سلام عزیزم عذر میخوام بابت تاخیرم
راستش مقایسه بین این دو عطر انچنان راحت نیست. خیلی به هم ارتباطی ندارن از نظر رایحه، هردو هم خوشبو و همه پسندن. کلویی لاو استوری لایت تر و بهاره تره و دونا چهارفصله تقریبا. لاو استوری با طراوات تر و در عین حال گلی تره و دونا کرمی تر و کمی میوه ای تر. پرفورمنس(پخش و موندگاری) دونا بهتره تا حدودی.
هردوشون واقعا ارزش خرید خوبی دارن و خوشبو هستن. دونا بنسبت قیمت یه کوچولو بصرفه تره و بنظر شخص من انتخاب امن تریه.

اکوا دی پارما- جلسومینو ( جزمین) نوبیله؛
وایت فلورالِ شرقی و ظریفِ خانواده ی نوبیله.
یه کار بر پایه ی یاس و مرکبات، که در درای داون شیرینیِ عمیق و شهد مانندی داره که جدا نمیدونم توجیهش کنم با لیست نت هاش.
توی اپنینگ همون چیزی که از یه عضو از اکوا دی پارما انتظار داریم، حس میشه. یه انفجار فرش و تازه از یاس و مرکبات. توی شروع یکم حس کردم یاس داره به سمت کمیکال شدن میره که سریع جمع کرد خودشو :)) در ادامه عطر هی انگار قُل میخوره و غلیظ و شهد مانند و شیرین تر (شرقی تر) میشه، یه ترکیب وایت فلورال غربی شرقی ترکیبی :)) نه میتونم بگم مثل وایت فلورالای ایلی صعب سنگین و شرقیه و نه میتونم بگم خیلی لایت و شیشه ای و جو ملون و اتلیه کلون طوره، البته لاین نوبیله ی اکوا دی پارما کلا سبک غنی تر و شرقی تری داره بنسبت تیپیک عطراش( خودشم اسمش رو گذاشته، nobile !) در عین حال که مدرنه ، غنی ، مجلسی و رسمی است و کرکتر بالغی داره.
پرفورمنسش متوسط رو به بالاست. ماندگاری خوبی داره بخصوص اگر فول ور شه، البته توقعات من خیلی زیاد نیست از پرفورمنس عطر ها، صرفا جهت کاهش خطا در قضاوت :))
مجموعا بنظر عطر زیبا و‌ظریف و با پرستیژیه و صد حیف که گویا دیسکانتینیو شده.

سلام؛ داشتم یه اسکرول میکردم که کنجکاو شدم و نقد شمارو دیدم روی این عطر.
با اینکه ادم تنبلی هستم و اقبال بیشتری به لقمه های اماده( نقد هایی که یکراست میگن چخبره و کنجکاوم میکنن که برم و تست کنم؛ هدفم همینه از خوندن نظرات.) نشون میدم، اما به عنوان کسی که رایحه این عطرو میشناسه باید بگم که،
جیزس کرایست واقعا خووووب بوددد و حس میکنم بعد مدت ها مجاب شدم به یک نوشته بازخورد بدم😂 !
میدونی، نقد بالانسی بود، حاشیه پردازیِ غیر عطری و پرداختن به عطر هردو به اندازه بودن و اقلا منِ کم حوصله رو مجاب به خوندن کرد ؛)) سبک نوینی است تو این سایت. لایک

نمیدانم چرا این عطرو مشابهی برای باکارا رژ از mfk در نظر میگیرند یسری.
جزو روایحی هست که اصلا به دلم ننشست.
چوبی اکواتیک و شیرین، با زبانه های خنک. از تلفیق اکورد های اکواتیک با چوب اصلا خوشم نمیاد بخصوص که با گرمای نبات طور (احتمالا به همین دلیل میگن شبیه باکارا رژه) تلفیق شده باشه.
میدونین، بنظرم رایحه ی همگن و موزونی نداره؛ پخش و پلاست. در کل بنظرم نه چندان ok.
پ ن: چون عطرای این برند کامل نیستن تو سایت، بگم که
عطر you’re the one از همین برند رایحه مشابه و نزدیکی به لانکوم ایدول داره، و بسیار لطیفه. من از لوشنش برای layer کردن و پرفورمنس بهتر خود لانکوم ایدول که دارم استفاده میکردم، البته متاسفانه تموم شد و تمدیدش نکردم :( یه بوی رزی و شیرین و دخترانه.

لنوین (لانوِن به فرانسوی) - مادرن پرینسس
آب نبات سیب و انگور فرنگی. انگور فرنگیش بخصوص تو اپنینگ که با سیب تلفیق شده، بیشتر نقش توت فرنگی رو میمیک کرده.
ازون عطرای فول انرژیِ دخترانه ی اب نباتیِ گازدار و چسبناکه، بله واقعا بوی چسبناکِ یه ابنبات شیرین اما خنک با رایحه ی توت فرنگی میده. تو درای داون البته رایحه یکوچولو از اب نباتی به شامپویی شیفت میشه، در کل اکیه، میدونین انقدر اشناست رایحش که حد نداره.
یچیزی بین نینا rouge و مادمازل روشاسه. حقیقتا به هردوشون خیلی شبیهه. به ازارو مادمازل هم شباهت داره. حقیقتا بین اینایی ک گفتم، اگه بحث هزینه مطرح نباشه و یا عطرباز هستید و دنبال این سبک رایحه(اب نباتی و خنک) هستید؛ روشاس مادمازل انتخاب بهتریه و اگر بخواین کمتر هزینه کنید، همین مادرن پرینسس از دوتای دیگه بهتره.
پخش و ماندگاری متوسط…بنسبت هزینه معقول. کیفیتش هم بنسبت قیمتش قابل قبوله. مناسب سن پایین(زیر ۲۵) و حتی میشه برای تینیجر ها هم کیس خوبی باشه. کژوال و مناسب استفاده روتین.
نظر شخصی خودم اینه که خوشبو و کیوت و گورمانده و شخصا رایحشو میپسندم ولی ازون روایحه که تو بادی اسپلش های bath and body و امثالهم هم مشابهش قابل انتظاره(چه از لحاظ کیفی و چه سبک) فلذا اگر دستی بر اتش دارید بهتره سراغش نرید، اصلا سراغ لنوین نرید اگر توقعاتتون از کیفیت و خاص بودن روایح بالاست.

سلام، یه جمع بندی از یه پوشه عطرِ دیزاینری
لیبغ از ysl هم حکایت جالبی داره. این فلک زده وقتی اومد، کلی بحث سر تکراری بودنش بالا گرفت؛ حال اینکه موج اصلی هنور به ساحل مارکت عطر نرسیده بود، موجِ تکرار مکررات.
تعداد عطرایی که شبیه لیبغ اند و بعدش لانچ شدن و میزان شباهتشون به هم انقد زیاده که یکم رو اعصاب رفته، بخصوص که همشون حسابی هایپ شدن و لگاریتمی فروخته شدن.
Libre edp
Boss alive edp
Jimmy choo i want choo edp
Valentino voce viva edp
Valentino voce viva intensa edp
Prada paradox
این لیست همانطور که عنایت میفرمایید، شماری از معروف ترین عطرایی هستن که در سه سال اخیر قطاری لانچ شدن و همشون بصورت حداقلی ۷۰-۸۰ درصد تشابه فضا دارن، بفرض پرادا پارادوکسِ بیریخت که سال پیش لانچ شد لیترالی خودِ voce viva است، و voce viva intensa و ای وانت چو و boss alive تقریبا غیر قابل افتراقن توسط عمومِ اطرافیان. تنها عضو این لیست که هنوز استخوان دار و شیک تره بنظر من همون لیبغ - libre از سن لورنه، چون بقیه همشون نسخه ی جوان تر و شنگول ترِ لیبغ هستن و لیبغ مثل بچه ی اول خانوادست (بالغ تره) :))
این رفیقمون هم که تازه چو هم مطالبه میکنن (i want choo) با فرمول تکراری وایت فلورال وانیلی+ هلو به شما یه رایحه ی شاد، soft و کرمی و کمی نمور (که بین همشون مشترکه، بوی پارچه ی خیس میدن، میس دیور طور.) تحویل میده. این فرمول(وایت فلورال های هلویی وانیلی) خارج ازین لیست هم بسیار پرتکراره، مثلا داهلیا دیوین ادوپارفوم از ژیوانشی(که بی شباهت هم نیستن با هم البته اون سن و سالش بیشتره و گلی و خطی تره.)
خوشبوعه، پرفورمنسشم خیلی خوبه. حقیقتا تمام این لیست که نوشتم واقها خوشبو و باحالن. اما بحث انتخاب که میشه با این همه رقیب کارش سخته. تگ ۱۰۰ و اندی دلاریش خیلی مایوس کنندست، با همین حدود هزینه voce viva ها هم شیشه بسیار زیباتری دارن و هم کیفیت بهتر. با قیمت کمتر هم boss alive هست. من شخصا اول از همه پرادا پارادوکس و بعدش این رو از لیست بالایی خط میزنم. بین لیبغ و voce viva ها توتگ قیمتشون انتخاب سلیقه ایه (یعنی هردو خوبن، pass) و اگر هزینه کمتری مد نظرتانه، boss alive پول بیشتری ته جیبتون باقی میذاره ؛)

اکوا دی پارما- ساکورا
این عطر تقریبا تا الان محبوب ترینِ منه، بوی زندگی میده.
‌ظاهرا اینجا اوضاع یکم اشفته شده(نمیدانم چه شده)، بیام یکم اینجارو صورتی کنم و برم ؛))
ساکورا در بودیسم نمادِ گذران حیات هست. در اصل نمادِ فانی بودن. ساکورا ها حدودا دو هفته با شکوه، زیبا و خیره کننده روی درخت خودنمایی میکنن و مانند رویای که تمام شده باشه، در باد رها میشن . مثل تیکه های پاره شده ی یک تصویر رها در باد به سوی خاک، فانی و واقعی ، درست مثل زندگی.
اپنینگ کار با یه رایحه ی فلورال و لایت و صورتی، که همون ساکورا باشه است، کمی سیتروسی که امضای اکوا دی پارمای عزیز باشه، بشدت خیره کننده و خوش ترکیب، از اسنیف نخست چشمام قلبی شد و اکثر کسانی که براشون جهت تست اسپری کردم هم بنظرشون جالب انگیز بوده. در ادامه بیس کار کمی پودری(در اصل مُشکی و fluffy) میشه و رایحه جا افتاده، بسیار شیک و متفاوت تر میشه… این کار بنظر من جدا یه تابلوی هنریه، درست مثل تصاویر ساکورا های کیوتو تو اوایل بهار که نفس گیر و زیبان!
اگر بخوام از درای داونش بگم، پودری، لایت و بهاری، مثل یه پودر ارایشی صورتی رنگ و یواش! البته باز هم بنظرم ۷۰-۳۰ فرش هست و وجه پودری کنترل شده ای داره. یه تلخیِ خیلی خیلی یواشی هم داره تو بطنش.
پرفورمنس متوسطی داره که برای سبک و کیفیت/شفافیت بالاش بنظرم خوبه. کژواله و مناسب اکیژن های روزمره.
She’s pretty, but ephemeral
🌸🤍 ;)

سلام
اکوا دی پارما- کلونیا سولوتا ، یه مرکباتیِ کلاسیک ،شیک و سرحال
کولونیا سولوتا با یه انفجار تلخ و مرکباتی با شباهت زیادی به اورنج ورته های هرمس (او و کنسنتر) شروع میشه ، شفاف، سوزاننده ی بینی و uplifting … در ادامه روی یک بستر تمیز و صابونیِ کنترل شده(در حدی که عطر رسمی تر و اتوکشیده تر شه) به همراه یک هاله ی غبار الود یا dusty که دوستش دارم شخصا فرود میاد ! حقیقتا این وجه خاک خورده ی درای داونش خیلی تحت تاثیر قرارم داد :)) واقعا به جا بود.
حس میکنم وتیوری که توی این عطره خیلی شبیه سبکیه که تو گرلن وتیور کار شده چون همواره یاد آن جنتلمنِ جا افتاده، شسته رفته و محبوب از گرلن هم میوفتم :)
بطور خلاصه با یه کلونِ مرکباتی-تلخ و کمی صابونی با یه لایه گرد و خاکِ نشسته روی محل اسپری مواجه اید، که به زیبایی هرچه تمام تا از اول تا اخر از طراوت و شفافیتش کم نمیشه و مرکبات حَی و حاضر با امضای ژان کلود النا محسوس اند.
پرفورمنس کار بنظر من متوسط رو به پایین هست و باید فول ور بشه… برای فصل گرم سال یه انتخاب هوشمندانه و سرشار از ذوق و سلیقه است :دی …

آقای افشار، میشه زیر عکسایی که از کلکسیونتون شیر میکنین یه شرح و ریویو هم بذارید؟😄 شخصا از کلکسیونتون برای تست ایده میگیرم و یکسری عطرای محبوب جدیدمو هم اخیرا از همین مسیر پیدا کردم 🍻 اگر درموردشون بنویسین ممنون تر از پیش میشم، کلا زیر عکسای کلکسیونی شرح عطر تاثیرگذارتره (بیشتر میگیره ادمو😂)
سپاس مجدد از شما و همه عطربازای باتجربه ی سایت که تجربیاتشون رو بی چشم داشت share میکنن ؛)

سلام
این عطر یه عطر چوبی دودی و اورینتال و گرفته است(با شیرینی نه چندان بالانس) هست با رگه های بسیار ضعیف میوه ای (به زعم بعضی ابنباتی-ادامسی) در حدی که یه چند متر بین شرق و غرب تاب بخوره که بی فایده است.اگر ادامس خرسی بیس چوبی داشت و ازش عود میساختن تو هوای شرجی پخش میشد یحتمل بوی ایمیتیشن تداعی میشد.
در مورد انگور فرنگی، در چه بیس و سبکی باشه مهمه، مثلا یورمن گلد یه انگور فرنگیِ overt و فعال داره اما ادامسی نیست و وجه رسمی و اتو کشیده ای داره، چون یه بیس فلورال(رزی) و مشکی قوی داره ؛ ازون طرف خیلی کارا مثل مارلی ملیورا، امتیست و مادمازل روشاس که تو بیس فرش و فروتی انگورفرنگی رو کار کردن ادامسی و شاد هستن. این عطرم صرفا داره تاب میخوره بین اکورد فروتی و شیرین-دودی.

البته اکثر عطرای بابل گامی(مثل ادامس خرسی) تیوبروزی یا تمشکی هستن و انگور فرنگی جزو نت های فروتیِ دارک تر و سنگین تره و اکثر اوقات بخصوص تو بیس های رزی و چرمی باعث ایجاد یه رایحه ی سرسنگین و رسمیِ زنانه میشه با سیلاژ بالا.