی پیور ماسک از همین لاین…
یه عطر مشکی-صابونی(تمیز) و لطیف در عین حال شیک.
شروعش یه نمه الکلیکه ولی سریع dna مشکی و کمی ترش نارسیسو رودریگزی (که توی پیور ماسک تا ته غالبا همین بود) سر و کله اش پیدا میشه، که به لطف الو کرمی تر پیچیده تر شده… من از ترکیب مشک و الو خیلی خیلی تو این عطر لذت میبرم… واقعا هنرمندانه است ترکیب نت ها توی درای داون این عطر… یک رایحه ی مشکیِ پاکیزه و تراشیده شده که خنکای لذت بخشی داره(برای من تکسچر صیقلیِ آینه رو تداعی میکنه نمیدونم چرا) در تلفیق با گرمای الو…
ماندگاری متوسط رو به بالا با توجه به جنس رایحه و پخش قابل قبول و متوسط…
طبع رایحه: معتدل، فصل بهار…
تقریبا روزانه و کژوال.
دوستش دارم، از یه بیس مشکی و انیمالیک همچین عطر مدرن و شیک و لطیفی سر و هم کردن فقط از یه برند دیزاینر بر میاد و اونم نارسیسو رودریگزه.
بین سه تا فلنکر این لاین ک تست کردم:
بهترین پرفورمنس: پیور ماسک
ضعیف ترین پرفورمنس: ماسک‌نویر
جوانترین: ماسک نویر رز
سبک رایحه:
پیور ماسک= مثل اسمش، پیورلی مشک
ماسک نویر: مشکی و پاکیزه
ماسک نویر رز: مشکی و گورماند(مربایی)

نارسیسو رودریگز- ماسک نویر رز
آه و فغان، مادر و دختر یکی از یکی بهتر :دی
ورژن گورماند و مرباییِ ماسک‌نویرِ مادر، یا بهتر بگم، ماسک نویر در عنفوان جوانی!

همون طور که عرض کردم، کلیات درای داون عطر رزی-مربایی هست، مثل حال و هوای میس دیور ابسلوتلی بلومینگ و دلینا اکسکلوسیف. اما با این فرق که شیرینی کم و بالانسی داره و عطر خنک و خوشحالتریه، و اون مشکِ تمیز و قشنگِ این لاین نارسیسو هم اون وسط مهمونه و باعث شده این عطر جایگاه ویژه ای توی لیگ مربایی ها داشته باشه
راستش بخوام یکم سرراست تر توضیح بدم، گویی دارید یک عطر مربایی رزی رو از سطحِ پوست یا چرم یا خز استشمام میکنید در یک هوای خنک و مطبوع :))
ماندگاری بیشتری از ماسک‌نویر داره، پخش هردوشون معمولیه…
جوانتره و بیست تا سی رو پوشش میده، معتدله و باز بنظرم بهترین فصلش بهاره و شاید پاییز ولی تو سرما جون نداره بنظرم.
گورماندِ غیر تکراری ، ملوس و شیک، ارزش خرید داره ولی حتما تست کنیدش🤍

دیور ، ژدوق لق (طلا را دوست میدارم :دی)
میتونید بر اساس ظاهر و اسم و رسمش قضاوتش کنید و آماده باشید که با لوکس ترین فلنکر لاین ژدوق مواجه شید.
اگر بخوام با کلمه ها توصیفش کنم: تجمل! طلایی! درخشان و برونگرا!
این عطر برای من صحنه ی بی نظیری از همراهی گل مریم و وانیله… به زیبایی و متانت هرچه تمام تر! مریم این عطر وجه(creamy) و لوکسی داره و در معیت وانیلِ گرم و «یلانگ» که بنظرم رایحه عطر هارو شیرین، اغوا گر و برونگرا میکنه؛ یک معجون لوکس و پر زرق برق و تماما مجلسی ساختن… یلانگ باعث شده معصومیت و فضای گرم و کلاسیکی که گل مریم مهیا میکنه کمی تعدیل شه و عطر پر جنب و جوش تر بشه در عین حال که هنوز بالغانه و باکلاسه و درخورِ یک بانوی شیک و باجبروتِ امروزی!
کلا با اینکه گل مریم تو این عطر پررنگه، مجموعا صیقلی و تراشیده است رایحه اش و من لذت میبرم ازین تراشیدگی که باعث میشه نسل ها متفاوت بتونن بپوشنش.
شباهتی بین این نسخه و نسخه های دیگه مثل ادوپارفوم، تویلت، جوی، اینفیسیم و ابسولو نمیبینم، کلا لیگ اینفنیسیم و لق که غالبا تیوبروزی(مریم) هستند از باقی اعضا تا حد قابل توجهی بنظر من جداست ولی تو بقیه DNA مشترک ژدوق ادوپارفوم ملموس تره با وجود اختلافات ریز…
پخش و ماندگاری قوی… فریاد زده میشه… مناسب مجالس و پوشش رسمی… سن عطر، شاید بالای ۳۰ سال البته بیشتر مربوط به بلوغ کرکتر و سبک پوششه تا عدد و رقم…
چه اسم درخوری، چه باتل مناسب فضایی… درود و صد درود بر دیور!
بی شک یکی از بهترین و قوی ترین های دیور در سال های اخیر…

مگنولیا نوبیله… زیبای نجیب…
وای از این همه پرستیژ و لطافت که تو این عطر جمع شده!
اکسیری پوشیدنی و مجلل از گل مگنولیا…
رایحه در عین حال که گلی هست ، ترشیِ ظریفی در بطنش داره که نمیدونم بنابر نقد اقای ایکاروس مختص وجه مرکباتی خود مگنولیاست یا مرکبات خود عطر…یحتمل هردو… ترش و شیرین(وانیل و صندل) و گلی(با طراوت، مثل باغ)… انگار گلبرگ های مگنولیا رو توی هاون کوبیده باشن، همون طوری عطرش با تمام مخلفاتش تراوش شده…
پخش و ماندگاری متوسط… مناسب فصل بهار… و بنظر من بانوانه ، رسمی هم هست.
ارام و در عین حال پیچیده و شیک. میپسندم *_*

والا دقیقا مشابه ک نه ولی آمو فراگامو ، کارنر بارسلونا ریما شی (rima XI) و حتی سافاناد از همین برند حال و هوای نزدیکی به‌ اوریانا دارن
یه ترکیب از امو فراگامو و سافاناده تقریبا😂