سلام و احترام❤️
خیلی ممنون هانی جان😍البته حق داری واقعا تگ قیمتیش خیلی معقول نیست🤦🏽‍♀️

سلام.
میخواستم تجربه امو از پوشیدن این عطر بعد از حدود سه ماه به اشتراک بذارم،
رایحه ی خوش بازخوردی داره، برعکس ریویویی که بر اساس سمپل نوشتم، الان بنظرم اصلا رایحه lipsticky ای نداره، بیشتر میشه گفت رایحه اش در درجه اول ادویه ای چوبی هست که بک گراندی آبدار و تمشکی داره… رایحه ای شبیه به تنباکو های میوه ای مثل بلوبری (قلیون) اما خب شیک و فرش و سبک. کمی تلخی در بطن رایحش هست اما کرکتر عطرو موجه تر کرده و کلیات عطر خاص تر شده با اون حالت تلخ بطنی اش.
کیفیت رایحه متوسط رو به بالاست. یکم به نسبت انتظار من از این برند ، الکلی و خیس بود، یعنی بفرض از جویسی کوتور بیشتر انتظار داشتم این اپروچ و رویکرد رو داشته باشه تا ژیوانشی.
نقطه ضعفش هم برای من همینه، پرفورمنس کار ضعیفه و با توجه به چهارچوب رایحش بنسبت زود از روی پوست میپره. که با توجه به الکلی بودنش انتظار میره عملکردش روی پوست ضعیف باشه. روی لباس بصورت فول وِر حدودا ۴-۵ ساعت موندگاری داره که قابل قبوله. سیاژ یا خط بو کم و پخش نسبتا کمی داره و اوج عملکردش و موقع طلایی پوشیدنش هم اوایل پاییزه.
چون باید برای راضی شدن و عملکرد کافی فول وِر بشه و حسابی اسپری بشه، زود تموم میشه بنظرم. تو همین سه ماه با اینکه من روتین نمیپوشیدمش و عطر های متنوعی لا به لاش میپوشیدم، تقریبا میشه گفت نزدیک به ۴۰-۵۰ میلش رفته.
شیشه اش آنچنان چشم نواز نیست، بد هم نیست… خیلی جلوه ی ویژه ای نداره توی باکس عملا. درب باتل یکم اذیت کنندست و توی کیف در میاد و در ثانی موقع گذاشتنش باید به سمت خاصی گذاشتش وگرنه با توجه به طراحی اش بسته نمیشه(تیزیش به یک سمته فقط) که خب برای من باگه یکم. کلا بنظر من رویکرد لاین عطر یک برند رو در تلاشی که برای کیفیت مناسب باتل عطراش میکنه میشه تا حدی ارزیابی کرد.این مورد رو با درب لاین لپتیت روب نویر گرلنم داشتم با اینکه عاشق طراحی و شکل باتلشونم.
در کل ارزش خریدش با توجه به قیمت میشه گفت So So هست. شاید اگر برمیگشتم عقب انتخاب دیگه ای میداشتم، حتی از همین برند.

ببینید شخصا نمیام اینجوری حساب کنم که بر حسب میل چند تومنه، چون منطقا هیچ برندی نمیاد ۵۰ میل رو بصرفه تر قیمت گذاری کنه و یه کردیت ای میده به ۱۰۰ میل اش تا سود کنه.
اما بفرض من میخوام یه عطر رو داشته باشم و هر از چندگاهی بزنمش، خب نمیخوام قد یه فول سایز هزینه کنم، ترجیح میدم هزینه کمتری بدم و یه عطرو داشته باشم با حجم کمتر، بحث اصلا ارزندگی نیست و اتفاقا ۵۰ میل ۲ میلیونی خیلی بصرفه تره برای شخص من تا ۱۰۰ میل ۳/۵ تومنی. حداقل برای شخصی مثل من که عطرای متنوع داره و مصرف میکنه.

یه انتقادی که به بازار عطر امروز ایران هست و واقعا نمیدونم چرا جدی گرفته نمیشه؛ اینه که «چرا ۹۰ درصد مواقع بزرگترین و گرونترین سایز هر عطر وارد میشه و به فروش گذاشته میشه؟!»
خیلی پارادوکس داره این قضیه! یعنی قاعدتا تو ایران با این وضع فجیع باید سایز های اقتصادی تر وارد بشه ولی برعکس همه ۱۰۰ میل و ۹۰ میل و فول سایز!
بفرض همین مکعب های نارسیسو سایز۵۰ میل دارن ک حداقل یک تومن ارزون تر میشه قیمتش. از بس عطرای فول و گرون پر شده تو فروشگاها، و تگ قیمت مینیاتوری ها انقدر خنده دار شده که بساط عطردوست ها شده پر از دکانت های ۱۰ میل با نشنی که ابدا هم بصرفه نیست. واقعا مایه تاسفه. ای کاش یکم مشتری مدارانه تر برخورد بشه و سایز های کوچکتر عطرها هم منصفانه تر قیمت گذاری بشن. عطری ک ۱۰۰ میلش ۳ میلیونه ۱۵ میلش با یه شیشه ی زشت و بدترکیب شبیه شامپو ، نباید ۱ میلیون باشه قاعدتا و این فقط تو ایران عزیزمون صورت میگیرد.

جدید ترین فلنکر لاین لانویی ترزور لانکوم، که همین امسال لانچ شده یعنی مدل اینتنس…
روغن بادام تلخ ، روان بر روی مربای گیلاس!
یکی از نت هایی که اصولا در ۸۰-۷۰ درصد مواقع باعث میشه من از رایحه یک عطر خوشم نیاد، بادام تلخه. اگر این ماده ی مغذی :)) هنرمندانه و پودری کار نشه توی عطر(مثل ایریس درجز از لاین مزون لانکوم) ، بنظر من رایحه اون عطر شبیه یه ماده ی کمیکال و داروییه و این نت قشنگ مثل روغن روی اب میمونه و تو ذوق میزنه .
شروع این عطر انقدر روغنی و بادامیه که حد نداره، یه بمب شربتی و شیرین که از توش یه مشت آهنین و دارویی(که القصه همون بادام تلخه) محکم میخوره به گیرنده های بویاییتون. یعنی اولین اسپری اش روی پوست داشت ترغیبم میکرد دستمو قطع کنم. یکم بهش بی توجهی کردم، کم کم جا افتاد و بادام تلخ کاملا واضح در یه بیس گیلاسی و بسیار شیرین و تارتی(مثل لپتیت روب نویر ادوپارفوم گرلن) خودنمایی کرد، رایتیتش هر چقدر بیشتر میمونه قابل تحمل تر و ok تر میشه و شباهت های بیشتری به لپتیت روب نویر پیدا میکنه ولی از نظر من حتی از اونم شیرین تره. حقیقتا خواستم بخاطر درای داونش بهش ارفاق کنم ولی درای داونشم بیش از حد شیرین بود حتی برای من که شیرین پسندم. فلذا مجموعا یک «نه» گنده به این عطر. بجز شیشه ی گوگولیش البته که اونم بصورت یک ایده شخصی عرض میکنم که از شیشه هایی که واینمیستن و خوابیدن خیلی استقبال نمیکنم.
پخش و موندگاری بالاست، عطر شب های سرد و مهمانی ها، کرکتر جوان و اغواگر و پرانرژی ای داره.
هیچ شباهتی هم به لانویی ترزور مادر نداره از نظر من…

چه ریویوی خوب و قوی ای! درود بر شما

خواهش میکنم شقایق جان❤️

سلام و احترام.
در چهارچوب، این مدل تفاوت چشم گیر و آنچنانی با نسخه اصلی نداره، نسخه مادر رز لطیف تر، خنک تر و تمیز تری داره، این مدل شیرین تر ، گورماند تر (توی درای داون یکم creamy میشه و وسطاش با دقت میشه رد پای کاراملی و تافی طور استخراج کرد) . پرفورمنسشم بهتره.
در کل نسخه مادر سبک تر و تمیز تر و خنک تره و این نسخه در همون چهارچوب (رزی-مشکی-تمیز) ، شیرین تر،گورماندتر و جوان تر شده. راستش وقتی روی پوست میشینه و مدتی میگذره شبیه بادی لوشن ها و بادی واش های با کیفیت میشه یکم رایحش. خوشبو و دخترانه و عروسکی(در انتها).
من شخصا نسخه مادر رو بیشتر میپسندم. این مدل یکی از نقاط قوت نسخه مادر یعنی خنکا و تمیزی اش رو نداره…اما در کل خوشبو و دخترانه است و شیشه ی رنگارنگ خیلی گوگولی ای داره اماااا طراحی باتل های این لاین مجموعا افتضاحه شبیه نان لواش و بسیار بد دست.
پ ن: والا من که بوی پاپ کورن حس نکردم.

رز د اسپارتا- بوشران
تا اینجای کار بعد از امبر د الکساندریه، این دومین کار ازین لاین بوشرانه که واقعا دوسش ندارم :))
یه رز شیرین، عربیک و چوبی که در خاطره بویایی ما ایرانی ها بویی مثل حلوا، حرم های زیارتی یا مراسم مذهبی و اجسام متبرک میده. من رو برد به ۱۳ سالگی، وقتی که همچین بویی رو توی مسجد الحرام بعد از شستشوی کعبه با گلاب(کلا پارچه ی کعبه بوی گلاب اعلا و عطر با محوریت رز و شیرین میده) و مغازه های نزدیک مسجد النبی که پر از تسبیح و امثالهم هستند حس کرده بودم… رایحه مجموعا رزی(گل سرخ نه، گل رز دمشقی یا محمدی)، چوبی و شیرینه… مثل یه شربت رز و زعفرون که بوش با بوی عود گرم و گران قیمت عربی قاطی شده باشه و استشمامش کنید.
کیفیت رایحه بالاست و رایحه با کیفیتی داره این عطر مثل سایر اعضای لاینش. پرفورمنسش متوسطه و انچنان که انتظار میره از سبک اش، قوی و پر سر و صدا نیست.
در کل برخلاف غربی ها که بنظر بیاد ازین سبک استقبال کنن و خب رایحه rich ای محسوب بشه براشون (که خب هست)، گمان میکنم کمتر ایرانی ای استقبال کنه ازین سبک روایح در حال حاضر… بهتر بگم، انچنان مطابق سلیقه ی روزِ تیپیکال ایرانی ها بنظر نمیاد.

واندر بوکه(دسته گل اعجاب انگیز)- موگله…
به محض اسپری اش فریاد «من یه عضو از خاندان موگله هستم» بلند میشه… شیرینی اگزجره و اقراق شده، نت ها و اکورد های نه چندان موزون که گروه خون اشون به هم نمیخوره و انگار میخواد از عرف و خط مشی کلی عطرای زنانه فاصله بگیره :)) اولین چیزی که به ذهن من اومد، این بود ک من این بو رو یجا با همین وایب و واکنش که «ااا این چیه» تست کردم وبا یکم تلاش فهمیدم چقدر شبیه aura از همین برنده…
یه انفجار سبز و شیرین و رقیق(در عین حال که گرم و شیرینه یکمم انگار امواج خنکیِ اکواتیک ازش بلند میشه) در ابتدای کار حس میشه…یه چیزی که باعث شد بنظرم آنچنان عطر سیفی نیاد، این بود که اوایلش همراه اون تفاسیر یه ته بوی برنجی و پخته هم داره…یعنی اصلا این آب روی روغن میموند بیشتر لزینکه بد باشه شبیه یه چرای گنده بود. تغییر نت نداره در سیرش… جز اینکه اون ته بوی پخته و برنجی اش (که چک کردم تو فرگرنتیکا مثینکه تو نت هاش یه نوع نان هست!) محو میشه و رایحه میره به سمت و سوی اکواتیک و سبز و شیرین شدن…
عملا یه ترکیب مسموم از حدود هفتاد درصد AURA، بیست درصد Alien با همون شیرینی رقیق و شکری اش و ده درصد نت های آبزی یا جدید و «اعجاب انگیز» :))) اصلا شاید حق داشتن که همچین اسمی روش گذاشتن، چون قرار بوده بر اساس نت ها دسته گل باشه ولی بطرز اعجاب انگیزی بیشتر شبیه یه پاتیل نوشیدنی توی رستوران سه دسته جاروی هری پاتره.
پخش و موندگاری خوب و بسیار خطرناک برای بلایند بای (تیپیکال عطرای موگله)
شخصا aura رو میپسندم ولی این عطر، نه. خیلی ناموزون و نامرتبه برای سلیقه ی شخص من.