جناب رضایی
در این که شما حق دارید درباره هر عطری هر نظری داشته باشید شکی نیست و شما آزادید نظرتون رو عنوان کنید ولی ما هم حق داریم بگیم نظرات شما تقریبا تو همه موارد گمراه کننده و توصیفاتتون بالای ۹۰٪ بی‌ربط به عطر مورد نظر بوده! با تشکر 🙏

به غیر از نکات خوبی که جناب ابسرد عزیز گفتن اینم در نظر بگیریم که این روایح انیمالیک مثل کوروس از ایو سن لورن و شنل انتیوس و غیره، ترند دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی بودن و اتفاقا اون موقع بر اساس استایل و سلیقه‌‌ی اون روزا احتمالا خیلی هم خوش بازخورد بودن!

نکته‌ی دیگه هم اینه که حتی همین الان هم این روایح انیمالیک (چه مدرن و چه کلاسیکش) اگه با تیپ و استایل و شخصیت کسی خوب ست بشه و در محیط و شرایط مناسبی استفاده بشه میتونه بسیار تاثیر خوبی بذاره و حتی بازخوردهای خوبی هم بیاره.

مثلا من مرد جوون سی و چند ساله‌ای رو میشناسم که اندام تنومند و ورزشکاری، قد بلند و چهره‌ای نسبتا خشن و حتی عبوسی داره و معمولا هم کاپشن چرمی یا پالتوهای تیره میپوشه و اتفاقا عطرهای انیمالیک رو در هوای نسبتا سرد که میزنه بسیار با شخصیت و ظاهرش ست میشه و بازخورد خوب هم میگیره. در صورتی همین آقا اگه از عطرهای شیرین و خوراکی‌گون ترند این روزها استفاده می‌کرد شاید هماهنگی با بقیه اجزای استایلش نداشت و بازخورد خوبی هم نمی‌گرفت.

حالا عیب نداره سرمایه‌داری رو هرچقدر میخواید نقد کنید ولی اینم در نظر بگیرید اصلا همین سرمایه‌داری و بازار آزاد باعث شد که کمپانی‌ها برای رسیدن به سود بیش‌تر، تولید رو اونقدر بالا ببرن که عطر و ماشین و خیلی محصولات دیگه از یه کالای لوکس و اشرافی، تبدیل بشن به کالایی که مردم عادی هم بتونن استفاده کنن. اگه سرمایه‌داری نبود، یا عطر مثل ۲۰۰، ۳۰۰ سال پیش فقط مختص اشراف بود یا اینکه مردم همه‌ی دنیا مثل مردم کشورای سوسیالیستی (و البته رانتی!) انقدر لنگ غذای شبشون بودن که به عطر خریدن فکر هم نمیتونستن بکنن!

خلاصه که این کمپانی‌ها هیچکدوم بدهکار ما نیستن، هر موقع دیدیم کالایی که ارائه میدن واسمون راضی کننده نیست میتونیم دیگه نخریم. این همه برند نیش و ایندی نیش هست که عطرای خوب با پرفورمنس عالی و حتی قیمت پایین‌تر دارن! البته اینم از مزایای اقتصاد آزاده که تنوع رو زیاد میکنه و به آدم قدرت انتخاب میده.

جناب through a glass darkly رویوهاتون همیشه خوندنیه 👌 ممنونم از شما.

نسخه‌ی جدیدش (جوبلیشن ۴۰) رو هم تست داشتید؟ من یه تست بوتیکی ازش داشتم به نظرم حتی یه سر و گردن هم از این نسخه بهتر بود! ولی خب به تست بوتیکی در کنار چندین عطر جدید دیگه نمیشه زیاد مطمئن بود. بقیه دوستان هم اگه کسی تست داشته نسخه ۴۰ رو ممنون میشم نظرشون رو بگن.

دوست عزیز درباره سرخالی بودن یا نبودن اورجینال این عطر اطلاعی ندارم ولی بچ‌کد داشتن شیشه‌ی اصلا واسه اورجینال بودنش کافی نیست. حتی این روزا انقدر فیک‌کارا حرفه‌ای شدن حتی گاهی از روی رایحه هم به سختی میشه تشخیص داد، یه بچ‌کد کپی کردن که دیگه واسشون کاری نداره. تنها راه خرید کردن از فروشگاه‌های معتبره

سلطان جان چه توصیف و شرح جالبی ارائه دادید 👌
البته فکر می‌کنم این دسته‌بندی شما بیش‌تر مربوط به مراحل حرفه‌ای‌ترِ عطر بازی باشه. تو مرحله‌های مقدماتیِ علاقه‌مند شدن به عطر هم گاهی این مسئله پیش میاد که فکر می‌کنم دلیلش تقویت بویایی و بالا رفتن قدرت تشخیص کیفیت هم باشه. مثلا من لحظه‌‌‌ی علاقه‌مند شدنم به عطر وقتی بود که اپنینگ دیور ساواژ رو تجربه کردم ولی الان احتمالا مجانی هم بدن این عطر رو استفاده نمیکنم!

جناب ارکیتکت شما لیستی از برندهایی که تو ایران پکیجینگشون انجام میشه دارید؟ من شنیدم اخیرا بعضی محصولات لارن مزون، ایوودی و میکالف هم تو ایران تحت لایسنس بسته‌بندی میشن

ایکاروس عزیز منم عاشق عطرای انیمالیکم ولی متاسفانه یا خوشبختانه انیمالیک‌ها چندان تو جمع پوشیدنی نیستن یا حداقل پوشش و موقعیت خاص خودشون رو طلب میکنن.
ولی یه سری عطرا هستن که نمیشه گفت انیمالیکن ولی یه نت یا آکورد انیمالیک توشون به کار رفته و اون احساس و کارکرد انیمالیک‌ها رو تا حدی به عطر داده و معمولا پوشیدنی‌تر هستن.
واسه نمونه فلو تندره از لیکویید ایمجنریز، آمواج اورتور، انیمال موندین پیر گیوم (اینو حدس زدم، تست نداشتم) و احتمالا خیلی از عطرای چرمی.

اگه شما یا دوستان دیگه تو این سبکی که توصیف کردم پیشنهادی واسه تست دارید، بگید ممنون میشم 🙏

البته واسه من دقیقا برعکسه. من هربار اینو میزنم، خدا خدا میکنم مرحله‌ای که حالت اسپایسی و صابونی حضورش پر رنگ‌تره زودتر بگذره و برسه به اون بخش چوبی امبری بی‌نظیرش!
به نظر من سایپرس به یه اتومبیل بنتلی شبیهه، شاید به اندازه لامبورگینی جذاب و خاص نباشه ولی شکی در اینکه اجزاش از بهترین کیفیت ساخته شده نمیشه داشت. یا شایدم بشه گفت بهترین خورش کرفسیه که تو دنیا وجود داره و تو خوردی! شاید خورش کرفس دوست نداشته باشی ولی نمیتونی انکار کنی که اون بهترین و باکیفیت‌ترین خورش کرفسیه که تاحالا کسی پخته!

علاوه بر هل و اسطوخودوس روی پوست من فلفل سیاه و دانه تونکا هم به شدت حس میشه که اینجا تو نت‌ها ذکر نشده.

به نظر من همون فضای سی اچ من پریوه رو داره با این تفاوت که تو اون عطر در کنار هل و اسطوخودس و تونکا، نت‌های ویس.کی و چرم هم وجود دارن که کار رو خشن‌تر و جدی‌تر میکنن.

در کل اگه سی اچ من پریوه یه پسر خوش‌پوش، مغرور، جذاب و البته به شدت غیر قابل اعتماد باشه لانویت دل هوم کمی رومانتیک‌تر و قابل اعتمادتره؛ البته نه خیلی!