درمورد این عطر ماری جان کامل و عالی گفتن.
فقط چیزی که میخوام اضافه کنم اینه که به مادرن میوز نویی از برند استی لادر (modern muse nuit) خیلی نزدیکه تنها وجه افتراقشون حالت بوزی و بالزامیکی یواشِ وانیل دو زینزیباره.
یه تنه هایی به مون گرلن هم میزنه حتی؛ البته منطبق نیستن فقط فضاشون نزدیکه… با اینکه تونکا تو لیستش نیست ولی بنظرم کلا یه حس و حالی شبیه ترکیب تونکا و وانیل تو این عطر مشهوده.

جدید ترین عطر زنانه ی ایسه میاکه که همین امسال (۲۰۲۱) لانچ شده: a drop d’issey
اگه بخوام در دو عبارت توصیفش کنم: کرمی-گیاهی
عطر با یه فضای کرمی و مهربون تحت تاثیر lilac یا همون یاسمن شروع میشه. کم کم یه بوی هربال مثل بوی سبزه ی تازه و خیس از عمق رایحه دریافت میشه.در نهایت هم مشک اضافه میشه و فضا اندکی گرم تر و یکمی هم صابونی میشه. من هیچ اثری از رز ندیدم. خیلی از ریویو ها به کرم نیوآ شبیهش میدونن که خب واقعا هم عطر کرمی ایه البته که اون ته بویِ گیاهی وجه افتراقشونه. راستش بیشتر یاد یسری کرم های قدیمی میوفتم که خیلیم چرب و غلیظ بودن:)) خلاصه که بوی مامان های مهربون و دلسوز رو میده. آرام و مهربان. رایحه جوان یا به روزی هم نیست بنظرم و شاید برای کم سن تر ها یکم ملال آور بنظر برسه البته سلیقه ایه.
درسته که در کل کرکتر دوست داشتنی ای داره ولی فکر نکنم بخاطر حس و حال سبز و علفیش همه پسند باشه.
پرفورمنسش خوبه واقعا! من از پشت ماسک یه پاف ک‌روی مچم زده بودم رو حس میکردم تا ساعت ها! چه باتل نوآورانه ای هم داره و چقدر بنظرم به عطرِ داخلش نمیاد !! ایسی میاکه فرمون رو از مخروط های معروفش کج کرده گویا :)))

سلام آقای شوشتری :) بله واقعا کار جالبیه و ارزش تست کردن داره …
ممنونم، شما بزرگوارید :)

H24 از هرمس. ازون عطراست که باید بذاری جا بیوفته، راستش در عین حال که تکراری نیست و یجورایی هم غریبه، اما بنظر میاد خوش بازخورد باشه. خیابان 24 دو فابورگ(فابوق) -24 rue du Faubourg لوکیشن اولین بوتیک برند هرمس بوده و در نام گذاری اچ ۲۴ احتمالا نگاهی به تاریخ این برند هم داشتن، کما اینکه قبلا یه عطر به نام فابورگ هم وارد بازار کرده بودن.
تو ریویوی یک بلاگر ازین عطر خونده بودم که خانم ناگل یه نوستالژی از دوران کودکیش رو در این عطر ریخته (شبیه مجموعه ی هری پاتر ک خاطراتشون رو مستقیم میریختن تو شیشه ها! ) و اون هم رایحه ی برخورد آهنِ داغ شده( اتو)روی لباسها توسط مادربزرگ خیاطش بوده. این عطر واقعا تو ساخت این فضا عالیه.
بطور کلی استارت و درای داون دوست داشتنی ای داره و میدل نوتِ so so و مردد کننده. اینطور که عطر رو اسپری میکنی و میگی “وای،چه غریب و باحاله_فلزی و گرفته است،مثل بوی بخار اتو”، و بعد یکم میگذره و میگی: “یکم زیادی گیاهی و شیرین و تیز نشده؟ حس میکنم با مریم گلی و نرگس داروی گیاهی ساخته برامون.”
اما در نهایت میرسیم به درای داونش، تیپیک و همه پسنده تقریبا. رگه هایی از نت های هربال و تلخ+فضای بخوری فلزیِ با شیرینی متوسط. رایحه نهایی شیک و باکلاسه که خیلی خوشم اومد و بنظر من اسپرت و مناسبتر برای اقایون جوان.
در کل یونیسکسه ولی بازم بنظرم مناسب ترین گروه برای پوشیدن این کار همون اقایون جوانتر و با استایل کژوال تا نیمه رسمی ان. کیفیت رایحه تیپیک هرمسه، با کیفیت و اصیل.پخش و ماندگاریش متوسط رو به بالاست، بنظر من مجموعا راضی کننده است ولی بحث پرفورنس به توقعات شخص هم مربوطه.

ون کلیف ان ارپلز-گاردنیا پتالز یا گلبرگ های گاردنیا…
یکی از خوش ساخت ترین عطرای گاردنیایی و وایت فلورال،در عین حال ساده و قابل انتظار.
با یه اسپریِ سبز و وایت فلورال شروع میشه و گاردنیا و یاس تو بیسی فرش و سبز و باکیفیت مقدمه ی خوبی رو میسازن.
هرچی که میگذره انگار عطر intense تر و شرقی تر میشه. فکر کنم خود گاردنیا زیادی پررنگ میشه چون یاد jour d’hermes l’absolu افتادم.دیگه طراوت و مدرنیته استارتِ عطر جاشو میده به فضای وایت فلورال شرقی مثل کار های ایلی صعب( لپارفوم اسنشیل-که خودشم بر پایه گاردنیاس)….
من حیث المجموع من این کار رو دوست دارم و کلا لاین اکسترااوردینر ون کلیف رایحه های با کیفیت و high end ای دارن و عموما همه پسند و کم ریسکن و احتمالا هر کس حداقل یکی از عطرای این لاین رو میتونه بذاره تو لیست خریدش.

پرفورمنس: متوسط-با عنایت به اینکه درای داونش نسبتا معتدل رو به گرمه، بنظرم پخش و ماندگاریش میتونست بهتر باشه.
سن پوشش: نه خیلی سن بالا و نه خیلی شاد و با طراوت- بین ۳۰ تا ۵۰
جایگزین ها با قیمت و ماندگاری و پخش بهتر:
Elie saab-la’parfum essentiel
Costume national-so nude edt

آگنر (اِنیه) پور فم خیلی فراتر از حد انتظارم بود!
خوشبو،شیک، باکیفیت ! بنظرم واقعا رایحه اش گرونتر از قیمتشه.
شروعش با رز، آلو و مرکباته و یجورایی شبیه کلویی نومده (تو فرگرنتیکا بیشتر به کلویی ادوپارفوم شبیه میدوننش ولی بنظر من بیشتر به یه نومدِ مُشکی نزدیکه) و در ادامه شیرین و مُشکی میشه.بطور خلاصه فضای عطر رزی مشکی و میوه ای و کرکتر نجیب و بالغی داره.
پرفورمنسش متوسطه، ماندگاریش بنسبت قیمت راضی کننده است، پخش خوبی داره مخصوصا اوایلش و سر جمع پخشش ok ه. مناسب هوای سرده ولی برای فضای ازاد ضعیفه. سن پوشش بالای ۳۰ ساله بنظرم…میتونه مناسب مهمونی و پوشش رسمی باشه و جدا فکر نکنم کسی بتونه انتظار داشته باشه یه عطر ۴۰-۵۰ دلاری انقد شیک و استخوان دار باشه.
برای آنان که میشناسند: رزِ دیوید یورمن طلایی+ فضای مشکی گلیِ نارسیسو فور هر+ آلو-مرکباتِ کلویی نومد= اگنر پور فم.

برای من بیشتر از لپارفوم اصلی، این کار هم شبیه لو کوتوره. الان کنار همدیگه بوشون میکنم و سابقا چندین بار هم تستشون کردم، جدا تفاوت چشمگیری نیست، حداقل مطمئنم اطرافیان ما که از روی پوست نزدیک استشمامش نمیکنن ابدا توفیری حس نمیکنن، رز کوتور یه نمه شیرین تره و لو کوتور بخاطر بادام انگار یکم ناخالصی داره...
بیسِ کاملا یکسانی دارن و اگر یکیشون رو دوست نداشته باشید قطعا از اون یکی هم خوشتون نمیاد ولی این قضیه درمورد خود لپارفوم اصلی و فلنکر های دیگش صادق نیست.
خودشون گفتن هدف ازین عطر بوی لطیف رز بوده. یا من لطیف رو یجور دیگه تعریف میکنم، یا تو لبنان گل رز قرمز نیست. فکر میکنم مشکل ما ایرانیا با رزِ کار شده تو مارکت عطر امروز، اینه که هیچوقت مخاطب عطر های رزی ما ها نبودیم و خود غربی هان که عاشق رز دمشقی(گل محمدی) و رز های شارپ و گرمن. شما رنگ شیشه عطرو ببین :)) داره داد میزنه منظورش از رز چیه…
و همچنان، ما بدنبال یه عطر رزی لطیف و رمانتیک و کم شیرین، مثل رایحه گل رز قرمز، هر چی که پسوند Rose داره رو میشینیم تست میکنیم :))

ایلی صعب لو کوتور یه کار بر پایه بادامه، اما یه ترکیب شیرین و ازار دهنده مثل یه نت شبیه پیونی تو بک گراند بادام این کار حس میشه که نمیذاره عطر شیک و پودری ای بشه. بنظر من، بادام تو این عطر حروم شده. بهترین لفظی که پیدا کردم برای کمپلکس این عطر، “ناخالص” یا “ناهمگن” عه. ینی انگار یچیزی هست که تصفیه نشده و اون بادامه. مثل اینه که مایکل جکسون فقید مولودی بخونه :| با تیپیک کار های اقای کرکجان و لاین های دیگه ی زنانه ایلی صعب هم متفاوته… انتظار همچین سبک و ترکیبی رو از لنوین میتونستم داشته باشم مثلا… با اقای علی تو DNA مشترک بین کارهای این لاینِ ایلی صعب هم موافقم و بنظرم تو همشون این ترکیب شیرین و نچندان جالب حضور داره.
تا الان شده فکر کنید زنبق که رسالتش پودری کردنه تو یه عطر جویسی و آبدار باشه؟ اینجا مثلا بادام تلخ میخواسته تو بستر تازگی و شیرینی ایفای نقش کنه که نتنها عطر تازه ای نشده، بلکه حتی یه عطر شیرینِ راحت پوش و دنج هم نیست.

امواژ لاو میموزا تا الان بنظرم خوشبو ترین و راحت پوش ترین کار زنانه ی امواژه.
رایحه ی پودری تلخ و شیرین میموزا (که از نت های مورد علاقمه) به زیبایی تمام عیار و باکیفیتِ بالا تو یه بسترِ گیاهی و سبز کار شده که انگار زیر خود درخت میموزا نشستی و عشق میکنی-love mimosa :))
با اینکه عطر فضای نسبتا هربال و گلی-پودری داره و انتظار میرفت ملال اور یا مناسب سن های بالاتر باشه ، کاملا شیک و با پرستیژه و طیف گسترده ای از سنین رو پوشش میده.
بقول ریویو های خارجی:
Very feminine (پر از زنانگی)
Way sensual (بسیار لطیف)
and definitely worths a try. (ارزش تست کردن داره.)
پرفورمنس کار های امواژ نیاز به تعریف که نداره…داره؟ عالیه.

امروز جمعه است و معادل sunday اونورِ آب، خالی از لطف نیست که ازین عطر گفته بشه :)
به خودی خود رایحه ی ساده ای داره، اما به عنوان عطر یکم اکوارده. بوی چی میده؟
ملحفه های تازه شسته شده…ملحفه های هتل، صابون “عروس” های قدیمی !
اخر هفته های تنبل، یه عطر الدهیدی و بسی صابونیه…الدهید+ گل برف، رایحه خنک و تمیز و نوستالژیکی رو ساختن، برای همین بوی ملحفه های خنک و شسته شده میده... یه رزِ شارپ و قوی هم تو بطن رایحه کاملا حس میشه.
احتمال میدم اونایی که حساسن به بوهای مذهبی و گلابِ کاشون، اذیت شن.‌من مشکلی ندارم با این قضیه اما از نت الدهید و سبک این عطر و عطرایی مثل نامبر فایوِ شانل خوشم نمیاد. این عطر بیشتر میطلبه که به بالشتت قبل خواب اسپریش کنی تا به پوست و لباس.
پرفورمنسش هم دستش درد نکنه، خوبه.
من حیث المجموع اگر هدف عطار صرفا توصیف فضایِ اسم عطر بوده، میشه یجورایی گفت موفق شده…