هر چند در نتهای این کار گل بنفشه بکار نرفته است،‌اما این کار شباهت ۹۰ درصدی به اینسولنس دارد. صرفا کمی لطیف‌تر و رام‌تر از آن است. از نگاه من اینسولنس شخصیت چموش و بازیگوشی دارد اما له‌هیور د نویت پسیوتر، حساس‌تر و شکننده‌تر است.

رایحه‌ای بسیار بالانس، بسیار ملیح، بسیار زنانه، و بسیار اغواگر و در عین حال رومانتیک
رایحه کاملا‌ فلورال است و بوی گلها به سختی قابل تشخیص.
صد افسوس که این لاین و بسیاری از لاین‌های دیگر گرلن دیسکانت شدند.
تری واسر در سالهای پر کار خود آثار بسیاااار نفیسی را خلق کرد اما چقدر حیف که این کارها بسیار زود از صحنه خارج شدند.
فکر نمیکنم عطرهای هیچ عطار و کمپانی‌ای به تعداد عطرهای تری واسر و ژاک گرلن دیسکانت شده باشند. عمیقا افسوس می‌خورم که بیزنس این چنین سایه‌ی شومی بر هنر عطرسازی انداخته است.

پی‌نوشت: بعده‌ها این عطر در فلاکن‌های ۱۲۵ میل مجددا تولید شدند. در همان لاینی که کارهای شرقی‌ای همچون کویر اینتنس، عود اسنشال و امبر اترنال تولید شدند.
پس از آن تا جایی‌که اطلاع دارم این کار کلا دیسکانت شد و گویا (کاملا با شک و تردید عرض میکنم) با تغییرات زیادی در فلاکن‌های جدید گرلن که مخصوص لابن نیش این برند است با نامی متفاوت با نام حاضر تولید شده.

در فلاکن اولیه که در همین صفحه مشاهده می‌کنید تری واسر از عنبر طبیعی در کار استفاده کرده و تا جایی که می‌دانم دیگر این اتفاق پس از این عطر در کمپانی گرلن رخ نداده است (به دلیل تمامی نکاتی که دوستان بهتر از من به آن آگاهند).

بخت با من بسیار یار بوده که بدون هیچ برنامه و قصد قبلی برای یافتن این کار، ناگهان طی بک اتفاقی بسیار ناگهانی این عطر را یافتم.

رایحه‌ی این عطر پس از هر روزی که از پوشش‌می‌گذرد زیباتر و زیباتر می‌شود. دوستی وقتی در روز دوم پوشش این عطر آن را بر تنم استشمام کرد با حالتی کاملا بی‌تابانه که گویی عنلن از کف داده گفت: "این عطرت داره‌ منو دیوانه می‌کنه!" این دوست عزیز تنها رفرنس‌من برای آزمون عطرهایم است. کسی‌که ابدا عطرباز نیست. اما شامه و شهود بسیار عجیبی داشته و بسیار سخت پسند است...

رفرنس‌هایی که تابحال از عنبر می‌شناختم امبرسلطان و امبرفتیش انیک گوتال بوده‌اند. دو عطری که جزو بهترینهای عنبری برای بسیاری از ما احتمالا شناخته شده است. هر دو کار بسیار شبیه به هم بودهه و لذا نوع مشترکی از فضای عنبری را شکل می‌دهند‌که با بوی عنبر خالص بسیار نزدیک است(یک‌بار از دوستی که از ساحل لبنان تکه‌ی کوچکی از عنبر را به همراه داشت این شانس را داشتم که این ماده را استشمام کنم).
اما انسنس میتیک د اورینت فضایی بسیار متفاوت از عنبر را به ما‌می‌دهد که در عین شباهت بسیارش با رابحه‌ی عنبر طبیعی اما کاملا راه دیگری از امبرسلطان را پیش‌می‌گیرد.
بدون ذره‌ای اغراق می‌گویم که تابحال عطری به والایی، زیبایی و شگرفی و عمق این عطر نداشته‌ام و احتمالا نخواهم داشت. در میان تمامی عطرهایم ک۶ تک‌تکشان برایم بسیار ارزشمند عستند این کار با اختلافی بسیار در مرکز توجهم قرار گرفته است. توصیف رایحه‌ی این عطر شبیه توصیف عشق است. و کسی که عشق را تدصیف‌می‌کند به فول مولانا یک خریت و حماقت در او شکل گرفته است. چرا که عشق با توصیفش نایود خواهد شد. لذا هیچ توصیفی‌نمی‌کنم جز اینکه با مسترپیسی روبرو هستم که دیوانه‌وار دوستش دارم. تری واسر بخاطر همین کارش لایق برترین جایگاهها در میان هنرمندان خواهد بود.

فضای عطر حال و هوای تند و تیز عربی دارد. رایحه‌ای که بسیار آن را مبان عربها شنیده‌ام. بوی صمغی، ادویه‌ای، بخوری و بسیار تیز.
تیزی این کار بیشتر از rien ساده است و rein ساده اینسنسی‌تر است و تا حدی گرم‌تر.
تصور میکنم هر دو کار صرفا برای کسانی که از حال و هوای عطرهای عربی لذت‌ می‌برند، جذاب باشد. در غیراینصورت ابدا کار پوشیدنی‌ای محسوب‌ نمیشود. دیگران احتمالا از بودن در کنار شما اذیت خواهند شد و بازخورد خوبی دریافت‌ نخواهید کرد.
رین و اینتنس رین هر دو پخش و ماندگاری بالایی داشته و ت۴اوت‌چندانی از این‌جهت ندارند.

تخم انجیر بی‌شباهت به خاویار نیست. شاید شباهت این دو ایده‌ی ترکیب این دو را به ذهن مغز متفکر پشت این کار آورده. همانگونه که بسیاری از آدمها نسبت به بوی ماهی و تخم‌ماهی حس اشمئزار را تجربه می‌کنند قطعا این عطر هم برای بسیاری انزجارآور خواهد بود.
بوی ماهی یا تخم‌ملهی با حالتی رام شده در کار استشمام میشود در ترکیب با انجیر. با توجه به اینکه جز این دو نت‌چیز دقگری در این عطر حضور ندارد، به راحتی میتوان بدون تست آن، رایحه‌اش را حدس زد. ترکیبی شیرین، تا حدی تند و تیز با حال و هوای بوی‌مرطوب ماهی و دریا.

برای من کاری است که صرفا برای دادن یک شوک به بینی خودم دوست دارم هر از گاهی آن را استشملم کنم و نه بیشتر. اما برای پوشیدنش تمایلی ندارم. شاید با لیر کردنش با عطری تونکایی یا اسپایسی یا عنبری دلنشین‌تر شود.
ماندگاری و پخش بوی خوبی دارد.

این نسخه بی‌پیرایه و ذات آن‌چیزی است که در تمامی فلنکرهای بعدی لوم‌ میبینیم. رایحه‌ای تشکیل شده از هل، ترنج و وتیوز و لاوندر در ترکیبی غیرقابل تمایز. رایحه‌ی ترش‌مزه و شیرین و گرم. در ساعات اول کیفیت ترش‌مزه بیشتر خودنمایی‌ می‌کند. در درای داون شیرینی عالب می‌شود. عطری کاملا سیف، صمیمی و دوست داشتنی.
از نگاه من در نسخه‌ی اینتنس ما تکامل‌یافته و شیک‌تر شده‌ی همین کار را‌ می‌بینیم. اینتنس آرامش و وقار بیشتری به همراه دارد و نسخه‌ی ادوتویلت کمی وحشی‌تر و ساده‌تر و بی‌پیرایه‌تر است. تا به الان اینتنس در میان تمام نسخه‌های لوم (تویلت، ل پارفوم. ادوپارفوم و اینتنس) برای من جذاب‌تر بوده.

در این نسخه بوی میوه‌های خشک شده (تا حدی ترش‌مزه) در ترکیب با رایحه‌ای شبیه به میخک رو استشمام میکنم. دی ان ای لوم در این کار گویی با این بوی میخک گونه‌ و میوه‌های خشک، سنگین و حالتی خفه و گرفته پیدا کرده. در مجموع کاری است در حال و هوای تمامی لوم‌ها. در تفاوت با لوم ادوتویلت: تویلت ترش‌مره‌تر و کمی تند و تیزتر است. و حالت گرفته‌ای که در لپغفم احیاس می‌کنم در این کار نیست. میخک در لپغفم وجود ندارد اما احساس‌میشود). مربوط به چه نتی است جای سوال است.

ترکیبی ملایم و کاملا بالانس از زنبق، وانیل، ترنج و وتیور.
کاری است دوست داشتنی. کار خطی است و تغییر چندانی نمی‌کند.
برای من یاداور لنویی د لوم اینتنس ابوسن لورن است‌ (ترکیب زنبق و ترنج آن) و همچنین فیگارو از لوبین (رایحه‌ی وتیور آن)

پخش و ماندگاری نسبتا خوب اما ملایم

فضای این کار از نگاه من آناناسی و شیرین است. و در واقع می‌تواند جایگزین بسیار خوبی برای اونتوس باشد. هر چند حضور روایح گرم در بستر کار،‌سبب شده کار بسیار کامپلکس‌تر از اونتوس ظاهر شود.
نکته‌ی بسیار عجیب و سوال‌برانگیز،‌شباهت زیادی است که من‌میان این کار و شوگر ددی از محمدرضا کاظمیان حس‌می‌کنم. بالاخص در درای داون تا حد ۹۰ درصد این دو کار شبیه به هم‌میشوند. با این تفاوت که در شوگر ددی روایح بسیار غلیظ‌تر،‌شیرین‌تر و تشدیدیاقته‌تر حضور دارند.
آیا آقای کاظمیان شوگر ددی را از روی این کار کپی کرده و صرفا تغییراتی را برای مخفی نمودن این کپی برداری اِعمال نموده است؟!