رایحه‌ی بسیار با کیفیت از گل چامپاکا که بسیار شبیه به رایحه‌ی خمیرمانند و خامه‌ای موز است. یک رایحه‌ی زرد رنگ و شیرین و گورمندِ گلی. کاملا شبیه به رایحه‌ی شیرموزهای شرکتی که کنسانتره‌ی موز در آنها بکار رفته و نه میوه‌‌ی موز. رایحه عینا مشابه موز در عین‌گرم بودن سرد هم هست.
در ابتدا نتوانستم با آن کامل ارتباط لگیرم.

اما پس از گذشت یک روز برایم بسیار دلچسب و دوست داشتنی است.

رایحه بیشتر زنانه است و نه مردانه.
نتهای دیگر همچون ارکید زیر سایه‌ی بوی موز گم شده‌اند. لذا آنچه که‌میشنویم همین رایحه است.

لذا احتمالا رایحه‌ی چامپاکا همین است. رایحه‌ی زرد موزی.

پخش و ماندگاری بسیار خوبی دارد.

کار در عین گورماند بودن کیفیت لوکسی دارد. باز هم شبیه به موز که در میان میوه‌ها همیشه در عین خوش‌طعم بودنش میوه‌ی لوکس نیز هست.

برخی رایحه را شبیه به یلانگ نیز دانسته‌اند. بله. میدانیم که رایحه‌ی یلانگ نیز بی شباهت به رایحهکی موز نیست.

رایحه‌ای کلاسیک از عنبر که با تمی چوبی و تا حدی ادویه‌ای ضعیفی ترکیب شده.

بسیار شبیه به امبر سلطان سرژ لوتنس و امبر فتیش انیک‌گوتال است. و در واقع در فضای عنبری این دو کار نفس می‌کشد.

فضایی از عنبر که برای من حس کهنگی را با خود تداعی می‌کند و خوشایند من نیست. بر خلاف انسنس‌میتیک د اورینت گرلن که عنبر در آن کاملا لوکس و نافذ است و با ترکیب با زعفران و رز فضای کاملا متفاوتی از عنبر را خلق‌می‌نماید.

اما از این دو کار هم به لحاظ غنا و هم‌پخش و ماندگاری بسیار ضعیف‌تر است.
عجیب است‌که در فرگرنتیکا پخش و ماندگادی آن‌را بسیار بالا گزارش داده‌اند. اما برای من این گونه‌نیست.

من دیکانت این کار را تهیه کرده‌ام. شاید به دلیل گذشت سالیان طولانی از تولید این کار و با توجه به دیسکانت شدنش،‌ گذشت زمان باعث ضعف رایحه شده. شاید هم‌ خیر.

(دیکانت این کار از سایت معتبری در امریکا تهیه شده و لذا از اصالت آن اطمینان دارم).

در مجموع‌ کار ارزشمندی است اما تقریبا هم رده با کارهای رفرنس عنبری دیگر است.

شاید اگر قدرت و پخش بیشتری داشت و رایحه واضح تر شنیده‌ میشد نظر من در موردش چیز دیگری بود.

عطری چرمی-صابونی در میانه‌ی مدرن و کلاسیک.

شباهت بسیار بسیار زیاد با کویر مورسک سرژ لوتنس

و بی‌شک برای من مورسک یک سر و گردن بالاتر ایستاده است.

همان بوی واکسی-چرمی که در مورسک حضور دارد را اینجا نیز می‌شنویم با ابن تفاوت که کمی رایحه با حضور وجه خاکی رز و زنبق حالتی خاکی نیز پیدا کرده است.


رایحه در مقایسه با کویر مورسک چندان نافذ و پیچیده نیست. و قدرت آن نیز کمتر از آن است.

اگر به دنبال این عطر هستید بی‌شک نطرتان را به سمت کویر مورسک تغییر جهت دهید. شفافیت روایح و همچنین رایحه‌ی چرمی مورسک بسیار قوی‌تر و ارضاکننده‌تر برای علاقه‌مندان به چرم‌های کلاسیک است.

پی‌نوشت: از ابتدای تست عطر، لاندن برای من بسیار آشنا بود.‌ به هنگام خواب، زمانی‌که تقریبا نیمه آگاه بودم‌ ناگهان ذهنم عطر مشابه این کار را برایم یاداوری کرد.‌و چه خوب.

میدانیم‌ که‌ چه عذابی است وقتی عطری شبیه عطر دیگری در ذهن ماست و ما نمی‌توانیم آن عطر را به یاد بیاوریم.

رین (اینتنس بیشتر) از اتات لیبغ دوغانژ!

شباهت بالای ۸۰ درصد بالاخص در میدل نت و درای داون. آنقدر شباهت قابل توجه هست که با توجه به دیسکانت شدن لاندن کاملا می‌تواند جایگزین آن شود.

با این تفاوت که رین بسیار پرقدرت تر است و ماندگاری و پخش بسیار بیشتری را به همراه دارد. و الیته قابل پوشش‌تر...

تعدادی از کارهای دیسکانت تام فورد (همچون پلام‌جاپونایز، چامپاکا ابسولوت، ایتالین سایپرس و ...) را پس از جستجوی بسیار یافته‌ام که در روزهای آتی یک به یک هر کدام‌ را تشریح خواهم کرد.

شاهکارهایی مربوط به حوالی سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۳ که متاسفانه همگی احتمالا به دلایل تجاری از رده‌ی تولید خارج شدند.

تام فوردی که حال رسما تمرکزش بر عطرهای س.ک‌.س‌.ی و کاملا عوام‌پسندانه است زمانی به سراغ گل چامپاکا رفته بود.‌گلی که تا پیش از تام‌فورد حتی اسم آن را نشنبده بودیم. یا هنوز هم می‌توان قسم یاد کرد که هیچ عطری به اندازه‌ی پچولی ابسولوت تام فورد نتوانسته رایحه‌ای با کانسپت جنگل بارانی را خلق کند...

صد افسوس که که زمانه‌ای وارد دنیای عطر شدیم که بزرگان آن بیشتر به منفعت می‌اندیشند تا اصالت و هنر.

نت‌های بسیاری حضور دارند که سبب شده با هر بار بوییدن تصور غالب متفاوتی از رایحه داشته باشم: عودی، انیمالیک، اسپایسی و ...


اما مشخصا ترکیبی از عود (وجه تند و تیز و انیمالیک آن و نه فضای لوکس و گرم عود)، وجوه انیمالیک زعفران و لابدانیوم و زیره غالب هستند.

نتیجه‌ی کار رایحه‌‌ای کاملا انیمالیک است (برای من تا حدی یاداور بوی تند و تیز ادرار در متروی تورنتو یا شهرهای دیگر غربی است که بی‌خانمانها در آن زندگی و البته ادرار می‌کنند).

گویا کانسپت این عطر نیز فضاهای دارک خیابانها و کوچه‌های لندن بوده و میدانیم که تا چه اندازه چنین عطری می‌تواند کوچه‌های نم زده‌ای که هوم لس ها در ان خوابیده‌اند را تداعی کند.
فضای این عطر بی‌شباهت به عطرهای مردم شرقی (پاکستانی و عرب و افریقایی) در فضاهای‌مذهبی‌ نیست (یکی از روایح آشنا در کودکی من دقیقا همین رابحه است). عطری غیر قابل پوشش است. احتمالا‌ بیشتر برای عشاق عطر قابل هضم خواهد بود.

هر چه به‌میانه‌ی عطر‌میرسیم بوی تند و‌تیز ادرارمانند آن‌کمتر شده و رایحه‌ای خاکی‌تر و حتی نزدیک به‌پچولی را‌ میشنوم.
در فراگرانتیکا صحاری الشرق (سانگ دن بویس اته) گرلن را جزو مشابهین این عطر ذکر کرده‌اند.
به نظرم شباهت ۵۰ درصدی میانشان حضور دارد.اما با اختلاف بسیار صحاری الشرق عمیق‌تر، نافذتر، دلنشین‌تر، قابل پوشش‌تر (و به دور از رایحه‌ی ادرار) است.

مریم و یلانگ به خورد کهربا رفته و لذا من یک کهربای مریمی یلانگی در این کار می‌شنوم.
در تست اول کار را شلوغ و بیش از حد شیرین احساس کردم. اما در تست دوم برایم خیلی زیبا امد. کمی رایحه‌ی بادامی نیز میشنوم.

انتظار یک کار مریمی را ابدا نداشته باشید. و قابل‌ مقایسه از این‌نظر با‌کارنال فلاور نیست.

نمی‌دانم دومینیک روپیون چگونه این‌چنین مستانه خلق‌می‌کند. عطرهای او برای من اگر قابل تمثیل به اشعار یک شاعر باشد قطعا او حافظ است. به همان‌میزان دلبرانه و عاشقانه و دلچسب.
این کار و بیبی‌کت غنا و ترکیب بسیار زیبایی دارند.

بررسی lavallier از لاین نیش ایوسن لورن:
ابتدا تصورم بر این بود که رایحه‌ی عطر سیتروسی است اما وقتی نتها را دیدم جز یک‌نت سیتروسی ترش مزگی کار به دلیل انجیر و انگور فرنگی و شمعدانی است. برای من به دلیل حثور نسبتا پررنگ شمعدانی یاداور موسیور ژرانیوم فردریک مال است. هر چند انجا شمعدانی بسیار قوی تر و سبزتر است. ت
یک‌کار کاملا ترش مزه و فرش تابستانی که ترکیب متعادلی از فصای سیتروسی با وجه ترش شمعدانی و انگور و انجیر است.
پخش و ماندگاری خوب.

کار بسیار بالانس و زیبا است.
اما تصور می‌کنم با توجه به قیمت بابای آن و روایح‌‌مشابهی که می‌توان برای ان در نظر گرفت ارزش خرید بالایی نواشته باشد.

اما ژرانیوم فردریک مال: این کار بسیار زیبا و پر قدرت است. رایحه‌ی نعناع و ژرانیوم. کاری بی‌نظیر از دومینیک روپیون. از بهترین رفرنسهای ژرانیوم

تست مجدد:
این کار قبلا با نام دیگری در لاین لس الکسیر چارنل (با نام گورماند کوکین) در گرلن خلق و سپس دیسکانت شده. از این لاین یک کار را خوشبختانه در نزد خود دارم که در موردش خواهم نوشت.
در گورماند کوکین شکلات و وانیل هم‌حضور داشته ولی در این کار به کاکائو بسنده کرده‌اند.
رایحه کاملا گورماند است. ترکیبی شیرین و ترش از کاکائو و رام و رز. وجه ترش گل رز این کار در ترکیب با کاکائو و رام برای من یاداور مربای گل (گل محمدی) است

در تست مجدد رایحه قابل تشخیص است اما همچنان پخش متوسطی دارد.‌

برای من تا حدودی یاداور فضای یکی از کارهای سرژ لوتنس با نام لا پروی پور ل امبر است. کاری به شدت قوی و تنباکویی و رامی که اسموکی (رایحه‌ای شبیه تریاک) است. صرفا فضای کار مشابه است.

نمی‌توانم بگویم دوستش دارم یا نه. گورماندی خوش پوش و سیف نیست. رایحه کمی به دلیل فضای اسموکی و ترش آن وحشی شده. دقیقا شبیه کار مدکور از سرژ لوتنس

عود، در کنار هل و کمی هم چوب صندل
رایحه‌ای که از آن رز هم به مشام‌می‌رسد.
ایده‌‌ی هل در کنار عود به نظرم ترکیب بسیار زیبایی است که اولین بار در این کار به آن‌ برخوردم. رایحه‌ای ادویه‌ای و عمیق هل غنای خوبی به عود می.دهد و کار بسیار متفاوتی از عود را به ما می‌بخشد.
وجه زنانه کمی غالب‌تر است.
پخش بالایی ندارد متاسفانه.

کاری تنباکویی. با همان رایحه‌ی آشنایی که در اعلب عطرهای تنباکویی میشنویم. کیفیت رایحه بالاست. اما وجه متمایزی برای خاص شدن ندارد.‌ دوستش نداشتم. دماشی در این‌کار از نگاه من قوی کار نکرده.
مقایسه کنید این‌کار را با کویر کوبا. آن‌کار تنباکویی را من بی‌اندازه دوست دارم. کاری پیچیده و غنی.
تنباکو جزو نتهایی است که برای‌من در ترکیب با روایح دیگر زیبا‌میشود. اما در این کار تنباکو و کمی عسل کلا استشمام‌ میشود نه چیز دیگری.