نارسیسو رودریگز- اسنس او د ماسک…
احتمالا بنظر خیلی جفت و جور نمیاد، عطری که در تیترش مشک داشته باشه، مشکی باشه، اما فرش، و حتی خیس و تر و تازه باشه… اما این عطر نزدیک ترین تجربه به بوییدن کرم نیوآ از داخل کاسه اشه :)) همون قدر کرمی، یواش، خیس و مهربون…
یکم بریم تو بطن رایحه، بنظر رایحه تلفیقی از خنکای یک رز فرش و آبدار با بیس پودری و تمیز مشک و شیرینیِ زنبقه که در نهایت اومده و خنکای رز رو با تلفیق پودربچه طورِ زنبق و مشک تلفیق کرده و شده یک رایحه تمیز و کرمی و خنک. حتی جالبه ولی با دوتا اسپری پشت هم بینی من یکم رایحه رو اکواتیک و هم فرض کرد و حتی حس کردم ممکنه یاس هم باشه تو ترکیب… جالب انگیز…
ماندگاری و پخشش متوسطه و بنسبت نوع رایحه میشه گفت خوبه. کیفیت رایحه خوبه، کار رو تمیز دراوردن :))
همخوانی طراحی باتل با رایحه خیلی خوبه، بنظرم این نقره ای صیقلی که حس آینه طور و خنکی داره یاداور پاکیزگی و سادگیه. با مدل اصلی(اسنس) هم شباهت داره ولی اون خفه تر و مشکی تره برخلاف اینکه تو تیترش مشک نداره مثل این نسخه :))
پ ن: من باب اینکه چقدر باید توقعتون از باکس عطر های مشابه توی فرگرنتیکا و حتی اینجا کم باشه… اینو از سمت خودم بگم که تو اولین تستم گفتم عه چقد شبیه لیپ استیک رژ از فردریک مال ه اینجاهم زدم؛ همینجوری جهت تلطیف فضا سمپل لیپ استیک رژ هم رو مچ دست مخالفم زدم و رایحشونو مقایسه کردم و… با وجود اشتراکات کم، اصلا شبیه نبودن…صرفا چون در بازه های متفاوت تستشون کردم و جزییات رایحشون رو فراموش کرده بودم بخاطر کلیاتشون بنظرم شبیه اومدن…اتفاق رایجیه،حالا حساب کنید به نظر افرادی که صرفا یبار عطرارو تو فروشگاه یا امثالهم تست میکنن چقدر میشه اتکا کرد، فلذا خیلی اعتنا نکنید .

سلام و ارادت از منه ماری جان🤍
خوشحالم که باز فعالیت دارین تو سایت تا از تجربیات و نقد های خوبت استفاده کنیم🌹

به این نتیجه رسیدم که هرچقدر تعداد عطر بیشتری تست کنید و سال های بیشتری از اغاز تست عطرهای مختلفتون بگذره با لاین شلیمار گرلن بهتر کنار میاید و بیشتر قدرشو میدونید :)) حتی اگر اونقدرا باب سلیقتون نباشه… بعد از چند سال مجدد این کار و شلیمار اصلی رو تست کردم و به این همه غنا و اصالت شرقی که توی استخوان بندیشون هست درود فرستادم :دی
مخصوصا نسخه سوفل، که مدرن تره و wearable تر برای زنان مدرن … من موافق نیستم که فلنکر سوفل بی استخوان تر از نسخه مادره، بلکه صرفا به روز تره ؛انگار از سنت فاصله گرفته ولی کماکان استخوان داره و بنظر من در سطح و کلاس نیشه…توی عطرای دیزاینر ما چنین رایحه ی پربار و با کیفیتی کم پیدا میکنیم. بهر حال هرچند شلیمار پیلار یا مادر کار قوی و هنرمندانه ایه که همواره در بین عطردوستان ستایش میشه(که لایقش هم هست) اما برای خرید و پوشش ، نسخه های سوفل و اینیشیال (و نسخه ی اینشیال لئو) در دنیای مدرن امروز و برای سلیقه ی امروزو پیشنهاد میکنم… پوشیدن شلیمار مادر احتمالا به هر ترفندی بازهم بازخورد منفی بدنبال داشته باشه اما اگر این فلنکر های مدرن تر با پوشش و سکنات درخورشون پوشیده بشن به معنای واقعی کلام غوغا هستند، اصیل، شیک، بالغ و شرقی.

و اینکه فنسی از جسیکا سیمپسون تقریبا با گلد کوتور از جویسی کوتور مشابه ان… تو نظرم هم گفتم بالا که چقدر الگزیر و گلد کوتور شبیه همن یعنی عملا کندی، فنسی، گلد کوتور و فلاور الگزیر رایحشون نزدیک به همه… من گلد کوتور رو دارم و با اینکه بوی خیلی نازی داره ولی متاسفانه پرفورمنس متوسط رو به پایینی داره اما حقیقتا بعد ازینکه دوستم هم این عطرو خرید و پوشید متوجه شدم پخش اش بیشتر از چیزیه که خود شخص حس میکنه.

وای کندی کیس خیلی عطر کیوتیه… بنظرم درای داونش بوی عروسک(مثل بوی باربی) میده… اوایل که تستش میکردم چند سال قبل حس میکردم تکراریه ولی درای داونش واقعا ناز و عروسکیه و بعدا نظرم راجعش عوض شد … من شخصا کندی کیسو از خود کندی پیلار هم بیشتر میپسندم…

نظر به سوال خانم فائزه در مورد مشابه عطر پرادا کندی، یه دیدگاه شخصی درمورد این عطر که در مجامع عطری جزو شبیه ترین کارها به پرادا کندی شناخته میشه میخوام بگم…
فلاور الگزیر از قوم الظالمینِ کنزو :)) واقعا سوالی که برام پیش اومده اینه که کنزو چه مورد و خصومتی با ارائه ی عطرای پیلار داره که اینهمه فلنکر بی ربط به هم رو تحت لوای یک پیلارِ فلک زده ارائه میده؟ 😂 اگر شک دارید، برید ادوپارفوم، تویلت(اون ک اصلا انگار از یه سیاره دیگه است) ، الگزیر، ادو وی و پاپی بوکه از همین لاین فلاور رو تست کنید.
فلاور الگزیر یه عطر ابنباتی(رزبری) و ملوس و گورماند(کیکی) نه چندان حیرت انگیزه و موفقه، راستش ترجیح میدم جای «پودری» تو این عطر بگم «کیکی» چون فضایی که وانیل و پرالین مجموعا با این هیئت ساختن یچیزی تو مایه های بوییدن کیکه که خب اونقدرا دور از حسِ پودر های ارایشی نیست. جای سوال نیست که چرا شبیه به پرادا کندی بر شمرده میشه اما بنظر من، فلاور الگزیر یک عطر سیتروسی وانیلی(مثل ووچی ویوا از ژیوانشی یا لیبره از ysl) بوده که تمام زورشو زده تا ملوس و گورماند شه و در نهایت تو هیچ کدوم از این دو فیلد تمام و کمال موفق نشده، یه چیزی مونده وسط هردو، حتی بنظر شخص من خوبم ترکیب نشدن طرفین داستان. حقیقتا ترکیب پرالین و وانیل یه حسی شبیه به کارامل به مخاطب القا میکنه اما توی این عطر در بیس کار نت های سیتروسی و نرولی هم با وانیل قاطی شدن که صدقه سر این وصلت های ضربدری و البته رزبری که تو لیست عطرافشان نیومده، در ابتدا و اواسط طی مسیر رایحه، یه رگه های ابنباتی دارویی و غریبی تو بطن کیکی کار حس میشه که ناامید کنندست. اصلا من تا الان ندیدم یه عطر ابنباتی کیکی انقدر ناموفق باشه تلاشش :))
نهایتا به درای داون میرسیم که به دور از سوگیری شباهت قابل قبولی به پرادا کندی داریم و اون هرج و مرج اوایل و اواسطش کم شده؛ حتی شباهت بیشتری به گولد کوتور از جویسی کوتور هم داره که اونم بی شباهت به پرادا کندی نیست(اما پخش و ماندگاری اونم ضعیفه).
نظر نهاییم، یک نگاه به قیمت نه چندان منطقی این عطر کنزو، یک نگاه به کیفیت بالاتر پرادا کندی و اجرای زیباتری که رایحه اش داره، و یک نگاه به پرفومنس متوسط این عطر که آنچنان هم از کندی بهتر نیست… انتخاب جالبی نیست. از نظر من ارزش خرید نداره، لااقل مرا راضی نمیکند. شیشه اش قشنگه ولی.

برند های نیش گاها و حتی اغلب روایح خاص و گاها عجیب و جدید رو با کیفیت بالایی ارائه میدن که گاها همون کیفیت ارزش خریدشون رو بالاتر میبره و دلیلی میشه که بجای عطرای دیزاینر ژنریک(همه پسند) و سیف بری سراغشون، اما اگر بخوام یه برند دیزاینر نام ببرم که راهبرد هاش عینا و دقیقا برخلاف توضیحاتم در مورد «عطر نیش» باشه، اون موچینوعه:))))
موچینو بهترین و همه پسند ترین روایح رو با کیفیت ضعیفی ارائه میده که ارزش همون قیمت مقطوعشم لااقل تو بازار ایران کم میکنه…
یکی از خوشبو ترین عطرای موچینو همین عطر فانی هست که خودم هم بسیار دوسش دارم، رایحه ی شاد، خنک و بطرز جالبی نه چندان تکراری لااقل تو این بیس قیمت !
رایحش غالبا صحنه ی مرکبات و فلفل صورتیه با یه ملاحت و ظرافت قشنگ که منو یاد برایت کریستال ورساچه مینداخت و هی بینی را مینوازید. سبک و سیاقش واقعا خوبه، جالبه اما ماندگاری و پخش قابل قبولی هم با توجه به خنکاش داره اما… ضعفش کیفیت پایین رایحه است… دریغ از ذره ای خلوص و شفافیت… متاسفانه اکثر عطرای موچینو تو درای داون تنه به روایح اسانسی روغنی و دئودرانتی میزنن و ناخالصی تو بطن رایحه حس میشه…
نقطه ضعف اخر این عطر و اکثر عطرای دیگه این برند هم برای شخص من طراحی غیر شکیل و سوپر فانتزی باتل هاش هست که باز هم انگار داره با تمام قوا ارزان قیمتی و فدا کردن کیفیت در ازای روایح خوشبو و ارزان رو به عنوان هدف اصلی این برند فریاد میزنه…

تست امروز- فلورابوتانیکا از برند خلاق و جسور بالنسیاگا
تو همون اسپری اول یه حس اشنایی برام تداعی شد، اولین چیزی که با خودم گفتم، این بود که چقدر تو حال و هوای سینتتیک جانگل(synthetic jungle) از فردریک مال ه. یه بوی گس و خنک و فلورال(گلی)، انگار ساقه ی شکسته یک گیاه رو همراه با گلش بو کنی. اوایل خبر جدی از از رز حس نکردم و گذاشتم به حال خودش بمونه و هر از چندگاهی باز بو میکردم و باز داستان همین بود(هربال و فلورال و خنک) تا اینکه بلاخره رسید به رایحه نهایی و تادا، کلی کلش(kelly caleche) از هرمس سر و کله اش پیدا شد :)) ازینجا به بعد در همون بیس گسِ سبز و خنک یه رزِ تلخ و خشک شده هم حس میشه بصورت نامحسوس و یواش. کیفیت خوب و قابل قبولی داره رایحه، منطقا نمیشه با یه عطر از فردریک مال مقایسه اش کرد از نظر شفافیت و کیفیت ولی بنسبت کلی کلش… بنظرم کلی کلش از اول تا اخر اجرای بهتر و خالص تری داره .توی درای داونِ فلورابوتانیکا به حالت بخوریِ گرفته ی خیلی ریز و یواشی هم حس میکنم که از طراوت اولیه اش کم میکنه، اگر بخوام بگم چطور، مثل درای داون H24 از هرکس که اونم هربال و تلخه ولی تمِ گرفته ای داره.
در کل از طرفدارای این سبک روایح(گلی و تلخ و خنک) هستم، رایحه ی این عطرم پسندیدم و بنظرم ارزش تست و خرید داره ولی خب تو لیست خریدم نمیره چون فعلا کلی کلش رو ازین طایفه :دی دارم تو مجموعم.
چه باتل زیبا و خلاقانه ای… به به

من باب تلفیق گل های سفید و نت های وایت فلورال با یلانگ یلانگ!
یلانگ واقعا نت جالبیه. برونگرا، خوشمزه، مفرح… انگار رنگ میپاشه روی فضای عطر…رنگ زرد!
ادوتویلت دِ وان، وایت فلورال یلانگی و پودینگی-کرمی با رایحه ی امن و feminine، گرما و شیرینی بالانس و متعادل و پرفورمنسی که بنظر من میتونست بهتر باشه اما بدک هم نیست. فضای عطر برام وایت فلورال- گورماند محسوب میشه و تو بک گراند رگه های پودینگی و شاد حس میکنم که حدس میزنم دلیلش ترکیب یلانگ و وانیل باشه و واقعا لذت بخشه.
وقتی به درای داون رسید و عطر به بلوغ رسید، بنظرم شبیه به بوشران تیوبروس دمدراس اومد، و متوجه شدم نقطه اشتراکشون اختلاط گل های سفید و یلانگ یلانگ بوده!
ارزش خرید داره بنظرم، انتخاب بدی برای هدیه دادن هم نیست ؛)

ون کلیف ان آرپلز- روه(غو، به معنای رویا) الگزیر، گلی-پودری-صابونیِ خوش آهنگ و ملیح.
این نسخه شباهت قابل توجهی به نسخه edp داره، نسخه ادوپارفوم به زعم من نزدیک به رایحه صابون لوکس های سفید اما با کیفیت ، بی ازار، ملیح و شاد بود، این نسخه وجهه فلورال تر و شارپ تری داره(احتمالا تحت لوای شکوفه ی هلو) و یه نمه از نسخه ی ادوپارفوم برونگرا تر و پر سر و صدا تره اما باز هم تِم محجوب و شسته رفته ای داره.
پخش و ماندگاری این نسخه یه نمه از نسخه edp بیشتره و هردوشون خوبن تو این فیلد.
طبع رایحه این دو عطر هردو معتدله و گلدن تایمشون بهار و شاید تابستانه(زیر کولر :دی)
کژوال و روزانه اند و نسبتا شاد و مناسب جوانتر ها… نسخه الگزیر ممکنه باعث سردرد بشه و باید در نظر داشت…
در کل reve ها دخترای خوشگل و تر و تمیزی هستن، زنده باد.