شبیه‌تدین عطر به عود لدر دیور همین کار است. و کسانی که هر دو کار را تست داشته‌اند احتمالا دلیل دیسکانت شدن عود لدر را با مقایسه‌ی این دو کار متوجه خواهند شد.

وجه انیمالیک مدفوعی‌ای که در لدر عود حضور دارد در این کار تا حدود زیادی حدف شده. لذا کار قابل‌پوشش‌تر و صیقل خورده‌تر شده است.

یک‌کار عودی و ادویه‌ای و تا حدی اینسنس و اورینتال.

پخش و ملندگاری بسیار خوبی دارد

مورد پسند نیست متاسفانه. کار همچنان هارش،‌ تند و عیرقایل تحمل برای من است.

این‌کار را‌مقایسه کنید با عود اند عود کارتیر. که به نطرم‌جرو بهترین کارهای عودی است. یک عود در ترکیب با رایحه‌ی‌کاکایویی، خاکی و پچولی فدون هیچ لبه‌ای آزار دهنده.

حقیقتی است که سراغ عود رفتن و از آن عطری دلچسب دراوردن جرو سخت‌ترین آرمونهای هنر عطاری است.

جزو پبورترین کارهای پچولی محور است این کار. رایحه‌ی گرم و خاکی پچولی را در بستری از رایحه‌ی عسل‌گون می‌شنوم. لدا کار کاملا شیرین است. هر چند در نتها گویا دکر نشده حضور عسل یا رایحه‌ای شیرین.

کار بسیار زیباست اما تا حد شاید ۲۰ درصد رایحه حال و هوای کلاسیکی دارد. لذا خیلی مورد پسند کسانی که کلاسیک پسند نیستند احتمالا ققرار نخ اهد گرفت.

اما اگر پچولی را دوست دارید من تابحال عطر پچولی محوری به زیبایی و غنای این‌کار لمس نکرده‌ام.

وتیور دیور نیز دقیقا همین حالت را دارد. یک وتبور گرم و کمی شیرین. هر‌چند وتیور ان رگه‌های کلاسیک را همچنان دارد اما به نطرم‌مخاطب عام با وتیور دیور ارتباط بسشتری می‌گیرد.

هر دو کار دیسکانت شده‌اند اما با جستجوی‌کافی قابل تهیه هستند.

هر دو‌کار را بسیار دوست دارم اما انتخابم برای پوشش‌نیستند.

رایحه‌ی رز در این کار به دلبل حصور آلدهید کیفیت پتفاوتی با رزهای دیگر گرفته. اما همچنان‌ گلاب گون است. کیفیت پلاستیکی ای‌نیز همراه‌کار است. چیزی شبیه به بوی چسب در ترکیب با رز. شیرینی ای نیز مثل اعلب کارهای دامیننت رزی حصور دارد.

نمی‌توتنم بگویم‌کار بدی است. اما فکر میکنم نه مورد اقبال مخاطبین عام و نه احتمالا بسیاری از مخاطبین خاص قرار نخواهد گرفت.

رایحه‌ای نسبتا‌گلابگون و شیرین از رز در ترکیب با روایح لیپستیکی (رژ لب).
نت‌های پچولی و وتقور در پس زمینه وجهی خاکی بسیار ضعیفی بکار داده‌لند.
برای زنان بالای ۵۰ سال به باورم کاربردی‌تر است.

از بهترین کارهایی که بر پایه‌ی مگنولیا ساخته شده و تست داشته‌ام.
در ابتدا رایحه‌ی میوه‌ای و اّبدار مگنولیا را میشنویم که رایحه‌ی یاس آن را کمی از حالت میوه‌ای خارج کرده و وجهی گلی به آن‌ میبخشد.
بعد از حدود بیست دقیقه رایحه‌ای پودری به مشام‌میرسد که تا حدی زنبق‌گونه است اما احتمالا مربوط به گل پیونی است. رایحه‌‌ی هلو نیز بیشتر در قالب رایحه‌ی مگنولیا میشنویمش. نه به عنوان چیزی جدا از آن

رایحه بسیار شبیه به ادومگنولیا از فردریک مال است. و به نظر‌من بسیار زیباتر از آن.

همچنین تا حدی پینک مگنولیای loewe

برای من این عطر بسیار زیباست و حقققتا کار را بسیار زیبا و بالانس درآورده. اما قطعا به دلیل رایحه‌ی خاص مگنولیا گه بیشتر شبیه به میوه‌های آبدار است بایستی با آن ارتباط بگیرید.

یاس و پیونی توانسته‌اند این کار مگنولیایی را به یک رایحه‌ی بی بدیل از مگنولیا تبدیل کنند که بسیار شیک و لوکس است.

بدون یاس و وجهی پودری احتمالا مگنولیا‌ نمی‌توانست اینقدر زیبا جلوه کند.یاس حقیقتا معجزه می‌کند وقتی در اندازه‌ی درست و بجا از آن استفاده شود.

عطری کاملا وانیلی. با شباهت قابل توجه به فوه دلیشس از همین لاین. با این تفاوت که در این کار رایحه‌ی وانیل نقش پررنگ‌تری دارد و کار در مجموع زیباتر است. رایحه‌ی گورماند و دلچسبی دارد و برای علاقه‌مندان به رایحه‌ی وانیل قطعا جزو بهترینهاست.

متاسفانه‌ پخش بوی آن متوسط است.
نه تنها این کار بلکه به جز عود اصفهان و لدر عود و تا حدی پچولی ایمپریال، تقریبا مابقی کارهای این برند همگی پخش‌ متوسطی دارند.

برخی نتهای بکار رفته در این عطر برای من شناخته شده‌ نیست. اما رایحه‌ی آن تا حد زیادی شبیه به ایتالین سایپرس است. با این تفاوت که در ورت دس بویس‌نتهای چوبی و خاکی و کمی پچولی نیز بکار اضافه شده.

رایحه کلاسیک است. بسیار بالانس. یک رایحه‌ی سبز، و خاکی و کمی ترش مزه (سیتروسی) و دودی.
از دانه تونکا و یاس چیزی در کار نمایان نیست.

پخش کار متوسط است.

با اینکه این کار را دوست دارم اما برایم خواستنی نیست.

پب‌نوشت: تفاوت‌میان دوست داشتنی بودن و خواستنی بودن همیشه بسیار زیاد است.‌گویا برای اینکه چیزی در دنیای روانی ما خواستنی شود بایستی میان خود و آن چیز وجوه مشترک بسیاری را احساس کنیم.

تونکا، شیر، کمی کاکائو، آلبالو، وانیل،‌بادام و کمی اسطخودوس
رایحه تا حد زیادی شبیه به تونکا ایمریال از گرلن هست. تونکا ایمپریال گرم‌تر و کمی حس خاکی‌تر و ادویه‌ای تر دارد اما این کار وارد فضای ادویه‌ای نمی‌شود.

جزو زیباترین کارهای گورماندی است که تابحال تست داشتم.‌در عین گورماند بودن وجه لوکس خودش را نیز حفظ کرده.



گویا شباهت زیادی به شالیمار تونکا دارد. اگر این کار را بیابم نطرم را در این مورد خواهم گفت. اما همانگونه که در فراگرانتیکا گفته شده دو عطر اصلی مشابه اول شالیمار تونکا و بعد تونکا ایمپریال است.

نمی‌توان‌به راحتی از این کار عبور کرد. ترکیبی از تنباکو،‌عود،‌ بخور و ویسکی. در عین حال که کاری دوست داشتنی است اما متاسفانه، رایحه‌ی ترش‌مزه‌ی درون این کار رایحه‌ی چرک و سرکه‌مانندی (کپک‌های روی سرکه‌ی ترشی) را برای‌ من تداعی‌می‌کند.

و همین بخش کار، باعث‌ شد نتوانم با آن به طور کامل ارتباط بگیرم. مزه‌ای که عطر را از فضای لوکس خارج می‌کند. (به قول یکی از مخاطبین، "مافیایی‌" است).

تا حدی ترش مزگی آن یاداور بولگاری من این بلک است. اما از آن غیرلوکس‌تر و کپکی‌تر.

می‌توان این ویژگی را هم نقطه قوت دید و هم ضعف. برای برخی می‌تواند این ترش‌مزگی کپک گون بسیار اعتیاداور باشد و برای برخی همچون‌من غیرقابل پوشش‌اش سازد.

(من این ترش مزگی را دوست دارم‌ اما مناسب پوشش خودم‌ نمی‌دانم. و تقریبا در هیچ فضا و موقعیتی علاقه‌مند به اینکه این بو از من‌ متصاعد شود نیستم).

یک عطر از تام فورد به نام پلام جاپونایز بسیار یاداور این کار است. با این تفاوت که در پلام‌جاپونایز، این ترش‌مزگی غیرلوکس به یک ترش‌مزگی لوکس تغییر یافته است و اکورد امبری و ادویه‌ای نیز چاشنی کار شده است.

در واقع پلام‌ جاپونایز کیفیت استعلایافته‌ی توباکو عود از نگاه من است. کاری بسیار شیک، دوست داشتنی و جزو برترینها...

ترکیبی کاملا زنانه از زنبق و آکورد سیتروسی.

حضور زنبق بسیار لطیف است و از وجوه گرم آن در آن خبری نیست. می‌توان جنس رایحه‌ی زنبق آن‌ را مشابه آیریس اینفیوژن پرادا دانست.

روایح مرکباتی و انجیر ترشی کمی را به کار بخشیده و لدا کار را از یک کار زنبقی‌ پیور بیرون کشیده.

لطیف، پودری (اما نه شدید) و با‌ پخش و ماندگاری خوب.

جزو کارهای زنبقی ای است که می‌توانم دوستش داشته باشم. همه‌چیز به اندازه و بدون اغراق و لوکس.

ترنچ گویا از زنی که لباس نظامی به تن کرده الهام‌گرفته شده است.

اگر وجه فمنن آن تا این حد غالب نبود به احتمال قوی جزو انتخابهای من قرار میگرفت.