روژا پارفومز - اِنیگما

خب بالاخره نوبت به تست این مارِ خوش خط و خال رسید؛ اول از همه از کلمه Enigma شروع کنیم که به معنی “شخص یا چیزی که مرموزه و یا درکش راحت نیست” می‌باشد ...

همینجور که احتمالا میدونید انیگما یک رایحه Boozy (مشروبی) هست ... پس از اسپری کردن، ترکیبِ کنیاک، وانیل، رز و زنجبیل واضح تر از بقیه خود نمایی میکنن که یه رایحه مشروبی، شیرین و یکم پودری تشکیل میدن ... بخوام ساده تر توضیح بدم ابتدایِ انیگما شباهت زیادی به بویِ پپسی های قوطی و یا پاستیل های طعمِ کولا داره ...!
بعد از گذشتِ مدتی از شروع، روایح گلی کم‌کم کمرنگ تر میشن و تنباکو هم به جمعِ همه خوبان میپیونده که یکم مردونگی و وقار رایحه رو بیشتر میکنه و در مجموع این ترکیب کنیاک-وانیل-تنباکو همراه با آکورد کولا مانند، رایحه غالب انیگما رو تشکیل میده که متاسفانه حدود ۳ تا ۳/۵ ساعت بیشتر مهمونش نیستیم ...!
بعد از این مدت آکورد کولا مانند تقریبا از بین میره و کنیاک و تنباکو هم یکم کمرنگ میشن و دراین لحظه بر اساس شدت، ترکیبِ غالب به صورتِ وانیل-کنیاک-تنباکو هست که توی این ۱ ساعت شباهتِ نسبی به Side Effect از Initio داره، بعد از این یک ساعت هم باید مرگ رایحه رو اعلام کرد و فقط ته بوی وانیلی تا چند ساعت میمونه که بود و نبودش مهم نیست خیلی!

مشروبی بودن رایحه در اینجا از جنسِ چالشی، تند و یا زننده نیس بلکه روتوش شده، مرتب و تر و تمیزه و ترکیبش با دو جین نوت بسیار با کیفیت با تغییر نوت خارق العاده، از انیگما کاراکتری شیک، نافذ، Casual، راحت گیر و یکم شیطون ساخته که عطر مناسبی واسه آقایون ۲۵ تا ۴۰ ساله هست و واسه کافه رفتن، قرار گذاشتن، بیرون رفتن های دورهمی و ... مناسبه و با هرنوع لباس شیک و مرتبی سِت میشه به غیر از لباسای خیلی خشک و خیلی رسمی که شیطنت رایحه بهشون نمیاد !

انیگما در یک ساعتِ اول، پخشِ خوب و در ۲ ساعت بعدی پخشِ متوسطی داره که ترکیب این موضوع با ماندگاری کم و قیمت خیلی زیاد، ارزشِ خریدش رو پایین میاره ... تستش هم اگه با قیمتش مشکل ندارید و کمتر این نوع روایح رو تست کردید میتونه مفید باشه ...

ایام به کام.

سلام، من این کار رو تست نداشتم اما با توجه به علاقتون به بهار نارنج، به شما تستِ عطر Bright Neroli از Ferrari رو پیشنهاد میکنم که رایحه غالبش بهارنارنجه و شباهتِ ۹۹ درصدی داره بهش ... خصوصا اگه یکی‌ دیگه کنارتون بزنه، قشنگ حس میکنید کنار چندتا درخت بهارنارنج هستید ... قیمتشم خیلی مناسبه

جناب دهقان؛ winter palace از ممو رو‌ تست داشتید؟؟

مارلی - دلینا اکسکلوسیف
«از بهترین کارهای مارلی و شاید با کیفیت ترینشون»

نوت ابتدایی : برگاموت - گلابی - لیچی (سرخالو)
نوت میانی : رز ترکی - عود - اینسنس (دود، بخور)
نوت پایانی : وانیل - امبر - چوب

کسایی که مارلی ها رو تست کردن احتمالا حس کردن که تغییر نوت ها در اکثرشون واضح اتفاق نمیوفته و به قولِ جناب ایکاروس “ انگار عنصر تصفیه نشده ای دارن” ... اما این عطر ازون قاعده کاملا مستثنی هست!
از معدود عطرایی هست که تقریبا تمامی نوت های نوشته شده رو میتونید حس کنید و حتی میتونید یه کاغذ بذارید کنارتون و بنویسید الان این نوت شدتش ۶ واحده از ۱۰، بعدش کم میشه و با چی ترکیب شده و داره چکار میکنه ... یه کار خیلی شفاف که در عین شفافیت، ترکیب همه نوت ها با هم هویت واحدی تشکیل داده و هیچ نوتی ساز مخالف نمیزنه!

رایحه این عطر با ترکیب ۳ مورد ابتدایی شروع میشه و رز هم کم کم وارد میشه و پرنگ تر میشه، دیدن ۳ عنصر رز و بخور و عود کنار هم، شاید شاخکایِ خیلیا رو تیز کنه که نکنه بوی اماکن مذهبی بده (هرکس حق داره بدونه آیا عطرش یاد آور مکانی خاص هست یا نه)، اما اصلا حتی ذره ای اون حس و حال رو نداره ...
عود مقدارش خیلی کمه در حدی که یکم عمق به کار اضافه کنه، بخور هم همینطور و انگار به نسبتِ رز در بخش دیگه ای از عطر مشغول به کار هستن ... رز هم درینجا اون حالت تفته و عرق کرده در گلاب رو نداره بلکه یه حالت خشک داره که در ترکیب با وانیل حالتِ پودری-creamy گرفته؛ در واقع وانیل و رز توی این عطر رفیق گرمابه و گلستان هستن! :)

بوی غالبی که این عطر داره ترکیب رز + وانیل + لیچی (بوی میوه های استوایی مانند داره در عطر) هست که یه ترکیب به اندازه شیرین، به اندازه creamy و به اندازه پودری تشکیل میده که کاراکتری لطیف، خانومانه، مرتب، شیک و مهربان داره و استفاده ازش در هر شرایط و فصلی ممکنه به جز روز های خیلی گرم تابستان!

دلیلِ کم تست شدن اینکار توی ایران هم میتونه قیمت بالاش باشه ولی بنظرم میتونید ۷۵ میل دلینا اکسکلوسیف رو معادل ۱۵۰ میل یه کار که ماندگاری و پخشِ خوبی داره در نظر بگیرید ... چونکه این کار پخش (Projection) و خط بو (Sillage) به شدت بالایی داره، به طوریکه قشنگ میتونید مسیر حرکت شخص استفاده کننده رو کاملا پیدا کنید و جایی که حس کردید غلطت بیشتر شد توی خط بو یعنی طرف اونجاها مکث هم داشته :)) همه اینا با سمپل های مارلی که کم و غیرپخش اسپری میکنن!! دیگه خودتون فرض کنید چه عطر قدریه درین زمینه!

تستش به خانومای ۲۵-۴۵ ساله با کاراکتر آرام، لطیف، مهربان و با تیپ مینیمال و غیرشلوغ ولی شیک و با وقار پیشنهاد میشه.

ممنون از پاسخ شیوا و کاملتون امین جان .

مش قاسم، طنز نوشته هات جالبه :))

ولی جدی فرض کنید بریم وزرا، تقابل دوستداران و دشمنانِ اوم اینتنس؛ یه بار برای همیشه این بحث رو تمومش کنیم مثل فیلمای وسترن :))
اگه دوستدارن پیروز شدن در نتیجه تنبیه گروه دشمنان اینه که ۱ سال از اینتنس به عنوان عطر امضا استفاده کنن ... اگرم دشمنان اینتنس زورشون چربید، تنبیه دوستداران اینه که چندبار با رژ لب و آرایش در ملا عام حاضر شن که دیگه اگه یکی گفت اینتنس بوی رژ لب میده هی ساز مخالف نزنن و بگن چشم! :)))

درود، من مطمئنم واسه عطرباز ها اول از دست ندادن حسِ بویایی مهمه بعدش از دست ندادن جونشون :)))

امین جان جسارتا اگه اومو اینتنس رو هم تست کردید نظرتونو بگید راجع بهش و اینکه چه فرقایی با اومو داره؟
و راجع به مقایسش با دیور اوم اینتنس/پارفوم هم نزدیکیش از چه جنسیه؟ فقط رایحه رو کپی یا بازسازی کرده یا همون تِم و کاراکتر رو هم داره؟

سلام، روزتون بخیر

قَرَض از پاسخ دادن، مخالفت بنده با نظر شماست در کمال احترام؛
یه مورد خیلی مهم که در زمینه نظر دادن باید مد نظر قرار بگیره اینه که هر نظری و یا حرفی یه معنی و تاثیر همراه خودش داره، و ازونجایی که کامنت شما ممکنه روی نظر بعضی ها از جمله خود من، راجع به خریدِ این عطر تاثیر گزار باشه، ابهاماتی راجع بهش وجود داره که باید مطرح شه :

۱- معمولا اشخاصِ بیمار از کم حوصله ترین آدم های کره زمین هستند و به سختی به چیزی واکنش نشون میدن، پس شانسِ گرفتن بازخوردِ خاص اونم راجع به عطر در مطب دکتر بسیار پایینه.

۲- گفتید که “همه زیر چشمی ... “ ؛ جسارتا باید خدمتتون عرض کنم که اوم اینتنس از پخشِ متوسطی برخورداره و اصلا جوری نیست که همه یا حتی اکثرا بتونن در یک محیط متوجهش شن!

۳- فرمودید که “... زیر چشمی ...” ؛ خب با فرضِ بعیدِ اینکه همه (!) متوجه عطرتون شدن و همه اشخاصِ بیمار میخوان به عطر شما واکنش نشون بدن! تازه میرسیم به مرحله اصلی!
نشون دادن واکنش توسط چشم معمولا شامل مسائلِ و احساساتِ کلی میشه، مثلا میشه از چشمای یه نفر فهمید بی حوصلست یا عصبانیه یا خوشحاله یا ناراحته و ... !
چجوری شما از چشمان حضار متوجه شدید که “... دنبال اون پیرزنی که از اون ماتیک قدیمیا ک حاجیا از مکه میاوردن می گشتن” !؟
این موضوع رو توضیح بدید لطفا چون واقعا میتونه کمک کنه دوستانِ عطر باز از چشمان بقیه بتونن داستان راجع به عطر ها بفهمن! :)

۴- اینتس معمولا از عطر های خیلی خوش بازخورده، مخالف هایی هم داره اما شانس اینکه همه (!) افراد توی مطب بر حسب اتفاق از مخالفینش بوده باشن از لحاظ احتمالات ریاضی پایینه!

۵- نظر شما مثل اینه که من بگم : «امروز عطر تابستونی زده بودم و همه دنبال شخصی که داره پرتقال میخوره میگشتن» !
خب چرا این نظر اشتباهه؟ چونکه اساسا اونقدر پرتقال پخش بوی بالایی نداره که اگه جایی بوش اومد همه توی اون فضا دنبال کسی که پرتقال میخوره بگردن!
همین موضوع راجع به نظر شما هم صادقه، اساسا لوازم آرایشی اونقدر پخش بالایی نداره که اگه بوش حس شد، از لحاظ منطقی، مغز مجوزِ بررسی کردن افراد توی یک محیط مثل مطب رو صادر کنه! اونم به صورت همزمان و واسه‌ی همه افراد!

۶- از نظر بنده همه بانوانِ مسن محترم هستن و حتی اگرم کسی فکر میکرده این عطر متعلق به بانویی مسن هست، دلیلی بر تمسخر وجود نداره ... اما فارغ ازین موضوع و با بیخیال شدن مورد شماره ۵؛ چرا باید بوی ماتیک و لوازم آرایشی دادن، از نظر شما بقیه رو یاد خانومی مسن یا به قول شما “پیر زن” بیاندازه؟
چونکه طبق احتمالات و شواهد خانوم های مسن معمولا یا آرایش نمیکنن و یا خیلی کمتر از خانوم های جوان آرایش میکنن، پس آیا بدیهی نیس که اگر قراره بوی لوازم آرایشی مردم رو به یاد بانوان بیاندازه، آیا نباید این یادآوری به دسته سنی جوان نزدیک تر باشه و نه مسن!؟

۷- ذیل این عطر بالایِ ۶۰۰ کامنت وجود داره، شاید همه نخونن، اما من همه رو با دقت خوندم :)
میشه توضیح بدید دلیل شباهت بیش از حد نظرتون راجع به این عطر، با ۲-۳ نظر که قبلا درج شده چیه؟ اتفاقیه این موضوع؟

پیشاپیش با تشکر از پاسختون؛ به امید روزی که کمتر شاهدِ نظرات گمراه کننده باشیم که نه روی کاسبیِ اشخاصی که محیط امنی واسه خرید فراهم کردن تاثیر منفی بذاره و نه روی علاقه اشخاص به رایحه ای خاص!

ایام به کام.

جووی - سایکِدِلیک
اگه مرحوم جیمی هِندِریکس زنده بود احتمالا عطر امضاش سایکدلیک میبود! :)

کلمه سایکدلیک الهام گرفته شده از دهه ۶۰-۷۰ میلادی هست که آهنگ هایِ سایکدلیک راک، و مصرف قرص های روان گردان در اون دوره رواج داشت ...
هیپی ها و جوونایِ طرفدار راکِ اون زمان که یک حالتِ آزاده و رها داشتن و ماریجوانا هم مصرف میکردن، واسه روپوشیِ بوی ماریجوانا، از عصاره های پچولی (نعنا هندی) استفاده میکردن که به دلیل قیمت مناسب و داشتنِ بویِ غالب و ماندگار با پخش بالا، کاملا پاسخگو بود واسشون ...

این ازون عطراییه که زیاد نمیشه واسش ریویو نوشت و باید خودتون تستش کنین ... همزمانی که میتونه زننده باشه، خوشبو هم هست؛ با کت شلوار ست میشه، با رکابی هم میشه پوشیدش :)))
در عین حال که پیش خودت فکر میکنی اگه بزنی اینو و بری بیرون همه میگن این دیگه چیه!!؟ همزمان هم ته دلت میدونی کلی بازخورد مثبت میاره ...
چیزِ عجیب و جالبیه، حتی اگه خوشتون هم نیاد، واسه قلقلکِ حس بویایی تستش توصیه میشه ... نیم ساعت اول واقعا به چالش میکشه حس بویایی رو، حس میکنی بوش آشناست اما یادت نمیاد چیه ... حس یه نوع خوردنی میده که نمیدونی چیه! :) در یوتیوب، توی یه ریویو به بویِ بیسکوییتِ از مریخ اومده تشبیه شد ...! واقعا بوی بیسکوییتِ مریخی میده! :)
علاوه بر شباهت به بیسکوییت یه جاهاییم بویِ کیک شکلاتی مانند میده اما نه از نوع با کلاس و شهری و تر تمیز بلکه تا حدی ناآشنا و عجیب ... اگه یه نفر از فضا برگرده و بگه فضاییا توی تولدشون یه نوع کیک میخورن و سایکدلیک بوی اونه، کاملا باور پذیره :))

دهه ۶۰-۷۰ میلادی بستر تغییرات زیادیه در هنر، موسیقی و لایف استایل، همینطور که اون دهه‌ دوره‌ی همه گیری و عادی شدن آهنگ ها و لایف استایل هایی هست که تا قبلش عجیب محسوب میشد؛ عطرِ سایکدلیک نیز از ابتدا تا انتها نمودِ عادی شدنِ یک رایحه عجیبه ...

جووی در سایکدلیک فقط به اوردن پچولی توی عطر بسنده نکرده که یه برداشت سطحی از اون دوره محسوب شه! بلکه علاوه بر استفاده از پچولی، برداشت هایی از تِم و حس و حال اون دوره رو به زبانِ عطر ترجمه کرده ...
سایکدلیک در قید و بندِ نگرانی ها و مشکلات نیست، با اینکه رایحش یکم عجیبه اما زیاده روی نکردن و اصلا چالشی و بد نیست ... و حس و حال راحتش باعث میشه از رفتن به پمپ بنزین تا دیدار با رییس ناسا هم بشه ازش استفاده کرد!

پخش و ماندگاریش هم همچنان خوبه؛ تستش پیشنهاد میشه ... روز خوش.