یعنی برند های اماراتی و علی الخصوص اسانس های روغنی، آنچنان مثل فانتوم به تمام لاین های مردانه و زنانه ی ۲۰ سال اخیر دیور و گوچی شبیخون زدن، که گویا هیچوقت قرار نیست انتظار رایحه نویی از عطرای پر اوازه و صدالبته گران قیمت این دوتا برند معتبر فشن داشته باشیم اینجا تو ایران. به هر چیزی که بشه معطرش کرد، رسوخ کردن رسما.
در یه کاست بنفیت ساده هم بخوایم درنظر بگیریم ، حداقل لاین زنانه دیور و گوچی هیچ رقمه به این قیمت ارزش خرید ندارن. فارغ ازین که کیفیت و پرفورمنسشون روز ب روز داره بدتر میشه و هی قطاری دارن از هر عطر معروفشون هرسال پنجاه تا فلنکر با رایحه های نزدیک بهم و پرفورمنس داغون شده ارائه میکنن؛ لااقل در قبال این هزینه هنگفتی که تو ایران با این وضع اقتصادی، برای عطری مثل ادیکت یا میس دیور باید بکنی، یه رایحه خاص و حتی پرفورمنس قابل قبولی هم پس نمیگیری! چرا پولتو نذاری یه عطر دیزاینری ارزون تر و کمتر شناخته شده نخری که یچیزم ته جیبت بمونه؟:)) یا اصلا بهتر، بری نیش بخری با اون پول نازنین ک لاتیش هم پر کنی:)) بله لنکوم، دیور، گوچی چنتا از بهترین و خاطره ساز ترین عطرای دیزاینری رو تو تاریخچه عطرسازی ریلیز کردن ک عملا بقیه دنباله ی همون کارارو گرفتن و رسیدیم به اینجا، ولی هم اکنون ، در ایران عزیز ، و وقتی که انقدر تنوع تو دنیای عطر زیاد شده، هیچ جوره نمیتونم هزینه کردن براشون رو توجیه کنم برا خودم.

گلی/گیاهی(سبز)/پودری/شیرین
توصیف من از فضاش: یه دسته گل با مخلفات که روش پودر قند ریختن :))
فک میکنم همینا برای توصیفش به قدر کافی جوابگو باشه، عطری به غایت ساده ومتین و محجوب. برای من که خیلی عطر گل منگولی دوست ندارم، این عطر نه جزو دوست داشتنی هامه نه جزو عطرایی ک دوسشون ندارم. میتونم ازش لذت ببرم.
شروع کارتیر بایسر ول تقریبا پودری ترین رایحه ای بود که تا به کنون بوییدم(نه از نوع ارایشی یا پودر بچه البته) .
انقدر پودریه ک موقع اولین اسنیف جدا فک کردم دارم پودر قند استنشاق میکنم:))))))) تجربه بانمکی بود.
ماندگاریش متوسطه، سیلاژش اوایل متوسط رو به بالا در ادامه اما افت میکنه. فقط من درک نمیکنم چرا درج شده که “خنک” ه. در بهترین شرایط متعادله.

ورژن ارزون قیمت تر و بی کیفیتِ هرمس فابورگ. عربی و سنگین(بعضا میگن کلاسیک، که شخصا نمیتونم تو این دسته تصورش کنم)؛ نمیگم بدبوعه چون سلیقه ایه؛ لیکن تو ایران حداقل تو قشر جوانتر میتونم بگم یک در پنجاه هزار ممکنه خوششون بیاد، حتی کمتر... برعکس فابورگ اصلا لوکس و مجلل نیست؛ یا حداقل رایحه اش اونقدر با کیفیت نیست که بشه عدم انطباقش با سلیقه رو بیخیال شد و لذت برد.
ولی امان از پرفورمنسش:)))
“Literally eternal”

Si passion intense یه عطر گورماند، ملوس و شاده، در عین حال که تینیجری و سبک سر نیست. اپنینگش برام یاداور لاوردوز رد کیس بود(صدقه سر تیم شادِ انگور فرنگی یاس و شیرینی)ک خب از عطرهای روزمره ی فصل سرد خودمه و طبعا خیلی میپسندم این سبکو. اما از یه جایی به بعد، عطر راهش جدا میشه و میره به سمت محور پچولی و سر و سنگین تر میشه. ولی کماکان شاد و خوشبو. نمیدونم ولی من تو درای داونش یکوچولو نت های تمیزی و پاکیزگی(نمیتونم بگم صابونی راستش) هم حس میکنم ک بنظرم به خانومانه بودن و ملوس بودن عطر افزوده در انتها.خیلی عطر سنگینی نیست و میشه روزمره هم استفادش کرد برعکس اینتنسِ تهش ولی بیشتر مناسب استفاده رسمیه.
پرفورمنسش متوسط رو به بالاست برای من.

بنظرم واقعا جا داشت زیر یکی از نظرات ازتون تشکر کنم، چون بشخصه بسیار از سبک و سیاق نقداتون لذت میبرم و استفاده میکنم.درک فضای عطر های نیش(و حتی دیزاینری) برای مخاطب عام(مثل من) کار ساده ای نیست، ولی نقد های شما و بعضی دیگر از دوستان باعث شده حتی در برخورد با عطرای ساده هم دقت نظر بیشتری داشته باشم و به نوعی بویَنده:)) ی بهتری بشم. واقعا خوشحالم که همچین فضایی به زبان فارسی برای دوست داران عطر وجود داره و امیدوارم هیچ وقت از رونق نیوفته و ما بتونیم استفاده کنیم:)

بسیار ممنونم بابت پیشنهادات و توضیحاتت ماری جان:)
حتما تست میکنمشون ؛) اتفاقا به نت چای ارادت ویژه ای صدقه سر انژ اُ دمن اصلی دارم:))) دنبال دکانت رز ورده هم بودم اتفاقا:(

ماریِ عزیز اول از همه ممنونم از شرح این عطر ، و اینکه آیا بنظرت برای بلاند بای عطر سیفی هست و ارزش خرید داره؟ بین این کار و نسخه اصلی کدومشون در مجموع ارزش خرید بیشتری دارن؟:)

شروعش خوبه، یکمم اون پشت مشتای بوی ابتداییش به تلخی میزنه که زود متاسفانه فید میشه.
منو یاد یه ادکلن قدیمی و پرطرفدار از رساسی مینداخت که اسمشblue بود و حدودا ده سال قبل خیلی از اقایون میدیدم ک داشتنش :))) ولی درای داونش واقعا ناامید کننده است. فارغ از عملکرد بسیار ضعیف این عطر که در نهایت با ده تا پاف شاید یه زمزمه ی گنگی ازش بشنون اطرافیان، رایحه انتهاییش اصلا شیک و باکلاس نیست بنظرم، یه رایحه ی ارزان قیمت و کاملا کاملا معمولی. بدون هیچ کرکتری. من حتی بادی میست اکوا کیس ویکتوریا سیکرت که خنک و تازه است رو از نظر شیک بودن هم از نظر پرفورمنس قوی تر از zen میدونم:/

به خانمِ ندا: سلام بله هست من خودمم اخیرا دکانتش رو خریدم. چون اوردن اسم فروشگاه تبلیغ محسوب میشه و در این صورت تایید نمیشه نظر، تو مرورگرتون سرچ کنید: دست ریز عطر burberry her و پیداش کنید ؛)

شروعش کاملا ابنبات توت فرنگی، میانه و انتها در نوسان بین ادامس و ابنبات. طبیعتا خنکای ادامسیش لذت بخش ترش کرده.. درای داونش هم یکم به ادامس باربی نزدیکه(اگر تا الان بوش کرده باشید البته:)) )
بنظر من که دنبال این بو بودم ، رایحه اش باکیفیته و مصنوعی و شربت سرفه طور نیست.
ماندگاریش عالیه! اصلا ناامید نمیکنه ک هیچ، پیشنهاد میکنم زیاد اسپریش نکنید تا هاله ی ملوسش ملایم تر باشه. سیلاژش هم عالیه. کلا عملکرد این عطر باربری خیلی امیدوار کننده بود.
نکته جالب اینکه تو نقدا خیلیا میگن نزدیک به باکارت رژه فضاش:))) خب تو شروع که اصلا، ولی درای داونش... با اغماض میشه گفت اگه یه فلنکر خنک از باکارات۵۴۰ بزنن که بهش توت فرنگی اضافه بشه، یه بویی شبیه درای داون این عطر انتظار میره که از اب دربیاد:))))
در اخر، حقیقتا عطری نیست که کرکتر کافی برای عطر امضا شدن داشته باشع، چون حدس میزنم سریع خسته کننده شه، ولی من قطعا به کلکسیونم اضافش میکنم، چون دنبال این بو بودم و دلم میخواد بعضی روزا که انرژیم زیاده، باهاش از حس جوانی و شادابی خفه شم ؛)