خداوندگار سوختن..

عطرهای اسموکی فراوانی تست کردم و دارم(پچولی 24 له لبو،
تیمبوکتو،اسلامبرهاوس نرن،ابمجینری اوترز ا سیتی آن فایر،رپلیکا بای دفایرپلیس،تیزیانا ترنزی لاودانو نرو،زولوژیست تی-رکس،اینترلوده و...) ولی بدون شک با فاصله برای من این بهترین عطر اسموکیه..

بی نهایت زیبا و انگار با آتش زدن،تمام خاطراتتون داره روبروی چشماتون قدم میزنه و سوختن گذشته رو می بینید.‌.

مگه میشه این ۳ تا کانسپت رو از هم جدا کرد..مگه میشه عاشق یکیش بود و عاشق بقیش نشد..

مجدا بکالی و به خصوص Mon nom est Rouge برای من مثل یه قطعه ویولونه..یا شکل ادیت پیاف و La vie en rose..شکل یه احساس خوب آهسته و همیشگی...

سکوت..آرامش..تنهایی..وقتی مطمئنی که باید از دور خود خستت رو ببینی و بهش ترحم کنی و زخمهاش رو ترمیم کنی..آرامش..گمشده نسل بی فرجام ما..

چقدر ما که با عطر زندگی کردیم به دنیای عطر مدیونیم..

حال خوبمونو وقتی زندگی خوب نبود..آرامشمونو وقتی زندگی آرام نبود..لبخندمونو وقتی دلیلی برای خندیدن نبود..و تنهاییمونو وقتی دلیلی برای تنها نبودن نبود..همه رو مدییون بوییدنمون بودیم..حتی برای چند لحظه..چند ثانیه

مهم نیست چی حالمونو خوب میکنه و چرا..ولی همه ما نیاز به راه فرار داریم..نیاز به سوپاپ اطمینان برای روزایی که خیلیهاش غیرمطمئنه..

Part two#

بهار،تابستان،پاییز،زمستان...و بهار

روزی روزگاری که حال دل هممون بهتر بود برای هر کسی این اسمها تداعی یه واژه ای بود...برای من بهار مثل کرید،تابستان مثل آتلیه کولون،پاییز مثل مارلی،زمستان مثل آمواژ.. درسته که خیلی استثنا داره و خوبهای استثنا زیاد داریم مثل کرید رویال عود و آتلیه عود سفیر و گلد لدر و آمواژ رفلکشن و بیچ هات و... ولی این ذهن ناخودآگاه ماست..

بهار،تابستان،پاییز،زمستان و ...بهار ؛فیلم جاودانه کیم کی دوک دوست داشتنی که پر بود از تصویر و حس و الان دیگه نمیتونیم منتظر جاودانه های بعدیش باشیم؛امیدوارم حال دل هممون بهتر بشه.‌

زندگی عطاریست..