دلیل تلخی و تاریکی نسخه اینتنس نت کنجد هست اگر اشتباه نکنم، که منم باهاش مشکل دارم و در نسخه قرمز اثری ازش نیست. نسخه قرمز یه داغی و حرارت خاصی داره از نظر من (شاید به خاطر زنجبیل.) جذاب و هیجان انگیزه. ولی انتردی مورد علاقه ی من کماکان خود ادوپرفیوم اصلی هست. ترکیب بهشتی گلابی و گل مریم و وانیل و خس خس. نمیدونم این توضیحات کمکی میکنه یا نه. به نظرم قرمز رو بدون تست نخرید. (انگار عطرافشان سمپلش رو داره.) البته این رو هم بگم که درای داون خود ادوپرفیوم اصلی هم، یعنی بویی که بعد از چندین روز ازش روی لباس باقی میمونه، به خاطر ترکیب خس خس و پچولی کمی تندی و تیزی داره.

لیلی خانم، خیلی خوش برگشتین به عطرافشان! من فکر کنم بیشتر ریویوهای فرگرنتیکای شما رو خوندم و خیلی برام جالب بودن. درباره ی لَ بِل، باید بگم که من هم شدیدا گورماند و وانیل و شیرین پسند ام. و به طور خاص عاشق نت گلابی ام. (در لنتردی یا ایررزیستیبل از ژیوانژی و در ایدول لنکوم و جیمی چو اودوپرفیوم.) ولی این از معدود عطرهاییه که اصلا نتونستم تحملشون کنم. هر چه سعی کردم نتونستم دلیل شهرت عطری که انقدر صرفا مزه آبنبات میده رو بفهمم. آب نباتی که حتی خوشمزه باشه نه. یعنی نه مثل پرادا کندی که عمیق و چند لایه و مهربون و پودری باشه. بلکه خیلی مصنوعی. حتی باید بگم عطریه که میزان شیرینیش برام زننده ست. (که اتفاقیه که هرگز چه در دنیای خوراکی ها و چه بوها برای من نیفتاده تا حالا.) برای همین به نظرم مناسب برای بلایند بای نیست.

هر کامنتی که در اون بوی عطری، هر عطری، به حشره کش تعبیر بشه عمیقا و قلبا من رو آزار میده.

چقدر خوب نوشتید. این عطر رو فروشنده در فرودگاه، علی رغم اینکه بی میل بودم، روی آستین پالتوی من تست کرد و تمام طول سفرم دائم بوش به مشاممم میرسید و از بیشتر عطرهای دیگری که تست کردم خاص تر و ماندگارتر بود. پخش بوی عجیبی هم داشت. دقیقا همینطور هست که نوشتید. طوری نیست که آدم تکلیفش رو از همون اول باهاش بفهمه. پیچیده و عجیب هست. این عطرهایی نیست که فورا با بو‌ کردنش از بطری عاشقش بشید.

منظور من همون نسخه پارفوم بوده در کامنت اولم. اینکه پارفوم‌ فرانسه رو عطر خالص ترجمه کنیم اونقدرها هم غلط نیست. (دقیق نیست ولی غلط هم نیست.) چرا که به نسبت دوتای دیگه خالص تره و اصولا مرزهای بین اینها اونقدرها هم واضح و تعیین شده و دقیق نیستن. پیور پارفوم که اصولا کلمه ای مال چند سال اخیر به نظرم میرسه هست، و در نتیجه آبکی شدن عطرها ایجاد شده. چه پاراگراف غرایی نوشتید در مذمت یک کلمه ی من.

راستش کادو دادم و دیگه هم دسترسی بهش ندارم. لیمیتد ادیشن فکر میکنم همون پارفوم هست در جعبه لوکستر. ولی به نظرم سخت نگیرید و همون نسخه پارفوم رو بخرید. دقیقا برابر بود با نسخه اونتوس ای که من از حدود ۲۰۱۶ به یاد دارم.

نسخه پارفوم عادی رو من خریدم. ۱۵۰ میل. پرفورمنس و همه چی عالی هست. لیمیتد ادیشن هم شنیدم همینطور هست. ادوتویلتها ولی خب پرفورمنسشون ضعیفتر هست.

یکی از دوستان در اروپا که اخیرا این ورژن جدید بلک اوپیوم رو بو کرده نظرش رو بدین گونه برای من نوشته:
«فوق العاده ست شهرزاد. بوی گیلاس ترش و شیرین میده. با ترشی و شیرینی ای که کاملا میزون تنظیم شده. ۴ ساعت و نیم پیش روی کاغذ زدمش و هنوز همون بوی گیلاس رو میده، نهایتا ده یا بیست درصد کمتر شده باشه. در حالی که فقط تاپ نوتش گیلاس هست. بوش رو خیلی دوست دارم و احساس میکنم میخوام از روی کاغذ ببلعمش… ولی در عین حال بوش رو میوه ای توصیف نمیکنم. معلومه حسابی روش کار شده. همه چیزش به اندازه ست به نظرم. به نظرم میاد بوش کسی رو هم اذیت نکنه در عین حال که خفیف نیست. چون برای من بوی اصلیش بوی گیلاسه و کیه که از بوی گیلاس بدش بیاد! من هیچ وقت سراغ عطرهای گیلاسی نرفتم و بنابراین نمیتونم مقایسه ش کنم. شاید ترشیش از نارنگی ترش هست. نتهای گلی هم بهش گرما داده احتمالا. با این حال من بوی واضح گل ازش احساس نمیکنم.»

مدتها بود نوشته ای در فرمت «نصیحت» که انقدر زیبا باشه نخونده بودم. حقیقتا احساس میکنم کامنتهای آقای مسیح حتی در بحرانهای زندگی روزمره میتونن تسکین دهنده و راهگشا باشند. افسوس، ای کاش ایشون به عطرافشان برمیگشتند!

میگن به هیپنوتیک پویزن (ادوتوالت) هم شباهت داره